Bezpłatny fragment - Szczęśliwe życie — 10 kroków do sukcesu
Poradnik z ćwiczeniami praktycznymi
Wszelkie prawa zastrzeżone. Nieautoryzowane rozpowszechnianie całości lub fragmentu niniejszej publikacji w jakiejkolwiek postaci jest zabronione. Wykonywanie kopii metodą kserograficzną, fotograficzną, a także kopiowanie książki na nośniku filmowym, magnetycznym lub innym powoduje naruszenie praw autorskich niniejszej publikacji.
Autor oraz Wydawnictwo Ridero dołożyli wszelkich starań, by zawarte w tej książce informacje były kompletne i rzetelne. Nie biorą jednak żadnej odpowiedzialności ani za ich wykorzystanie, ani za związane z tym ewentualne naruszenie praw patentowych lub autorskich. Autor oraz Wydawnictwo Ridero nie ponoszą również żadnej odpowiedzialności za ewentualne szkody wynikłe z wykorzystania informacji zawartych w książce.
Przedmowa
Każdy ludzki umysł jest uśpioną potęgą, dopóki nie zostanie przebudzony przez głębokie pragnienie i stanowczą decyzję, aby działać. Edgar Robert
Nazywam się Dariusz Łukasik, w chwili pisania tej książki mam 51 lat, mieszkam i pracuję w Polsce. Od 2021 roku piszę blog dotyczący rozwoju osobistego. Znajdziesz go pod adresem: DARETOLIVE. BLOG
W 2010 roku zainteresowałem się tematyką rozwoju osobistego. W latach 2010—2024 przeczytałem wiele książek z tej dziedziny. Niektórzy autorzy są dla mnie inspiracją do mojego rozwoju. Największy wpływ wywarły na mnie idee i książki następujących autorów: Brian Tracy, Allan i Barbara Pease, Norman Vincent Peale, Anthony Robbins, Dale Carnegie, Richard Templar, T. Harv Eker, Christopher Lowney, Fryderyk Karzełek, Rafał Żak.
Idee zawarte w książkach z dziedziny rozwoju osobistego zaczęły „żyć” we mnie, spowodowały zmiany na lepsze, gdyż wykonywałem ćwiczenia zawarte w tych książkach, dokonywałem refleksji nad moim życiem. W efekcie doświadczyłem i nadal doświadczam pozytywnych zmian, które napełniają mnie radością, moje życie stało się ciekawsze, zmieniłem swój mindset, moje życie prywatne i zawodowe zmieniło się (i zmienia nadal) na lepsze, ciekawsze i spokojniejsze. Dokonałem poważnych zmian w moim myśleniu, postrzeganiu siebie, otaczającego mnie świata, ludzi, szans i zagrożeń. Zmieniłem też moje przekonania, odrzuciłem przekonania, które mnie ograniczały, kieruję się przekonaniami, które mnie wspierają.
Zmiany, których doświadczam od 2010 roku zaczęły się od pierwszej książki z dziedziny rozwoju osobistego zatytułowanej Moc pozytywnego myślenia. Napisał ją Norman Vincent Peale. Czytając tę książkę, a następnie kolejne zapragnąłem zmian i lepszego, szczęśliwszego życia.
Uwierzyłem w to, że mogę wiele zmienić w moim życiu i w to, że cały postęp, jakiego mogę dokonać musi się zacząć od zmiany myślenia i zmiany przekonań. Stopniowo przekonałem się, że teoria zawarta w literaturze może skutkować w praktyce codziennego życia prywatnego i zawodowego.
Jeśli w moim życiu dokonały się zmiany na lepsze, to i w twoim życiu — drogi czytelniku — mogą się dokonać zmiany. Wszystko zależy od ciebie i twojego „otwarcia się” na zmianę przekonań i zmianę myślenia i stylu życia. Rozwój osobisty jest dla wszystkich bez wyjątku, ale pierwsza rzecz to PRAGNIENIE rozwoju, motywacja do zmian.
Zdecydowałem się napisać tę książkę, aby zachęcić Cię do zmian na lepsze, zachęcić Cię do tego, abyś wziął odpowiedzialność za swoje życie i stał się człowiekiem szczęśliwym.
Dla mnie rozwój osobisty to coś, co dzieje się codziennie, wiem, że nie chcę przestać się rozwijać, gdyż rozwój intelektualny, emocjonalny, duchowy i każdy inny daje mi ogromną radość. Opiszę teraz główne zmiany, które zaszły w moim życiu w latach 2010—2014. Mój przykład może zachęcić Cię do wzięcia odpowiedzialności za zmiany, których Ty zapragniesz dokonać.
Poniżej znajdziesz opis zmian, których dokonałem w ciągu tych 14 lat. Zmiany w moim życiu opiszę korzystając z idei tzw. Heksagonu szczęścia.
Obszar pierwszy: Praca
— W latach 2010—2024 stopniowo zmniejszyłem ilość godzin pracy; kiedyś pracowałem około 30 godzin w tygodniu, obecnie pracuję od trzech do trzech i pół godziny dziennie przez sześć dni w tygodniu (co daje od 18 do 21 godzin tygodniowo); zaoszczędzony czas poświęcam na rozwój osobisty — między innymi intelektualny, emocjonalny, duchowy — a także na przyjemności.
— Moja praca zawodowa daje mi większe możliwości rozwoju, ponieważ kiedyś pracowałem z grupami klientów, a obecnie pracuję w systemie „jeden na jeden”, co w rezultacie umożliwia mi skoncentrowanie się na potrzebach danego klienta, mogę być bardziej skuteczny w realizacji potrzeb osób, z którymi pracuję.
— Praca zawodowa daje mi możliwość rozwoju intelektualnego: znam coraz lepiej język angielski (dzięki temu, że mam z nim codzienny kontakt); w pracy zawodowej staję się ekspertem o coraz większych kompetencjach zawodowych.
— Dzięki pracy zawodowej wzrasta moje poczucie własnej wartości, gdyż mam pozytywny wpływ na postępy moich klientów; zachęcam ich do rozwoju intelektualnego, pomagam im w rozwoju, sprawdzam efekty ich pracy, udzielam wskazówek, które prowadzą ich do rozwoju.
Obszar drugi: Finanse
— Stopniowo wypracowałem nawyk systematycznego oszczędzania i w związku z tym moja sytuacja finansowa jest coraz lepsza (moje aktywa z roku na rok są coraz większe).
— Stać mnie na realizację marzeń, gdyż mogę sobie pozwolić na to, co jest dla mnie ważne.
— Potrafię odmówić sobie pewnych zachcianek, aby móc oszczędzić pieniądze na ten okres życia, gdy nie będę już mógł pracować.
— Buduję świadomie i odpowiedzialnie moje finansowe bezpieczeństwo (np. w postaci tzw. poduszki finansowej i aktywów na czas mojej starości).
— Potrafię zarobić stosunkowo dużo w ciągu jednej godziny, gdyż mam dość sporą stawkę godzinową za moją pracę.
