Bezpłatny fragment - Stomatologia i Temida Część III. Wątki karne (ciąg dalszy)

1. Wstęp

„(…) Szkoda musi być realna. Samo wykazanie urzędnikowi, że przekroczył swoje uprawnienia lub nie dopełnił ciążących na nim obowiązków, nie wystarczy do ukarania go za przestępstwo z art. 231 par. 1 kodeksu karnego. W toku prowadzonego postępowania trzeba jeszcze wykazać, że działanie lub zaniechanie urzędnika stanowiło działanie na szkodę interesu publicznego lub prywatnego. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z 11 maja 2007 r., funkcjonariusz publiczny musi obejmować swoim zamiarem zarówno przekroczenie uprawnień lub niedopełnienie obowiązków, jak i działanie na szkodę interesu prywatnego lub publicznego. Nie wystarczy zatem wykazanie, że dany urzędnik celowo np. nie wykonał swoich obowiązków służbowych. Trzeba mu jeszcze udowodnić, że w ten sposób chciał on wyrządzić szkodę, np. określonemu mieszkańcowi gminy. Jeżeli zatem działania urzędnika były jedynie niezgodne z jego uprawnieniami lub nie wypełniał on należycie swoich obowiązków, ale nie groziło to realnym wystąpieniem szkody, to urzędnikowi będzie groziła jedynie odpowiedzialność dyscyplinarna lub służbowa. Nie poniesie on sankcji karnych.

Oznacza to, że zachowanie sprawcy musi stwarzać zagrożenie dla jakiegokolwiek dobra ze sfery publicznej lub prywatnej. Nie musi być to zatem szkoda majątkowa. W praktyce zatem działaniem na szkodę interesu prywatnego będzie np. niezajęcie się sprawą obywatela, wskutek czego bez żadnej podstawy prawnej i bez żadnego uzasadnienia nie będzie on mógł uzyskać warunków zabudowy dla swojej nieruchomości.Co ważne, dla zaistnienia tego przestępstwa nie jest konieczne wystąpienie szkody. W postępowaniu karnym nie trzeba więc udowadniać, że w wyniku niedopełnienia obowiązków przez pracownika gminy, ministerstwa czy innego urzędu Skarb Państwa, samorząd lub jakaś osoba poniosły szkodę określonej wysokości. Wystarczy jedynie, iż zaniedbanie urzędnika realnie groziło niebezpieczeństwem powstania tej szkody. W niektórych sytuacjach nieuczciwy urzędnik może zostać ukarany surowiej. Zgodnie z art. 231 par. 2 kodeksu karnego funkcjonariusz publiczny, który przekraczając swoje uprawnienia lub nie dopełniając obowiązków, działa na szkodę interesu publicznego lub prywatnego i robi to w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, może zostać ukarany karą pozbawienia wolności od roku do nawet dziesięciu lat. Przestępstwo nadużycia władzy polega więc na tym, że wykorzystując zajmowane przez siebie stanowisko, np. w gminie, określona osoba świadomie decyduje się na to, że nie wykona należących do niej zadań i zachowanie to wywoła szkodę po stronie gminy, jednak jemu samemu przyniesie korzyść majątkową lub osobistą. Co ważne, korzyści tej nie musi odnieść sam działający bezprawnie urzędnik, lecz także inny podmiot, np. jego córka, żona czy prywatny przedsiębiorca, na rzecz którego działał nieuczciwy urzędnik. W toku prowadzonego postępowania urzędnikowi trzeba udowodnić, że działał umyślnie — z zamiarem bezpośrednim lub ewentualnym. Tylko w taki sposób może być popełnione przestępstwo nadużycia władzy z art. 231 par. 1 kodeksu karnego. Jeżeli jednak urzędnik swoim działaniem lub zaniechaniem wyrządzi istotną szkodę, to będzie ponosił odpowiedzialność karną także wówczas, gdy działał on nieumyślnie — a więc nieostrożnie lub niedbale (art. 231 par. 3 kodeksu karnego). Za takie zachowanie będzie mu groziła kara grzywny, kara ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do dwóch lat.Przepisy nie wskazują, co to znaczy, że szkoda jest istotna. W praktyce przyjmuje się, że jest to każda szkoda, której nie można ocenić jako drobnej. Musi być to więc szkoda wyraźnie odczuwalna. Urzędnicy dopuszczający się przestępstw — poza karą orzeczoną przez sąd np. za przestępstwo przekroczenia uprawnień i niedopełnienia obowiązków z art. 231 kodeksu karnego — mogą również stracić pracę i szansę na zatrudnienie w innym urzędzie. Sąd może wymierzyć urzędnikowi także środek karny w postaci zakazu zajmowania określonego stanowiska lub wykonywania określonego zawodu (art. 39 pkt 2 kodeksu karnego). Zakaz taki może być orzeczony wyłącznie wówczas, gdy nieuczciwy urzędnik nadużył przy popełnieniu przestępstwa stanowiska lub wykonywanego zawodu. Orzeczenie tego zakazu możliwe jest także wówczas, gdy urzędnik okazał, że dalsze zajmowanie stanowiska lub wykonywanie zawodu zagraża istotnym dobrom chronionym prawem. W praktyce z tego powodu sąd może nałożyć zakaz na urzędnika np. skazanego za podrabianie dokumentów, gdyby dalej miałby on zajmować się wystawianiem tych dokumentów, co umożliwiałoby mu dalsze poświadczanie w nich nieprawdy. Orzeczenie przez sąd zakazu zajmowania określonego stanowiska lub wykonywania określonego zawodu jest fakultatywne. Oznacza to, że sąd wydając wyrok, może nałożyć na nieuczciwego urzędnika taki zakaz, ale nie musi tego zrobić. Jeżeli jednak sąd się na to zdecyduje, to zakaz może obowiązywać od jednego roku aż do dziesięciu lat.

PRZYKŁAD

Przedsiębiorca złożył w jednym z urzędów podanie o dofinansowanie dla swojej firmy. Urzędnik zaniedbał jednak swoje obowiązki i nie rozpatrzył podania, a termin na wypłatę środków upłynął. Poproszony o wyjaśnienia urzędnik wskazał, że nie znał zakresu swoich obowiązków i nie wiedział, że to on musi rozpoznać złożone podanie. Pomimo takich wyjaśnień urzędnika poniesie on odpowiedzialność za przestępstwo z art. 231 §1 kodeksu karnego. Każdy urzędnik zobowiązany jest bowiem do starannego i sumiennego wykonywania swoich obowiązków, które nakładają na niego przepisy, a także wewnętrzne akty prawne, jak np. decyzje administracyjne, zakresy obowiązków, regulaminy, umowy o pracę czy obowiązki. Obowiązkiem urzędnika jest znajomość tych regulacji i aktów prawnych. Jego argumentacja, że nie znał całego zakresu nałożonych na niego obowiązków, nie będzie skuteczna, ponieważ znajomość aktów określających uprawnienia i obowiązki również jest powinnością urzędnika.(…).”

