Słowo od autora
Podróże kształcą, bawią i uczą — tak ludzie powiadają i w wielu przypadkach tak faktycznie jest. Nawet jeżeli byśmy to zagadnienie zgłębili bardziej filozoficznie to też byśmy znaleźli korelacje pomiędzy tymi pojęciami. Podróże są wspaniałe, lecz to jak je przeżyjemy zależy w dużej mierze od naszego nastawienia, od naszych emocji, a nawet powodu, dla którego się wybraliśmy w daną podróż.
W jednym z tomików zaprosiłem Cię w podróż do miejsc i do emocji, które znacie, ale widziane z innej perspektywy. Taka podróż na pewno kształci, nieprawdaż? Możemy skonfrontować nasze przekonania i wyobrażenia z przekonaniami i wizjami autora, ale nie tylko. Z kolei w innym tomiku sugerowałem, że jest więcej niż jedno spojrzenie na świat, w nim przedstawiłem swój świat, mając nadzieję, że „przyniesie to wiele dobra” — że Ci pomoże w jakiś sposób. W ostatnim do tej pory tomiku skupiłem się na jednostce, a więc na naszym własnym „ja”. I tak od ogółu do szczegółu podróżowaliśmy, by dostrzec to, co było zakryte dla nas lub niewidoczne.
Motywem przewodnim jest Hiszpania, ale także inne sąsiadujące kraje, ponieważ w nich wszystkie te wiersze powstały. Ponadto kraje, które przy okazji zwiedziłem zachwycały za każdym zakrętem oraz trochę rzadziej dostarczały mnóstwo zróżnicowanych emocji. Z całą szczerością mogę powiedzieć, że możliwość wyjechania i podróżowania po świecie była bardzo pouczająca i wspaniała. Dla mnie działa to na tej samej zasadzie jak dla majstra wizyta u konkurencji, bo obydwoje rozszerzamy swoje punkty widzenia, mamy więcej informacji i danych, do których możemy się odnieść. Mówiąc krótko ubogaca nas to w taki sam sposób, a przynajmniej podobny.
Ten tomik, który macie w rękach dorastał wraz ze mną. Wielokrotnie zmieniałem koncepcję, a także poddawałem powątpiewaniom gotowe pomysły i układy, by znaleźć ten, który będzie najlepszy. Doszedłem do wniosku, iż chcąc się rozwijać warto próbować nowych rzeczy, a dowód na prawdziwość tego stwierdzenia masz w swoich rękach. Nowością w tym tomiku jest układ, ponieważ został ułożony w taki sposób, by opowiedział pewną historię i był wyimaginowaną podróżą w całej okazałości. Pomocne z pewnością będą obrazy zawarte w tomiku, które wygenerowała sztuczna inteligencja, używając algorytmu DALL-E.
Chciałbym byś czytając ten tomik spróbował znaleźć tę historię i opowiedział ją komuś. Sam jestem ciekaw tego, co znajdziesz i chętnie wysłucham Twojej opowieści, jeżeli się spotkamy. Natomiast jeżeli odczuwasz taką potrzebę, by zatrzymać się na którymś wierszu lub zrobić sobie przerwę co jakiś czas nie widzę problemu — czuj się swobodnie, bo na tym polega piękno poezji, że można ją czytać na wiele różnych sposobów i za każdym razem jest ona inna. Usiądź więc wygodnie i delektuj się pięknem poezji, a co za tym idzie również pięknem wspomnień i uczuć.
Historia wierszem pisana
Brak miłości
Znów to uczucie do serca zapukało
I zagrzać miejsce w nim chciało.
Usiadło na chwilę na kanapie,
Ciężko oddycha i sapie.
Nagle się zrywa i wybiega,
Bo gorąc spod kanapy dobiega.
Teraz jęczy i płacze,
Bo kanapa w płomieniach skacze.
Lecz szybko otrząsnęło się z tego stanu
i szuka innego dobrostanu.
Serce ugasiło ogień z trudem
zostawiając swój pokój pokryty kurzem.
06.07.2023
Głód rozwiązań korku
Stojąc we francuskim korku
Zaczynam myśleć o Nowym Jorku.
Chętnie bym się tam przeniósł
I wszystkie opóźnienia zniósł.
Niczym Albert Einstein i Tesla
Szukam dla moich rozwiązań miejsca.
Nie w Alpach i nie w Pirenejach,
Ani w Grenadzie, ani w Tatrach.