— Mógłbym żyć przez dość długi czas bez konieczności pracy, gdyż mam zaoszczędzone środki na ten (ewentualny) cel.
— Nie korzystam z kredytów i pożyczek, gdyż nie chcę płacić komuś (np. bankowi) za pożyczone pieniądze. Oczywiście nie sądzę, że każdy kredyt czy pożyczka są czymś złym.
— Wzrósł poziom mojej świadomości finansowej (np. wiem w co można inwestować i jak chronić wartość pieniądza).
Obszar trzeci: Zdrowie
— Dbam o zdrowe żywienie, nie jem za dużo, kupuję te produkty, o których wiem, że są dobrej jakości.
— Unikam cukru, soli i białej mąki.
— Wykonuję badania okresowe i tzw. „przesiewowe”
— Dbam o odpowiednią masę ciała (wskaźnik BMI) i w związku z tym dużo spaceruję.
— Dobrze się czuję fizycznie i psychicznie; jestem optymistą.
— Mam dość dobrą kondycję fizyczną.
Obszar czwarty: Relacje
— Mam bardzo dobrą relację z żoną (nasz ślub był w 1999 roku, a więc już ponad 23 lata jesteśmy razem szczęśliwi).
— Mam dobre relacje z przyjaciółmi i znajomymi.
— W moim życiu są osoby dla mnie ważne — ja wspieram je, a one mogą na mnie liczyć, gdy potrzebują pomocy.
— Dążę do realizacji marzeń i celów razem z żoną, wspólnie ustalamy nasze cele.
Obszar piąty: Rozwój osobisty
— Mój rozwój osobisty daje mi satysfakcję; rozwijam się intelektualnie, emocjonalnie i duchowo.
— O moim rozwoju intelektualnym świadczą m.in.:
1) zdałem egzamin z języka angielskiego ESOL Cambridge Certificate of Profciency in English (w 2014 roku)
2) poświęcam czas wolny na naukę języków obcych, między innymi włoskiego, czeskiego, słowackiego, słoweńskiego, chorwackiego
3) piszę blogi (w kilku językach), w tym mój główny blog DARETOLIVE. BLOG (pozostałe moje blogi prowadzę na BLOGGER)
— O moim rozwoju emocjonalnym świadczą:
1) podchodzę do problemów jak do wyzwań (uważam to za lepsze podejście zapewniające większy spokój)
2) nie przejmuję się tym, na co nie mam wpływu i czego nie mogę zmienić
3) unikam negatywnych emocji, staram się doświadczać tylko emocji pozytywnych
4) wykorzystuję pozytywne emocje do rozwoju osobistego: cieszę się z moich sukcesów, z mojego rozwoju; bardzo ważne jest dla mnie doświadczanie wewnętrznego spokoju
— Cały rozwój duchowy zawdzięczam Bożej łasce. O moim rozwoju duchowym świadczą między innymi:
1) moje życie modlitewne, bez którego nie wyobrażam sobie życia (jestem katolikiem)
2) korzystanie z darów obecnych w Kościele Katolickim (w postaci sakramentów świętych)
3) czytanie Pisma Świętego — „karmienie” się słowem Bożym
4) udział w rekolekcjach Opus Sanctorum Angelorum
5) czytanie książek i czasopism o tematyce religijnej
6) pisanie postów na blogu DARETOLIVE. BLOG — na tematy związane z Bogiem i duchowością katolicką
Obszar szósty: Czas dla siebie
Obszar „Czas dla siebie” zawiera (według F. Karzełka): „nasze pasje, to, co robimy poza pracą, to, do czego czasami tak bardzo tęsknimy i robimy podczas urlopu” Mam dość dużo czasu na moje pasje i przyjemności. Praca zawodowa nie zajmuje mi np. 40 godzin tygodniowo; to, że potrafię i chcę pracować około 20 godzin w tygodniu uważam za jeden z największych moich sukcesów. Dzięki tej ilości pracy nie jestem przemęczony, pamiętam o tym, że na starość wielu ludzi żałuje tego, że tak ciężko pracowali.
W wolnym czasie uwielbiam:
* pisać posty na moich blogach (głównie na DARETOLIVE. BLOG)
* czytać książki (obecnie głównie z dziedziny rozwoju osobistego)
* oglądać filmy (na DVD i w kinie), gdyż w ten sposób ćwiczę umiejętności językowe
* rozmawiać z żoną o naszych planach na przyszłość
* spędzać czas na łonie przyrody (np. na działce)
* „otaczać się” obcymi językami (poprzez słuchanie i czytanie)
Wstęp
Dlaczego piszę tę książkę? Piszę Szczęśliwe życie — 10 kroków do sukcesu aby:
* Poprowadzić Cię w kierunku szczęśliwego życia
* Zainspirować cię do rozwoju osobistego i zmian na lepsze w Twoim życiu
* Podzielić się tym, co — moim zdaniem — jest bardzo ważne w dziedzinie rozwoju osobistego
* Podzielić się moim osobistym doświadczeniem rozwoju
* Przedstawić niektóre idee, techniki, zasady i wskazówki związane z rozwojem osobistym
Cel główny tego poradnika do uświadomienie Ci, że to Ty jesteś odpowiedzialny za Twój poziom szczęścia. Poczucie szczęścia zależy od wielu czynników, ale to głównie Twoje myśli i przekonania kształtują Twoją codzienność, czujesz się szczęśliwy lub nie.
W tej książce znajdziesz sporo teorii dotyczącej szczęścia, przekonań wspierających i ograniczających, wartości, które powinny kształtować Twoje życie. W tym poradniku podzielę się też moimi przemyśleniami na temat tego, jak możesz wykorzystać doświadczanie z Twojej przeszłości w celu pełniejszego życia; w jednej z części poradnika napiszę o tym, czym są lęk i strach, a także jakie pełnią funkcje w życiu, postaram się zachęcić Cię do zastanowienia się nad Twoimi lękami i pomogę Ci te lęki „oswoić”.
Już z pierwszej części poradnika dowiesz się czym jest wizualizacja i jak ją wykorzystać do realizacji Twoich celów; zajmę się też opisem wpływu emocji pozytywnych i negatywnych na nasze życie.
Moim celem jest przekonanie Cię, że w naszym pędzącym świecie pełnym nieoczekiwanych zmian możesz czuć się szczęśliwym człowiekiem każdego dnia, a nie tylko czasami lub rzadko.
W dalszych częściach tej książki przedstawię zagadnienie misji życiowej, jej cele, zalety posiadania Twojej misji; podzielę się z Tobą czterdziestoma zasadami życia w teraźniejszości (dzięki działaniu zgodnie z tymi zasadami masz większą szansę na zrealizowanie Twoich celów); przedstawię moją opinię na temat sukcesu (będzie to moja osobista refleksja); w ostatniej części tej książki przedstawię tematykę związaną z sukcesem finansowym (m.in. zarabianie, oszczędzanie, inwestowanie, ochrona wartości pieniądza).