Arkadiusz Jaraszek, asesor Prokuratury Rejonowej Warszawa-Ochota

https://www.rp.pl/artykul/1193184-Co-grozi-funkcjonariuszowi-publicznemu-za-przekroczenie-uprawnien.html/

P.S. W tekście książki (we wszystkich jej trzech częściach) używam określeń „sfałszowana”, „antydatowana,” „nieautentyczna” (itp.) dokumentacja medyczna lub inna, powiązana ze sprawami dotyczącymi mojego leczenia przez Ewę F. Z ostrożności procesowej informuję, że przed powyższymi określeniami dodaję teraz słowo: „najprawdopodobniej”. Nie udało mi się bowiem uzyskać potwierdzenia sądowego na słuszność użycia tych określeń, bo Sąd cywilny nie uwzględnił Wniosku Dowodowego strony powodowej o powołanie biegłych sądowych: grafologa oraz specjalisty od badania dokumentów na ich wiekowość i autentyczność. Prokuratura zachowała się identycznie nie podając żadnego uzasadnienia swojego stanowiska. Liczę na to, że w razie wniesienia przez Ewę F. pozwu do Sądu o ewentualne naruszenie jej dóbr osobistych, Sąd ten zachowa się inaczej i uwzględni stosowne moje wnioski dowodowe w sprawie powołania tychże biegłych, bowiem jestem przekonany o tym, że w świetle innych dokumentów, jakie przedłożyłem w sprawie, a także i zeznań świadków i innych dowodów, mam całkowitą rację. Nie można bowiem pozwolić na to, aby prawdę zastąpiła nieprawda na skutek braku reakcji zarówno Sądu, jak i Prokuratury w odniesieniu do złożonych kluczowych w sprawach wniosków dowodowych, uniemożliwiając w ten sposób dojście do obiektywnej prawdy materialnej.

Autor

2. Pisma

1) Z pisma do Departamentu Postępowania Sądowego, Prokuratury Krajowej:

Wniosek o zaskarżenie prawomocnego wyroku cywilnego w sprawie o sygn. akt: II Ca 1066/17 (Sąd Okręgowy w Białymstoku)

13.07.2018 r.

Szanowny Pan

Prokurator Marek Cioś

Departament Postępowania Sądowego

PROKURATURA KRAJOWA

Szanowny Panie Prokuratorze,

W nawiązaniu do Pana pisma z dnia 7 listopada 2017 r. (Znak: PK IV Ko c 1290) niniejszym uprzejmie wnioskuję o zaskarżenie przez Prokuratora Generalnego, prawomocnego wyroku zapadłego w dniu 12 lipca 2018 r. w sprawie cywilnej (stomatologicznej) o sygnaturze akt: II Ca 1066/17 (Sąd Okręgowy w Białymstoku, II Wydział Cywilny Odwoławczy), oddalającego Apelację od wyroku Sądu Rejonowego w Sokółce, I Wydział Cywilny, o sygn, akt: I C 29/15. Sprawa ta jest dobrze Panu znana, bowiem ogromna ilość dokumentacji z tej sprawy była rozpatrywana przez Pana i z Pana inicjatywy kwestia ta była w zainteresowaniu IV Wydziału Organizacyjno-Sądowego Prokuratury Okręgowej w Białymstoku. Niestety, Sąd Okręgowy w Białymstoku, II Wydział Cywilny Odwoławczy, mimo zaistnienia wszelkich warunków do tego, aby Apelację rozpatrzyć obiektywnie, rozpatrzył ją stronniczo.

W załączeniu przedkładam Apelację mojego pełnomocnika procesowego wraz z moim tekstem jako załącznikiem do treści Apelacji pełnomocnika procesowego, gdzie zawarta jest wszechstronna argumentacja, która niestety, nie została wzięta pod uwagę.

Nadmieniam, że całkowita wartość sporu w tej sprawie, łącznie z kosztami procesowymi i sądowymi przekracza 50 000 zł (słownie: pięćdziesiąt tysięcy złotych).

Z wyrazami szacunku

dr Edward Kotowski

Załączniki:

1. apelacja kotowski_20171020094936(2).pdf

2. ODWOŁANIE TEKSTWYDR.(1).odt

1a) Pismo do Szefa Prokuratury Regionalnej w Białymstoku:

Dąbrowa Białostocka, 14 lipca 2018r.

Szanowna Pani Prokurator Małgorzata Zińczuk

Prokurator Prokuratury Regionalnej

PROKURATURA REGIONALNA W BIAŁYMSTOKU

ul. Włókiennicza 32

15—464 Białystok

W nawiązaniu do Pani pisma RP III Dsn 97.2018 z dnia 29 czerwca 2018 roku, niniejszym informuję, że w dniu 12 lipca 2018 roku, Sąd Okręgowy, II Wydział Cywilny Odwoławczy wydał prawomocny Wyrok w sprawie II Ca 1066/17 oddalający moją Apelację w odniesieniu do Wyroku I Wydziału Cywilnego Sądu Rejonowego Sokółce, w sprawie o sygn. akt I C 29/15, a to rodzi określone skutki prawne, między innymi, w odniesieniu do następujących spraw powiązanych wprost ze sprawą stomatologiczną:

1) Prokuratura Rejonowa w Sokółce:

PR Ds. 539.2017 (odmowa wszczęcia śledztwa w sprawie o usiłowanie wyłudzenia zawyżonego wynagrodzenia przez biegłego sądowego);

PR Ds. 1190.2016 (odmowa podjęcia na nowo dochodzenia);

PR. Ds. 1047.2017 (odmowa podjęcia na nowo śledztwa);

PR Ds. 799.2016 (odmowa wszczęcia śledztwa);

2) Prokuratura Rejonowa w Hajnówce:

PR Ds. 870. 2017 (odmowa wszczęcia śledztwa z art. 231 &1 kk).

