Wybranka kosmity

Jest to powieść z głębszym przesłaniem, przeznaczona nie tylko dla zainteresowanym gatunkiem fantasy i science fiction, lecz również romansami i powieściami obyczajowymi. Książka niewątpliwie wyjątkowa. Bardzo interesująca, dojrzale, błyskotliwie napisana. Na szczególne podkreślenie zasługuje konstrukcja psychologiczna i emocjonalna postaci. Fabuła oparta jest na motywie przewodnim religii starożytnego Egiptu, który stanowiła wiara w życie wieczne. Jeden z kapłanów o imieniu Imhotep przeżył iluminację, że jest ono możliwe jedynie na innej planecie. Wybrał sporą grupę samotnych kolegów, którzy poświęcili się wyłącznie studiowaniu astronomii. Wszyscy oni doznali podobnej iluminacji, podczas której odkryli w swojej świadomości pewien szczególny wzór matematyczny. Głównie dzięki niemu poznali nieziemskie tajniki fizyki, mechaniki, astrofizyki i kosmologii. To on umożliwił im badanie uniwersum i wybudowanie pojazdu kosmicznego. Odkryli, że w innym układzie gwiezdnym istnieje planeta podobna do Ziemi. No i wybrali się na tę planetę, gdy Egipt został zajęty przez Aleksandra Wielkiego, ponieważ stracili wówczas rację bytu. Sądzili, że udają się na niechybną śmierć, lecz nie mieli nic do stracenia. Podróż trwała przeszło dwieście lat. Gdy dotarli do celu, natychmiast zaczęli pracować nad pojazdem szybciej pokonującym przestrzeń kosmiczną, żeby podróżować na Ziemię w celu wyszukiwania ludzi predysponowanych do zaludnienia owej planety. Z powodu jej nieopisanego piękna nazwali ją imieniem egipskiej bogini nieba, miłości i muzyki Hathor. Akcja powieści rozpoczyna się w dwudziestym trzecim wieku, podczas ich ostatniej misji na Ziemię. Musieli wybrać jeszcze parę osób, aby na Hathor znalazło się sto czterdzieści cztery tysiące mieszkańców posiadających w świadomości ów doniosły wzór matematyczny zapewniający życie wieczne, jak to zostało przewidziane w Apokalipsie św. Jana. Tymczasem na Ziemi, dzięki postępowi genetyki i medycyny, wydłużył się okres ludzkiego życia do stu pięćdziesięciu lat. Nastąpiła powszechna globalizacja we wszystkich dziedzinach, a rozwój nauki umożliwił „niektórym kręgom” manipulowanie jaźnią i sterowanie postępowaniem jednostek, a nawet swoistą „transplantację” duszy. Rozszerzenie zdolności psychicznych człowieka nie spowodowało stabilizacji na tle napięć międzyludzkich, wręcz przeciwnie ugruntowało wszechobecną inwigilację i manipulację. System demokratyczny stał się jeszcze bardziej opresyjny, a wyeliminowanie lęku przed chorobami doprowadziło do narkomanii, rozwiązłości i „plagi” samobójstw. Rozziew pomiędzy tradycjonalistami, a „postępowymi” doprowadził do kolejnego podziału na dwa bloki. Linia demarkacyjna znów dzieli świat na Wschód i Zachód. Na tym niezwykle wyrazistym i złowieszczym tle toczy się życie wciąż młodej, pięknej dziennikarki o imieniu Konfucja, popularnym wówczas ze względu na licznych wyznawców filozofii Konfucjusza. Ma ona za sobą burzliwą przeszłość — działalność polityczną, pobyt w podejrzanej wspólnocie religijnej i w szpitalu psychiatrycznym, trudne kontakty z rodziną, niewłaściwy dobór przyjaciół — same rozczarowania. A na domiar złego zmuszona jest do emigracji i życia na obczyźnie w Niemczech, gdzie prześladują ją tajemniczy osobnicy usiłujący uczynić z niej Niemkę i skojarzyć ze swoim agentem. Sprzysiągł się przeciw niej cały świat. Ezoteryka, magia, technika, siły diabelskie… Kobieta dwukrotnie przeżywa zawód miłosny, raz w Polsce, a raz w Stanach, gdzie jej ukochany okazuje się zakamuflowanym manipulatorem, funkcjonariuszem „Unii Globalnej Świadomości”, który usiłuje ją zabić, jako że jest ona działaczką walczącej z tą partią „Wolnej Jaźni”. Jej świat traci sens. Osamotniona, nękana przez tajemniczych wrogów, usiłuje znaleźć w otaczającym ją świecie przestrzeń, w której spokojnie mogłaby zapuścić korzenie. Przemieszczając się z miejsca na miejsce, znajduje przystań w Heidelbergu, gdzie początkowo zachłystuje się pełnią życia i wolności. Ufna w ludzką naturę, afirmująca życie wbrew temu, czego od świata doświadczyła, liczy na to, że w końcu się jej uda. Nie wie, że Wielki Brat czuwa. I nigdy nie wybacza tym, którzy mu odmówili. Ona popełniła ten błąd. Dosięga ją za to okrutna zemsta. Kiedy zgnębiona postanawia wstąpić do klasztoru karmelitanek w Polsce, zjawia się w jej życiu wybitny astrofizyk Ahmed Imhotep. Jest to jeden z byłych egipskich kapłanów, przybyłych z Hathor, który odkrywa w jej świadomości matematyczny wzór wiecznego życia. Mężczyzna zakochuje się w Konfucji na swój kosmiczny sposób, co wzbudza w niej nieufność prowadzącą do niesamowitych perypetii. Czy uda mu się zdobyć jej zaufanie. Emocjonująca, pełna zwrotów akcja powieści i napięcie osiągają zenit, by zakończyć się w zaskakujący sposób.