Wstęp
Scenariusze zostały stworzone z myślą o dzieciach w wieku przedszkolnym i szkolnym, od 4-latków po uczniów klasy 6. Każdy z nich jest napisany w sposób elastyczny, dzięki czemu można go z łatwością dostosować do konkretnej grupy wiekowej i liczebności uczestników. Doskonale sprawdzą się zarówno w dużych przedszkolnych grupach liczących 25–35 dzieci, jak i w kameralnych klasach, gdzie występuje zaledwie 10 uczniów. Wypowiedzi dzieci są krótkie, rytmiczne i łatwe do zapamiętania, a scenariusze zawierają naturalne podziały ról, które można rozdzielić w zależności od możliwości grupy. Poszczególne scenki są napisane tak, aby dzieci mogły wczuć się w sytuację i wypowiadać je z emocjami, niezależnie od wieku. Nie wymagają skomplikowanej scenografii, a mimo to robią wrażenie i pozwalają na kreatywną zabawę formą. Każdy występ zawiera momenty wspólne, dla całej grupy, oraz indywidualne wypowiedzi, co sprzyja integracji i daje szansę zabłysnąć nawet najbardziej nieśmiałym dzieciom.
Każdy scenariusz to opowieść o relacjach, tych najbliższych, domowych, międzypokoleniowych. Przez humor, wspomnienia i wzruszenia pokazuje, jak dzieci postrzegają dorosłych, i jak dorośli mogą na nowo zobaczyć siebie w oczach dziecka. Bo właśnie w tych scenach, pełnych dziecięcej szczerości i dorosłej refleksji, naprawdę łączą się pokolenia.
Opis fabuły
„Jak zostać przedszkolakiem/uczniem? Rady mamy, taty, babci i… reszty świata” — pasowanie na przedszkolaka/ ucznia dla 5/6 latków oraz uczniów klasy 1
Scenariusz opowiada historię grupy dzieci, które przygotowują się do symbolicznego przejścia w nowy etap życia, czyli zostania prawdziwymi przedszkolakami lub uczniami. W humorystyczny sposób przedstawiają swoje przygotowania, opowiadają o radach od rodziców, dziadków i rodzeństwa, oraz wspólnie ślubują, że będą się starać i uczyć najlepiej, jak potrafią. To przedstawienie to połączenie śmiechu, wzruszenia i refleksji nad tym, jak wiele zależy od dorosłych w budowaniu przyszłości dzieci. Scenariusz pełen jest zabawnych wypowiedzi, dziecięcej logiki oraz odniesień do życia rodzinnego i (przed) szkolnego. Dzięki podwójnej przysiędze, dzieci oraz dorosłych, każdy obecny na sali poczuje się częścią tej uroczystości. Mocną stroną tego scenariusza jest jego uniwersalność, ponieważ można go wykorzystać zarówno w przedszkolu, jak i w szkole podstawowej. Tekst daje dzieciom przestrzeń do naturalnych wystąpień, a jednocześnie niesie piękne przesłanie o wspólnej odpowiedzialności za rozwój najmłodszych. Rulon z listą umiejętności, przysięgi i interakcja z publicznością sprawiają, że występ jest dynamiczny i wciągający. Pasowanie staje się tu nie tylko formalnością, ale emocjonalnym momentem łączącym pokolenia.
„Szkoła przez dekady — edukacyjny wehikuł czasu” — Dzień Edukacji Narodowej
Ten scenariusz to podróż przez cztery pokolenia uczniów, od dziadków i babć, przez rodziców, starsze rodzeństwo, aż po współczesnych uczniów, którzy uczą się z pomocą sztucznej inteligencji. Każda scenka ukazuje inną epokę w edukacji i inne wyzwania, z jakimi mierzyli się uczniowie oraz nauczyciele. Przedstawienie ma formę dynamicznych, krótkich scen z dużą dawką humoru, odniesień do popkultury oraz refleksji nad zmieniającą się rolą szkoły. Narratorzy prowadzą widzów przez dekady, pokazując, że choć metody się zmieniają, to jedno pozostaje niezmienne, nauczyciele zawsze są sercem edukacji. Scenariusz jest nie tylko zabawny, ale też mądry i aktualny. Pokazuje z humorem edukację zdalną, problem z kamerkami, ale i sentyment do czasów, gdy pisało się gęsim piórem. To świetna okazja, by włączyć do występu różne grupy wiekowe, starsi uczniowie i młodsze dzieci mogą wspólnie opowiedzieć historię szkoły. Mocną stroną jest różnorodność form i postaci oraz brak konieczności rozbudowanej scenografii. Wzruszające zakończenie z podziękowaniami dla wszystkich pracowników szkoły daje możliwość uhonorowania całej kadry wraz z pracownikami niepedagogicznymi. To scenariusz na akademię, która zostanie zapamiętana bo bawi, łączy pokolenia i mówi o szkole w sposób świeży i z sercem.
