Poetycka kronika rozpadu i odradzania się, gdzie ból staje się językiem przemiany. W trzech aktach autorka prowadzi czytelnika od pęknięć i cieni — do odrobiny światła.
Głosy popiołów („Szepty”), szum taniego wina („Szum”) i wodospady łez („Szklistość”) splatają się w hymn o niemożności zapomnienia.
Ta książka jeszcze nie została oceniona. Zostaw swoją opinię jako pierwszy!
Autor
Weronika Szewczyk
Weronika Szewczyk (ur. 2002) stara się łączyć wrażliwość egzystencjalną z filozoficzną głębią i symbolicznym obrazowaniem.
Pisze o tym, co niewygodne, przemilczane, rozpadające się —
i o tym, co się z tego rodzi.
Z wykształcenia kognitywistka i matematyczka, po godzinach obserwatorka procesów świata i człowieka w nim.