Haiku
plaża po sztormie
na brzegu niemal same
suche już muszle
Haiku 2
dżdżysty poranek
woda nie wsiąka w ziemię
powódź po suszy
mEDYTUJ
Odmień swoje nędzne życie
Pozbądź się tej anhedonii
Czeka tu na ciebie szczęście
Zanim dotrzesz do agonii
To reklamy coachów guru
Ich nauki zwracam z kaucją
Głową nie ruszając murów
Wzniesionych z premedytacją
Więc
mEDYTUJ
Swoje życie
I pozbądź się anhedonii
Slogan to dziś dość chwytliwy
Bo wciąż tylu
Nieszczęśliwych
Pleń
W moim mózgu pleń się pleni,
Przez dno czaszki wije się on,
Depresyjnie, w schizofrenii
Drąży tunel, trwa maraton.
Nikt nie odkrył, po cóż ten pleń —
Skąd i dokąd, czemu, na co —
Ciemny rój wędruje przez pleśń
Synaps, którym lekiem płacą.
Nie czas dumać, tylko działać!
Pleń się wkrótce już rozproszy.
Ciężko jednak świ(d)rom, psia mać!
Swój mózg rzeźbić — chcąc rozkoszy.
Pazuzu
mój mózg był zimny zły i niegościnny
był moim najbardziej zaciekłym wrogiem
zsyłał wizje głosy mieszał także zmysły
była na nim szrama po cięciu pazurem
notoryczne pragnienie śmierci
życie tylko przeszłością
opętanie zwykłym szaleństwem
wołanie o zadośćuczynienie
w końcu udało się
przegnać demona z mózgu
i wiem już nie tylko to
że fakt iż z pewnością
umrę
trzyma wciąż przy życiu
Natura to bzdura?
Mówią, że coś jest (nie)naturalne
Liczą i pokazują wybryki natury
Jedną jej część ożywiają
Drugą uśmiercają
Katalogują gatunki
Sami nie wiedząc dokładnie
Czy są jej częścią
Całkiem poważnie
Żartują że są wnukami
Kup książkę, aby przeczytać do końca.