W tej sprawie, po prawomocnym Wyroku Sądu Apelacyjnego, zostały już wyczerpane wszystkie przesłanki przestępstwa z art. 231 & 1 kk, bowiem, na skutek blokowania spraw karnych towarzyszących, tak przez prokuratorów okręgowych w Białymstoku, a w tym i przez Szefa Prokuratury Okręgowej, jak i przez Prokuratora Rejonowego w Hajnówce i w Sokółce, nie doszło do podjęcia na nowo głównych spraw karnych powiązanych ze sprawą cywilną (sprawy o sygn. akt: PR Ds. 1190.2016, PR. Ds. 1047.2017, PR Ds. 799.2016, PR Ds. 539.2017). W ten sposób doszło do powstania realnej i ewidentnej szkody materialnej dla mojego interesu prywatnego w wysokości ponad 34 000 złotych (plus koszty sądowe i procesowe) wynikającej z tego, że Sąd Apelacyjny nie dysponował wyrokami w tych sprawach karnych, co umożliwiłoby mu wydanie prawidłowego orzeczenia związanego z ubieganiem się przeze mnie o uzyskanie zadośćuczynienia z tytułu błędu stomatologicznego. Dla bytu tego przestępstwa (z art. 231 &1 kk), jak wiadomo, konieczne jest działanie na szkodę interesu publicznego lub prywatnego. Przestępstwo to musi być zawinione umyślnie, co oznacza, że funkcjonariusz publiczny musi obejmować swoim zamiarem (bezpośrednim lub ewentualnym) zarówno przekroczenie uprawnień lub niedopełnienie obowiązków (w wyniku działania lub zaniechania), jak i „działanie” na szkodę interesu publicznego lub prywatnego, charakteryzujące to przekroczenie uprawnień lub niedopełnienie obowiązków” (WK 3/03, OSNKW 2003/5—6/53).

O grożącej możliwości powstania wymiernej szkody na moją niekorzyść uprzedzałem Panią Prokurator we wspomnianym na początku moim piśmie. w następujący sposób: „W tej sytuacji sąd odwoławczy w sprawie cywilnej o sygn. akt: IC 29/15, podobnie jak i sąd na etapie pierwszej instancji, nadal nie otrzyma odpowiedzi na pytanie o to w jaki sposób doszło do sfałszowania dokumentacji medycznej przez pozwaną i przedłożenia jej jako dowodu w sądzie a to może zawaźyć na wyroku instancji apelacyjnej. Jak się okazuje historia powtórzyła się dosłownie a to musi stanowić powód do szczególnej refleksji także Prokuratury Regionalnej. „Cui prodest…?””

Pragnę dodać, że i nadal istnieje możliwość naprawy popełnionych zaniechań, bowiem Kodeks postępowania cywilnego w art. 403 & 1 pkt 1 przewiduje możliwość wznowienia postępowania, jeżeli wyrok został oparty na dokumencie podrobionym, lub przerobionym, czy poświadczającym nieprawdę. Nawet w przypadku, w którym taki dokument odgrywałby podrzędną rolę w oszukańczym mechanizmie wykonawczym, a dochodzone roszczenie rzeczywiście stronie przysługiwałoby, czyn ten nie może pozostać bezkarny. Nie istnieje bowiem prawo upoważniające do działania w stosunkach prawnych na mocy sfałszowanego dokumentu, choćby dla osiągnięcia skutku prawnie dozwolonego.

W związku z powyższym kieruję niniejsze pismo do Pani z przekonaniem, że w ramach wydanego już przez Panią zalecenia Prokuraturze Okręgowej w Białymstoku, aby moją Skargę na postawę i działania Szefa Prokuratory Okręgowej wyjaśnić w trybie procesowym, zaleci Pani analizę wszystkich spraw karnych i pod tym kątem. Jednocześnie wyrażam niepokój, że powierzenie tegoż zadania Prokuraturze Okręgowej w Białymstoku, której prokuratorzy zajmowali stanowisko w tych sprawach niezgodnie z wykładnią SN w sprawach zakończonych w fazie in rem, nie zrodzi w pełni obiektywnych odpowiedzi na postawione pytania, bowiem trudno zachować obiektywizm będąc „sędzią we własnej sprawie”.

Z wyrazami szacunku

dr Edward Kotowski

Do wiadomości:

BIURO PREZYDIALNE

PROKURATURA KRAJOWA

---

2) Pismo Prokuratora Regionalnego z Białegostoku do Prokuratora Okręgowego w Łomży:

---

3) Odpowiedź na pismo z dnia 30 lipca 2018 r. do Prokuratury Okręgowej w Białymstoku:

Pani Elżbieta Czupryńska

Prokurator Okręgowy w Białymstoku

Szanowna Pani,

W odpowiedzi na przywołane Pani pismo, wskazuję, że nie zawiera ono żadnych nowych elementów, gdy chodzi o procedurę dotyczącą podejmowania na nowo postępowań przygotowawczych umorzonych w fazie in rem i zmiany takiegoż stanowiska, w obecnych okolicznościach, nie spodziewam się. od Prokuratury Okręgowej w Białymstoku.

Niemniej jednak, załączam skany dwóch pism z Departamentu Postępowania Sądowego Prokuratury Krajowej, z których treści wynika, że powinna być stosowana, aż do upływu terminu przedawnienia, zupełnie inna procedura.

Co do sprawy o sygn. akt: PR Ds. 870.2017, to informuję tylko, że w dniu 12 lipca 2018 r. Sąd Okręgowy, II Wydział Cywilny Odwoławczy, w Białymstoku, swoim prawomocnym wyrokiem oddalił moją Apelację. W ten sposób powstała wymierna szkoda materialna dla mnie, a więc doszło w ten sposób do wypełnienia już wszystkich znamion przestępstwa z art. 231 & 1 k.k., w związku z niedopełnieniem obowiązków i przekroczeniem uprawnień przez osobę, której dotyczy sprawa, a które to zaniechania doprowadziły do tego, że sąd pierwszej instancji, jak i drugiej, rozpoznawał sprawę na podstawie fałszywej dokumentacji dostarczonej sądowi jako dowód w sprawie. i wydał niesprawiedliwy wyrok.

dr Edward Kotowski

Załączniki:

1. PROKURATOR KRAJOWY KUNA1(4).jpeg

2. PROKURATOR KRAJOWY KUNA2(4).jpeg

3. Obraz (19).jpg

4. Obraz (20).jpg

---

4) Pismo do Prokuratury Krajowej, Departament Postępowania Sądowego:

Szanowny Pan

Prokurator Marek Cioś

Departament Postępowania Sądowego

PROKURATURA KRAJOWA

Wielce Szanowny Panie Prokuratorze

W uzupełnieniu mojego Wniosku z dnia 13 lipca 2018 r., w załączniku przesyłam Wyrok Sądu Okręgowego w Białymstoku, II Wydział Cywilny Odwoławczy, wraz z pisemnym uzasadnieniem, jaki zapadł w dniu 12 lipca 2018 r. w sprawie o sygn. akt: II Ca 1066/17.

