Zapach wschodu

Kupię jak najprędzej. Nie mogę się doczekać. A poza tym - pękam z dumy. . Muszę przyznać że mam szczęście do uczniów. Gratuluję z serca.

Książka dostarcza wielu emocji, na końcu ma się niedosyt bo można by czytać i czytać... Czytając czujesz zapach jabłek, widzisz rodzinny dom Lusi, przenosisz się w czasie. Książka przy której się uśmiechasz i plączesz jednocześnie, bo widzisz jak ważne jest umieć doceniać to co masz i co w życiu jest najważniejsze. POLECAM z zamkniętymi oczami.

Tato brawo w końcu napisałeś tę książkę jestem z ciebie dumna. Marysia

Książka z dużym ładunkiem emocjonalnym. Czytając przenosisz się w czasy, w których dorastała i żyła Lusia. Razem z Nią przeżywasz wydarzenia z Jej życia. Czytając niejednokrotnie uśmiechasz się i wzruszasz, a także ronisz łzy czytając o Jej trudnej drodze przez życie. Po przeczytaniu patrzy się na swoje życie z trochę innej perspektywy. Bardzo dobra książka.

Świat widziany oczami dziecka powinien być kolorowy. Mała Lusia nie miała wiele okazji, by go takim widzieć. Jej dzieciństwo naznaczone strachem, bólem i rozpaczą, ale nielicznymi radosnym i zdarzeniami uczyniły z niej samodzielną, walczącą przeciwnościami losu kobietę, pełną ciepła, mmiłości i empatii. Wspomnienia napisane w konwencji wywiadu wzruszają czytelnika do głębi. Ta książka powinna dotrzeć także do rąk młodych czytelników, żeby mogli zobaczyć, jak żyli ich rówieśnicy przed i w czasie II wojny światowej.