Wstęp
Pisma Qumrańskie fascynują chrześcijaństwo od ponad 70 lat. Zadajmy pytanie czy odkrycie pism w Qumran zmieniło nasze zrozumienie Biblii, czy przyniosło nowe spojrzenia, poszerzyło naszą znajomość Boga? Odpowiedź brzmi nie!, niczego więcej nie poznaliśmy poza tym co już wiemy z Biblii. Powiem ci coś w ukryciu, twoje głębsze poznanie Boga nie jest w lepszym tłumaczeniu biblii, jest w otwarciu się na głos Ducha, to On daje zrozumienie. Swego czasu tłumaczyłem Ewangelię Tomasza i Bóg przemówił do mnie że jego głos jest teraz dostępny dla ludzi, jego słowa są teraz dostępne. Szukanie jego dodatkowych wypowiedzi z czasów apostolskich nie jest konieczne, to co potrzebne do zaufania jest w naszych ewangeliach.
Co zatem udowadniają nam pisma Qumrańskie? To że treść która dotarła do nas jest ta sama co w pierwszym stuleciu, XIX wiek to okres oskarżenia że Biblia poprzez wieki że została zmieniona, a wielokrotne przepisywanie jej doprowadziło do zmiany tekstu. Być może poprzez to Słowo Bóg coś do ciebie powie! Ma to służyć tym którzy medytują nad każdym zdaniem, wówczas mają najdokładniejsze znaczenie myśli i sensu przekazu.
Historia Qumran
Kiedy odkryto zwoje znad Morza Martwego pojawiło się pytanie, kto to napisał, kto był ich autorem. Pierwszym żydowskim uczonym polskiego pochodzenia był Sukennik to on stwierdził że pisma pochodzą od skrajnej grupy zwanej Esseńczykami. W latach późniejszych archeolodzy zaczęli podważać taką możliwość, a to na podstawie znalezisk. Ogromna liczba naczyń ceramicznych i skórzanych którą znaleziono. Zespół Pelega podczas wykopalisk sugerował, że Qumran służył niegdyś jako starożytna fabryka ceramiki. Rzekome kąpiele mogły być w rzeczywistości basenami do wychwytywania i oddzielania gliny. Przedmioty użytkowe znalezione w Qumran to małe dzbanki, kubki do picia, garnki, naczynia i miski. W magazynie znalezionym podczas wykopalisk znajdowało się ponad tysiąc naczyń ceramicznych ułożonych według funkcji. Ta skarbnica zawierała naczynia do gotowania, nalewania, picia i spożywania posiłków. To doprowadziło że zaczęto wątpić w istnienie esseńczyków. Niejaki Golb wydał książkę której stwierdził że esseńczycy nie istnieli a dzieła pochodzą z Jerozolimy, ukryte przed Rzymianami. Dowodem miało być to że pisma zawierają różne poglądy co nie pasują do jednej społeczności. W 1955 r. pod wejściem na teren wykopalisk w Qumran znaleziono trzy nienaruszone naczynia ceramiczne zawierające łącznie 561 srebrnych monet. Naczynia były wypełnione po brzegi monetami, co nie pasuje do mnichów żyjących w ubóstwie.
Gdzie leży błąd?
Nie ma wątpliwości że Qumran było zamieszkałe, więc wszyscy pozostali archeolodzy odrzucają ich nieistnienie. Błąd polega na tym że ascetów, kojarzymy z średniowieczem, w którym to wszystko co mieli trzeba było oddać biednym, ci trzymali się ustalonej reguły zakonnej i nie mogli popierać odmiennych poglądów, a na pewno nie mogli popierać małżeństwa. Żydowski sposób myślenia pierwszego stulecia był dokładnie odwrotny. Poglądy żydzi mieli różne, często dziwaczne i nikt nie brał sobie tego do serca, dla nich liczyło się prawo. Za nie przestrzeganie prawa można było być ukamieniowanym, a za poglądy co najwyżej wyśmianym. Kiedy chrześcijaństwo dotarło do Grecji to dla nich najważniejsza był nauka, wiedza, to grecy wymyślili doktryny a nie żydzi i do dzisiaj jak się nie zgadzasz z poglądami kościoła to cię z niego wykluczą. A dwa kościoły protestanckie na tej samej ulicy skaczą sobie do gardeł za to że różnią się poglądami. Przeróżne poglądy w pismach qumrańskich nie są niczym szczególnym. Esseńczycy dzielili się na trzy odłamy ale spotykali się razem, by przeklinać tych co nie przestrzegali prawa.
Pieniądze — Bogactwo uważano za błogosławieństwo, odwrotnie było w średniowieczu. Możemy jedynie zadać pytanie skąd mieli takie dochody? Oddzielenie się dla Boga nie oznaczało tego że poza modlitwami nic nie robili. Paweł którego celem było głoszenie ewangelii wyrabiał namioty, aby mieć fundusze na swoje utrzymanie. I nie ma w tym nic nadzwyczajnego że mogli również zajmować się wyrabianiem ceramiki, to że zakonnik nie powinien pracować to pogląd współczesny. Inny archeolog doszedł do wniosku że tam była garbarnia bo odnalazł sporo skór. Skoro pisali na skórach to ich potrzebowali, więc mogli je też sami wyrabiać.
Małżeństwo — średniowiecze stworzyło pogląd że małżeństwo i stosunki w nim to grzech, w Izraelu pogląd był odwrotny, kobieta która nie miała dziecka była pogardzana. Mieć dużo dzieci oznaczało błogosławieństwo. Byli też tacy pośród esseńczyków co zalecali bezżeństwo i wszystkie te odmienne grupy spotykały się na wspólnym święcie zwanym Przymierzem Odnowy.
„Archeolog z Uniwersytetu Ben Guriona Daniel Vainstub i jego zespół naukowców twierdzą, że Dokument z Damaszku pokazuje, że Qumran było miejscem corocznej ceremonii znanej jako Przymierze Odnowy, podczas której gromadziła się starożytna, mistyczna grupa żydowska znana jako esseńczycy z miast całej Ziemi Izraela. Twierdzi że to wyjaśnia nam całą tą dużą liczbę naczyń glinianych, Zgodnie z nową teorią”, zauważył Live Science, „wiele zwojów znad Morza Martwego mogło zostać napisanych przez społeczności esseńczyków w całym kraju i przywiezionych do Qumran w czasie corocznego festiwalu, aby tam studiować”. Odpowiedni fragment w Dokumencie Damaszku brzmi następująco: „I wszyscy [mieszkańcy] obozów zbiorą się w trzecim miesiącu i będą przeklinać każdego, kto zboczy na prawo [lub na lewo od] Tory".Twierdzi, że teoria poparta Dokumentem Damaszku wyjaśnia, dlaczego znaleziono spiżarnię z tak dużą ilością naczyń, po to aby służyły dużej ilości pielgrzymów.