Z wyrazami szacunku

dr Edward Kotowski

Załączniki:

1. 20180730095923.pdf

---

5) Pismo do Prokuratury Regionalnej w Białymstoku:

Szanowna Pani

Elżbieta Pieniążek

PROKURATOR REGIONALNY w BIAŁYMSTOKU

Wielce Szanowna Pani Prokurator Regionalny

W uzupełnieniu mojego Wniosku z dnia 13 lipca 2018 r., a w nawiązaniu do Pani pisma z dnia 25 lipca 2018 roku, (RP III Dsn 139.2018) skierowanego do Prokuratora Okręgowego w Łomży, w załączniku przesyłam Wyrok Sądu Okręgowego w Białymstoku, II Wydział Cywilny Odwoławczy, wraz z pisemnym uzasadnieniem, jaki zapadł w dniu 12 lipca 2018 r. w sprawie o sygn. akt: II Ca 1066/17. Z treści wyroku wynika m.in., że brak orzeczeń w sprawach karnych towarzyszących sprawie stomatologicznej I C 29/15 (I Wydział Cywilny SR w Sokółce) miał wpływ na kształt tegoż wyroku.

Z wyrazami szacunku

dr Edward Kotowski

Załączniki:

— 20180730095923(1).pdf

---

6) Wniosek w sprawie wszczęcia postępowania przygotowawczego w sprawie PR Ds..870.2017:

Dąbrowa Białostocka, 31 lipca 2018 r.

Edward Kotowski

16—200 Dąbrowa Białostocka

ul. Gen. N. Sulika 14 m 20

dot. sprawy o sygn. akt: PR Ds. 870.2017

Prokuratura Rejonowa w Hajnówce

ul. Warszawska 87

17—200 HAJNÓWKA

KOLEJNY PONOWNY WNIOSEK

o wszczęcie postępowania przygotowawczego w sprawie o sygnaturze akt: PR Ds. 870.2017.

Na podstawie art. 327 &1 k.p.k. oraz &253, & 254 i & 255 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 7 kwietnia 2016 r, (Regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury) niniejszym wnoszę ponownie o wszczęcie postępowania przygotowawczego w sprawie o wyżej przywołanej sygnaturze akt.

Wniosek mój uzasadniam następująco:

1). W dniu 12 lipca 2018 r. Sąd Okręgowy, II Wydział Cywilny Odwoławczy, w Białymstoku, swoim prawomocnym wyrokiem oddalił moją Apelację. W ten sposób powstała wymierna szkoda materialna dla mnie, a więc doszło do wypełnienia już wszystkich znamion przestępstwa z art. 231 & 1 k.k., w związku z niedopełnieniem obowiązków i przekroczeniem uprawnień przez osobę, której dotyczy sprawa, a które to zaniechania doprowadziły do tego, że sąd pierwszej instancji, jak i drugiej, rozpoznawał sprawę na podstawie fałszywej dokumentacji dostarczonej sądowi jako dowód w sprawie. i wydał niesprawiedliwy wyrok.

2). W ten sposób doszło do powstania realnej i ewidentnej szkody materialnej dla mojego interesu prywatnego w wysokości ponad 34 000 złotych (plus koszty sądowe i procesowe) wynikającej z tego, że Sąd Apelacyjny nie dysponował wyrokami w tych sprawach karnych, co umożliwiłoby mu wydanie prawidłowego orzeczenia związanego z ubieganiem się przeze mnie o uzyskanie zadośćuczynienia z tytułu błędu stomatologicznego. Dla bytu tego przestępstwa (z art. 231 &1 kk), jak wiadomo, konieczne jest działanie na szkodę interesu publicznego lub prywatnego. Przestępstwo to musi być zawinione umyślnie, co oznacza, że funkcjonariusz publiczny musi obejmować swoim zamiarem (bezpośrednim lub ewentualnym) zarówno przekroczenie uprawnień lub niedopełnienie obowiązków (w wyniku działania lub zaniechania), jak i działanie na szkodę interesu publicznego lub prywatnego, charakteryzujące to przekroczenie uprawnień lub niedopełnienie obowiązków” (WK 3/03, OSNKW 2003/5—6/53).

3). Pragnę dodać, że i nadal istnieje możliwość naprawy popełnionych zaniechań, bowiem Kodeks postępowania cywilnego w art. 403 & 1 pkt 1 przewiduje możliwość wznowienia postępowania, jeżeli wyrok został oparty na dokumencie podrobionym, lub przerobionym, czy poświadczającym nieprawdę. Nawet w przypadku, w którym taki dokument odgrywałby podrzędną rolę w oszukańczym mechanizmie wykonawczym, a dochodzone roszczenie rzeczywiście stronie przysługiwałoby, czyn ten nie może pozostać bezkarny. Nie istnieje bowiem prawo upoważniające do działania w stosunkach prawnych na mocy sfałszowanego dokumentu, choćby dla osiągnięcia skutku prawnie dozwolonego.

4). W załączniku przesyłam Wyrok Sądu Okręgowego w Białymstoku, II Wydział Cywilny Odwoławczy, wraz z pisemnym Uzasadnieniem, jaki zapadł w dniu 12 lipca 2018 r. w sprawie o sygn. akt: II Ca 1066/17. Z treści wyroku pośrednio wynika m.in., że brak orzeczeń w sprawach karnych towarzyszących sprawie stomatologicznej I C 29/15 (I Wydział Cywilny SR w Sokółce) miał wpływ na kształt tegoż wyroku.

Dr Edward Kotowski

(pokrzywdzony)

Załączniki:

1. 20180730095923(2).pdf

---

7) Pismo do Prokuratury Krajowej, Departament Postępowania Sądowego:

Szanowna Pani

Prokurator Jolanta Stańczyk

Departament Postępowania Sądowego

PROKURATURA KRAJOWA

Szanowna Pani Prokurator,

Ze zdziwieniem czytam Pani pismo o wyżej przywołanej dacie i sygn. sprawy, zaczynające się tak: „ODPOWIADAJĄC NA PANA PISMO OPATRZONE DATĄ 23 CZERWCA 2018 ROKU, DATA WPŁYWU DO PROKURATURY KRAJOWEJ 25 CZERWCA 2017 ROKU, PRZEKAZANE W DNIU 26 CZERWCA 2018 ROKU DO WYDZIAŁU KASACJI…” a dotyczące postanowienia SR w Sokółce z dnia 24 lipca 2017 roku. Następnie w tym piśmie jest mowa o tym, że chodzi o ponowne wniesienie kasacji i o pozostawieniu jej bez rozpoznania.