Na końcu poradnika znajdziesz: Podsumowanie, Słownik pojęć, Podziękowania i Bibliografię.
Rozdział 1.
Odważ się stworzyć życie jakiego pragniesz
Podejmij decyzję, że stworzysz życie, jakiego pragniesz.
Większość ludzi, którzy siedzą i czekają na zbiory, nigdy niczego nie zasadziło. Osoba przeciętna niewiele pragnie i zwykle otrzymuje jeszcze mniej. John Mason
Uważam, że rozwój osobisty jest bardzo ważny, gdyż pozwala na ciekawsze życie, pełniejsze i szczęśliwsze. Rozwój daje satysfakcję. Tak jak drzewo wciąż rośnie, tak ty możesz ciągle się rozwijać. Rozwijając się zrealizujesz swoje marzenia, stworzysz plany działania, jeśli trzeba to skorygujesz te plany, ocenisz twój rozwój, zastanowisz się, na których obszarach rozwoju najbardziej ci zależy.
Rozwój osobisty jest związany z poczuciem sensu, rozwijając się szukamy swojej optymalnej drogi życiowej, szukamy swego powołania, próbujemy znaleźć tę dziedzinę, która nas ekscytuje lub też szukamy pracy, która daje nam satysfakcję. Rozwój powinien prowadzić do poczucia szczęścia, do refleksji nad życiem i jego jakością, nad sensem tego, czym się na co dzień zajmujemy, nad sposobem spędzania czasu (w pracy i w życiu prywatnym).
Każdy z nas ma wybór: możemy podjąć decyzję, że będziemy się rozwijać, albo też możemy się zgodzić na tzw. przeciętne życie. To, co istnieje w naszym życiu zależy głównie od nas, to my mamy główny wpływ na kształt naszego życia. Dzięki pracy z tą książką (a dokładnie z teorią i praktyką w niej zawartą) masz szansę wzbogacić twoje życie, uczynić je pełniejszym i bardziej satysfakcjonującym. Sama teoria rozwoju osobistego nic nie zmieni, tę teorię należy wprowadzić w życie: służą do tego ćwiczenia zawarte w tej książce.
Proponuję ci teraz: PODEJMIJ DECYZJĘ, ŻE STWORZYSZ ŻYCIE, JAKIEGO PRAGNIESZ. W tym celu możesz powiedzieć sobie coś na kształt poniższego tekstu:
Moje życie będzie lepsze niż jest obecnie, stanę się szczęśliwszym człowiekiem, będę się rozwijał i czerpał z tego satysfakcję, będę planował moje działania wynikające z moich celów, będę dążył wytrwale do realizacji moich planów, moje cele życiowe będą o wiele większe niż tylko płacenie rachunków i oglądanie telewizji.
Możesz przeżyć twoje życie w najlepszy sposób, na jaki cię stać. Jesteś wolny, możesz wierzyć w to, co chcesz. Możesz tworzyć twoje życie, doprowadzić je do stanu, w którym czujesz się ze sobą dobrze, jesteś spełniony i szczęśliwy. Ten idealny stan jest osiągalny dla każdego, to kwestia nastawienia, podejścia do życia. Nie możesz osiągnąć wszystkiego, ale na wiele rzeczy masz wpływ. Masz wpływ na twoje przekonania i na to, o czym myślisz na co dzień. Możesz się zmieniać, rozwijać się; dostałeś bezcenny dar — dar życia, wykorzystaj ten dar w najlepszy sposób.
Jeżeli masz wolę, by wygrać, jest to już połowa sukcesu; jeżeli jej nie masz, osiągnąłeś połowę porażki. David Ambrose
Twoje talenty i twój potencjał do rozwoju są ukryte w tobie, czekają aż je odkryjesz i zrobisz z nich dobry użytek. Może już teraz, w tej chwili, rodzi się w tobie pragnienie zmian na lepsze. Jeśli tak właśnie jest, to możesz teraz napisać twoje postanowienie w formie kilku zdań, które wyrażą twoje wewnętrzne pragnienie zmiany i rozwoju. Poniżej zostawiam ci miejsce na twoją notatkę na ten temat.
W dniu ………… postanawiam, że:
1. ……
……
2. ……
……
3. ……
……
……
……
……
……
……
……
……
……
Powyższą notatkę możesz rozszerzyć o następne punkty, jeśli masz taką potrzebę. To, co zanotowałeś powyżej może być bardzo ważne na drodze twojego rozwoju. Nie gódź się na to, aby ktokolwiek cię ograniczał i nie wierz tym, którzy chcą abyś był przeciętny i wiódł przeciętne życie, nie ufaj tym, którzy nie wierzą w siebie i nie wspierają cię. Nie wierz tym, którzy mówią, że zwykłe życie wystarczy, nie daj sobie wmówić, że szczęśliwe życie to praca, podstawowe potrzeby i oglądanie telewizji.
Twoje życie jest naprawdę TWOJE, nikt nie ma prawa mówić ci, jak powinieneś żyć, jak powinieneś myśleć, albo jaką drogę zawodową wybrać. Jesteś wolny, twoja wolność to dar, ale też zadanie. Nikt i nigdy nie odbierze ci twojej wolności! Nie pozwól, aby inni ludzie w jakikolwiek sposób ograniczali twoją wolność i twoje marzenia. Twoja wewnętrzna motywacja poprowadzi cię do takiego życia, jakiego pragniesz.
Otaczaj się ludźmi, którzy są radośni i mają optymistyczne podejście do życia. Ceń sobie ludzi szczerych, którzy nie kłamią, są uczciwi. Szukaj tych, którzy będą twoimi prawdziwymi przyjaciółmi, którzy naprawdę będą się cieszyć z twoich postępów i sukcesów. Tacy ludzie to czasem rzadkość, więc tym bardziej doceniaj ich.
Prawdziwi przyjaciele zawsze będą cię wspierać, będą cieszyć się z twojego rozwoju. Staraj się odnaleźć twoją drogę, którą chcesz iść, poszukuj nowych możliwości, czytaj książki, które pomogą ci w rozwoju osobistym. Staraj się dokonywać mądrych wyborów, bądź uczciwy względem siebie i innych ludzi.
Nie bój się marzyć, ale część twoich marzeń zostaw tylko dla siebie: czasem nie warto mówić o zbyt ambitnych planach — inni ludzie ich nie zrozumieją i mogą zacząć ci zazdrościć. Twoje marzenia i plany są twoją osobistą sprawą. Możesz podzielić się nimi z ludźmi, którzy cię wspierają i podzielają twój entuzjazm. Rozważ dobrze komu i co chcesz powiedzieć.
Poinformowanie przyjaciela o twoich zamiarach może być dodatkowym czynnikiem motywującym cię do działania. Możesz też wybrać inny sposób: nie mów nikomu o twoich ambicjach i planach, tylko działaj. Po osiągnięciu sukcesu (takiego czy innego) twoje osiągnięcia będą świadczyć o tobie, o twoich zdolnościach. Inną drogą jest też „ukrycie” twoich sukcesów przed światem, choć nie zawsze da się to zrobić.