Nie podzielam poglądów Vainstuba że esseńczycy przywozili zwoje aby je tam zostawić. Niby dlaczego mieliby je tam zostawiać? Czasami ktoś zapomni zabrać dzieło sztuki z hotelu, ale to są rzadkie przypadki, pisma były cenne, więc nikt się ich nie pozbywał, chyba że zostawiali je jako prezent dla gospodarzy, to mogłoby tłumaczyć różnice w poglądach jakie są w zwojach, w swojej biblioteczce też posiadam książki z poglądami z którymi się nie zgadzam, ale czasami w rozmowie z kimś trzeba się na nie powołać, zacytować, więc się ich nie pozbywam. Zastanawia mnie to że na wielu zwojach są tylko fragmenty z Biblii dwa albo trzy psalmy, lub fragment z danej księgi. Esseńczycy mogli pisać również na życzenie z okazji uroczystości, ktoś u nich zamówił fragment z okazji święta, dla odczytywania podczas uroczystości, i napisali mu dany fragment a nie całą księgę, w takim języku jaki sobie zażyczył, grecki, hebrajski, aramejski, to był sposób na zarobek, esseńczycy nie izolowali się od społeczeństwa, dzisiaj wyobrażamy sobie klasztor do którego nikt nie może wejść, to nie ta epoka, i dziwiłbym się gdyby nie sprzedawali swoich pism. W Qumran zwoje były pisane w kilku językach, gdyby pisali tylko dla siebie to byłby jeden język którym się posługiwali. Wielu żydów mieszkało w Egipcie i wychowali się na grece, każdy woli czytać w języku w którym się urodził. Na północy była Babilonia ludność posługiwała się aramejskim, na północ od Galileii zamieszkiwali mówiący po grecku, nawet jest kilka zwojów po łacinie.
Co do datowania zwojów. Społeczność Qumrańska nie pojawiła się nagle, mogła istnieć już od 150 lat, od czasów Antiocha Epifanesa, Wielki Zwój Izajasza datuje się na ok. 120 rok p.n.e. Co niektórzy dochodzili do wniosków że zwój w języku hebrajskim musi być starszy od greckiego, bo w 1 wieku już hebrajskiego nie używano, a aramejski był językiem bazowym, ale to nie prawda, hebrajski był znany i używany w pierwszym stuleciu i każdym następnym w Izraelu świadczy o tym opis z Dziejów Apostolskich podczas aresztowania Pawła w Jerozolimie, do tłumu zaczął on mówić po hebrajsku, i tłum go słuchał. Kiedy Jezus na krzyżu zawołał po aramejsku eli, eli lama … tłum po krzyżem go nie zrozumiał, myśleli że wzywa Eliasza, bo Eli po hebrajsku to Eliasz. Nie spodziewali się że Jezus przemówi po aramejsku. Świadczy to że hebrajski był podstawowym językiem. Kiedy pod Damaszkiem Jezus objawił się Pawłowi przemówił do niego po hebrajsku. Nad krzyżem Piłat umieścił napis w trzech językach hebrajskim, greckim i łacińskim, (Jan.19,20) nie było tam aramejskiego. Łacina jako oficjalny język urzędowy, bo byli rzymianami. Grecki bo był to język miedzynarodowy, jak dzisiaj angielski i hebrajski dla ludności która to obserwowała.
Historia Esseńczyków
Czy historia potwierdza istnienie Esseńczyków? Tak — Wzmiankę o nich mamy u Filona z Aleksandrii, u Pliniusza Starszego ten chociaż nigdy nie był w Judei polegał na opisie rzymskiego namiestnika Marka Wispaniusza Agryppy i największym ale dowodem jest Józef Flawiusz który stwierdził że faktycznie dołączył do esseńczyków jako wtajemniczony, ale odszedł, zanim został pełnoprawnym członkiem. Ableman twierdzi że w swojej autobiografii Józef Flawiusz napisał że w młodości sprawdził wszystkie trzy odłamy esseńczyków i spędził trzy lata na pustyni ze skrajnym ascetą imieniem Banus, przypuszczalnie Esseńczykiem. Ale w wieku 19 lat Józef odszedł od nich i dołączył do faryzeuszy. W każdym razie w swojej książce „Wojna Judejska” historyk podaje najpełniejszy opis:
.„Ci esseńczycy odrzucają przyjemności jako zło, ale szanują wstrzemięźliwość, a walkę z namiętnościami jako cnotę”. Wystrzegają się także, małżeństwa i prokreacji, jednocześnie uznając, że inni mogą i powinni się rozmnażać, aby zapewnić przetrwanie ludzkości — dodał Józef Flawiusz. Różnice, wyjaśnia Ableman, dotyczą pewnych szczegółów — najbardziej zauważalnych w przypadku celibatu. Józef Flawiusz mówi, że Esseńczycy nie żenią się i polegali na nowych rekrutach, aby zwiększyć ich liczbę. Później mówi, że inna grupa Esseńczyków wyszła za mąż i miała dzieci, ale nie wyjaśnia relacji między tymi dwiema grupami. Reguła Społeczności nie mówi nic o małżeństwach członków i w ogóle nie wspomina o kobietach. Inne zwoje omawiają małżeństwo i rolę kobiet w społeczności.
Etymologia
Etymologia słowa „esseńczyk” pochodzi od Józefa Flawiusza używa słowa „essenoi” takie słowo było aramejskie lub hebrajskie nazwy „chassaja” czyli „podożni” Obecnie „chasyd” aramejski i hebrajski były podobnymi do siebie językami i może w tamtym czasie tak samo te słowo wymawiano. Inna możliwość mówi że Flawiusz jako kapłan użył tłumaczenia na grekę słowa „choszen” czyli pektorału na którym mieściło się 12 kamieni. Co strój kapłański na wspólnego, otóż nazwa może pochodzić z początku powstania esseńczyków, czyli okresu machabejskiego w którym przez wiele lat toczyła się walka o strój arcykapłana, i jeden z uczestników tej walki zabrał strój arcykapłana i odseperował się od świątyni w Jerozolimie. Wiemy że Hirkam ścigał owego Nauczyciela Sprawiedliwości odebrał mu szaty i umieścił je w skarbcu. Od tego czasu esseńczycy nie uznawali świątyni w Jerozolimie. Nazywali ją ludzką świątynią.
Należy również wspomnieć o zwoju o nazwie „reguła wspólnoty” jest opis społeczności która nazywa samych siebie"Jahad” (wspólnota) Jah w słowie może być od Jahwe bardzo często dodawano do imion i nazw jak obecnie w polskim Bogusław, czy Bogumiła. Była to zatem „Wspólnoga Boga”. Nazwa Esseńczycy może pochodzić z zewnątrz, tak określani przez innych, chrześcijanie na początku nazywali się „uczniami”, to inni zaczeli ich nazywać chrześcijanami czyli Chrystusowcami. W zwoju Reguła Wspólnoty przytacza się napomnienia i kary nakładane na osoby łamiące zasady, sposób wstąpienia do grupy, relacje między członkami, sposób życia i przekonania. Wspólnota podzieliła ludzkość między sprawiedliwych i niegodziwych i twierdziła, że natura ludzka i wszystko, co dzieje się na świecie, jest nieodwołalnie predestynowane. Zwój kończy się pieśniami uwielbienia Boga. Tolerancja dla innych poglądów nie oznacza że nie mieli żadnych ustalonych albo że uznawali wszystkie. W tej regule dotyczą one praw moralnych.
Dlaczego nie wrócili?
Po roku 70 Izraelici funkcjonowali normalnie, pracowali, prowadzili handel itp. dlaczego zatem esseńczycy nie wrócili? Zostawili pieniądze i swój skarb czyli pisma. Qumran leży obok Masady więc prawdopodobne że schronili się w Masadzie, a wiemy że tam nikt nie ocalał. Zwoje były chowane w pośpiechu, nie ma tam uporządkowania pism, różne fragmenty z różnych ksiąg są ze sobą pomieszane. Nie mieli czasu na dokładność, i dlaczego aż w 11 grotach? Być może obawiali się że jedną grotę można znaleźć, więc ocalą się w pozostałych. Wiemy że w różnych stuleciach znajdowano zwoje. Orygenes w 3 stuleciu chwalił się że ma znaleziony w Izraelu oryginał księgi Powtórzonego Prawa a w 1883 odnaleziono zwój Shapiry. Grota 12 był pusta, a niektóre z nich były splądrowane wcześniej. Strzępy zwojów świadczą o tym że znalazcy nie wiedzieli z czym mieli do czynienia i targali zwoje, wartość dla nich miała tylko skóra. Inne zostały zniszczone przez czas i powietrze.