Otóż zapewniam Panią, po sprawdzeniu pism wychodzących, że z datą „23 CZERWCA 2018 ROKU”, nie wysyłałem pisma w sprawie II Kp 259/17 w aspekcie sprawy o sygn. akt: PR Ds. 539.2017. Dodam też, że Pani stanowisko w tej sprawie jest mi znane od roku i jego nie kwestionuję. Skąd się wzięło to nieporozumienie nie wiem. 23 czerwca 2018 roku kontaktowałem się z Biurem Prezydialnym Prokuratury Krajowej, ale w zupełnie innej sprawie tematycznej.

Z wyrazami szacunku

dr Edward Kotowski

---

8) Pismo Prokuratora Okręgowego w Łomży z 31 lipca 2018 r. do Prokuratora Rejonowego w Łomży:

---

9) Pismo z Prokuratury Okręgowej w Białymstoku, z dnia 2 sierpnia 2018 r.:

---

10) Odpowiedź dla Pani Prokurator Elżbiety Czupryńskiej z Prokuratury Okręgowej w Białymstoku, z dnia 7 sierpnia 2018 r.:

Pani Elżbieta Czupryńska

Prokurator Prokuratury Okręgowej

w Białymstoku

Pani Prokurator,

Treść Pani Pisma z dnia 02 sierpnia 2018 r. ( PO I Dsn.195.2018) jest milowym krokiem do przodu i wskazuje na ewoluowanie stanowiska Prokuratury Okręgowej w Białymstoku. Dotyczy to treści wszystkich 4 pierwszych akapitów. Konsekwencją tegoż powinno być kolejne stwierdzenia, że sprawy zakończone w fazie in rem powinny być podejmowane na nowo w trybie art. 327 & 1 k.p.k. a nie w trybie & 256 ustęp 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 7 kwietnia 2016 r. (…). Tych stwierdzeń jednak, z jakichś względów zabrakło, a treść ostatniego akapitu Pani pisma to wynik braku tej konsekwencji.

Szczegółowa analiza odpowiedzi na moje Wnioski formułowane w oparciu o art. 327 & 1 k.p.k. wskazuje na to, że moje pisma procesowe były załatwiane przez Prokuratury w sposób schematyczny, a ich jednozdaniowe konkluzje mają wręcz charakter infantylny, naginany do treści & 256 ustęp 2, przywołanego Rozporządzenia, która to przecież jest powiązana wprost z treścią art. 327 & 2 k.pk. I dotyczy prawomocnie zakończonych postępowań przygotowawczych w fazie in personam. Warto o tym pamiętać. Gdyby solidnie rozważano moje Wnioski, to byłaby inna ocena ich treści i inne konkluzje.

Na marginesie warto przypomnieć, że Uzasadnieniem, wg Słownika języka polskiego PWN, jest zbiór, zestawienie argumentów, motywów, dowodów, pobudek wyjaśniających czyjeś działanie, postępowanie. Uzasadnianie zaś polega na popieraniu czegoś dowodami, argumentami, wykazywaniu słuszności, prawdziwości czegoś, motywowaniu i argumentowaniu. Z kolei uzasadniony, to inaczej: oparty na obiektywnych racjach, podstawach; słuszny, usprawiedliwiony. Z fragmentów kilkuzdaniowych uzasadnień Prokuratur, jakie możnaby zacytować nie wynika, że mamy do czynienia z treścią o jakiej pisze Słownik Języka Polskiego. Jak celnie ujęła to kiedyś Teresa Romer — sędzia Sądu Najwyższego, o treści wyroku sądu czy prokuratorskiego postanowienia mają decydować wyłącznie ustalone i udowodnione fakty oraz treść prawa, a nie subiektywne poczucie sprawiedliwości strony procesowej, w tym przypadku — prokuratora. W doktrynie procesu karnego utrwalony jest już pogląd, że uzasadnienie postanowienia, zwłaszcza jeżeli dotyczy merytorycznego rozstrzygnięcia w sprawie, powinno wskazywać zarówno podstawę faktyczną rozstrzygnięcia, z rozważaniami dotyczącymi przeprowadzonych w sprawie dowodów, jak i argumentację dotyczącą podstawy prawnej takiego orzeczenia. W istocie więc są to kryteria porównywalne z takimi, jakie stawia się uzasadnieniu wyroku. W postanowieniu Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 21 czerwca 2000r. sygn. II AKz 219/00 zawarto np. opinię, że „Uzasadnienie postanowienia powinno — jak uzasadnienie wyroku — spełniać choćby minimalnie funkcję perswazyjną, to jest wyłuszczać powody podjęcia decyzji, by strony mogły przekonać się o jej słuszności, i funkcję kontrolną, to jest przedstawiać instancji odwoławczej podstawy do sprawdzenia tej słuszności”. W orzecznictwie sądowym czy doktrynie procesu karnego zdecydowanie podkreśla się, że: „W żadnym wypadku uzasadnienie postanowienia nie może sprowadzać się jedynie do powtórzenia określeń ustawowych. Nie można również poprzestać w nim na wskazaniu zastosowanych przepisów, lecz trzeba wyjaśnić przyjęty sposób ich wykładni i zastosowania. (…) Uzasadnienie ma przecież dawać odpowiedź na pytanie dlaczego właśnie tak, a nie inaczej orzeczono i prezentować sposób rozumowania organu, aby można było skontrolować słuszność tego rozumowania i jego zgodność z materiałem dowodowym.” [patrz: J. Izydorczyk, Aspekty formalno-prawne postanowienia o tymczasowym aresztowaniu w nowym kodeksie postępowania karnego, Studia prawno-ekonomiczne, Nr 61/2000].

Zachęcam do dalszych konstruktywnych kroków w zmianie stanowiska Prokuratury Okręgowej w Białymstoku, a wówczas zyskają na tym merytorycznie sprawy, jakich ono dotyczy. Errare humanum est, ale jeszcze bardziej ludzką rzeczą jest przyznanie się do popełnionych błędów i ich naprawa, do czego szczerze zachęcam.