Pamiętaj: to Twoje życie i to Ty podejmujesz decyzje, które mają wpływ na to jakim jest to życie; bądź wolny i marz, planuj, działaj, nie poddawaj się, poprawiaj, ulepszaj, bądź odważny, sięgaj po więcej, bądź ambitny. Twoje wyniki i osiągnięcia zależą w głównej mierze od ciebie i od twojego sposobu myślenia, zwanego czasem mindsetem.
Obserwuj też ludzi, którzy odnieśli sukces w ich zawodzie, dziedzinie czy branży. Niech tacy ludzie będą dla ciebie przykładem i modelem, który chcesz naśladować. Pamiętaj: nie naśladuj ich ślepo, bez refleksji nad twoimi uwarunkowaniami.
Wszystkie twoje życiowe doświadczenia ukształtowały twój charakter, wzmocniły twoją wolę, doprowadziły cię do tego momentu w twoim życiu.
Każdy człowiek może kształtować swoje życie, swoją teraźniejszość, która wpływa na przyszłość; każdy może się rozwijać, pokonywać trudności, marzyć, planować. Nie bój się przyszłości, ale twórz ją, uwierz, że jesteś zdolny do robienia odpowiednich rzeczy w odpowiednim czasie. Bądź odważny. Nie ma drugiej takiej osoby jak Ty, jesteś wyjątkowy, tak jak każdy inny człowiek. Twój „zestaw” talentów, umiejętności i zainteresowań jest unikalny. Twoje talenty i pasje mogą pomóc Ci żyć życiem, które da ci satysfakcję każdego dnia. Możesz dać innym ludziom to, czego nikt inny nie może im dać. Na tym polega Twoja wyjątkowość.
Krok 1: Wykorzystaj doświadczenia z Twojej przeszłości
W życiu każdego człowieka przeszłość stanowi ważny etap. Etap ten ma znaczenie dla teraźniejszości i przyszłości. Cała nasza przeszłość może nam służyć do tego, aby mądrzej i lepiej żyć w naszym „teraz”. Trzeba wyciągać wnioski z przeszłych wydarzeń i doświadczeń życiowych.
Zaakceptuj twoją przeszłość
Nie możesz zmienić przeszłych wydarzeń, nie możesz wpłynąć na przeszłość, ani jej zmienić, więc powinieneś ją zaakceptować. Być może nieraz błądziłeś krzywdząc siebie i innych, ale to już historia, nie wracaj do tego, wybacz sobie i innym i nie rozpamiętuj przeszłych błędów.
Gdy zaakceptujesz Twoją przeszłość (zamiast żalić się nad nią) to dasz sobie szansę na nowy start, Twoja akceptacja może być przełomowym wydarzeniem na drodze Twojego rozwoju. Skup się na lepszym przeżywaniu twojego „teraz”, unikaj błędów, które były dla ciebie nauczką życiową. Gdy w ten sposób zaczniesz postępować poczujesz satysfakcję, że potrafisz wyciągać wnioski z przeszłych doświadczeń, a także potrafisz uniknąć błędów, które kiedyś popełniałeś.
Bądź wdzięczny
Postawa wdzięczności się po prostu opłaca. Każdy, kto jest wdzięczny żyje szczęśliwiej niż ten, kto taki nie jest. Za co możesz i powinieneś być wdzięczny? Zadaj sobie teraz pytanie i odpowiedz na nie (najlepiej zapisz swoją odpowiedź poniżej): Komu jestem wdzięczny i za co?
Ćwiczenie pierwsze. Wdzięczność
….. Jestem wdzięczny (wdzięczna) …
……
……
……
……
……
……
……
……
Na przykład możesz być wdzięczny za życie, za rodziców, za pracę, za małżonka, za możliwość rozwoju zawodowego i osobistego i za wiele innych rzeczy. Postawę wdzięczności warto ćwiczyć. Nie każdy ma to, co ty masz. Pomyśl o tym. To naprawdę ważne dla twojego rozwoju. Możesz być wdzięczny nauczycielom, rodzicom, innym ludziom, którzy mieli wpływ na to, jaki się stałeś, w co wierzysz oraz na to, jakie masz przekonania o tym, co jest dla ciebie ważne. Tak wielu ludzi przyczyniło się do tego, jaki teraz jesteś.
Doceń dary z twojej przeszłości
Wszystko, czego doświadczyłeś w przeszłości możesz potraktować jako dary, swego rodzaju prezenty od życia. Te dary to między innymi: twoje wspomnienia, przeżycia, choroby, radości, smutki, osiągnięcia, przyjaźnie, dotychczasowa edukacja, praca, rodzina, przyjaciele itp. Wraz z upływem czasu „gromadzisz” coraz więcej tych darów.
Mając coraz więcej „materiału życiowego”, na podstawie którego możesz wyciągać wnioski, możesz spojrzeć na Twoje dotychczasowe życie i zaplanować je lepszym i szczęśliwszym. Zastanów się, co uważasz za dary życiowe, które najbardziej wzbogaciły twoje życie. Wracaj do tej refleksji np. raz w roku lub nawet częściej. Refleksja nad tym, co ważne umożliwia rozwój.
Wybacz sobie i innym
Kolejnym bardzo istotnym punktem jest umiejętność wybaczenia sobie i innym ludziom. Nie zawsze jest to łatwe, ale jest zawsze możliwe. Wybaczenie sobie i innym jest fundamentem spokoju wewnętrznego, którego naprawdę potrzebujesz. Możesz wybaczyć sobie i innym — masz do tego prawo, jest to dla ciebie korzystne, sprawi, że będziesz wiódł spokojne życie, wolne od stanu „nie wybaczenia”. Jeśli nie wybaczysz sobie i innym to będziesz dźwigał to „niewybaczenie” na swoich barkach.
Jestem w stanie to zrobić, ale najpierw musisz zobaczyć, że tego naprawdę chcesz, musisz dojrzeć plusy z wybaczenia. Wyobraź sobie, że przebaczyłeś sobie i innym i możesz powiedzieć: „Wybaczyłem wszystko i wszystkim”. To wybaczenie da ci nowy rodzaj wolności, wolności od negatywnych emocji, których doświadczałeś, gdy nie potrafiłeś przebaczyć. Niektórzy twierdzą, że najtrudniej jest przebaczyć samemu sobie. Jeśli chodzi o mnie, to mogę szczerze powiedzieć: Przebaczyłem sobie i innym ludziom wszystko. Inni ludzie i ja popełniliśmy błędy, bo taka jest ludzka natura, skłonna do złych rzeczy. Ale już nie mam żalu do siebie i innych ludzi, po prostu wybaczyłem, aby nie ciągnąć za sobą tego ciężaru.