„Tajemnicza skrzynia i sekretne życie dziadków!” — Dzień Babci i Dziadka
W tym scenariuszu dzieci przypadkowo odkrywają na terenie szkoły tajemniczą skrzynię, która okazuje się być kapsułą czasu z czasów, gdy ich babcie i dziadkowie byli dziećmi. W środku znajdują się uwagi z dzienniczka, drewniana proca, stare spodnie z dziurami, listy miłosne i inne przedmioty, które ujawniają, że seniorzy też kiedyś byli psotnikami i marzycielami. Z wielką radością dzieci „demaskują” dziadków, przypominając im ich młodość, a następnie dziękują za miłość, troskę i cierpliwość, jaką im okazują. Ten scenariusz to propozycja dla tych, którzy chcą zaskoczyć publiczność czymś świeżym i oryginalnym. Dziadkowie nie są jedynie adresatami podziękowań, ale stają się bohaterami historii. Przedstawienie pozwala dzieciom wcielić się w rolę detektywów przeszłości, a dziadkom powrócić do czasów dzieciństwa. Mocną stroną tego scenariusza jest jego narracyjna konstrukcja i możliwość kreatywnego wykorzystania rekwizytów. Idealny dla grupy dzieci w różnym wieku i każdej placówki, która chce pokazać, że miłość i łobuzerstwo nie znają granic pokoleniowych. To przedstawienie, które rozbawi do łez, ale i wyciśnie wzruszenie z każdego serca.
„Za moich czasów…, czyli o tym zanim zostaliście rodzicami” — Dzień Mamy i Taty
Scenariusz opiera się na zabawnym, ale bardzo prawdziwym motywie: dzieci przypominają rodzicom, co ci sami mówili o swoim dzieciństwie i pokazują, jak było naprawdę. Przedstawienie zawiera scenki retrospekcyjne, w których mali aktorzy wcielają się w role rodziców z przeszłości. Pokazuje ich między innymi jako dzieci bawiące się patykami, przekładające jedzenie na talerz taty i marzące o Fiacie i dziewczynie imieniem Zosia. Po humorystycznych scenkach pojawia się również i moment refleksji, w którym dzieci dziękują rodzicom za troskę, miłość, nieprzespane noce i wsparcie. Scenariusz doskonale łączy humor z czułością i pozwala każdemu z obecnych poczuć się docenionym. Jego mocną stroną jest naturalny język dzieci i autentyczne emocje, które towarzyszą występowi. Tekst nie jest przerysowany ani cukierkowy, a prawdziwy i szczery. Dzięki prostym rekwizytom i codziennym scenom łatwo go zrealizować w każdej placówce. To doskonały wybór na Dzień Rodziny, który nie tylko wzruszy, ale też pokaże, że dzieci wszystko widzą i słyszą i że są wdzięczne bardziej, niż się wydaje.
„Wakacje bez Wi-Fi, czyli dzieciństwo w trybie offline” — zakończenie roku (przed) szkolnego
Scenariusz ukazuje zabawną i wzruszającą scenę z domowego ogródka, gdzie dzieci podekscytowane rozpoczęciem wakacji zjawiają się u rodziców i dziadków, aby wspólnie zaplanować lato. Dochodzi do pokoleniowej rozmowy o tym, jak wyglądały zabawy dawniej i dziś. Pojawiają się takie perełki jak zabawa w ciuciubabkę, której dzieci nie rozumieją, porównując ją do… okularów VR. Dzięki lekkiemu, zabawnemu klimatowi scenariusz staje się idealnym zwieńczeniem całorocznej pracy. Przedstawienie mówi o potrzebie równowagi między technologią a ruchem, między siedzeniem w domu a doświadczaniem świata. Mocną stroną jest jego uniwersalne przesłanie: każde pokolenie się różni, ale dzieciństwo zawsze oznacza radość, przygodę i ciekawość świata. Tekst umożliwia zaangażowanie dużej grupy dzieci i nie wymaga skomplikowanych dekoracji. To doskonały sposób na zakończenie roku z humorem, refleksją i optymizmem. Przedstawienie idealnie podsumowuje misję całej książki, gdyż łączy pokolenia przez śmiech, wspomnienia i wspólne plany.