Z wyrazami szacunku

dr Edward Kotowski

---

11). Odpowiedź Prokuratury Okręgowej w Białymstoku na Wniosek z dnia 31 lipca 2018r. w sprawie PR Ds. 870.2017:

---

12) Pismo do Prokuratora Regionalnego w Białymstoku z 24 sierpnia 2018 r.:

Szanowna Pani Elżbieta Pieniążek

Prokurator Regionalny

Prokuratura Regionalna w Białymstoku

W załącznikach przekazuję fotografie dokumentacji medycznej, zajętej przez Policję w czasie przeszukania w Gabinecie Stomatologicznym Ewy F., jakie odbyło się w dniu 16.09. 2016 roku, a stwierdzonej przeze mnie, na początku stycznia 2017 r., w aktach sprawy o sygn. akt: PR Ds. 1190.2016 (Prokuratura Rejonowa w Sokółce), celem przekazania Prokuraturze Okręgowej w Łomży, w nawiązaniu do treści Pani pisma z dnia 25 lipca 2018 r. (PR III Dsn 139.2018) skierowanego do Prokuratora Okręgowego w Łomży.

Nadmieniam, że oryginały tych dokumentów zapewne już nie znajdują się w aktach tej sprawy, gdyż w najpóźniej w kwietniu 2017 roku, zostały — jako dowody rzeczowe — zwrócone Ewie F. decyzją Prokuratora Łukasza K.

Dokumentacja ta nie została poddana jakimkolwiek specjalistycznym badaniom kryminalistycznym, a jako źródłowa, została całkowicie przemilczana w postępowaniu przygotowawczym. Jej znaczenie jest kapitalne dla decyzji o podjęciu na nowo dochodzenia w sprawie o syg, akt: PR Ds. 1190.2016. Fotokopie tejże dokumentacji zostały przeze mnie przekazane Sądowi Cywilnemu ze stosownym wnioskiem, ale ten Sąd również je przemilczał i mimo stosownego wniosku mojego pełnomocnika procesowego, dokumentacja przekazana tam przez dentystkę, nie została poddana ekspertyzie grafologicznej.

Zbadnie przez ekspertów tej dokumentacji miałoby kapitalne znaczenie nie tylko dla ówczesnego wyroku w sprawie cywilnej, ale również i dla przyszłego wyroku w sprawie karnej, z art. 271 & 1 k.k. o co niniejszym wnoszę. Ewidentne przestępstwo, zagrożone surową odpowiedzialnością. Przedstawianie Sądowi jako dowodów w sprawie, dokumentacji poświadczającej nieprawdę o znaczeniu prawnym, w żadnym praworządnym państwie nie pozostaje bezkarne (art.286 &1 k.k.).

Dodatkowo, jako załącznik piąty przesyłam fotokopię karty nr 252 Dokumentacji Pokontrolnej POW NFZ w Białymstoku, z której treści (akapit piąty od góry) wynika, że dentystka, w grudniu 2014 roku przepisała na nowo oryginalną kartę choroby z 2008 roku; naniosła na nią podpis — parafkę z 2008 r. i jej fotokopię przedłożyła sądowi jako fotokopię dokumentu autentycznego z roku 2008, co jest fałszerstwem. Całość tej obszernej dokumentacji, jeszcze na początku stycznia 2017 roku znajdowała się w aktach sprawy o sygn. PR Ds. 1190.2016.

Nadmieniam, że odręczne przepisanie tego dokumentu miało bezpośredni związek z zafałszowaniem przez dentystkę wpisu (jego rozszerzenie) z dnia 30 lipca 2008 r. o czynności, które nigdy nie zostały wykonane a służące jej do uwiarygodnienia zapisów Karty Protetycznej antydatowanej na 18 i 25 sierpnia 2008 r. Problem ten szczegółowo został omówiony w moim dokumencie apelacyjnym z dnia 20 września 2017 roku, którego podpisany oryginał znajduje się w aktach sprawy IC 19/15 (I Wydział Cywilny SR w Sokółce), a którego tekst również załączam do niniejszego pisma.

Z wyrazami szacunku

dr Edward Kotowski

Załączniki:

1. ZAŁĄCZNIK piąty.(3).odt

2. ZAŁĄCZNIK siódmy(3).odt

3. ZAŁĄCZNIK ósmy(4).odt

4. ZAŁĄCZNIK dziewiąty(3).odt

5. ZAŁĄCZNIK dziesiąty(3).odt

6. ZAŁĄCZNIK jedenasty(3).odt

7. ZAŁĄCZNIK dwunasty(3).odt

8. ZAŁĄCZNIK trzynasty(3).odt

9. ZAŁĄCZNIK czternasty(3).odt

10. ODWOŁANIE TEKSTWYDR.(2).odt

---

13) Pismo II do Prokuratora Regionalnego w Białymstoku z dnia 24 sierpnia 2018 r.:

Prokurator Regionalny

Elżbieta Pieniążek

Prokuratura Regionalna

w Białymstoku

Szanowna Pani Prokurator,

Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 7 kwietnia 2016 roku (….), jasno zobowiązuje do tego, aby w ramach postępowań przygotowawczych wszczętych w sprawie prowadzić je w stosunku do wszystkich czynów ujawnionych w ich toku. (Rozdział 1, Przepisy ogólne,(Postępowanie przygotowawcze). §106: „Śledztwo lub dochodzenie wszczęte w sprawie prowadzi się w stosunku do wszystkich czynów ujawnionych w jego toku.”).

Tego zapisu nie przestrzegano nie tylko w sprawie o sygn. akt: PR Ds. 1190.2016, o czym informowałem w moim pierwszym piśmie do Pani z dnia 24 sierpnia 2018 roku, ale i w sprawie o sygn. PR Ds. 1047.2017 (też prowadzona przez Prokuraturę Rejonową w Sokółce), o czym informuję skrótowo poniżej w odniesieniu do podobnego przypadku fałszowania dokumentacji przedstawionej jako dowody w sprawie o sygn. akt: IC 29/15 (I Wydział Cywilny SR w Sokółce). W tym przypadku chodzi o fałszowanie (przerabianie wpisów dat) w paszporcie zarówno Ewy F., jak i Bogusława F. Kwestia ta była przedmiotem dwóch moich Wniosków Dowodowych, które powinny znajdować się w aktach sprawy PR Ds.1047.2017. Policjant prowadzący tę sprawę, jak i prokurator nadzorujący to śledztwo zignorowali te wnioski dowodowe i nie zajmowali się tą kwestią mimo, że sprawa ta miała istotne znaczenie dla wyroków sądów cywilnych w sprawie stomatologicznej, jak i dla samej przedmiotowej sprawy o przywołanej sygnaturze akt. Naruszyli w ten sposób zapis & 106 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości (…) z 7 kwietnia 2016 roku.

