Bezpłatny fragment - Sąd Śledczy 2300 dni

Wprowadzenie

Adwentyzm jako jedyny kościół wprowadził naukę o Sądzie Śledczym zwanym też Przedmillenijnym. Ta nauka uważana jest za podstawę, najważniejszą naukę w Kościele Adwentystów. Dla czytelnika zarówno adwentystycznego jak i nieadwentysty jest to temat owiany mrokiem tajemnicy, i nie wiadomo jak to wyjaśnić. Każdy z katechumenów który chce należeć do Adwentystów na lekcjach biblijnych przygotowujących do chrztu, zostają mu przestawione główne zasady że 2300 lat prowadzi do roku 1844 i od tego roku zaczyna się Sąd Śledczy na którym rozpatrywane są grzechy sprawiedliwych, i na tym cała wiedza się kończy. W tej książce zajmiemy się dokładnie przedstawieniem tej nauki. Ale taką teorię adwentyści mogą udowodnić jedynie pismami E. White ale w wielu punktach jest ona sprzeczna z Biblią. A teksty na których oparto się są bardziej sugestią niż dowodem. Nauka ta głosi że Jezus nie wymazał naszych grzechów na krzyżu ale w 1844 roku, oraz że to Bóg będzie sądzony. W rozdziale „zakończenie” jest podsumowanie całości nauki o sądzie przedadwentywym.

.

Historia powstania nauki o Sądzie Śledczym

Najpierw wyjaśnimy co to takiego. Kiedy W.Miller ogłosił powrót Jezusa na 22.X.1844 a Jezus nie wrócił, zastanawiano się nad przyczyną, i niejaki Crosier ogłosił światu że od 22. X.1844 zaczął się sąd Boży czyli wymazywanie grzechów, inny przywódca J. Bates przyjął tą naukę i ogłosił że będzie 7 lat od 22.X.1844 w których spadną plagi, a drzwi zbawienia zostały zamknięte dla tych co nie byli w Ruchu Millera. Nie wyznaczono konkretnego dnia na rok 1851 więc nie było drugiego rozczarowania. Crosier wycofał się z nauki o sądzie śledczym który sam opublikował, ale adwentyści nie mieli innego wytłumaczenia więc ta nauka że grzechy są wymazywane od 1844 roku została do dzisiaj. W niebie Bóg przegląda rejestr i wymazuje grzechy. Każdy katechumen który jest chrzczony w Kościele Adwentystów przed chrztem musi potwierdzić że wierzy w sąd śledczy (tak to kiedyś nazywano, teraz mówi się na to sąd przedmilenijny)

Sami adwentyści nie rozumieją swojej nauki o sądzie śledczym, dla nie znających tematu zacytuje wypowiedź adwentystycznego przywódcy z czasów Ellen White Uriaha Smitha: „Chrystus nie dokonał przebłagania, kiedy przelał swoją krew na krzyżu. Niech ten fakt zostanie na zawsze utrwalony w umyśle” ( The Sanctuary and the Twenty-Three Hundred Days of Daniel VIII, 14, s. 276).

„Jezus nie dokonał przebłagania na krzyżu ale grzechy wymazywał od 1844 roku” i chociaż Biblia mówi co innego to przywódcy ADS nie chcą tego widzieć. Kiedy pastor D. Ford podważył naukę o sądzie śledczym jako nie biblijną wezwano go na przesłuchanie, przywódcy adwentystyczni nie potrafili mu udowodnić z Biblią że się myli, jedyne co mogli to oprzeć się na pismach E. White która przyjęła nauki Batesa i Crosiera. Ale te zawiodły. Nauka ta była podważana wielokrotnie przez przywódców Adwentystycznych od samego początku, Kościół niegdy w historii nie umiał udowodnić z Biblią w ręku własnej nauki, jedyną możliwością jaką miał i ma to usunięcie ze swoich szeregów tych co nie zgadzają się z oficjalną nauką.

Dale Ratzlaff

Był pastorem Adwentystów w latach siedemdziesiątych XX wieku, w czasach działalności Desmonda Forda napisał on kilka interesujących informacji (1)

„Te fakty były dla mnie trudne do przetworzenia. Po pierwsze, zakwestionowano integralność wyroku śledczego. Nigdy nie byłem w stanie znaleźć sądu śledczego w Piśmie Świętym, a teraz, gdy przestudiowałem rękopis Des Forda, wiedziałem, że nie ma odpowiedzi. Ta teologia została zbudowana na ruchomym piasku, więc ci, którzy byli w „rozczarowaniu” 1844 roku, nie musieli przyznać się do błędu, tak jak robili to William Miller i inni adwentyści „otwartych drzwi”. Znałem dalekosiężne skutki porzucenia tej zasady wiary. Ośmiornica sądu śledczego miała swoje macki splecione w każdym aspekcie teologii adwentystów i wokół nich. Daniel 8:14, kluczowy tekst wyroku śledczego i teologii Sanktuarium SDA, był, cytując Ellen White, „centralnym filarem adwentyzmu”. Ellen G. White i wyrok śledczy stali lub upadli razem”

