Bezpłatny fragment - Słowa, których nie wypowiedziałam

Dryfując wśród pozorów

Często pytają, co u mnie.

A ja czuję się,

Jakbym dryfowała po morzu.

Horyzonty są szerokie,

Lecz nie potrafię dostrzec

Mojego celu.

Nie zatrzymuję się,

Wciąż płynę —

Choć nie mam dokąd.

Fale niosą mnie

Mimowolnie.

Czasem mam ochotę

Rzucić się za burtę,

Lecz brak mi odwagi.

A mimo to,

Uśmiecham się i mówię:

„Jest dobrze.”

Przystanek,, czas’’

Czas ucieka nam przez palce.

Zamiast go wykorzystać,

Wolimy oglądać się za siebie —

Wciąż wracać do przeszłości

Lub wybiegać myślami

W głąb przyszłości.

Wydaje nam się,

Że teraźniejszość się zatrzyma,

Jak autobus na przystanku,

I będzie cierpliwie na nas czekać.

Lecz ona woli odjechać

I znaleźć się tam,

Gdzie będzie doceniana.

A my zostaniemy sami,

Na przystanku,

W deszczu,

Bez dachu,

Bez parasola —

Z przeszłością i przyszłością,

Które przed niczym nas nie uchronią.

Poczujemy, jak chłodne

Krople deszczu spadają na nas,

Jedna po drugiej.

Przemokniemy.

Zachorujemy.

Położymy się w łóżku…

A nikt nie da nam pewności,

Czy kiedykolwiek z niego wstaniemy.

Tyle, ile było was

Na ciemnym marmurze

Postawcie mi znicze —

Takie nieduże,

W ilości niewielkiej,

Tyle, ilu było ludzi,

Gdy tego potrzebowałam.

Tyle kwiatów,

Ilu ludzi kochałam.

Nie piszcie żadnych sentencji —

One niczego nie zmieniają,

Nie sprawiają,

Że zmarli z grobu powstają.

Wczorajsza kawa, dzisiejszy ból

Siedzę w pustym pokoju,

Dopijam kawę — jeszcze wczorajszą.

Wieje tu smutkiem.

Choć nikogo nie ma,

Ja słyszę głosy.

Zamykam oczy i widzę.

Widzę i słyszę Ciebie,

Jakbyś tu była ze mną.

Otwieram oczy i okazuje się,

Że to tylko bezlitosna tęsknota.

To ona każe mi myśleć o Tobie,

Choć wcale już nie chcę.

Nie chcę, a jednak muszę.

Nie ma dla mnie litości.

Serce — cierpiąc — zmusza mnie do tego,

Jakbyś była jego częścią.

Ale nie jesteś.

Więc wytłumacz mi, dlaczego?

Dlaczego cierpię, skoro dla Ciebie nic nie znaczę?

Taniec z demonem

Korytarz grzechu, w nim dusza moja.

Diabeł otwiera swoje ramiona.

Nie trafiła tam z przypadku —

Ja wciąż się z diabłem utożsamiam,

Na chwiejnych nogach ku niemu się skłaniam.

Wszyscy myślą, że moje życie to bajka,

Lecz ja wciąż robię coś złego.

Potem uciekam od tego.