Aby nie przedłużać kwestii, bo wnioski dowodowe, z moimi podpisami, powinny być w aktach sprawy, co stwierdziłem w dniu 18 października 2017 roku podczas lektury tych akt, przeto załączam poniżej jedynie te wnioski dowodowe w ich kopii, a dowodzące podejrzenia zaistnienie fałszerstwa. Zdumiewające jest to, że jest to już fałszowanie seryjne.

Uprzejmie proszę o nadanie biegu sprawie w kierunku podjęcia postępowania przygotowawczego mającego na celu zbadanie sprawy i przeprowadzenie ekspertyz przedłożonych fałszywych dowodów w sprawie stomatologicznej z zapisów w aktach paszportowych Ewy F. i jej męża Bogusława F.. Tolerowanie tegoż faktu może tylko świadczyć o współdziałaniu innych osób w ukryciu tegoż czynu zabronionego, co nie powinno mieć miejsca w kraju praworządnym.

Z wyrazami szacunku

dr Edward Kotowski

Załączniki:

1. policja wniosek(3).odt

2. Ewa Falkowska wpisy(3).odt

---

14) Pismo III do Prokuratora Regionalnego w Białymstoku z dnia 24 sierpnia 2018 r.:

Prokurator Regionalny

Elżbieta Pieniążek

Prokuratura Regionalna

w Białymstoku

Szanowna Pani Prokurator,

Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 7 kwietnia 2016 roku (….), jasno zobowiązuje do tego, aby w ramach postępowań przygotowawczych wszczętych w sprawie prowadzić je w stosunku do wszystkich czynów ujawnionych w ich toku. (Rozdział 1, Przepisy ogólne (Postępowanie przygotowawcze). §106: „Śledztwo lub dochodzenie wszczęte w sprawie prowadzi się w stosunku do wszystkich czynów ujawnionych w jego toku.”).

Tego zapisu nie przestrzegano szczególnie w sprawie o sygn. akt PR Ds. 1190.2016, o czym informowałem w moim pierwszym piśmie do Pani w dniu dzisiejszym. Policjant prowadzący tę sprawę, jak i prokurator nadzorujący to śledztwo zignorowali też mój wniosek dowodowy, dotyczący podejrzenia sfałszowania wpisów w Księdze Wejść do Przychodni i nie zajmowali się tą kwestią mimo, że sprawa ta miała istotne znaczenie dla wyroków sądów cywilnych w sprawie stomatologicznej Naruszyli w ten sposób zapis & 106 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości (…) z 7 kwietnia 2016 roku.

To, że zgłosiłem ten Wniosek, wraz z innymi świadczy treść protokołu z przesłuchania mnie jako zawiadamiającego. Dla ułatwienia, w załączniku, ZAPIS tego zeznania wraz z fotokopiami tychże wpisów (bliżej końca ZAPISU) oraz inne przedłożone wtedy dokumenty. Zdumiewające jest to, że to już kolejny dowód na fałszowanie seryjne dokumentacji.

Uprzejmie proszę o nadanie biegu sprawie w kierunku podjęcia postępowania przygotowawczego mającego na celu zbadanie sprawy i przeprowadzenie ekspertyz przedłożonych fałszywych dowodów w sprawie stomatologicznej z zapisów jakie są w aktach sprawy stomatologicznej.Tolerowanie tegoż faktu może tylko świadczyć o współdziałaniu innych osób w ukryciu tegoż czynu zabronionego, co nie powinno mieć miejsca w kraju praworządnym.

Z wyrazami szacunku

dr Edward Kotowski

Załączniki:

1. ZEZNANIEwersjapełna(1).odt

---

15) Pismo do Prokuratora Regionalnego w Białymstoku z dnia 30 sierpnia 2018 r.:

Szanowna Pani

Elżbieta Pieniążek

Prokurator Regionalny

Prokuratura Regionalna

w Białymstoku

Szanowna Pani Prokurator,

W załącznikach przesyłam dwa pisma Szefów Prokuratury Okręgowej w Białymstoku. Pismo z dnia 27 sierpnia 2018 r. jest pismem Prokuratora Okręgowego Andrzeja Purymskiego, a pismo z dnia 28 sierpnia 2018 r., pismem jego Zastępcy, Prokuratora Andrzeja Stelmaszuka. Oba pisma nawiązują do mojego pisma z dnia 16 maja 2018 roku, a więc pisma otrzymanego przez nich niemal 4 miesiące temu, co jest swoistym ewenementem samym w sobie, bowiem na wszelkie inne moje pisma otrzymywałem odpowiedź szybko.

Najpewniej odpowiedź na to moje pismo jest tylko pretekstem do tego, aby wywrzeć na mnie nacisk, jako na potencjalnego świadka w kilku istotnych kwestiach, które mogą stać się przedmiotem moich zeznań jako świadka i pokrzywdzonego w postępowaniu procesowym zleconym Prokuraturze Okręgowej w Łomży. Ja przynajmniej, subiektywnie rzecz biorąc, tak to odbieram i proszę o zastopowanie tego typu działań., Tym bardziej, że już dwukrotnie, pod podobnym pretekstem uczyniła to jedna z prokuratorów tej samej Prokuratury.

Przy okazji chciałem zwrócić uwagę, że twierdzeniu Prokuratora Andrzeja Purymskiego, że „w żadnej mierze nie wpływał na niezależność prokuratorską w zakresie prowadzenia spraw” zadaje kłam jego pismo z dnia 14 lub 19 stycznia 2017 r. (data niewyraźnie napisana) skierowane do Prokuratora Rejonowego w Sokółce, Artura Kuberskiego (w załączniku).