Tłumaczenie
Język tego przekładu może nie być poprawny, to nie jest literacki przekład, więc błędy stylistyczne są tu mile widziane. W niektórych zdaniach musiałem dołożyć słowo, aby przekaz miał sens. Słowa dołożone zaznaczam czcionką podkreśloną pochyłą — Italiką. Jeśli słowo jest w zwoju Qumrańskim a nie ma go w Masoreckim wydaniu jest podkreślony czcionką pogrubioną — Bold to są dla nas nowe słowa. I na odwrót jeżeli nie występują w zwoju Qumran a są w naszych bibliach Masoreckich są z przekreśleniem: przekreślenie.
Nowe słowa w zwojach Qumran
Brak słów w Qumran a są w tekście Masoreckim
Słowa dołożone
Na ile tekst jest dokładny? Zarzuca się że tekst Qumrański jest wolnym tłumaczeniem, bo odbiega od oryginału. Tylko proszę pokazać mi oryginał, Jeżeli tym oryginałem ma być tekst Masorecki pisany 1000 lat później to raczej nie jest to argument. Na początku istniał przekaz ustny, a ten nigdy nie miał oryginału, liczył się przekaz nie cytowanie. Zarzucający niewiedzą że w tamtym okresie natchniona była myśl, a nie poszczególne słowa, więc oddając inaczej tą samą myśl Qumrańczycy nie popełnili błędów, ani nie zlekceważyli przekazu biblijnego. Tekst zawiera też idiomy których nie da się przetłumaczyć dosłownie, trzeba wprowadzić nową myśl, takie tłumaczenie zgodne jest z myślą autora, ale niezgodne z dosłownym tłumaczeniem. Niezrozumienie Esseńczyków jest wynikiem obecnego niewłaściwego zrozumienia na czym polega natchnienie tekstu. Nie da się przetłumaczyć słowo w słowo, bo wyjdzie z tego niezrozumiały tekst. Tłumacząc trzeba oddać myśl, ktoś inny tłumacząc te same teksty odda je całkowicie inaczej niż ja. Czytać dosłownie można jedynie po hebrajsku, ci co nie znają tego języka zdani są jedynie na interpretacje tłumacza. Każdy kto po mnie przetłumaczy ten sam tekst użyje innych słów, co nie znaczy że zrobi to lepiej lub gorzej, zrobi to inaczej z innymi słowami i niech tak zrobi, aby jedynie sens zachował.
Imię Boga
Imię Boga JHWH — Jahwe w tekście Qumrańskim pojawia się niemal w każdym zdaniu. Ponieważ Izajasz pisał to ok.700 lat p.n.e. w jego czasach imię to było używane cały czas, po niewoli Babilońskiej nabrano do niego szacunku i to z przesadą. Masoreci nie pisali imienia Jahwe, ale zastąpili je słowem Adonaj. Kto miał rację?, kto stosował właściwie? prorok Boga który nie ma skrupułów aby to imię używać na okrągło czy Masoreci którzy go nie używali? Bezczeszczenie imienia jest wówczas kiedy się używa je do niewłaściwych rzeczy, do żartów czy bluźnierstw, itp. W czasach Qumrańskich już istniał przesadny szacunek dla imienia Boga. W Psalmach qumrańskich tylko to imię to było pisane językiem paleohebrajskim, czyli alfabetem z sprzed niewoli Babilońskiej, z szacunku aby nie naruszyć oryginału z czasów przed babilońskich. Język hebrajski nie ma małych i dużych liter, aby to imię można było podkreślić, i nikomu wówczas nie przyszło do głowy że można je czymś zastąpić, Zastąpienie imienia innym imieniem jest zmianą tego imienia, nawet z powodu szacunku. W czasach Izajasza nawet w samym Izraelu czczono różnych bogów, i napisanie słowa „Bóg” nie dawało wyjąśnienie o którym bogu mowa o którego boga chodzi. Każdy bożek też nosił imię Adonaj /Pan/ W czasach Masoretów nie było już bóstw, chrześcijanie i islamiści czcili tego samego Boga co żydzi. Częste użycie imienia Boga miało znaczenie, zwłaszcza że to poselstwo było kierowanie do izraelitów, a ci mieli oprócz Jahwe mieli i innych bogów.
Groty
Wielki zwój Izajasza jest jedynie w całości i pochodzi z groty 1 w grocie tej znaleziono też teksty niepełne Izajasz 7:20, 22—25; 8:1; 10:17—19; 12:3—4, 6; 13:2—5, 7—8, 16—19; 15:3—9; 16:1—3, 7—11; 19:7—17, 20—15; 20:1; 22:11—19, 24—23:4; 24:18—23; 25:1—8; 26:1—5; 28:15—20; 29:1—8; 30:10—14, 21—26; 35:4—5; 37:8—12; 38:12—39:8; 40:1—4; 41:3—23; 43:1—13, 23—27; 44:21—45:13; 46:3—47:13, 47:17—49:15; 50:7—51:10; 52:7—54:6; 55:2—57:4; 57:17—59:8; 59:20—61:2; 62:2—64:8; 65:17—66:24
W grocie 4 jest najwięcej,18 zwojów z cytatami z Księgi Izajasza, wszystkie we fragmentach. W grocie 5 są teksty Izaj. 40:16, 18—19, i 41:25 Pozostałe księgi biblijne są tylko we fragmentach czasami są to rozdziały czasami kilka wierszy. Wydaje się że były pisane na uroczystości, na które potrzebne były wybrane cytaty, a nie całość. A że zwoje były drogie nie wyrzucano ich, oraz z szacunku do Słowa Bożego, dlatego tyle fragmentów biblijnych znaleziono w grotach.
Tekst
1Q — Pierwsza grota
Język: hebrajski
Czas powstania ok. 125 rok p.n.e
Izajasz 1
1 Widzenie Izajasza, syna Amosa, który miał wizję dotycząc a Judy i Jerozolimy, za dni Ozjasza, Jotama, Achaza i Ezechiasza, królów judzkich. 2. Słuchajcie niebiosa, i słuchaj, ziemio; bo Jahwe powiedział: „Wyżywiłem i wychowałem dzieci, i zbuntowali się przeciwko mnie.
3. Wół zna swojego właściciela, i osioł żłóbek swego pana; ale Izrael nie zna, a mój lud nie bierze pod uwagę”. Ach grzeszny narodzie, lud obciążony nieprawością, potomku złoczyńców, dzieci, które postępują przekupnie! Oni opuścili Jahwe. Pogardzali Świętym Izraela. Są odseparowani i zacofani. Dlaczego miałbyś być bardziej bity, że coraz bardziej się buntujesz? Cała głowa jest chora, i słabe całe serce.
6 Od podeszwy stopy aż do głowy nie ma w niej nic zdrowego: rany, pręgi i otwarte rany. One nie zostały zamknięte, ani zabandażowane, ani złagodzone olejem. Twój kraj jest spustoszony. 7. Wasze miasta są spalone ogniem. Obcy pożerają twoją ziemię w twojej obecności, i jest spustoszony, sprowadzili na niego spustoszenie, zniszczony przez obcych.
8 Córa Syjon pozostaje jak schronienie w winnicy, jak chata na polu melonów, jak oblężone miasto. Jeżeli Jahwe Zastępów nie zostawiłby nam resztki, bylibyśmy jak Sodoma; bylibyśmy jak Gomora.