„Dr Raymond Cottrell, uważny hebrajski uczony, lojalny adwentysta, znany przez swoich przyjaciół jako człowiek o wysokiej prawości, był jednym z redaktorów SDA Bible Commentary. Po przejściu na emeryturę ujawnił na spotkaniu Forum Adwentystów w San Diego, że kościół SDA od dawna wiedział o problemach związanych z teologią sanktuarium. Ujawnił, że w latach pięćdziesiątych przewodniczący konferencji generalnej, RR Figuhr, utworzył ściśle tajny komitet złożony z najlepszych umysłów adwentyzmu i powierzył im zadanie pracy nad tym problemem „aż do jego rozwiązania”. Komitet zbierał się przez pięć lat, nie mógł rozwiązać problemów, rozwiązał się i nie zostawił nic. Starannie przedstawił także biblijne problemy związane z adwentystyczną teologią sanktuarium. W skrócie, dr Cottrell wykazał, że albo adwentyści musieliby wyrwać Daniela 8:14 z kontekstu”

„Kilka miesięcy później Des zdetonował teologiczną bombę zegarową, która odbiła się echem w świecie adwentystów. Na prośbę sekcji PUC z Forum Adwentystów Des przedstawił prezentację dotyczącą wyroku śledczego. Dr Ford wykazał w przekonujący sposób, że sąd śledczy, sedno teologii adwentystów, był błędny. To spotkanie zostało nagrane i wkrótce kopie zostały wysłane na cały świat. Nie pamiętam, czy zamówiłem taśmę, czy ktoś mi ją przysłał. Mimo to otrzymałem jeden i posłuchałem. Świadomość, że Des jest szczerym człowiekiem z naszego biegu, sprawiła, że poważnie potraktowałem jego biblijne argumenty.

Des został natychmiast zawieszony ze stanowiska nauczyciela i miał sześć miesięcy na przygotowanie materiałów wyjaśniających, dlaczego powinien (lub nie powinien) być dopuszczony do dalszej służby adwentystycznej. W tym czasie Des otrzymał bezpłatny dostęp do źródeł historycznych SDA w Andrews University Seminary. Korzystając z pomocy wielu sekretarzy, przygotował około 1000 stron materiału na potrzeby swojego niesławnego procesu w Glacier View w Kolorado. Na spotkaniu obecni byli liczni pastorzy i administratorzy kościoła. Na zakończenie procesu dr Ford odebrano ministerialne listy uwierzytelniające. Nie mógł już nauczać w PUC ani pastora w kościele SDA. Przygotowany przez niego materiał był przeznaczony wyłącznie dla oficjalnych delegatów na rozprawie i nie był przeznaczony do kopiowania. Jednak nieznany mi jeden administrator kościoła 40skopiował ją i dał znajomemu dentystowi. Skopiował go i na spotkaniu obozowym SDA w Soquel w Kalifornii dał mi kopię. W tym teraz widzę ciągły, opatrznościowy wzór.

Był rok 1980, a ja byłem pastorem kościoła SDA w Watsonville w Kalifornii. Ponieważ miałem problemy z wyrokiem śledczym z czasów studiów, które nigdy nie zostały rozwiązane, zdecydowałem, że nadszedł czas, aby raz na zawsze dotrzeć do sedna tej sprawy” (2)

Przypisy

(1) Dale Ratzlaff jest założycielem Life Assurance Ministries, Inc. i jest właścicielem LAM Publications, LLC. Służył jako pastor adwentystów przez 13 lat, siedem w Monterey Bay Academy, gdzie nauczał Biblii. On i jego żona Carolyn opuścili Kościół Adwentystów w 1981 roku, kiedy zdał sobie sprawę, że nie może już nauczać osądu śledczego z czystym sumieniem. Jest autorem kilku książek na temat adwentyzmu, które są dostępne na jego stronie internetowej LifeAssuranceMinistries.com. Ratzlaffowie mieszkają w Camp Verde w Arizonie.

(2) 19 Listopada 2020 R Dale Ratzlaff Books, FEATURED, TRUTH LED ME OUT

Na jakich argumentach opierają się adwentyści

Z góry mogę zaznaczyć że nauka o sądzie śledczym nie ma poparcia w Biblii co więcej jest sprzeczna z Biblią. I to wykaże w tym opracowaniu. Cztery teksty są dla nich kluczowe 1Pio.4,17—18 i Obj.14,6—7 Dan.7, i 3Moj.16 Zastanówmy się nad każdym z nich: Pamiętać należy na czym polega sąd śledczy, Rozpatrywanie i przeglądanie rejestrów grzeszników i jest on od 1844 do powrotu Jezusa.

