Ten tomik poezji i prozy opisać by można słowami kontemplacja, zaduma, refleksja, poszukiwanie prawdy, siebie, szczęścia. W wielu tych tekstach przewija się próba uchwycenia tego co niedotykalne, przemijalne, nie do zrozumienia ludzkim umysłem. Pierwszy wiersz "Dotknąć światła" zachęcił mnie do dalszego zgłębiania tej książki. Piękne zdjęcia przed prawie każdym rozdziałem świetnie komponują się z omawianym zagadnieniem.
"Jeśli poznasz dobrze swoje serce będziesz znał jego najtajniejsze marzenia i jego tęsknoty. I będziesz je szanował. Bo nie można uciekać przed własnym sercem. Trzeba słuchać, co ono mówi, aby żaden niespodziewany cios nigdy Cię nie dotknął." ("Tęsknota")