10 Słuchajcie słowa Jahwe, władcy Sodomy! I słuchaj prawa naszego Boga, ludu Gomory! 11 Co mi po mnogości ofiar waszych dla mnie?, mówi Jahwe. „Wystarczy mi całopaleń baranów, i tłuszcz karmionych zwierząt. I nie mam upodobania we krwi wołów, lub jagniąt, lub samców kóz.
12 Gdy pojawisz się przede mną, kto tego zażądał z twojej ręki, aby podeptać moje sądy? 13. Nie przynoś więcej darów. Kadzidło jest dla mnie obrzydliwością; nowie, szabaty i uroczystości: nie mogę znieść złych zgromadzeń. 14. Moja dusza nienawidzi waszego nowiu i wyznaczonych świąt, są dla mnie ciężarem. Jestem zmęczony ich znoszeniem.
15 Gdy wyciągniesz ręce, zakryję przed tobą oczy. Tak, kiedy będziecie się modlić wiele razy, ja nie usłyszę. Twoje ręce są pełne krwi, Twoje palce nieprawości. 16 Umyj się i oczyść się. I odłóżcie zło uczynków waszych sprzed moich oczu. Przestań czynić zło. 17 Naucz się robić dobrze. Szukaj sprawiedliwości. Uwolnij uciśnionych. Obroń sieroty. Wstawiaj się za wdową.
18 „Chodźcie teraz i rozsądźmy razem”, mówi Jahwe: „Choć wasze grzechy będą szkarłatne, jak śnieg zbieleją. Choćby były czerwone jak karmazyn, będą jak wełna. 19 Jeśli staniesz się chętny i posłuszny, będziecie jeść dobro ziemi; 20 A jeśli odmówicie i zbuntujecie się, miecz was pożre; bo usta Jahwe to powiedziały.
21 Tak wierne miasto stało się prostytutką! Była pełna sprawiedliwości; sprawiedliwość w niej zamieszkała, ale teraz mordercy. 22 Twoje srebro stało się żużlem, twoje wino zmieszane z wodą. 23. Twoi książęta są zbuntowani i są towarzyszami złodziei. Każdy kocha łapówki i podąża za nagrodami. Nie osądzają sierot, nie przychodzi do nich również sprawa wdowy.
24 Dlatego, Jahwe Zastępów, Potężny Izraela, mówi: „ Ach, odczuję ulgę od moich przeciwników, i pomszczę się na moich wrogach; 25 i zwrócę na ciebie rękę, by dokładnie oczyść twój żużel, i oddzielę od ciebie ołów. 26 Przywrócę sędziów twoich, jak za pierwszym razem, a twoich doradców jak na początku. Potem będziesz nazywane „Miastem sprawiedliwości, wiernym miastem.
27 Syjon będzie odkupiony z usprawiedliwieniem, a jego nawrócenie w usprawiedliwieniu. 28 Ale zagłada przestępców i grzeszników będzie razem, a ci, którzy opuścili Jahwe, wyginą. 29. Albowiem zawstydzą się z powodu dębów, których pragnąłeś, i zawstydzisz się z powodu ogrodów, które wybrałeś. 30 Albowiem będziesz jak dąb, którego liść więdnie, i jak ogród bez wody. 31 Wasza siła będzie jak krzesiwo, i jego twoje dzieło jak iskra. Oboje spłoną razem, i nikt ich nie zgasi.
Izajasza 2
1 Oto, co widział Izajasz, syn Amosa, w sprawie Judy i Jerozolimy. 2 Stanie się w dniach ostatnich, że góra domu Jahwe zostanie ustanowiona na wierzchu gór, i wzniosą się ponad pagórki; i wszystkie narody popłyną do niego. 3 Wiele ludów pójdzie i powie:
„Chodźcie, wejdźmy na górę Jahwe do domu Boga Jakuba; i nauczy nas swoich dróg, a my będziemy kroczyć jego ścieżkami”. bo z Syjonu prawo wyjdzie, i słowo Jahwe z Jerozolimy. 4 Będzie sądził między narodami, i zadecyduje dotyczące między wieloma narodami; i przekują swe miecze na lemiesze, a ich włócznie na haki ogrodnicze. A naród nie podniesie miecza przeciwko narodowi, nie będą się już uczyć wojny.
5 Dom Jakuba, niech przyjdzie i spaceruje w świetle Jahwe. 6 Bo opuściłeś swój lud, dom Jakuba, bo są napełnieni od wschodu, z wróżbitami jak Filistyni, i ściskają ręce z dziećmi cudzoziemców. 7 Ich ziemia jest pełna srebra i złota, nie ma też końca ich skarbów. Ich ziemia też jest pełna koni, nie ma też końca ich rydwanów. 8 Ich ziemia pełna jest bożków. Czczą dzieło swoich rąk, to, co zrobiły ich własne palce.
9 Człowiek jest poniżony, a ludzkość jest pokorna; dlatego nie przebaczaj im. 10 Wejdź do skały, i ukryj się w prochu, sprzed strachu Pańskiego, i od chwały Jego majestatu. 11 A wzniosłe spojrzenia człowieka zostaną poniżone, zginie arogancja ludzi, a sam Pan wywyższony będzie w ów dzień. 12 Albowiem nadejdzie dzień Jahwe Zastępów będzie dla wszystkiego co pyszne i aroganckie i za wszystko, co jest wywyższone i będzie poniżone.
13 Wszystkie cedry Libanu, które są wysokie i wywyższone, dla wszystkich dębów Baszanu, 14 dla wszystkich gór wysokich, dla wszystkich wzgórz wyniesionych 15 dla każdej wysokiej wieży, dla każdego muru obronnego 16 Dla wszystkich okrętów Tarszisz, i dla wszystkich przyjemnych wyobrażeń. 17 Wyniosłość człowiecza będzie pochylona, a zarozumiałość ludzka zostanie poniżona; a sam Jahwe wywyższony będzie w ów dzień.
18 Bożki przeminą całkowicie.19 Ludzie wejdą do jaskiń skalnych, i do dziur ziemi, sprzed strachu Jahwe, i od chwały Jego majestatu, kiedy powstaje, aby potężnie wstrząsnąć ziemią. 20 W tym dniu, ludzie będą wyrzucać swoich idoli srebra, i ich bożki ze złota, które zostały palcami wykonane dla siebie dla czcić, do kretów i nietoperzy; 21 Aby wejść do pieczar skalnych, i do rozpadlin w poszarpanych skałach, od strachu przed Jahwe, i od chwały Jego majestatu, kiedy powstaje, aby potężnie wstrząsnąć ziemią. 22 Przestań ufać w człowieka, którego dech jest w nozdrzach; oto tyle on znaczy.
Izajasza 3
1 Bo oto Adonaj, Jahwe Zastępów, odbiera Jerozolimie i Judzie zaopatrzenie i wsparcie, cały zapas pieczywa, i cały zapas wody; mocarz, człowiek wojny, Sędzia, prorok, wróżbita, starszy, 3 dowódca pięćdziesiątki, honorowy człowiek, Doradca, wykwalifikowany rzemieślnik, i sprytny zaklinacz.
4 Chłopcy będą ich książętami, a dzieci będą nad nimi panować. 5 Lud będzie uciskany, każdy przez drugiego, i każdy przez bliźniego. Dziecko będzie zachowywać się dumnie wobec starca, a bezbożni przeciw czcigodnym. 6. Rzeczywiście, człowiek pochwyci swego brata w domu swego ojca, mówiąc: „Masz szaty, bądź naszym władcą, i niech ta ruina będzie pod twoją ręką”.