Tekst 1

1 P 4:17—18:

Czas bowiem, aby sąd rozpoczął się od domu Bożego. Jeżeli zaś najpierw od nas, to jaki będzie koniec tych, którzy nie są posłuszni Ewangelii Bożej? A jeżeli sprawiedliwy z trudem dojdzie do zbawienia, gdzie znajdzie się bezbożny i grzesznik?”

Słowa listu Piotra „sąd zaczyna się od domu Bożego, jeżeli najpierw zaczyna się od was” to czy Piotr pisał do ludzi którzy żyli w jego czasach? czy do ludzi po 1844 roku? Czyli sąd zaczął się od domu Bożego w czasach apostołów a nie w 1844 roku, Piotr pisze „zaczyna się od was” czyli w I wieku To jest super tekst i adwentyści powołując się na niego strzelają sobie w nogę. Wyobraź sobie że piszę do ciebie list i napisałem w nim „sąd zaczyna się od domu Bożego, a jeżeli najpierw zaczyna się od ciebie” Czy czytając to odniesiesz to do przyszłości czy do siebie? W czasach apostołów czytający list Piotra nie tylko odnosili to do siebie ale nie słyszeli żeby to mogło dotyczyć jakiejś przyszłości. Sąd zatem zaczął się tez od tych co czytali ten list Piotra, więc tekst ten nie może zacząć się od 1844 roku. Od kiedy zaczął się sąd nad ludem Boga od Adama, Noego, czy Lota. Sąd zwykle kojarzymy tylko z wyrokiem. Biblijny sąd to oddanie błogosławieństwem lub przekleństwem. Sąd Boga nie jest jak nasze sądy które tylko ukaranie.

Tekst 2

Obj.14,6—7

I widziałem innego anioła, lecącego przez środek nieba, który miał ewangelię wieczną, aby ją zwiastować mieszkańcom ziemi i wszystkim narodom, i plemionom, i językom, i ludom, który mówił donośnym głosem: Bójcie się Boga i oddajcie mu chwałę, gdyż nadeszła godzina sądu jego, i oddajcie pokłon temu, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i źródła wód.

„Nadeszła godzina sądu” i dalsze wiersze mówią dla kogo, ta godzina sądu, dla tych co przyjmują znamię „kto odda pokłon zwierzęciu i jego posągowi i przyjmie znamię na swoje czoło lub na swoją rękę” czy to jest sąd nad wierzącymi? Nie! Nad bezbożnymi więc gdzie tu jest o sądzie śledczym? Czyli rozpatrywanie grzechów wierzących ludzi, ludu Bożego.

Teraz popatrzę na te teksty ze strony E. White książka „Doświadczenia i Widzenia” Pierwszy anioł z Obj.14 to czas głoszenia ewangelii do 1843 roku Drugi anioł to od 1843 do 22.X.1844 i od tego czasu trzeci anioł. Więc teksty z Obj.14,6—7 to pierwszy anioł do 1843 i nie może dotyczyć sądu śledczego który zaczął się od 22.X.1844 bo teksty odnoszą się do pierwszego anioła. powoływanie się na tekst z Obj.14,6—7 jako sądu śledczego obalone jest przez samą E. White która napisała że te teksty odnoszą się do roku 1843 a sąd śledczy miał zacząć się od 22.X.1844

Tekst 3

Dan.7,10

Ognista rzeka wypływała i wychodziła sprzed niego. Tysiąc tysięcy służyło mu, a dziesięć tysięcy razy dziesięć tysięcy stało przed nim; zasiadł sąd i otworzono księgi.

Obj.20,12

„I widziałem umarłych, wielkich i małych, stojących przed tronem; i księgi zostały otwarte; również inna księga, księga żywota została otwarta; i osądzeni zostali umarli na podstawie tego, co zgodnie z ich uczynkami było napisane w księgach”.

Tekst z Daniela ma udowodnić że otwarto księgi aby rozpatrywać grzechy, ale to zacytował apostoł Jan w Apokalipsie. Kiedy księgi zostają otwarte? Obj.20 dzieje się po Tysiącleciu. Księgi zostają otwarte. „I osądzeni zostają” Ten sąd jest po drugim zmartwychwstaniu, co mówi Daniel „zasiadł sąd i otworzono księgi” Teraz mi powiedz na jakiej podstawie twierdzisz że tekst z Daniela dzieje się od 1844 roku do przyjścia Jezusa? Powtórzę KSIĘGI ZOSTAJĄ OTWARTE mówi Obj.20. Tak jest napisane? Tak właśnie wygląda adwentyzm podstawia się teksty które nie mają mają potwierdzić teorią adwentową, ale jak się temu przyjrzysz to okazuje się że nie dotyczą sądu przedmilenijego.

Zadałem ci pytanie adwentystom i nie odpowiedzieli, czy grzechy były odpuszczone na Golgocie czy w 1844 jakbyś nie odpowiedziała tak będzie źle bo jeżeli powie w 1844 to wiesz że zaprzeczy Biblii a jeżeli powie że na Golgocie to zaprzeczy adwentyzmowi.