To moje przebaczenie skutkuje życiem w większym spokoju i radości. Wiem, że dla wielu ludzi przebaczenie sobie i innym może stanowić duże wyzwanie, a nawet problem. Może tak jest w Twoim przypadku, ale postaraj się wybaczyć — to może być jedna z najważniejszych decyzji w Twoim życiu. Warto próbować (ciągle i na nowo) przebaczyć sobie i innym — skutki takiego przebaczenia są tak pozytywne, że nigdy nie będziesz żałował tego kroku.
Ucz się z przeszłych doświadczeń i błędów
W Twojej przeszłości prawdopodobnie popełniłeś błędy, które miały wpływ na Twoje życie. Podejmowałeś decyzje, które miały swoje konsekwencje. Przykładem błędnej decyzji może być porzucenie nauki w młodości. Wtedy to wydawało się korzystne, ale po upływie lat ktoś może żałować, że porzucił edukację.
Każda decyzja i wybór ma jakieś konsekwencje. Jak każdy człowiek popełniasz błędy, bo takie jest ludzkie życie: nikt nie rodzi się dojrzałym człowiekiem, błędy są wpisane w ludzki rozwój, tak po prostu jest i trzeba to zaakceptować. Ważne jest, aby nauczyć się umiejętności wyciągania wniosków z własnych błędów, a dodatkowo dobrze jest czerpać naukę z błędów innych ludzi.
Jeśli masz poczucie, że kogoś skrzywdziłeś, to powinieneś (w miarę możliwości) wynagrodzić osobie (osobom) skrzywdzonym, albo chociaż przeprosić tę osobę (osoby). Korzystne dla Ciebie będzie jeśli zaakceptujesz całą Twoją przeszłość, bo tak naprawdę nie możesz nic zmienić z wydarzeń minionych. Uczyń to, aby dać sobie szansę na konkretne działania, które podejmiesz w twoim „teraz”. Bądź wdzięczny za wszystko, co cię ukształtowało. Podsumuj twoją przeszłość, zobacz w niej pewien etap Twego życia, który przygotował cię do twojej teraźniejszości i przyszłości. Spójrz z entuzjazmem i nadzieją na Twoje życie. Wyciągnij wnioski, skoncentruj się na teraźniejszości, nie rozpamiętuj minionych błędów.
Krok 2: Oswój swoje lęki
W naszym życiu codziennym doświadczamy pewnych lęków. Jestem świadomy — po przeczytaniu dostępnej mi literatury — że wielu ludzi doświadcza lęków, czyli czegoś się boi. Lęk jest nieodłączną częścią naszego życia. Pani Iwona Zabielska-Stadnik pisze o lęku w następujący sposób: Lęk przychodzi, jeśli ma powód. A prawie zawsze go ma. Prawie zawsze znajdzie w nas to pęknięcie, przez które może się wślizgnąć, jeśli nadarzy się sposobność, jeśli coś w nas z czymś się dotknie, zahaczy o siebie. Czy mamy na to wpływ? Na pewno możemy mieć wpływ na to, co zrobimy z tym, co zobaczymy w swoim lęku. W sobie, kiedy on przychodzi.
Wszyscy się czegoś boimy, mamy pewne lęki. Lękamy się na przykład utraty pracy, samotności w starości, tego, że bliskie nam osoby opuszczą nas, lękamy się o przyszłość naszych dzieci, boimy się fizycznych zagrożeń (np. wypadek samochodowy, choroba), odrzucenia społecznego, czasami boimy się porażki czy też śmierci. To tylko niektóre z lęków.
Musimy pamiętać o tym, że lęk pełni swoją funkcję w naszym życiu i sam w sobie nam nie zagraża. Ważne jest to, jak reagujemy na lęk, co z nim robimy, gdyż można się nauczyć „oswajać” swój lęk.
W dalszej części tego rozdziału przeczytasz o lęku i strachu, o różnicy pomiędzy nimi, a także o sposobach radzenia sobie z lękiem. Będę Cię zachęcał na kolejnych stronach do pracy nad Twoimi lękami, abyś po pewnym czasie prawidłowo reagował na lęk i nie pozwolił mu kierować Twoim życiem. To naprawdę jest możliwe, mogę Cię zapewnić, że lęk odpowiednio traktowany nie ma mocy, aby Cię zniewalać. To Ty masz być panem Twojego życia, a nie lęki. Lęk jest pewną informacją dla nas i należy z tej informacji właściwie korzystać. Nie uważam, aby rację mieli ci, którzy twierdzą, że lęk to samo zło. Tak nie jest.
Jeśli będziesz rzetelnie wykonywał zaproponowane w tej części książki ćwiczenia, to masz szansę na odpowiednie, korzystne dla Ciebie traktowanie lęku. Sam lęk Cię nie opuści, ale będziesz potrafił odpowiednio na niego reagować. Chyba przyznasz mi rację, że umiejętność „oswojenia” lęków każdemu jest potrzebna do spokojnego życia, które jest wymarzonym stanem. A więc zachęcam: czytaj dalej i działaj!
Na co dzień zmagamy się czasami ze zbyt dużym poziomem lęku, co wpływa niekorzystnie na codzienne funkcjonowanie i tak zwany dobrostan.
Czym są lęk i strach? Dlaczego są one obecne w naszym życiu?
Najpierw zajmę się odpowiedzią na pytanie: czym są lęk i strach? Jak je zdefiniować? Definicje tych pojęć umieściłem w słowniku na końcu tej książki. Pochodzą one z dwóch stron internetowych: https://psychologia.edu.pl i https://sjp.pwn.pl
Lęk jest jedną z sześciu emocji podstawowych. Należą do nich: radość, smutek, gniew, lęk, odraza (obrzydzenie) i zaskoczenie. W książce Marii Kerth zatytułowanej Emocje A-Z. Rozpoznać, zrozumieć, oswoić można przeczytać następujący fragment: Lęk jest emocją, która towarzyszy nam przez całe życie, zapewnia możliwość przetrwania, chroni przed przedwczesną śmiercią.
Okazuje się, że lęk jest nam potrzebny w niektórych sytuacjach życiowych, spełnia pożyteczne funkcje. Maria Kerth pisze: Boimy się tego, na co nie mamy wpływu, bo nauczono nas bez przerwy kontrolować wszystko dookoła. Boimy się teraźniejszości, bo krytycznie oceniamy siebie i swoje możliwości. Boimy się przyszłości, bo liczba czynników, które ją kształtują jest tak ogromna, że nie możemy ich wszystkich przewidzieć.
Według Marii Kerth lęk spełnia następujące funkcje:
— chroni przed nadmierną brawurą cały rodzaj ludzki, aby mogła przetrwać cywilizacja
— nakazuje rozważyć wszystkie okoliczności i elementy składające się na konkretną decyzję
— informuje o tym, co bezpieczne, a co już nie — zakreśla osobistą strefę komfortu.
Pan Krzysztof Klajs stwierdza: Lęk sam w sobie nie jest ani zły, ani dobry. Jest nieprzyjemny. To emocja i informacja, która czasami bywa przydatna, a czasami szkodliwa. Część lęków jest wspólna wszystkim ludziom, reakcje na nie zostały wykształcone w toku ewolucji.