7. I W tym dniu będzie wołać, mówiąc: „Ja nie będę uzdrowicielem; bo w moim domu nie ma ani chleba, ani odzienia. Nie uczynisz mnie władcą ludu. 8 Albowiem Jerozolima jest zrujnowana, a Juda upadła; bo język ich i sprawy ich są przeciw Jahwe, by prowokować oczy Jego chwały.
9 Wygląd ich twarzy świadczy przeciwko nim. Paradują ze swoim grzechem jak Sodoma. I nie ukrywają tego. Biada ich duszy! Bo sprowadzili na siebie nieszczęście. 10 Powiedz sprawiedliwemu że będzie dobrze! Albowiem będą jeść owoce swoich uczynków.
11. Biada bezbożnym! Nadciąga ich katastrofa; bo czyny rąk jego zostaną mu zwrócone. 12. Co się tyczy mojego ludu, dzieci są jego ciemięzcami, a kobiety nimi rządzą. Mój ludu, ci, którzy cię prowadzą, powodują, że błądzisz, i zniszcz drogę swoich ścieżek.
13 Jahwe staje do walki, i ma prawo sądzić narody. 14 Jahwe wejdzie na sąd ze starszymi swego ludu, i ich przywódcami: „ To wy zjedliście winnicę. Grabież ubogich jest w waszych domach. 15 Co masz na myśli, że miażdżysz mój lud, i szlifujesz twarz ubogim?” mówi Pan, Jahwe Zastępów.
16. Nadto rzekł Pan: Ponieważ córki Syjonu są zuchwałe, i chodzą z wyciągniętymi szyjami i flirtującymi oczami, chodzą drogą z dzwoniącymi ozdobami na ich stopach; 17. przeto Pan Jahwe sprowadza rany na czubki głowy niewiast syjońskich, a Jahwe, Pan, sprawi że ołysieją ich głowy.
18 W owym dniu Jahwe usunie piękno ich kostek, opaski, naszyjników z półksiężycem, 19 kolczyki, bransoletki, welony,20 nakrycia głowy, łańcuszki na kostkach, szarfy, pojemniki na perfumy, amulety, 21 sygnety, kolce w nosie, 22 szaty, peleryny, płaszcze torebki, 23 lusterka, szaty lniane, tiary i szale.
24 Stanie się, że zamiast wonnych wonności będzie zgnilizna; zamiast paska lina; zamiast dobrze osadzonych włosów łysienie; zamiast szaty wór pokutny; i piętnowanie wstydu zamiast piękna. 25. Twoi ludzie polegną od miecza, i twój możny na wojnie. 26 Jej bramy będą płakać i lamentować; a będą opuszczone i usiądą na ziemi.
Izajasza 4
1 Siedem kobiet uchwyci w owym dniu jednego mężczyznę, mówiąc: „Będziemy jeść własny chleb i nosić własne szaty”. Pozwól nam tylko być nazwanymi twoim imieniem. Zabierz naszą hańbę”. 2. W owym dniu gałąź Jahwe będzie piękna i chwalebna, a owocem ziemi będzie piękno i chwała ocalałych z Izraela i Judy.
3 Stanie się, że ten, który pozostanie na Syjonie, i ten, który pozostanie w Jeruzalemie, będzie nazwany świętym, każdy, kto jest napisany wśród żyjących w Jeruzalemie; 4 kiedy Jahwe zmyje nieczystość córek Syjonu i wyczyści z niego krew Jeruzalem, duchem sprawiedliwości i duchem palącej burzy. 5 A Jahwe stworzy nad całością zamieszkanie na górze Syjon, a nad jej zgromadzeniami chmura i dym w dzień, a w nocy blask płomienistego ognia; bo nad całą chwałą będzie baldachim. 6 Będzie tam pawilon na cień w ciągu dnia przed upałem i na schronienie przed burzą i deszczem.
Izajasza 5
1. Niech zaśpiewam dla mojej ukochanej pieśń ukochanego o jego winnicy. Mój ukochany miał winnicę na bardzo urodzajnym wzgórzu. 2. Wykopał to, zebrał jej kamienie, obsadził ją najwykwintniejszą winoroślą, zbudował na jej środku wieżę, a także wyciął w niej prasę do wina. oczekiwał, że wydała winogrona, ale wydała dzikie winogrona.
3 „A teraz mieszkańcy Jerozolimy i ludzie z Judy, proszę rozsądźcie między mną a moją winnicą. 4 Cóż więcej można było uczynić mojej winnicy, czego w niej nie uczyniłem? Dlaczego, kiedy oczekiwałem, by wydała winogrona, wydała dzikie winogrona? 5 Teraz powiem am, co uczynię w mojej winnicy. usunę jego żywopłot i zostanie zjedzony. zburzę jego mur i będzie podeptany.
6 obrócę ją w pustynię. Nie będzie przycinana motyką, ale wyrosną z niej osty i ciernie. Rozkażę też chmurom, aby nie spuszczały na nią deszczu. 7 Albowiem winnica Jahwe Zastępów jest domem Izraela, a mężowie Judy jego uroczą rośliną: i szukałem sprawiedliwości, a oto ucisk; sprawiedliwości, a oto krzyk rozpaczy.
8 Biada tym, co przyłączają dom do domu, którzy przyłączają pole do dola, aż nie ma miejsca, i jesteś zmuszony mieszkać samotnie pośrodku tej ziemi! 9 Do moich uszu mówi Jahwe Zastępów: „ Na pewno wiele domów zostanie opuszczonych, nawet wielkie i piękne, niezamieszkałe.
10 Dziesięć akrów winnicy wyda jeden bat, i chomer z nasion wyda efa. Biada tym, którzy wstają rano, aby szli za mocnym napojem; którzy zostają do późna w nocy, dopóki wino ich nie rozpali! Na ich ucztach są harfa, lira, tamburyn i flet z winem; ale nie szanują dzieła Jahwe, nie zastanawiali się też nad działaniem jego rąk.
13 Dlatego mój lud idzie w niewolę z powodu niewiedzy. Ich czcigodni ludzie są głodni, a ich rzesze usychają z pragnienia. 14 Dlatego Szeol powiększył swoją chęć, i otworzył usta bez miary; i ich chwała, ich mnogość, ich przepych i ten, który się wśród nich raduje, zstępują do niego. 15 Tak więc człowiek jest poniżony, ludzkość jest pokorna, a oczy aroganckich są pokorne;
16 Ale Jahwe Zastępów wywyższony jest w sprawiedliwości, a Bóg Święty jest uświęcony w sprawiedliwości. 17 Wtedy jagnięta będą paść się jak w swoim pastwisku, a obcy zjedzą ruiny bogatych. 18 Biada tym, którzy ciągną nieprawość powrozami fałszu, i niegodziwość jak z liną od wozu; 19 Którzy mówią: Niech przyspieszy, niech przyspieszy swoją pracę, abyśmy ją zobaczyli; i niech się przybliży i nadejdzie rada Świętego Izraela, abyśmy to poznali!
20 Biada tym, którzy zło nazywają dobrem, a dobro złem; co ciemność za światłość, i światło dla ciemności; kto dodaje goryczy do słodyczy, i słodyczy do gorzkiego. 21 Biada mądrym we własnych oczach, i roztropnym we własnych oczach! 22 Biada mocarzom pijącym wino, i mistrzom w mieszaniu mocnego napoju; 23. który za łapówkę uniewinniają winnych, ale odmówić sprawiedliwości niewinnym!
24 Dlatego jak język ognia pożera ściernisko, i jak suchy ogień trawy tonie w płomieniach, tak ich korzeń będzie jak zgnilizna, a ich kwiat wzniesie się jak proch; bo odrzucili prawo Jahwe Zastępów, i wzgardzili słowem Świętego Izraela. 25 Dlatego zapalił się gniew Pana na swój lud, a on wyciągnął rękę ręce przed nimi i ich uderzył. Góry drżą, a ich trupy są jak śmieci na środku ulic. Za to wszystko jego gniew nie odwraca się, ale jego ręka ręce wciąż wyciągnięte.