Tekst 4

3Moj.16

Adwentyści nazywają Jom Kipur który wypada na 10 Tiszri „Dniem Sądu” ale żydzi Dzień Sądu obchodzą z Nowym Rokiem czyli 1 Tiszri a nie 10 Cały rozdział ani razu nie używa słowa „sąd” a że arcykapłan wchodził poza zasłonę w tym czasie skojarzono to że Jezus w 1844 wszedł poza zasłonę, ale temu przeczy Biblia.

Biblia wyraźnie mówi że po wniebowstąpieniu Jezus wszedł po za zasłonę gdzie jest Bóg a nie dopiero w 1844 roku o tym jest w tym wklejonym linku. Sprawą zasłony zajmował się Ballenger, Albion Fox (1861—1921) pastor adwentystów opublikował w czasach Ellen o dwóch zasłonach udowadniając że nauka adwentystów jest nieprawdziwa, pastorzy wezwali go na rozmowę i nie umieli mu udowodnić że się myli, więc go zwolnili z funkcji pastora. Podobną sytuację miał pastor adwentystów Desmond Ford który w latach siedemdziesiątych ogłosił że nauka o sądzie śledczym jest niebiblijna, wezwano go na rozmowę i nie umieli mu z biblią udowodnić że się myli. Jezus wszedł poza zasłonę nie w 1844 ale po odejściu do nieba, tak mówi Biblia. Hebr.8,1 „Główną zaś rzeczą w tym, co mówimy, jest to, że mamy takiego arcykapłana, który usiadł po prawicy tronu Majestatu w niebie” Hebr.6,19—20 „Jej to trzymamy się jako kotwicy duszy, pewnej i mocnej, sięgającej aż poza zasłonę, Gdzie jako poprzednik wszedł za nas Jezus, stawszy się arcykapłanem” Jezus wszedł poza zasłonę nie w 1844 ale po wniebowstąpieniu.

Dlaczego nauka o sądzie przedadwentowym jest niezgodna z Biblią?

Jan.3,18 „Kto wierzy w niego, nie będzie sądzony; kto zaś nie wierzy, już jest osądzony dlatego, że nie uwierzył w imię jednorodzonego Syna Bożego”. Więc każdy kto w czasach Jezusa gdy to mówił uwierzył nie będzie sądzony sąd śledczy temu przeczy czy nie tak. Jan.5,24 " Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, kto słucha słowa mego i wierzy temu, który mnie posłał, ma żywot wieczny i nie stanie przed sądem, lecz przeszedł ze śmierci do żywota” Sąd Przedmilenijny przeczy słowom Jezusa. Na krzyżu grzech został już usunięty dla tych co przyjmują jego ofiarę, więc sąd dla wierzących dokonał się na krzyżu, Kol.2,13—14 I was, którzy umarliście w grzechach i w nieobrzezanym ciele waszym, wespół z nim ożywił, odpuściwszy nam wszystkie grzechy; „Wymazał obciążający nas list dłużny, który się zwracał przeciwko nam ze swoimi wymaganiami, i usunął go, przybiwszy go do krzyża”;

Skoro wymazał nasze grzechy to ich nie ma więc nie można być sądzonym, bo całą winę za nas wziął Jezus, nie w 1844 roku. 1Jana 5,13 „To napisałem wam, którzy wierzycie w imię Syna Bożego, abyście wiedzieli, że macie żywot wieczny.” — - macie żywot już teraz a nie że będziecie sądzeni w 1844 i się dopiero okaże czy będziecie mieli żywot wieczny. Skoro Jezus wie kto będzie zbawiony, to po co mu sąd? Chcesz podważyć wszechwiedzę Boga? albo jego nieomylność? co w niebie aniołowie muszą się przekonać że Bóg się nie pomylił? jeżeli się pomylił to nie jest Bogiem nieomylnym i wszechwiedzącym. Sądem śledczym aniołowie i zbawieni podważają bóstwo, i muszą sprawdzić czy Bóg się nie pomylił, czy kogoś źle nie osądził. Sąd przedadwentowy jest podważaniem bóstwa — cechą bóstwa jest nieomylność, to świadczy że aniołowie nie ufają Bogu. Nie są pewni decyzji Boga. — widzisz teraz dlaczego sąd przed adwentowy jest kłamstwem? Ci co mieszkają w niebie w niebie tak do końca nie ufają Bogu, no nie na 100% i muszą sami sobie udowodnić i przekonać siebie że Bóg sie nie pomylił — To jest herezja.

Adwentyzm mówi

„Gdyby chodziło tylko o Boga, z pewnością nie byłoby potrzeby prowadzenia zapisów. Ale aby mieszkańcy całego wszechświata, dobrzy i źli aniołowie oraz wszyscy, którzy kiedykolwiek żyli na tej ziemi, mogli zrozumieć Jego miłość i Jego sprawiedliwość, spisano historię życia każdego człowieka, który kiedykolwiek żył na ziemi, i na sądzie te zapisy zostaną ujawnione, ponieważ każdy człowiek będzie sądzony zgodnie z tym, co jest objawione w „księgach” zapisów (Dan. 7:10; Obj. 20:12).” Adwentyści dnia siódmego odpowiadają na pytania dotyczące doktryny, 420—421, cytowany cały akapit.

