Więzy Mariana Kustra, to wspomnienia, zapis życia, wszystkiego co w nim dla autora najważniejsze oraz poezji nierozerwalnie z nim związanej. Wiele zawartych tu myśli ma walor ogólny i może być traktowana jako głos w dyskusji o kondycji moralności człowieka, jednak dla autora najważniejsze jest być nie tylko dobrym poetą, ale przede wszystkim dobrym człowiekiem. Kustra ma poczucie osamotnienia, a jednak jest zafascynowany nadzieją, pogonią za dobrem w człowieku, za tym, co go predestynuje do człowieczeństwa. Skutecznie udowadnia, że poeta jest wybrańcem, ma szczególną rolę w społeczeństwie i jest ponadczasowy. Jak podaje sam autor „Więzy, to jest mój most”… „Pierwszy most podarowała mi matka, w pierwszą rocznicę mojego życia…” Zachęcam do lektury, bo tutaj każdy znajdzie swój własny most.
Sylwester Kurowsk