Huśtawki

Tomik do którego wracam. Naszpikowany trafnymi spostrzeżeniami, emocjami, rodzi pytania i refleksje. Myślę że bliski niejednemu czytelnikowi na długo zostaje w pamięci. Świetne pióro bez pardonu i zbędnego patosu. Polecam! Ania O.

albo już editnę, bo gościa trochę zczytałem. nierówno pod sufitem, na perłę nie kładzie się kitem, zawsze dwie strony medalu, z naciskiem na dekadencję. facet po przejściach próbóje się sklejać i świetnie mu to wychodzi, nie znajdziesz tu mickiewiczowskiego pierdolenia. konkretne metafory prowadzące się za dupę z tematem po czym znośna (przez nastrój niż warsztat) pointa. no kurwa kupun i napaś się do syta, książeczka stworzona do czytania na dołku (może pozwolą ci ze sobą zabrać, przygituj coś). ^^

idzie się wyhuśtać. raz tak, raz tak, nawet na prawo i lewo. heh zabrzmiałem jak akwizytor, jak przeczytam wincy to editnę.