26 Podniesie chorągiew do narodów z daleka, i będzie gwizdał na nich z końca ziemi. Oto przyjdą szybko i prędko. 27 Wśród nich i nikt się nie znuży ani nie zgorszy; i nikt nie będzie spał ani drzemał; ani pas ich bioder nie będzie odwiązany, a rzemień ich sandałów nie zostanie zerwany:
28 których strzały są ostre, i wszystkie ich łuki zgięły się. Kopyta ich koni będą jak krzemień, a ich koła jak trąba powietrzna. 29 Ich ryk będzie jak lwica. I będą ryczeć jak młode lwy. Tak, będą ryczeć, chwytają ich zdobycz i zabierają ją, i nie będzie nikogo do wybawienia. 30 I będą ryczeć przeciwko nim w owym dniu jak szum morza. Jeśli spojrzy się na ziemię, oto ciemność i udręka. Światło ciemnieje w chmurach.
Izajasza 6
1 W roku śmierci króla Ozjasza ujrzałem Pana siedzącego na wysokim i wyniosłym tronie; a tren jego wypełniał świątynię. 2 Nad nim stali serafini. Każdy miał po sześć skrzydeł. Dwoma zakrył twarz. Dwoma zakrył nogi. Z dwoma poleciał. 3 Jeden nazywa się kolejna Oni wołali wzajemnie i powiedzieli „Święty, święty, święty jest JHWH Zastępów! Cała ziemia pełna jest Jego chwały!”
4. Fundamenty progów zadrżały na głos tego, który wołał, a dom wypełnił się dymem. 5 Wtedy powiedziałem: „ Biada mi! Bo jestem nieczystych warg, i wśród ludzi o nieczystych wargach! Moje oczy widziały Króla, JHWH Zastępów”
6 Wtedy przyleciał do mnie jeden z serafinów, trzymając w ręku żywy węgiel, który zabrał szczypcami z ołtarza. 7 Dotknął nimi usta, i powiedział: „Oto dotknęło to twoich warg; a twoja nieprawość jest zabrana, a twoje grzech grzechy odpuszczone.” Usłyszałem głos JHWH mówiącego: Kogo poślę i kto nam pójdzie? Wtedy powiedziałem: „Oto jestem. Wyślij mnie!”
9 Powiedział: a On powiedział: Idź i powiedz tym ludziom na pewno słyszysz, ale nie rozumiesz i na pewno widzisz, ale nie dostrzegasz. Spraw, by serce tego ludu było tłuste. Zatkaj im uszy i zamknij oczy; aby nie widzieli oczami, i nie słyszeli uszami, i zrozumieli sercem, i nawrócili się ponownie i i byli uzdrowieni”.
11 Potem powiedział: „ Pan Jahwe, jak długo?” On odpowiedział, „Dopóki miasta nie będą pustkowiem bez mieszkańca, i domy bez człowieka, a ziemia staje się całkowicie opustoszała. 12 A Jahwe usunął ludzi z daleka, a opuszczonych miejsc jest wiele w kraju. A jednak w nim będzie dziesiąta część i powróci, będzie jak terebint i jak dąb, którego pień pozostaje, gdy są ścinane; więc święte nasienie jest jego zapasem.
Izajasza 7
1 Za dni Achaza, syna Jotama, syna Uzzjasza, króla judzkiego, Resina, króla Syrii i Pekacha, syna Remaliasza, króla izraelskiego, udali się do Jerozolimy na wojnę z nią, ale nie mogli zwyciężyć przeciwko temu. 2 Domowi Dawida powiedziano: „Syria jest sprzymierzona z Efraimem”. Jego serce drżało, A serce jego ludu drżało, jak drzewa leśne drżą od wiatru.
3 I rzekł Jahwe do Izajasza: Wyjdź teraz na spotkanie z Achazem, ty i twój syn Szearjaszub, na końcu wąwozu górnego stawu, na ścieżce polnej. 4 Powiedz mu: „Bądź ostrożny i zachowaj spokój. Nie bójcie się i niech wasze serce nie słabnie z powodu tych dwóch ogonów dymiących pochodni, z powodu zaciekłego gniewu Resina i Syrii, i syna Remaliasza.
5 Ponieważ Syria, Efraim i syn Remaliasza knuli przeciwko wam zło, mówiąc: 6 „Wyruszmy przeciwko Judzie i rozerwijmy ją, podzielmy ją między siebie i ustanowimy w niej króla, syna Tabeela”.
7 To, co mówi Jahwe: „To się nie stanie, ani się nie wydarzy” 8 Bo głową Syrii jest Damaszek, a głową Damaszku Rezin; a w ciągu sześćdziesięciu pięciu lat Efraim zostanie rozbity na kawałki, tak że nie będzie ludem; 9 a głową Efraima jest Samaria, a głową Samarii syn Remaliasza. Jeśli nie uwierzysz, z pewnością nie zostaniesz ugruntowany ”.
10 Jahwe przemówił znowu do Achaza tymi słowami: 11 «Proś o znak Pana, Boga twego; spytaj o to albo w głębi, albo na wysokości powyżej”. 12 Ale Achaz powiedział: „Nie będę pytał. I nie będzie kusić Pana.” 13 Powiedział: Słuchaj, domu Dawida. Czy nie wystarczy wam wypróbować cierpliwość ludzi, aby wypróbować cierpliwość mojego Boga?
14 Dlatego sam Pan Jahwe da wam znak. Oto dziewica pocznie i porodzi syna, i nazwie go imieniem Immanuel 15 Będzie jadł masło i miód, gdy umie odrzucać zło, a wybierać dobre. 16.Bo zanim dziecko nauczy się odrzucać zło, i wybierać dobro, ziemia, do której dwóch królów się brzydzicie, zostanie opuszczona.
17 I sprowadzi Jahwe na ciebie, na lud twój i na dom ojca twego dni które nie, nadeszły od dnia, w którym odszedł Efraim z Judy; a nawet od króla Asyrii. 18 To będzie się działo w tym dniu, że Pan będzie gwizdać na muchy, która są na krańcach rzek Egipskich, i na pszczoły, które są w ziemi Asyrii.
19 Przyjdą i wszystkie spoczną w opuszczonych dolinach, w rozpadlinach skalnych, na wszystkich żywopłotach ciernistych i na wszystkich pastwiskach. 20 W ów dzień Jahwe ogoli głowę brzytwą najętą w zarzeczu, królowi asyryjskiemu, i włosy na nogach; i brodę pożre.
21.I stanie się w owym dniu, że człowiek wychowa cielę jałówki i dwie owce 22. I stanie się, że z obfitości mleka, które dadzą, będzie jadł masło, bo każdy będzie jadł masło i miód, który został w ziemi. 23 Stanie się w owym dniu, że każde miejsce, gdzie było tysiąc winorośli za tysiąc srebrnych syklów, będą osty i ciernie.
24 Przyjdą tam ze strzałami i łukami, strzałami łukami cała ziemia zamieni się w osty i ciernie 25 ale na wszystkich wzgórzach które są uprawiane motyką, strach przed ostami i cierniami nie przyjdzie, będzie tam posyłanie wołów i owiec
Izajasza 8
1 Jahwe rzekł do mnie: Weź wielką tabliczkę i napisz na niej ludzkim piórem: Dla Maher Szalal Hasz Baz; 2 i będzie weź sobie wiernych świadków: Uriasza kapłana, i Zachariasza, syna Jeberechiah „.
