Bezpłatny fragment - Sybilla

najukochańszej córce

— mama

SKRZYNIA

schowana

w zaciszu historii

utkanej czasem

stara skrzynia

skrywa tajemnice

pożółkłych pergaminów

jej zapach

czasów przeszłych

przypomina dzieje

upadków i wzlotów

niejednej

zabłąkanej duszy

HEKATE

na rozdrożu światów

podziemnego i ziemskiego

na rozjeździe dróg

duchowości i materii

na rozstaju czasu

gdzie przyszłość i przeszłość

przeplatają się i stają jednym

stoi Hekate

bogini o trzech twarzach

przewodnik po głębi duszy

otulona śpiewem

watahy wilków

rozświetla ciemność

odganiając demony

kieruje pragnieniami i instynktami

wydobywając pierwotną siłę natury

ukrytą w mrokach podświadomości

lecz rozgniewana

zatopi w cieniu na zawsze

racząc obłędem i chaosem

skazując na wieczne na katusze

MÓJ ŚWIAT

witaj

raz jeszcze

w moim świecie

w otchłani przeczuć

przepowiedni kart

kuszących sukkubów

rozgość się

pośród mocy uroków

morza zaklęć

pachnących ziół

wiary i sceptycyzmu

tym co niezbadane

tym co nieodkryte

poznaj

raz jeszcze

mój tajemny świat

pierścieni i talizmanów

istnienia poza wymiarem

skostniałych ram

ROZMAŻ

rozmaż

szminkę w kolorze krwi

pocałuj mnie

póki usta moje

żarzą się gorącem

zwolnij

uścisk na stygnącej szyi

odpływam

moje kruche ciało

walczy o ostatni oddech

zamknij

zdumione oczy

że to właśnie Ty

podarowałeś mi

smak miłości i śmierci

KRÓLOWA

jestem królową

twojego serca

wypaliłam w nim

moje inicjały

wrosłam głęboko

uzależniającą miłością

korzeniami sięgam

rozumu i duszy

podpisałeś cyrograf

przypieczętowałeś

swój los

milionem słów

rozbudzając

mój apetyt

należysz do mnie…

nie ma ucieczki…

BĘDĘ

będę

taka jaką chcesz mnie widzieć

będę sobą

niepokorna

rogata dusza

o twarzy niewiniątka

z nożem

ukrytym za plecami

będę

taka jaką mnie stworzyłeś

lepiąc słowami

doprawiając gestami

popijając winem

DOM

zabierz mnie

do domu

gdzie dzień

nocą sie zaczyna

a kończy

świtem za oknem

gdzie dwoje ludzi

dzieli tylko

płomień świecy

odliczający minuty

zabierz mnie

do domu

zapachu kawy

ciszy o poranku

białych kartek

nieskażonych piórem

ścian fotografii

tętniących życiem

i kolorami

zabierz mnie

do domu

tylko nam

dobrze znanym

wyrytym w marzeniach

POŚCIEL

ciepła pościel

pachnąca wciąż

eksplozją uniesień

nadal kusi

wspomnieniem

fal podniecenia

rozkołysanych bioder

ZANIM ZAŚNIESZ

przymknij powieki

zamknij drzwi

do świadomości

zanurz się w mroku

tonąc

w ponętnej kąpieli urojeń

wtop się

w ciszę

krzyczącą w głowie

tysiącami uderzeń

pulsującej krwi

policz do trzech

raz… dwa ...trzy…

a przypełznę

w każdym koszmarze

wymarzonym o mnie

POZA HORYZONTEM

poza horyzontem

własnego uniwersum

poza horyzontem

własnego umysłu

i cielesności

wbrew

własnej woli

logice

prawom fizyki

istnieję

PIEKŁO

zamknięty

w czeluściach

własnego

piekła

dekorujesz

życie

zepsuciem

nienawiścią

gniewem

jakiego świat

jeszcze

nie poznał

PROŚBA

kochaj mnie

tylko sobie

w znany sposób…

kochaj

po wieczność

ponad czasem

zabij mnie

w najbardziej

wymyślny sposób…

zabij

i ukryj mnie

w zaświatach

ZAPOMNIENIE

który to już kieliszek?

która to już pigułka?

dobrze mi

w tym stanie

zobojętnienia

lecz kiedy

odrętwienie mija

znowu sięgam

po lekarstwo

zapomnienia

POTOK

przez głowę

przetacza się

potok myśli

nie umiem

powstrzymać go

drąży

coraz głębiej

odkrywając

tajemne

pokłady wolności