Kiedyś pisano "ku pokrzepieniu serca", a teraz "ku przywróceniu rozumu". Oby rozum nam wrócił i emigracja wewnętrzna zakończyła się wielkim powrotem do normalności, w której nikt nie będzie określany "gorszym sortem", "ideologią", a edukacja będzie służyła nie "zbawianiu" młodego człowieka, ale jego oświeceniu. Znakomite wiersze, warto przeczytać.