Wspomnienia z lat okupacji.

„Wspomnienia z okupacji. Walentego Pikora” to niezwykły hołd złożony pamięci i historii, w którym Magdalena Kałwak oddaje głos swojemu dziadkowi, pozwalając, by jego autentyczne zapiski z czasów niemieckiej okupacji przemówiły pełnią prawdy i emocji. Autorka nie tworzy fikcji – ona ocala wspomnienia, porządkuje je i subtelnie komentuje, otaczając świadectwo dziadka czułością oraz refleksją współczesnego pokolenia. Dzięki temu książka staje się pomostem między przeszłością a teraźniejszością, ucząc, jak ważne jest pielęgnowanie pamięci rodzinnej i narodowej. To niezwykle poruszająca opowieść o życiu polskiej wsi w czasach wojny – o codziennym trudzie, skromności, lęku, ale także o sile wspólnoty i nadziei, która pomagała przetrwać najciemniejsze chwile. Prawdziwość opisywanych wydarzeń sprawia, że czytelnik niemal słyszy odgłosy życia wiejskiego pod okupacją, widzi obraz prostych ludzi stawiających cichy opór i walczących o zachowanie człowieczeństwa w rzeczywistości pełnej okrucieństwa. Kałwak w swoich komentarzach oddaje należny szacunek temu pokoleniu – pokoleniu, które często mówiło niewiele, ale znosiło więcej, niż jesteśmy dziś w stanie sobie wyobrazić. „Wspomnienia z okupacji” to książka, która wzrusza do głębi i zostawia trwały ślad w sercu czytelnika. To nie tylko zapis historyczny – to żywe świadectwo, pulsujące emocjami i autentycznością, przypominające, że za wielką historią zawsze kryją się losy zwyczajnych ludzi. Magdalena Kałwak dokonuje czegoś niezwykle ważnego: ratuje te wspomnienia od zapomnienia, dając im przestrzeń, by nadal przemawiały, uczyły i budowały naszą tożsamość. To lektura obowiązkowa dla każdego, kto pragnie zrozumieć, jak wiele zawdzięczamy pokoleniu, które przeżyło wojnę – i jak ważne jest, by ich głosy nigdy nie ucichły.

Niezwykła opowieść zwykłego człowieka, mieszkańca wsi na Podkarpaciu opowiadająca losy jego, jego rodziny oraz sąsiadòw bliższych i dalszych, podczas Drugiej Wojny Światowej. Codzienne troski w postaci lęku o to by mòc wyżywić rodzinę gdy Naziści żądają oddania ostatniej krowy, mieszają się tutaj z potwornym terrorem opisu pacyfikacji wsi. Bardzo wyraźnie wybrzmiewa patriotyzm autora, ktòry przejawia się choćby w opisie pasywnego oporu wobec okupanta, jak i w formie opisującej najeźdźcòw (Szwaby) . Przebija ròwnież zwykła ludzka przyzwoitość np pomoc sąsiadom, co w czasie wojny niejedokrotnie wiązało się z ryzykiem narażania życia swojego i swojej rodziny. A rodzinę miał, żonę i małego synka. Serdecznie polecam lekturę!