Co mówi powyższy tekst — Przez 6 tyś lat przyglądania sie ludzkości i grzechowi aniołowie i wszyscy co żyli na Ziemi nie są przekonani że Bóg jest miłością i sprawiedliwością, co za absurd.!!! i nagle w ciągu krótkiego czasu sądu śledczego zrozumieją że Bóg jest sprawiedliwy, bo zajrzeli do ksiąg z grzechami tych ludzi. Nie zabardzo ci aniołowie zrozumieli śmierć Jezusa na Golgocie. przysłowie mówi że ludzie chorzy duchowo tworzą chore teorie.

Jak widzisz w biblii słowo „sąd” to już musi to być przedadwentywy!!!! Otóż słowo „sąd: w biblii ma rożne odniesienia, i większość tekstów mówi o sądzie ostatecznym, plagi spadające zostały określone sądem Bożym, nad Sodomą też odbył się sąd, w Izraelu był sąd nad łamiącymi prawo. Więc czytając w Biblii słowo „sąd” trzeba zobaczyć do jakiego sądu się to odnosi, ty wkleiłaś mi listę tekstów ze słowem „sąd” z pomieszaniem wszystkich rodzajów sądów, pewnie że czas przyszły odnosi się do słowa „sąd” bo będzie sąd ostateczny nad bezbożnymi, więc skup się na tekstach i znajdź w Biblii tylko takie teksty które odnoszą się do „przeglądania rejestrów w niebie zbawionych” z określonym czasem przed powrotem Jezusa, czekam na taki tekst, no chociaż jeden.

Efez.1,4 „Wybrał nas przed założeniem świata” Ten tekst całkowicie usuwa sąd przedadwentowy, skoro wiedział przed założeniem świata kto będzie zbawiony to nie musi od 1844 roku podejmować ponownie takiej decyzji, czy nie tak? Po co mu rozpatrywać skoro to już wie, i ustalił przed założeniem świata.

Ostatnie pytanie

1. Czy twoje grzechy zostały odpuszczone na krzyżu na Golgocie czy od 1844 roku? — 2. Czy to szatan i grzesznicy będą sądzili Boga? czekam na odpowiedzi.

Prosto o roku 1844

Teraz rozpatrzymy naukę Adwentystów na podstawie oficjalnie wydanego opracowania a w Polsce przetłumaczonego przez Wydawnictwo „Znaki Czasu” Autorstwa Clifford Goldstein „Prosto o roku 1844” Znaki Czasu 1996r.

Cytat — Roz.1str.5

„Ale wkrótce zauważyłem, że wśród wszystkich adwentystów, których spotkałem — młodych i starych, tych, którzy adwentyzm przyjęli i tych, którzy się w nim urodzili, kobiet i mężczyzn, białych i czarnych, na Wschodzie i na Zachodzie, liberałów i konserwatystów — prawie nikt nie potrafił udowodnić prawdy o roku 1844 korzystając tylko z Biblii”.

Opinia

Szczera prawda, nikt wstępujący w szeregi adwentystów nie umie obronić tej nauki, sami pastorzy nie wiedzą o co w niej chodzi. Po ukończeniu Seminarium Duchownego Kościoła Adwentystów mogłem powołać się na kilka tekstów które łatwo podważyć, sami nauczyciele nie za bardzo chcieli się tym tematem zajmować bo nie wiedzieli jak to tylko z Biblią wyjaśnić.

Cytat — Roz.1 str.5

„Nie mówię tu o zbawieniu przez teologię. Rok 1844 ani jego zrozumienie nie zbawia nas. Ale jeśli nauka o roku 1844 nie jest biblijna, nasze poselstwo jest fałszywe — jesteśmy fałszywym Kościołem, z fałszywym poselstwem i prowadzimy ludzi fałszywą drogą. Albo nauka o roku 1844 jest prawdziwa, albo jest fałszem, a my odziedziczyliśmy kłamstwa i ich nauczamy”… gdy jednocześnie macie wątpliwości co do słuszności adwentyzmu! Jeśli ktoś może podważyć waszą wiarę w naukę o roku 1844, może podważyć wiarę w całe nasze poselstwo; a jeśli w nie wątpicie, jak możecie się ostać?”

Opinia

Autor myśli prawidłowo, teorie nie zbawiają, zbawia Chrystus, a fałszywe nauki są głoszone przez większość kościołów na świecie, a nawet każdy indywidualnie ma swój pogląd. Prawdą jest że adwentyzm odziedziczył błędy i ich naucza. Na końcu jednak autor widzi zbawienie w naukach. Doświadczenia przyjdą i na tych co nie znają adwentyzmu i ich nauk, aby nie zachowywali wierności, czystości wobec Boga, zwłaszcza że apostołowie nie znali nauki o 1844 czy mają się nie ostać?, Wiara polega na zbawczym dziele Jezusa, a nie teoriach.