Warto wiedzieć dokładnie czym jest lęk i umieć go odróżniać od strachu. Strach to silna, krótkotrwała reakcja organizmu w zetknięciu z realnym zagrożeniem. Strachu doświadczamy, gdy coś nam realnie zagraża (np. dzikie zwierzę może nas zaatakować — w takim wypadku mamy do czynienia ze strachem). Po zażegnaniu niebezpieczeństwa strach mija (zagrożenie, np. pies, oddala się i już jesteśmy spokojni).
Pani Joanna Szczepańska-Gieracha definiuje lęk w następujący sposób: nieprzyjemny stan emocjonalny związany z przewidywaniem nadchodzącego zagrożenia. Lęki mogą być bardzo różne i pochodzą z wewnątrz nas (myślenie o ewentualnym zagrożeniu).
Aby lepiej zrozumieć różnicę pomiędzy lękiem i strachem uzupełnij teraz Ćwiczenie drugie Lęk a strach. Zapisz przykłady lęku (raczej oczekiwanie niż fakt, możliwość wyobrażona i mało prawdopodobna), oraz przykłady strachu (obecność zewnętrznego zagrożenia).
Ćwiczenie drugie. Lęk a strach.
Przykłady lęku: ……
……
……
……
……
……
Przykłady strachu: ……
……
……
……
……
……
Już wiesz, że lęk nie jest ani dobry, ani zły. Zdajesz sobie też sprawę, że lęk (lęki) jest Twoim towarzyszem życia. Może jesteś w grupie osób, które cierpią na zaburzenie lękowe? Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) szacuje, że zaburzenia lękowe występują u trzystu milionów ludzi na świecie.
Zgodnie z klasyfikacją ICD-11 do zaburzeń lękowych zaliczamy: zaburzenie lękowe uogólnione, zaburzenie lękowe z paniką, agorafobia, fobia specyficzna, zaburzenie lęku społecznego, zaburzenie z lękiem separacyjnym, mutyzm wybiórczy. Nie jest moim celem opis tych zaburzeń.
Musisz wiedzieć, że Niedobór lęku lub jego nadmiar można traktować jako zjawisko szkodliwe i znajdujące się poza normą, zaś przeciętny poziom lęku — jako stan normalny.
W związku z powyższym przyjrzyj się sobie i swojemu życiu. Czy uważasz, że doświadczasz niedoboru lęku (zjawisko szkodliwe), czy może cierpisz na nadmiar lęku (także szkodliwe); a może w Twoim życiu doświadczasz przeciętnego poziomu lęku (sytuacja idealna).
W życiu ludzi występują różne lęki, każdy doświadcza — w pewnym sensie — „osobistego” lęku (czy lęków). Wiadomo, że lęki mogą stać się źródłem cierpienia. Zdarza się, że te same lęki „męczą” nas przez wiele lat życia.
Negatywne strony lęku
Literatura przedmiotu podaje wiele negatywnych stron życia z obawami i lękami. W tej książce skoncentruję się na kilku z nich (nie jest moim celem obszerny i wyczerpujący opis). W konsekwencji ludzkich lęków możemy zaobserwować następujące negatywne postawy:
— unikanie sytuacji, które kojarzone są z zagrożeniem (np. ktoś, kto obawia się rozmowy z nieznajomymi unika sytuacji towarzyskich i takich, w których ktoś mógłby o coś zapytać czy zacząć rozmowę)
— brak podejmowania wyzwań życiowych (np. ktoś obawia się, że nie poradzi sobie na studiach na uniwersytecie i rezygnuje z ubiegania się o przyjęcie na uczelnię, a w konsekwencji nie daje sobie szansy na pozytywne zmiany)
— lęk przed przekraczaniem własnej strefy komfortu (np. ktoś akceptuje swoją obecną nie najlepszą sytuację zawodową, ale nie ma odwagi porzucić swojej strefy komfortu i zacząć poszukiwań nowej pracy; taka osoba znajduje się w strefie komfortu, ale jednocześnie ta strefa ogranicza osobę, która ulega tego rodzaju lękowi)
— unikanie kontaktów z nieznanymi osobami (co w rezultacie powoduje ograniczenie możliwości rozwoju, gdyż inni ludzie mogą mieć na nas pozytywny wpływ, np. mogą być dla nas wzorem do naśladowania (tzw. role models) albo mogą nas inspirować)
Wyżej wymienione postawy psychiczne mogą w dużym stopniu ograniczać rozwój osobisty. Osoba zalękniona nie chce wchodzić w interakcje z innymi, może się stać w pewnym stopniu zamknięta w swoim świecie, który nie jest (według niej) idealny, ale ta osoba godzi się na swój „ograniczający” ją styl życia.
Wykonaj teraz ćwiczenie praktyczne, w którym odniesiesz się do czterech wymienionych wyżej postaw psychicznych. Po lewej stronie są wymienione cztery ograniczające postawy psychiczne, po prawej jest miejsce na twoją notatkę; zapisz tam, czy dana postawa jest obecna w twoim życiu, a jeśli tak, to czy chcesz daną postawę zmienić i dlaczego chcesz to uczynić; na koniec napisz co zrobisz, aby pozbywać się tych ograniczających postaw, które nie pozwalają ci na pełny rozwój osobisty.
Ćwiczenie trzecie. Ograniczające postawy psychiczne.
Postawa psychiczna i Twoje uwagi dotyczące danej postawy
unikanie sytuacji, które kojarzone są z zagrożeniem ……
……
……
……
brak podejmowania wyzwań życiowych ……
……
……
……
……
lęk przed przekraczaniem własnej strefy komfortu ……
……
……
……
……
……
unikanie kontaktów z nieznanymi osobami ……
……
……
……
……
……
Oprócz wspomnianych postaw psychicznych są też inne objawy lęku. Do tych objawów należą:
— oczekiwanie czegoś niedobrego, trudnego do zdefiniowania
— silne uczucie zdenerwowania, niepokój
— przyspieszone bicie serca
— zimne poty
— mimowolne napinanie mięśni
— zawroty głowy
— zaburzenia snu
Jak radzić sobie z lękiem (jak oswoić lęk)?
Jeśli naprawdę zależy ci na twoim rozwoju osobistym i chcesz z tego powodu (lub z innych powodów) „oswoić” lęki, to możesz zacząć od robienia postępów w wymienionych w ćwiczeniu drugim obszarach. Jeśli tak będzie trzeba, to zainwestuj w odpowiednie książki ekspertów, którzy zajmują się zawodowo terapią lęków. Możesz też skorzystać z pomocy specjalistów (psychiatry i/lub psychoterapeuty).
Możesz zacząć też od przeczytania poniżej wymienionych książek i zastosowania rad i wskazówek, które są w nich zawarte. Te książki to:
— * David A. Carbonell, W pułapce niepokoju. Jak przechytrzyć własny mózg i przestać się zamartwiać.