Natomiast ogólnikowemu twierdzeniu Prokuratora Andrzeja Stelmaszuka, że wszystkie sprawy były prowadzone prawidłowo i nie zachodzi potrzeba ich wznowienia, taki sam kłam zadaje sposób prowadzenia chociażby takich spraw jak PR Ds. 1190.2016 i PR Ds. 799.2016, nie wspominając o pozostałych. Fakt, że w ich prowadzeniu, wbrew treści & 106 Zarządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 7 kwietnia 2016 r. (…), pominięto wątek dotyczący badania kryminalistycznego dokumentów zajętych podczas przeszukania u dentystki (sprawa IC 29/15) i przemilczano te dokumenty w intencji ochrony osoby popełniającej czyn zabroniony, a prokurator prowadzący to dochodzenie wypaczył treść mojego zawiadomienia i w wyniku wykreowania artefaktu w niczym nie związanego ze sprawą stomatologiczną, doprowadził do jego wykolejenia, w najlepszym przypadku świadczyłby o tym, że Prokurator Andrzej Stelmaszuk nie ma pojęcia o czym pisze. Dalej tego tematu nie rozwijam, bo został dostatecznie detalicznie opisany w moich wnioskach o podjęcie na nowo tychże dochodzeń. Podobnie, w sprawie PR Ds. 1047.2017, łamiąc & 106 Zarządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 7 kwietnia 2016 roku, całkowicie pominięto wątek przerobienia dat wjazdowych w paszportach dentystki i jej męża, nie mówiąc o innych zaniechaniach, o czym Pan Prokurator Andrzej Purymski, jeśli zapoznawał się ze sprawą, powinien wiedzieć. Zaniechania i zaniedbania te doprowadziły do tego, że sądy pierwszej i drugiej instancji wydały fałszywe wyroki w sprawie stomatologicznej, bo opierały się na fałszywych dokumentach, przedłożonych sądowi przez dentystkę w sprawie cywilnej. A celem obu spraw było zbadanie dokumentacji stomatologicznej i opinii biegłego sądowego pod kątem zaistnienia ich fałszywości i potwierdzenia nieprawdy o znaczeniu prawnym w dokumentach przedkładanych w sądzie jako dowody. Czy potrzeba więcej kontrargumentów?

Obaj prokuratorzy usiłują tez zatrzeć różnicę między art. 327 & 1 k.p.k. a treścią & 256 ustęp 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 7 kwietnia 2016 roku. (…), a w ten sposób uwiarygodnić ów mechanizm („myk”), który posłużył do blokowania spraw karnych towarzyszących sprawie stomatologicznej. Otóż, odczytując treść tegoż ostatniego zapisu (&256 ustęp 2), w powiązaniu z Uchwałą SN w składzie 7 sędziów (sprawa wielokrotnie wałkowana w moich pismach, więc wiadomo, o jaką uchwałę chodzi) widać jasno, że & 256 ustęp 2 jest powiązany z art. 327 & 2 k.p.k. i dotyczy spraw prawomocnie umorzonych in personam, a nie w fazie in rem. I wypadałoby obu kwestii nie mieszać, a zwłaszcza usiłować wywierać na mnie wpływ w kierunku zmiany mojego postrzegania tej kwestii.

Reasumując, uprzejmie proszę o przekazanie niniejszego mojego pisma do Prokuratury Okręgowej w Łomży do stosownego wykorzystania.

Z wyrazami szacunku

dr Edward Kotowski

Załączniki:

1. Obraz (271).jpg

2. Obraz (272).jpg

3. Obraz (270).jpg

4. PURYMSKI-KUBERSKI. odt

---

16) Załączniki do w/w pisma:

---

17) Odpowiedź z Prokuratury Krajowej, Departament Postępowania Sądowego:

---

18) Pismo do Prokuratora Okręgowego w Łomży z dnia 5 sierpnia 2018 r.:

Szanowny Pan

Piotr Bukowski

Prokurator Okręgowy

w Łomży

Szanowny Panie Prokuratorze

W załącznikach przedkładam dwa skany dokumentów, które znajdują się w aktach sprawy o sygn. akt: IC 29/15 (I Wydział Cywilny SR w Sokółce). Skan pierwszy to powiększenie fragmentu kserokopii paszportu Bogusława F., męża pozwanej w sprawie, dentystki Ewy F. Dotyczy ono prawdopodobnego przerobienia daty wjazdu na Wyspy Zielonego Przylądka z 22 lutego 2009 roku, na 22 lutego 2008 roku, poprzez przerobienie ostatniej cyfry roku z 9 na 8. W aktach sprawy PR Ds 1047.2017 (Prokuratura Rejonowa w Sokółce) znajdują się w tej sprawie moje dwa przemilczane Wnioski dowodowe. Skan drugi to skan umowy ubezpieczeniowej (od odpowiedzialności cywilnej lekarza Ewy F.), jako współwłaściciela Przychodni i lekarza, ważnej na okres od od 01 lutego 2008 r. do 31.01.2009 r. W czasie, gdy dentystka wykonywała u mnie zabieg montażu mostu porcelanowego, najprawdopodobniej nie była ubezpieczona, bo na moje żądanie nie udostępniła danych ubezpieczyciela.

Uporczywe przesuwanie daty tegoż zabiegu na rok 2008, ma najpewniej związek z tym, że w razie przegranej sprawy cywilnej zażądałaby wypłacenia odszkodowania od INTER POLSKA SA. Jak wiadomo, popełniający czyn zabroniony, posiada na ogół do tego jakąś motywację. W tym przypadku tą motywacją mogło być planowanie uzyskania nienależnego odszkodowania od ubezpieczyciela.

Uprzejmie proszę o przekazanie niniejszej korespondencji do Prokuratury Rejonowej w Łomży.

Z wyrazami szacunku

dr Edward Kotowski

16—200 Dąbrowa Białostocka

ul. Gen. N. Sulika 14 m 20

Do wiadomości

Szanowna Pani

Elżbieta Pieniążek

Prokurator Regionalny w Białymstoku

Załączniki:

1. Obraz (275).jpg

2. Obraz (276).jpg

---

19) Pismo z Prokuratury Rejonowej w Łomży:

---

20) Pismo z Prokuratury Rejonowej w Łomży:

---

21) Pismo dla Pani Prokurator Doroty Leszczyńskiej z Prokuratury Rejonowej w Łomży z dnia 18 września 2018 r.:

Szanowna Pani

Dorota Leszczyńska

Prokuratura Rejonowa w Łomży

Szanowna Pani Prokurator.

W załączniku pismo Prokuratora Okręgowego w Białymstoku, do Prokuratora Rejonowego w Sokółce, z dnia 14 lub 19 stycznia 2018 r., o którym wspominałem (18.09.2018 r.) w moim zeznaniu. Być może podałem datę tego pisma w kontekście roku 2017, a więc prostuję.

Z wyrazami szacunku

dr Edward Kotowski

Załączniki:

1. PURYMSKI-KUBERSKI(1).odt

---

22). Pismo do Prokuratury Rejonowej w Łomży, z dnia 19 września 2018 r.:

Szanowna Pani

Prokurator Dorota Leszczyńska

Szanowna Pani Prokurator.