Cytat — Roz. 2 str.7

„Lecz gdy zaczął mówić o usprawiedliwieniu, o wstrzemięźliwości i o przyszłym sądzie, Feliks zaniepokoił się: Na teraz dość, odejdź; w sposobnej chwili każę cię zawezwać” (Dz. Ap. 24,25). „Będzie to w dniu, kiedy według ewangelii mojej Bóg sądzić będzie ukryte sprawy ludzkie przez Jezusa Chrystusa” (Rzym. 2,16 NP).

„Ty zaś czemu osądzasz swego brata? Albo i ty, czemu pogardzasz swoim bratem? Wszak wszyscy staniemy przed sądem Bożym. Bo napisano: Jakom żyw, mówi Pan, ugnie się przede mną wszelkie kolano i wszelki język wyznawać będzie Boga. Tak więc każdy z nas za samego siebie zda sprawę Bogu” (Rzym. 14,10—12 NP).

Opinia

Autor w pierwszej kolejności powołał się na teksty o przyszłym sądzie, i tu się zgadzamy, ale sądy w Biblii są różne o czym nie wspomniał. Biblia mówi o sądzie ostatecznym nad bezbożnymi o sądzie nad aniołami w Tysiącleciu, o plagach jako sądzie, i adwentyści dodają że będzie sąd który dotyczy przeglądania rejestru wiernych od 1844 do powrotu Jezusa. Czy powyższe teksty odnoszą się do sądu śledczego? Wyrwanie z kontekstu jednego zdania potrafi stworzyć nową teorię

Rzym.2,14—16 na który autor się powołuje. Rzym.2,14 „Skoro bowiem poganie, którzy nie mają zakonu, z natury czynią to, co zakon nakazuje, są sami dla siebie zakonem, chociaż zakonu nie mają”;

Więc o czym mówi kontekst — o poganach nieznających Boga i to na być dowód że lud Boga będzie sądzony.

Co mówi nam Jezus o sądzeniu ludu Bożego

„Kto wierzy w niego, nie będzie sądzony; kto zaś nie wierzy, już jest osądzony dlatego, że nie uwierzył w imię jednorodzonego Syna Bożego”. Jan.3,18

Nasza grzeszność została osądzona na krzyżu, kto uwierzył że Jezus poniósł jego grzechy na krzyż, ten nie ma już tych grzechów, więc Bóg musiałby je ponownie wyjąć w 1844 roku by je rozpatrywać, i ponownie je odrzucić, absurd. Innym powyżej tekstem na który się autor powołał są Dz. Ap. I rozmowa Pawła z bezbożnym namiestnikiem Rzymu, czy mówienie w tym przypadku o sądzie jaki będzie dotyczy ludu Bożego czy bezbożnych? Rzym.14 mówi o osądzaniu brata. Uwaga — Każdy popełniony grzech przez wyznawcę w 1 wieku w 5 czy 20 wieku wymaga sądu na krzyżu, wyznanie grzechu powoduje że na mocy krwi Jezusa zostajemy oczyszczeni. Każdy grzech musi być osądzony aby był usunięty i to nie od 1844 roku, w każdym pokoleniu. Dlaczego wierni zostają porwani do nieba z Tes.4 a nie na sąd, bo na bieżąco zostali osądzeni za swoje grzechy. Na tej podstawie mogą być porwani do nieba. Decyzja po śmierci zapada czy idziesz do nieba czy piekła, do życia czy śmierci, wierni zostali obmyci, to jest rodzaj decyzji, gdzie masz iść. Obok ciebie staje bezbożny i też trzeba zdecydować gdzie ma iść, bezbożny nie ma zastępcy który za jego grzechy oddał życie. Jezus mówi o sądzie skazującym, wiarą przyjąłeś ofiarę Jezusa i zostałeś osądzony za grzechy. Mówiąc krótko staniesz przed sądem i nie będziesz sądzony, ale to że staniemy wszyscy przed sądem mówił Jezus „z każdego nieużytecznego słowa zdacie relację w dzien sądu” czyli staniemy przed sądem na którym nie będziemy sądzeni bo już nasze grzechy zostały osądzene.

Cytat — Roz.2 str.7

„Punkt ten, choć prosty, jest szczególnie ważny, gdyż sedno poglądu, który osłabił adwentyzm, umiejscawia sąd w czasie ukrzyżowania. Teksty te, jednakże, pokazują, jak niedorzeczne jest umiejscawianie sądu wierzących w roku 31. I choć nie ma w nich sprecyzowanej daty, są jednak dowodem, że nie chodzi tu o rok 31. Mówią o czasie przyszłym, a przecież opisują wydarzenia po wniebowstąpieniu Chrystusa.”