— * Marcin Matych, Jak żyć z lękiem. Poradnik.
— * Joel Minden, Ty tu rządzisz. Jak ujarzmić lęk i przestać się zamartwiać.
Możesz teraz zapoznać się z ogólnymi uwagami dotyczącymi „oswajania” lęków oraz możesz poznać sposoby radzenia sobie z lękiem, które polecają specjaliści — autorzy poradników (są to następujący specjaliści: David A. Carbonell, Marcin Matych i J. Minden).
Ogólne uwagi dotyczące „oswajania” lęków (wybierz na początek te idee, które wydają Ci się korzystne dla poprawy Twojej sytuacji):
1. Nie traktuj lęków jako czegoś, co Ci zagraża. Nie bój się lęku — to tylko informacja (emocja).
Twoje myśli związane z lękiem są tylko myślami. One naprawdę same w sobie Ci nie zagrażają. Nie traktuj Twoich myśli jakby były absolutnymi prawdami. Pani Maria Kaczorowska pisze tak o myślach: W momencie sklejenia z myślą trudno jest sobie wyobrazić, że możliwe jest swobodne obserwowanie myśli i nieutożsamianie się z nią. To jakby osoba będąca stale zanurzona w wodzie uważała, że wilgoć, którą odczuwa na swojej skórze, jest nieodłączną częścią jej osoby, a nie tylko elementem otoczenia, z którym jest w stałym kontakcie. Myśl staje się wtedy rozkazem. Przeciwieństwem fuzji jest dystansowanie się od własnych myśli. Nie ma potrzeby zmieniać myśli ani walczyć z nimi, jeśli nie traktujemy ich jako groźnego przeciwnika.
Może cierpisz z powodu jakiegoś lęku, który sprawia Ci kłopot, nie czujesz się z nim dobrze. Z Twoim lękiem są związane jakieś myśli. Oczywiście jeśli cierpisz na poważne lęki czy fobie — możesz (i często powinieneś) skorzystać z pomocy profesjonalisty (psychiatry i/lub psychoterapeuty). Jednak sam też możesz sobie — w pewnym stopniu — pomóc. Jeśli Twoje myśli Cię „męczą”, np. „nakazują” Ci coś, to możesz je traktować jak natrętną osobę, którą możesz ignorować, a to oznacza, że nie dajesz się „sprowokować” Twoim myślom, ignorujesz treść Twoich myśli. Wiem, że może to być na początku trudne, ale warto samemu się przekonać o skuteczności tej metody.
2. Życie to dużo więcej niż Twoje lęki.
Zobacz, jak wiele masz. Koncentruj się na tym, co dobrego Cię spotyka w Twoim życiu.
Może masz kochającą Cię rodzinę, wyższe wykształcenie, satysfakcjonującą pracę, szanse rozwoju osobistego. Masz naprawdę wiele, wystarczy to dostrzec. Lęki to tylko część Twojego życia. Nie stanowią one Ciebie. Dlatego nie warto ciągle rozważać (czyli myśleć o) przeszłości i przyszłości, bo to często do niczego dobrego nie prowadzi. Żyjesz tak naprawdę tylko tu i teraz. Więc żyj — najlepiej jak potrafisz. Rozwijaj się, pomagaj innym się rozwijać, podróżuj, szukaj sposobów, które podniosą jakość Twojego życia (np. poszukaj dobrego psychiatry i/lub psychoterapeuty, który pomoże Ci „oswoić” Twoje lęki).
Rozmyślając zbytnio o przeszłości i przyszłości przestajemy mieć kontakt z tym, co faktycznie dzieje się tu i teraz. Pamiętaj, że zdarza się — może nawet częściej niż przypuszczamy — że to właśnie ludzie, którzy zmagają się na co dzień z przeciwnościami (np. lękiem) odnoszą największe sukcesy życiowe. A więc zachęcam: czytaj, działaj, wprowadzaj zmiany na lepsze, ciesz się każdym dniem życia i nie daj się pokonać lękom; lęki mogą istnieć, ale nie powinny tobą kierować i rządzić.
3. Nie nakładaj „ciemnych okularów” na Twoje życie.
Staraj się myśleć pozytywnie, unikaj „cierpiętników”, którzy ciągle narzekają, unikaj ludzi, którzy cię „ciągną w dół” poprzez postrzeganie wszystkiego w czarnych barwach. Otaczaj się ludźmi pozytywnie nastawionymi do świata, którzy będą dla Ciebie inspiracją i pozytywnie wpłyną na Twoją motywację do działania. Pozytywni ludzie pomogą Ci dostrzec Twoją wartość, bo przecież jesteś odważny i dzielny stawiając czoło lękowi.
4. Uświadamiaj sobie Twoje emocje i je nazywaj.
W literaturze i Internecie możesz znaleźć wiele list emocji i uczuć. Czym są emocje?
Według Wikipedii emocje to świadome lub nieświadome silne, względnie nietrwałe gwałtowne uczucia (stany afektywne) o silnym zabarwieniu i wyraźnym wartościowaniu (o charakterze pobudzenia pozytywnego lub negatywnego), poprzedzone jakimś wydarzeniem i ukierunkowane.
Przykłady emocji pozytywnych to: wdzięczność, ekscytacja, duma. Listy emocji i uczuć możesz z łatwością znaleźć w Internecie, np. tu:
https://eiexpert.pl/lista-emocji-emocje-rodzaje-lista-emocji-i-uczuc/
Oprócz emocji ważne są też uczucia. Możesz zapytać siebie „Co teraz czuję”? Gdy ja w tej chwili zadaję sobie to pytanie, to moja odpowiedź jest następująca: „Czuję szczęście, radość, zadowolenie, entuzjazm, satysfakcję, spełnienie, spokój, pewność siebie, zaskoczenie”. Te uczucia pochodzą z listy, którą wydrukowałem sobie, pochodzi ona z Internetu: https://icotyniepowiesz.pl/mysle-ze-czuje.
Uświadamiaj sobie na co dzień jakich emocji i uczuć doświadczasz, naucz się je nazywać.
5. Nie wstydź się swoich lęków.
To naturalne, że się boimy, więc nie ma się czego wstydzić. Jeśli masz wokół siebie kochających Cię ludzi, to możesz podzielić się z nimi Twoimi lękami; rozmowa z bliskimi Ci ludźmi może mieć charakter terapeutyczny, bo jesteśmy istotami społecznymi, potrzebujemy kontaktu z innymi ludźmi. Szczere rozmowy z rodziną i przyjaciółmi mogą być bardzo korzystne w podniesieniu Twojego poziomu dobrostanu.
6. Nie izoluj się od ludzi, nawiązuj przyjaźnie i je podtrzymuj.
Bycie wśród życzliwych ludzi, rozmowa z przyjaciółmi ma duże znaczenie dla dobrego samopoczucia. Poszukaj przyjaciół, spędzaj z nimi czas, ciesz się ich obecnością.