3 Poszedłem do prorokini, a ona poczęła i urodziła syna. Wtedy Jahwe powiedział do mnie: Nazwij go imieniem Maher Szalal Hasz Baz. 4 Ponieważ zanim dziecko nauczy się, jak powiedzieć: „Ojciec” i „Matka” nazywać ojca i matkę, bogactwa Damaszku i łupy z Samarii zostaną odprowadzone przez króla Asyrii.
5 Jeszcze raz przemówił Jahwe do mnie, mówiąc: 6 «Ponieważ lud ten gardzi wodami Syloe, które łagodnie płyną, i drżą przed Rezin i synem Remaliasza; 7 oto teraz Jahwe sprowadza na nich potężne wody rzeki: króla asyryjskiego i całą chwałę jego. Nadejdzie wszystkimi swoimi kanałami i przejdzie przez wszystkie swoje brzegi 8 Przeniesie się dalej do Judy. Przeleje się i przejdzie; dosięgnie nawet szyi; a rozpościerające się jego skrzydła wypełnią szerokość twojej ziemi, Emanuelu.
9. Połączcie się razem narody, ale zostaniecie złamane, i słuchajcie wszystkie odległe kraje i przygotujcie się, bo zostaniecie złamane. Ubierz się do bitwy i daj się rozbić! 10 Doradca doradza ale to zostanie unieważnione, wygłaszaj przemówienia, ale nie będzie to oznaczać, że przemówił Immanuel Bóg jest z nami Emmanuel”.
11. Bo tak rzekł Jahwe do mnie; mocną ręką karcił mnie, abym nie szedł drogą tego ludu, mówiąc:12 Nie mów: „Spisek!”, na temat wszystkiego, o czym ten lud mówi: „Spisek!”. Nie bój się ich gróźb ani nie daj się terroryzować.„ 13. Jahwe Zastępów On jest świątynią, ty musisz respektować jako świętego. On jest tym, którego musisz się bać. Przed którym musisz drżeć.
14. Będzie sanktuarium, ale dla obu domów Izraela będzie kamieniem potknięcia i skałą, która na nich upadnie. Dla mieszkańców Jerozolimy będzie pułapką i sidłem.15 Wielu się o nią potknie, upadnie, złamie się, wpadnie w sidła i wpadnie do niewoli”. 16 Zakończ przymierze. i zapieczętuj prawo pośród moich uczniów. 17 I będę czekać na YHWH który ukrywa swoją twarz przed domem Jakuba i będę miał w nim nadzieję.
18 Oto ja i dzieci, które Jahwe dał mi to do znaków znakiem i cudów cud w Izraelu od Jahwe Zastępów, który mieszka na górze Syjon. 19 Kiedy ci mówią: „Skonsultuj się z tymi, którzy mają znajome duchy i z czarodziejami, którzy ćwierkają i szepczą:” czy nie powinien naradzać się lud ze swoim Bogiem? Czy powinni konsultować się ze zmarłymi w imieniu żywych? 20 Zwróć się do Prawa i do przymierza! Jeśli nie mówią zgodnie z tym słowem, z pewnością nie ma dla nich poranka.
21 Przejdą przez nią bardzo udręczeni i głodni; i stanie się, że gdy będą głodni, będą się martwić i przeklinać przez swojego króla i swojego Boga. Zwrócą swe twarze w górę 22 i spoglądają na ziemię, i zobaczą udrękę, ciemność i mrok udręki. Zostaną wepchnięci w gęstą ciemność.
Izajasza 9
1 Ale nie będzie więcej. Zniknie smutek dla tej, która była w udręce. W dawnych czasach pogardzał ziemią Zabulona i ziemią Neftalego; ale w ostatnim czasie uczynił ją chwalebną, drogą morską, dalej Jordan, Galilea narodów. 2 Lud, który chodził w ciemności, ujrzał światło wielkie. Ci, którzy żyli w krainie cienia śmierci, na nich zaświeciło światło. 3 Pomnożyłeś naród. Zwiększyłeś ich radość. Radują się przed Tobą zgodnie z radością żniwa, jak ludzie radują się, gdy dzielą łupy.
4. Złamałeś bowiem jarzmo jego ciężaru i laskę jego ramienia, laskę jego ciemięzcy, jak za czasów Madianitów.5 Bo każda wojna wojownika jest z hałasem i ubraniami przesiąkniętymi krwią, ale ta z płonącym ogniem trawiącym.. 6 Dla nas rodzi się dziecko. Syn jest nam dany; a rząd będzie na jego barkach. Jego imię będzie nazwane Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju.7 Ze wzrostem jego rządu i pokoju nie będzie końca, na Dawida tronie, a na jego królestwie, w celu ustalenia jej, i utrzymania go z wymiarem sprawiedliwości i prawości od tego czasu, i na zawsze. Gorliwość Pana zastępów dokona tego.
8 Pan Jahwe posłał słowo do Jakuba, i włożył na Izrael. 9 Wszyscy ludzie będą wiedzieć pastwiskiem, łącznie z Efraimem i mieszkańcami Samarii, którzy mówią z dumą i pychą serca: 10 „Cegły runęły, ale będziemy budować z kamienia ciosanego. Jaworowe drzewa figowe zostały wycięte, ale w ich miejsce postawimy cedry”. 11 Dlatego Jahwe postawi przeciw niemu przeciwników Resina, i pobudzi swoich wrogów, 12 Syryjczycy z przodu, a Filistyni z tyłu; i pożrą Izraela otwartymi ustami. Za to wszystko jego gniew nie odwraca się, ale jego ręka ręce są wciąż wyciągnięte.
13 Ale lud nie zwrócił się do tego, który ich uderzył, nie szukali Pana zastępów. 14 Dlatego Pan odetnie Izraelowi głowę i ogon, palmowe gałęzie i trzcinę, w jeden dzień. 15 Starszy i szlachetny człowiek jest głową, a prorok, który naucza kłamstwa, jest ogonem. 16 Albowiem ci, którzy prowadzą ten lud, sprowadzają go na manowce; a ci, którzy są przez nich prowadzeni, są zniszczeni.
17 Dlatego Jahwe nie będzie się cieszył, z oszczędzał ich młodzieńców, nie zlituje się też nad ich sierotami i wdowami; bo każdy jest bluźniercą i złoczyńcą, a wszystkie usta mówią głupoty. Za to wszystko jego gniew nie jest odwrócony, ale jego ręka ręce są jeszcze wyciągnięte.
18 Bo niegodziwość płonie jak ogień. Pożera osty i ciernie; tak, rozpala się w zaroślach lasu,
i toczą się w górę w słupie dymu. 19 Przez gniew Pana zastępów ziemia spłonęła; a ludzie są paliwem dla ognia. Nikt nie oszczędza jego brata. 20. Jeden będzie pożerał po prawicy i będzie głodny; i będzie jadł z lewej strony, a nie będzie nasycony. Każdy będzie jadł mięso własnego ramienia: 21 Manasses, Efraim; i Efraim Manasses; i razem będą przeciwko Judzie. I za to wszystko jego gniew nie jest odwrócony, ale jego ręka ręce jeszcze są wyciągnięte.
Izajasza 10
1 Biada tym, którzy wydają dekrety niesprawiedliwe, i pisarzom, którzy piszą dekrety ucisku; 2.by pozbawić potrzebujących sprawiedliwości i pozbawić ubogich wśród mego ludu ich praw, aby wdowy były ich łupem, i sieroty stały się łupem 3. Co zrobicie w dzień nawiedzenia, i spustoszenia, które przyjdą z daleka? Do kogo uciekniesz po pomoc? Gdzie zostawisz swoje bogactwo?