Opinia

A co mówi biblia na ten temat? Rzym,4,25: „który został wydany za grzechy nasze i wzbudzony z martwych dla usprawiedliwienia naszego”.

1Jana,1,9 „Jeśli wyznajemy grzechy swoje, wierny jest Bóg i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej nieprawości”.

Dla adwentysty jest niedorzeczne aby na krzyżu Jezus odpuścił nam grzechy, bo jak je odpuścił to logika mówi że nie mógł je odpuścić w 1844 roku. Odpuszczenie grzechu zawsze domagało się osądzenia grzechu. Jezus został osądzony za nas, stał się winnym, za nas, stanął przed sądem zamiast nas. Poniósł karę za nas. I to autor nazywa absurdem. Teraz możecie zobaczyć gdzie jest adwentyzm.

Cytat — Roz.4 str.11

„Przez setki lat badacze Biblii udowadniali, ponad wszelką wątpliwość, że mały róg symbolizuje papiestwo. I nie bez przyczyny — wszystko bowiem pasuje doskonale. Dla większości adwentystów jest to rzecz znana. Bez wdawania się w szczegóły (wiele jest materiałów na ten temat) chcemy tylko zrobić mały przegląd: l Po pierwsze, mały róg powstał z pogańskiego Rzymu. Podobnie jak papiestwo. l Mały róg wyłonił się pomiędzy barbarzyńskimi plemionami, które doprowadziły do podziału Imperium Rzymskiego. Papiestwo powstało pomiędzy tymi dziesięcioma plemionami, niszcząc trzy z nich, tak jak to jest przepowiedziane w wierszu dwudziestym czwartym („i obali trzech)”

Opinia

Jacyś badacze udowodnili, tylko nie wiadomo jacy, i wszystko mu pasuje. Obalenie że Mały Róg nie jest papiestwem obala całą naukę o sądzie Śledczym. Autor dalej będzie szedł błędnym torem widząc papiestwo w Małym Rogu. Do jakich absurdów doszedł adwentyzm, Dan..8 jest symbolicznym przedstawieniem potęg greckich ale od w.20 jest już wyjaśnienie w tym samym rozdziale co te symbole znaczą „Baran oznacza królów Medii i Persji” „Kozioł to król grecki” Cztery wyrosły z niego i tu dobrze adwentyści tłumaczą że byli to Lizymach, Kasander, Ptolemeusz i Seleukos stworzyli cztery królestwa, na razie się zgadzamy, z jednego z nich wyrósł Mały Róg mówi tekst i jesteśmy w ok. 330 roku p.n.e „i dalej czytamy że pod koniec ich panowania, powstanie Mały Róg” czyli koniec panowania tych królestw z 330 roku p.n.e. a pod koniec ich panowania to ok 140 r. p.n.e bo na arenę wchodzi Rzym Antioch jest potomkiem Seloukosa jednego z tych czterech i jest pod koniec panowania roku p.n.e Co z tego zrobili adwentyści 2300 rozpoczęli o 200 lat do tyłu czyli wrócili od czasów Perskich Artakserksesa do 457 r. p.n.e od 4 rogów ok. 300 roku p.n.e wrócili do tyłu do 457 i mówią że od tego czasu zaczęło się 2300

Dan.8,23

Biblia daje tłumaczenie dla 4 królestw i Małego Rogu kiedy je umiejscawia „Lecz pod koniec ich królowania, gdy zbrodniarze dopełnią swej miary, powstanie król zuchwały i podstępny”. Czy ten tekst mówi że od roku 330 p.n.e. Powołując się na roz.7 adwentyści widzą w czwartym królestwie Rzym z którego wyrasta papiestwo i w tym opracowaniu autor po cichu tak sugeruje czytelnikowi, ale roz. 8 nic nie wspomina o Rzymie. W interpretacji adwentystów 4 królestwa to Lizymach, Kasander, Ptolemeusz i Seleukos. Mały Róg wyrósł z jednego z nich czyli z królestwa Seleukosa. „Dziesięciu i obali trzech” jako imperium Rzym powinien być piątym królestwem a nie Małym Rogiem, był dłużej niż wszystkie 4 poprzednie.

