Smak dzikich jabłek

„Waldek słysząc słowa „pośmiejcie się” wcale nie miał zamiaru udawać śmiechu. Na dzisiejszy dzień przygotował specjalną niespodziankę. Odłożył skrzypce na krzesło i rzucił się na podłogę, tarzając się jak opętany. Gdyby zrobił to na łące, na trawie — efekt byłby żaden. Co innego w sali koncertowej. Każdy obrót ciała młodego gimnastyka powodował przewrócenie kolejnego krzesła. Waldek jak drogowy walec toczył się po auli, kosząc wszystko, co stało mu na przeszkodzie”.