Zanim zwiędnę

Czytając wiersze miałam wrażenie, że uczestniczę w Twoim życiu. W niektórych z nich odnajdywałam fragmenty własnego życia. Zmuszają do refleksji, nie można przeczytać i zamknąć książkę...

Piękne wiersze. Czytałam je dwa razy w jeden dzień rozmyślając także o swoim życiu. Autorka Joasia pisze w swoich wierszach prawie o każdej z nas. Jest w nich też jakąś cząstka mnie. Joasiu pisz dalej. Czekam na następne wydanie.

,,A ty mnie na wyspy szczęśliwe zabierz’’ parafrazując poetę, dotarłem do wysp pięknych, ukrytych strofach wierszy tomiku ,, Zanim zwiędnę’’ poetki Joanny Markowskiej, prawdziwej aż do ogołocenia swej intymności życia i serca. Poetka zabiera nas w nie łatwą podróż, a przy tym wypełnioną wachlarzem emocji ,,ogarnę jeszcze bezsens’’ […] ,,bądź zła, bądź zła’’ . Podmiot liryczny wiedzie nas przez pustynię koloru, obietnic odejścia, samotnych chwil, chwil które stawały się nie odgadnionymi dniami. Świat który na pozór wydaje się nam, taki znany w myśl za poetką ,,życie nasze zmienia się diametralnie nie jeden raz’’. Zabiera nas ,, w rozlane mleko i kożuch porażki’’ w tajemnice dla siebie odgadnione. Tomik pt. ,,Zanim zwiędnę’’ poetki Joanny Markowskiej, zabiera nas w drogę kreacji życia, pięknie opatrzony ,,zdjęciami z historią’’ staje się przewodnikiem w podróży jaką jest życie…

Piękne, bardzo osobiste wiersze. Pewnie wielu czytelników odnajdzie w nich siebie. Jestem bardzo dumna że znam Autorkę. Pisz dla nas Joasiu!!! Ja czekam na więcej.

Kochani 😊 W wieku 30 lat jakoś mnie olśniło, że życie którym żyję nie jest moje, bo nie jestem w nim w pełni sobą. Miałam dość spełniania cudzych oczekiwań i siedzenia cicho. Zmagałam się z chorobą tarczycy i było coraz gorzej. 8 lat starałam się o dziecko. Mój synek ma teraz 8 lat. Jestem 3 lata po rozwodzie, po 14 latach małżeństwa. Odżyłam. Od 5 lat jestem na drodze życia, którą świadomie wybrałam wywracając życie do góry nogami. Były wzloty i upadki, wciąż jeszcze sporo muszę w sobie przepracować, co właśnie czynię.😊 Dziś wydałam tomik wierszy. Marzyłam o tym od wielu lat. Przez ostatnie dwa lata powtarzałam sobie, że jak zrobię kolejny awans to wydam ten tomik, to wtedy kupię nowy rower, i gdy zrobię awans kupię synowi komputer. Awansu wciąż nie zrobiłam. Tydzień temu znów mnie olśniło. Mam teraz 40 lat. Postanowiłam zrobić na OPAK. Najpierw wydać tomik - świat mi podsunął pomysł gdzie i jak. Decyzja + akcja trwały tydzień i jest książka. 😊 Postanowiłam kupić nowy rower, niedawno ukradziono mi stary, więc na wiosnę już nie ma wymówki. 😉 Przymierzam się również do zakupy komputera dla syna. A awans niech się robi. Czuję jak skutek poprzedza przyczynę, więc wiecie 😃 Ściskam Was serdecznie 🤗