Dan.7,23—24

„I tak rzekł: Czwarte zwierzę oznacza czwarte królestwo na ziemi, które jest inne niż wszystkie królestwa; ono pochłonie całą ziemię, podepcze i zmiażdży ją. A dziesięć rogów znaczy, że z tego królestwa powstanie dziesięciu królów, a po nich powstanie inny; ten będzie inny niż poprzedni i obali trzech królów”

Czwarte królestwo i z niego powstają rogi które oznaczają królów, z czwartego królestwa powstają królowie. Popatrzmy na historię Seleucydów, jest 10 królów a 11 jest Antioch. Jeżeli Seleucydzi to czwarte mocarstwo jako żelazne zwierzę to Dan.7 mówi że z niego powstanie 10 królów i pośród nich jest Mały Róg jako jedenasty, który będzie niszczył świętych Najwyższego a roz.8 mówi że zbezcześci świątynię, według historii wiemy że jedynym królem który zbezcześcił świątynie w Jerozolimie był potomek Seleukosa Antioch IV Epifanes (167—164) Policzymy królów. Z początku władza była w rękach Seleukosa odebrał mu ją Antygon i pierwszy ogłosił się królem po jego śmierci Seleukos ponownie sięgnął po tron i mianował się królem, licząc królów do Antiocha IV jest on jednym z dziesięciu. On też obalił 3 królów, tekst nie pozostawia wątpliwości że nie chodzi o Rzym. Kościoły przyjmując Rzym jako czwarte królestwo nie wiedzą co zrobić z dziesięcioma królami, więc podstawia się cesarzy Rzymu i nic im nie pasuje. Adwentyści z kolei umieścili 10 królów po upadku Cesarstwa Rzymskiego w 467 r. i podają że to jest 10 państw które powstały po upadku Cesarstwa, ale historycznie Rzym Zachodni nie pozostawił jedynie 10 państw było ich o wiele więcej, więc już na samym początku adwentyści na sesji Generalnej Konferencji spierali się między sobą które z tych państw wliczyć do dziesięciu.

Królowie Państwa Seleucydów

1. Antygon — od 316r. p.n.e. odebrał władzę Seleukosowi

2 Seleukos I Nikator — 312 p.n.e. — 281 p.n.e.

3. Antioch I Soter — 281 p.n.e. — 261 p.n.e.

4. Antioch II Theos — 261 p.n.e. — 246 p.n.e.

5. Seleukos II Kallinikos — 246 p.n.e. — 226 p.n.e.

6. Seleukos III Keraunos — 226 p.n.e. — 223 p.n.e.

7. Antioch III Wielki — 223 p.n.e. — 187 p.n.e.

8. Achajos — 222 p.n.e. — 214 /w Azji Mniejszej/

9. Seleukos IV Filiopator — 187 p.n.e. — 175 p.n.e.

10. Za panowania Antiocha IV był małoletni syn Seleukosa IV i Antioch IV przejął jego władzę

11. Antioch IV Epifanes 175 p.n.e. — 164 p.n.e

Jak widzimy na powyższej liście Antioch IV Epifanes jest jedenastym, jak zapowiedziało proroctwo, że po nich czyli po 10 powstanie inny. „I obali trzech królów” Historia nie mówi że to Antioch ich zamordował bo mordów dokonuje się w tajemnicy. Po śmierci Antiocha III królem został brat Antiocha IV o imieniu Seleukos IV lecz został zamordowany, jego syn który miał przejąć po nim władze, Demetriusz I stracił ją bo zabrali go w niewole Rzymianie u których przebywał Antioch IV wszedł w układ z Rzymianami i przybył by przejąć władze wówczas była jeszcze jedna przeszkoda, królował małoletni młodszy syn Seleukosa i Antioch IV przejął władze jako opiekun króla. W ten sposób 3 królów zostało odsuniętych od władzy za życia Antiocha IV, tekst nie mówi że pozabija trzech królów tylko że obali trzech królów. Dokładny opis zanieczyszczenia świątyni i prześladowanie ludu Bożego opisuje 1 i 2 Księga Machabejska w Biblii Tysiąclecia.

Tekst mówi że Mały Róg będzie panował „Czas, czasy i pół czasu” to jest 3,5 roku — czas jako rok i tyle trwało prześladowanie Żydów za panowania Antiocha IV od 169 — 165 p.n.e. Antioch IV zginął w niejasnych okolicznościach, kiedy prowadził wyprawę przeciw Partom. I kolejny wiersz mówi że władzę, panowanie i królowanie przypadnie świętym czyli Izraelowi. Po upadku Antiocha Izrael ponownie zdobył panowanie i ustanawiał królów. Królowie dotrwali aż do czasów postania Bar Kochby w 132 roku, z ewangelii wiemy o Herodzie Wielkim i o jego synach Herodzie Antypasie (śmierć Jakuba) o Herodzie Agrypie (uwięzienie Pawła) Autor sądził że na tym świat się zakończy, i będzie wieczne panowanie Mesjasza i Izraela.

Cytat — Roz.4 str.12

„Wiemy, że w roku 538 n.e. ostatnie plemię ariańskie (jeden z trzech wyłamanych rogów) zostało usunięte z Rzymu, dając w ten sposób papiestwu całkowite panowanie nad miastem. Dokładnie w 1260 lat później, w roku 1798, francuski generał, Berthier, wziął papieża do niewoli. Można o tym przeczytać w katolickiej literaturze, która opisuje niewolę papieża i jego śmierć na wygnaniu we Francji. (Wiemy jednakże, iż mimo otrzymania tej śmiertelnej rany papiestwo później odżyło”