4 Pokłonią się tylko więźniom, i padną pośród zabitych i ponieważ jego gniew nie odchodzi ale jego ręka to ręce są jeszcze wyciągnięte.
5. Biada Asyryjczyku, rózdze mego gniewu, lasce, w której ręce jest moje oburzenie!6 Wyślę go przeciwko narodowi bluźnierczemu i przeciwko ludowi, który mnie gniewa, rozkażę mu zabierać łupy i zdobycz, i deptać je jak błoto na ulicach. 7 Wszakże tak nie myśli, ani jego serce tak nie myśli; ale w jego na sercu leży mu zniszczenie kilka narodów. 8. Bo mówi: „ Czyż wszyscy moi książęta nie są królami? 9 Czy Calno nie jest jak Karkemisz? Czy Hamath nie jest jak Arpad? Czyż Samaria nie jest jak Damaszek?
10. Jak moja ręka znalazła królestwa bożków, których wyryte wizerunki przewyższały obrazy Jerozolimy i Samarii; 11 Czy nie zrobię Samarii tego co zrobiłem jej bożkom, tak samo uczynię Jerozolimie i jej bożkom? 12 Dlatego stanie się, że gdy Jahwe wykona całą swoją pracę na górze Syjon i w Jerozolimie, ukarzę owoc rozmyślnego pyszałego serca króla asyryjskiego i zuchwalstwo jego aroganckich spojrzeń.
13 Albowiem powiedział: „Uczyniłem to mocą mojej ręki i moją mądrością; bo mam rozeznanie: i usunąłem granice narodów i zrabowałem ich skarby. Jak dzielny człowiek, obaliłem ich władców.14. Moja ręka znalazła bogactwa narodów jak gniazdo i jak zbiera się porzucone jajka, tak ja zebrałem całą ziemię. Nie było nikogo, kto poruszałby skrzydłem, lub otworzył usta
15 Czy siekiera ma się chwalić temu, kto nią sieka? Czy piła powinna wznieść się ponad tego, kto nią piłował? Tak jakby pręt podnosił tych, którzy go podnoszą, albo jak laska powinna podnosić kogoś, kto nie jest drewnem. 16 Dlatego Adonaj, JHWH Zastępów, ześle między swoje tuczne zwierzęta chudość, a zamiast chwały swojej zapali płomień jak ogień płonący.17 Światłość Izraela będzie ogniem, a Jego Święty płomieniem; i spali i pochłonie jego ciernie i osty w ciągu jednego dnia.
18 Pochłonie chwałę swojego lasu i jego urodzajnego pola, zarówno duszę, jak i ciało. Będzie to jakby umierał śmiertelnie chory. 19 Niewiele będzie ostatków drzew w jego lesie, aby dziecko mogło zapisać ich liczbę. 20 W owym dniu Reszta Izraela i ci, którzy uciekli z domu Jakuba, nie będą już więcej opierać się na Tym, który ich uderzył, ale w prawdzie będą opierać się na Jahwe, Świętym Izraela.. 21 Reszta powróci, resztka Jakuba, do potężnego Boga. 22 Bo chociaż lud twój, Izraelu, jest jak piasek morski, tylko resztka z niego powróci. Zniszczenie jest zdecydowane, przepełnione sprawiedliwością. 23 Albowiem Adonaj, Jahwe Zastępów, dokona zupełnego kresu i to postanowione po całej ziemi.
24 Dlatego Adonaj, Jahwe Zastępów, mówi: Ludu mój, który mieszkasz na Syjonie, nie bój się Asyryjczyka, choćby cię bił rózgą i podniósł przeciwko tobie laskę swoją, jak to uczynił Egipt. 25 Jeszcze chwila, a wybuchnie oburzenie na ciebie, a mój gniew zostanie skierowany na jego zgubę”. 26 Jahwe Zastępów wywoła na niego bicz, jak podczas rzezi Madianitów na skale Oreb. Jego laska będzie nad morzem i podniesie ją, tak jak to uczynił przeciwko Egiptowi. 27 W owym dniu brzemię jego zniknie z twych ramion, a jarzmo z twych karków, jarzmo będzie zniszczone dla oleju namaszczenia.
28 Przybył do Aiath. Przeszedł przez Migron. W Michmash przechowuje swój bagaż. 29 Przeprawili się przez przełęcz. Zamieszkali w Geba. Rama drży. Gibeah Saula uciekł. 30 Wołaj głośno swoim głosem, córko Gallima! Słuchaj Laisza! Ty biedny Anatocie! 31 Madmenah jest zbiegiem. Mieszkańcy Gebim uciekają w bezpieczne miejsce. 32 Tego dnia zatrzyma się w Nob. Potrząśnie ręka rękami na Górze Córy Syjonu, na wzgórzu Jerozolimy. 33 Oto Jahwe Zastępów, ze strachem przytnie konary. Wysoki zostanie ścięty, a wyniosły poniżony. 34 Zarośla leśne wytnie żelazem, a Liban padnie od Mocy.
Izajasza 11
1 Z pnia Jessego wyrośnie pęd, a gałąź z jego korzeni wyda owoc. 2 Duch JHWH spocznie na nim: Duch mądrości i zrozumienia, Duch rady i mocy, Duch wiedzy i bojaźni JHWH. 3 Jego upodobanie będzie w bojaźni Jahwe. Nie osądzi po spojrzeniu swoich oczu, ani decyduje przez słyszenie jego uszu ucha; 4 ale sprawiedliwie osądzi ubogich, i rozstrzygnie sprawiedliwie dla pokornych ziemi. Uderzy ziemię rózgą ust swoich; a tchnieniem swoich warg zabije bezbożnego.
5 Sprawiedliwość będzie pasem jego bioder, a wierność pasem jego bioder. 6 Wilk będzie żył z barankiem, a lampart położy się przy koźlątku; Cielę, młody lew i utuczone cielę razem; a małe dziecko je poprowadzi. 7 Krowa i niedźwiedź będą się paść. Ich młode będą leżeć razem. Lew będzie jadł słomę jak wół.
8. Karmiące dziecko będzie się bawić przy norce kobry, a dziecko odstawione od piersi położy rękę na jamie żmii. 9. Nie będą krzywdzić ani niszczyć na całej mojej świętej górze; bo ziemia będzie pełna poznania Pańskiego, jak wody pokrywają morze.
10 W owym dniu narody będą szukać korzenia Jessego, który stanie jako znak ludu, którego będą ścigać poganie a na Jego miejscu spoczynku będzie chwała. 11. i stanie się w owym dniu, że Jahwe po raz drugi ruszy ręką, aby odkupić resztkę swego ludu, która pozostała z Asyrii, z Egiptu, z Patros, z Kusz, z Elam, z Szinear, z Chamat i z wysp na morzu. 12 Ustawi sztandar dla narodów, zgromadzi wyrzutków Izraela i zgromadzi rozproszonych z Judy z czterech krańców ziemi.
13 Odejdzie także zazdrość Efraima, a ci, którzy prześladują Judę, zostaną wytraceni. Efraim nie będzie zazdrościł Judzie, a Juda nie będzie prześladować Efraima. 14 Polecą na wzgórza Filistynów na zachodzie. Razem będą plądrować dzieci wschodu. Rozciągną swą władzę nad Edomem i Moabem, a synowie Ammona będą im posłuszni. 15 Jahwe zniszczy język morza Egiptu i potrząśnie rąk ręką nad rzeką mocą swego Ducha i podzieli go na siedem strumieni, i sprawi, że będzie to sposób na suche sandały.16. Dla ostatka jego ludu z Asyrii będzie droga, jaka była dla Izraela w dniu jego wyjścia z ziemi egipskiej.
.
.
Izajasza 12