I tak w tym autobusie
Zajadam ostatnie lubisie,
Bo gdy człowiek intensywnie myśli
To głodny nic nie wymyśli.
08.07.2023
Miłość w Granadzie
Hiszpania to piękny kraj,
Dla niektórych nawet raj.
Barwy architektury i cienie
Potrafią wprowadzić widza w osłupienie.
Lecz mi czegoś w nim brakuje
I co zakręt bacznie to studiuję.
Przecież kwiaty i drzewa inne,
Takie giętkie, zwiewne i zwinne.
Kultura tutejsza nikomu nie przeszkadza,
Uśmiech lokalsów to zdradza.
Więc czego mi brakuje?
Czego tutaj nie znajduję?
26.06.2023
Fruits Lover
Wiersz inspirowany pucharem lodowym o tej samej nazwie w kawiarni „Martonela” w Granadzie
Jasne w barwie słońce ukazuje się w sukni beżowej
I miesza się z horyzontem barwy pomarańczowej,
By zanurzając się w wody pięknej koronie
ukazać się w pełni brzoskwiniowej odsłonie.
W czasie swej drogi
Odczuwasz młodość, czyli czas błogi.
Marzysz o sprawach wyższych
I o uczuciach sercu milszych.
Z biegiem czasu bieli ubywa,
A pomarańcz wszystko płaszczem okrywa.
Podaje Ci dla odmiany orzeźwienie
W postaci kiwi — tak na przebudzenie.
A gdy słońce już zajdzie
I ochota na bis najdzie
Ostatni nokturn zagrają granaty i maliny.
By móc z lodowego deseru otrzymać nektar pitny.
06.07.2023
Tęsknota za domem
Brak mi polskich łąk i lasów,
Strumieni i opery ptaków.
Brak mi naszych ziem kolorów
Wśród mauretańskich wzorów.
Brak mi polskiego języka
Przy tańcu Flamenco byka.
Brak mi domowego spokoju,
Gdy nie wychodzę z pokoju.
Polskie maki i bratki,
Pozostały na grobie matki.
Mnie wywiało hen od domu,
Zostałem sam nie mówiąc nikomu.
07.07.2023
To coś
Wystarczyły dwa tygodnie,
By powiedzieć to wszystko ze sobą zgodnie.
W Hiszpanii jest beunos
I wygląda jak kinder bueno.
Lecz mi w niej czegoś brakuje,
Pozwól, że doprecyzuję.
Brakuje mi drugiej serca połowy,
Tak samo jak dnia nocy.
Nic tak nie cieszy duszy
Jak moment współdzielenia, który wzruszy.
Moment dzielony z tą jedną osobą,
Która idzie jedną drogą razem Tobą.
07.07.2023
Póki co najlepsza rada
Życie idealisty trudnym jest egzaminem
Z wyznaczonym, ale nieznanym terminem.
Zadania takie banalne, bo z podanymi odpowiedziami,
Lecz ciężkimi konsekwencjami.
Idealistów mało jest na świecie,
A jeszcze mniej w XXI wieku, wiecie?
Takich, co tematy prawdy, życia i miłości poruszają,
filozofują i pięknem się wzruszają.
Więc póki masz czas w swoim życiu,
Dobierz sobie takie towarzystwo, które pomoże Ci na tym świecie w byciu.
Bo będziesz chciał z drugim człowiekiem porozmawiać,
A czasu nie znajdziesz, by nowe osoby poznawać.
28.06.2023
Moje marzenie
Wiesz jakie jest moje marzenie?
Mieć takie jedno w życiu zdarzenie:
Usłyszeć choć raz z ust kobiecych
Ton słów tylko dla mojego serca przeznaczonych.
Potem spędzić z nią całe moje życie
Czuwać z nią o zmroku i o świcie.
Podzielić nasze problemy na połowy,
Stworzyć Dom wspaniały i zdrowy.
Nawet chciałbym umrzeć spełniony,
Czyli nie chcę bez miłości zostać z tego świata odprawiony.
Chcę myśleć, że ma żona da więcej nieba,
A ja zrobiłem co trzeba.
Zaszczytem będzie poświęcenie Jej swojego życia,
Gdyż będzie powodem i sensem mojego bycia.
Takie mam małe choć wielkie marzenie
I czekam na jego spełnienie.
04.07.2023
Kup książkę, aby przeczytać do końca.