7. Nie daj się pokonać zaburzeniu czy chorobie, które u Ciebie zdiagnozowano.
Jesteś silny, bo tak naprawdę każdy jest silny, jeśli w to uwierzy. Pomimo diagnozy (np. depresji czy zaburzenia lękowego) jesteś — PRZEDE WSZYSTKIM — indywidualną jednostką zanurzoną w złożonym kontekście Twojego życia. Aby Ci to przybliżyć posłużę się fragmentem z artykułu p. Marii Kaczorowskiej, która pisze o pewnej Zosi i Marku. Oto ten fragment: Marek i Zosia, pomimo diagnoz depresji i zaburzeń lękowych są przede wszystkim indywidualnymi jednostkami zanurzonymi w złożonym kontekście swojego życia. Nie potrzebują jedynie leczenia objawów, ale pełnego współczucia zrozumienia swojego cierpienia i poszukiwania swoich mocnych stron po to, żeby pomóc im realizować ważne dla nich cele i wartości. Niezależnie od tego, jaki rodzaj psychoterapii dla siebie wybiorą, ważne, żeby terapia ta zajmowała się nie tylko zestawem symptomów, ale człowiekiem jako złożoną, wyjątkową całością zanurzoną w szczególnym kontekście.
8. Zwizualizuj sobie teraz twoją przyszłość.
Wykonaj teraz ćwiczenie czwarte, któremu nadałem tytuł Oswajanie lęków: wizualizacja. Uzupełnij poniższe ćwiczenie twoją wyobrażoną przyszłością, w której „oswoiłeś” lęki.
Ćwiczenie czwarte. Oswajanie lęków: wizualizacja
…W najbliższej przyszłości (po „przepracowaniu” lęków) moje życie będzie wyglądać tak: ……
……
……
……
……
……
……
……
…
…
…
Aby moje życie było lepsze, postanawiam, że:
1. ……
……
2. ……
……
3. ……
……
(W powyższym ćwiczeniu możesz np. napisać Wykonam ćwiczenia z książki / książek: …… ;
Poszukam dobrego terapeuty itp.)
Wizualizacja jest użyteczną metodą służącą do osiągania celów, mam nadzieję, że twoim celem jest pozbycie się lęków, a wizualizacja może ci skutecznie pomóc. Wizualizuj, tzn. wyobrażaj sobie często, że jesteś człowiekiem, który „oswoił” lęki i potrafi się cieszyć życiem, a także traktuje problemy jak wyzwania! Daj sobie szansę. Wypróbuj wizualizację. Działaj. „Przeprogramuj” swój umysł.
9. Potęga Twojego umysłu: wykorzystaj ją.
Brian Tracy, autor wielu książek, konsultant, szkoleniowiec i wykładowca, w swojej książce Myśl inaczej — zmień swoje życie napisał: Twój umysł jest niezwykle potężny. Myśli kontrolują i determinują niemal wszystko, co ci się przydarza. Dodał też: Myśli sprawiają, że czujesz się potężny lub bezradny, jak ofiara lub zwycięzca, bohater albo tchórz.
Twoim myśleniem tworzysz swoją rzeczywistość, możesz wybierać myśli dotyczące twoich lęków. Twój umysł jest naprawdę potężny. Masz w nim ukrytą moc do zmiany przekonań o lękach. Jeśli twoje myśli kontrolują i determinują niemal wszystko, co ci się przydarza, to mogą też wpływać na twoje lęki. Twoim odpowiednim podejściem możesz przyjąć i zaakceptować nowe przekonania (to znaczy to, w co wierzysz). Wykonaj teraz Ćwiczenie piąte Moje obecne przekonania ograniczające i wspierające. Weź coś do pisania i uzupełnij obie kolumny poniżej.
Ćwiczenie piąte. Moje obecne przekonania ograniczające i wspierające.
przekonania ograniczające
…
…
…
…
…
…
przekonania wspierające
…… ……
…… ……
…… ……
…… ……
…… ……
…… ……
…… ……
…… ……
…… ……
…… ……
…… ……
Możesz też powyższą tabelę sporządzić w notatniku czy zeszycie.
Po uzupełnieniu powyższego ćwiczenia zastanów się, czy nadal chcesz wierzyć w to, co zapisałeś (zapisałaś), zastanów się, czy twoje obecne przekonania odpowiadają ci, czy chcesz je nadal „utrzymywać” w twoim umyśle, bo prawda jest taka, że to właśnie twoje obecne przekonania sprawiają, że jest w twoim życiu tyle lęków i obaw.
Zadaj sobie pytanie: „Czy chcę utrzymywać nadal moje przekonania ograniczające?” i odpowiedz na nie poniżej:
…………
…………
…………
Jestem prawie pewien, że odpowiedziałeś (odpowiedziałaś): „Nie”. Spójrz teraz na lewą stronę tabeli, na twoje przekonania ograniczające. Zastanów się skąd się one wzięły w twoim życiu i od kiedy je utrzymujesz. Zadaj sobie pytanie: Skąd mogły się wziąć moje przekonania ograniczające?
…………
…………
…………
…………
…………
…………
Niezależnie od tego jakich odpowiedzi udzieliłeś (udzieliłaś) na dwa powyższe pytania, mam nadzieję, że jesteś przekonany (przekonana), że przekonania ograniczające hamują twój rozwój i nie pozwalają ci w pełni cieszyć się życiem, ograniczają też twoje możliwości.
To od ciebie zależy, które przekonania chcesz pozostawić w twoim umyśle, a które chcesz zakwestionować i się ich pozbyć. Stan idealny to pozbycie się wszystkich przekonań ograniczających, a pozostawienie tylko przekonań wspierających. A teraz następne ćwiczenie. Postaraj się pomyśleć i zapisać tak dużo twoich przekonań wspierających związanych z lękami, jak potrafisz. Jeśli zabraknie ci pomysłów to spróbuj pomóc sobie poszukując takich przekonań w Internecie lub wykonaj to ćwiczenie z kimś, komu ufasz.
Ćwiczenie szóste. Moja lista przekonań wspierających dotyczących lęków.
…Data: ……
…………
…………
…………
…………
…………
…………
…………
…………
…………
…………
…………
…………
…………
Powyższa lista, którą sporządziłeś (sporządziłaś) ma ci pomóc w przypominaniu ci, jakie przekonania wspierające dotyczące lęków powinny znaleźć się w twoim umyśle (część z nich już tam jest).
We wspomnianej książce B. Tracy dzieli się myślą Williama Jamesa: W psychologii istnieje prawo, że jeśli stworzysz w umyśle obraz tego, kim chciałbyś być, i będziesz trzymać się tego obrazu dostatecznie długo, wkrótce staniesz się dokładnie taki, jak myślałeś.
Możesz stworzyć w swoim umyśle swój obraz jako osoby, która się lęka, ale nie boi się swoich lęków. Możesz zacząć od nowa „przeprogramowywać” twój umysł i twoje nastawienie do lęków. Możesz stać się zupełnie nową osobą.
Kup książkę, aby przeczytać do końca.