„Jak zostać przedszkolakiem/uczniem? Rady mamy, taty, babci i… reszty świata” — pasowanie na przedszkolaka/ ucznia dla 5/6 latków oraz uczniów klasy 1
Dziecko 1: Witamy wszystkich zacnych gości!
Dziś, na Waszych oczach każdy z nas w przedszkolaka/ ucznia się przerodzi.
Dziecko 2: Popatrzcie, jak jesteśmy odświętnie ubrani.
Koledzy i koleżanki na trzy poproszę o uśmiechy.
1, 2, 3… (wszystkie dzieci na scenie się uśmiechają).
Z takimi słodkimi minkami i anielskimi buźkami
Nasz/a Pani Dyrektor/ Pan Dyrektor na pewno się zgodzi byśmy zostali pasowani.
Dziecko 3: Wyglądamy uroczo. Jeśli publiczność się z tym zgadza
poprosimy o brawa.
(publiczność bije brawo)
Ale wygląd to nie wszystko, najważniejsza jest prawdziwego przedszkolaka/ ucznia postawa!
Dziecko 4: Przygotowaliśmy się więc do pasowania solidnie.
Pytaliśmy nauczycieli, rodziców i znajomych co prawdziwy przedszkolak/ pierwszak umieć powinien.
Dziecko 5: Na podstawie Waszych odpowiedzi przygotowaliśmy całą listę umiejętności do opanowania. (Dziecko wyjmuje zwinięty rulon- najlepiej skleić 15 kartek A4 krótszymi bokami, aby powstał naprawdę długi rulon ;) — i rozwija, aby zademonstrować jak wiele dzieci się nauczyły.)
Ćwiczyliśmy wytrwale, opanowaliśmy wiele, ale niestety… pokonały nas niektóre zadania.
Dziecko 6: I nie, proszę nie myśleć, że jakieś leniuszki stoją przed wami.
Wszystko to co powinniśmy potrafić, umiemy już robić sami.
Dziecko 7: Do nauki każdy z nas solidnie się przykłada.
W przedszkolu/ szkole błyszczymy wiedzą i to nie jest przesada!
Dziecko 8: Opanowaliśmy już dobre maniery,
Jesteśmy grzeczni, koleżeńscy, uprzejmi i pracowici, niczym Mikołaja renifery.
Dziecko 9: A to, czego jeszcze nie udało się nam opanować
Za chwilę Wam przedstawimy i obiecujemy, że od dziś będziemy ostro trenować!
Dziecko 10: (bierze rulon z listą) Nasi rodzice wspominali,
że swoich najlepszych przyjaciół właśnie w przedszkolu/ w szkole poznali.
Obiecujemy więc, że jak na prawdziwego przedszkolaka/pierwszaka przystało
Jak tylko nasza Pani/nasz Pan nie będzie patrzeć to będziemy całą grupą rozrabiać i budować przyjaźń trwałą.
Dziecko 11: (bierze rulon z listą) Tatusiowie z uśmiechem nam opowiadali
jak to za warkocze dziewczynki ciągali.
My też chcemy spróbować, a więc prosimy wszystkie drogie mamusie
by w warkoczyki czesały swoje ukochane córusie.
Dziecko 12: Jak z naszej sali słychać będzie dziewczyn piski i wrzaski
To prosimy się nie złościć tylko bić brawa i oklaski.
My im przecież nie dokuczamy, a tylko Wasze wspomnienia w świetną zabawę zmieniamy.
Dziecko 13: Nasze starsze rodzeństwo, siostry i bracia też nam co nieco opowiedzieli.
Byśmy w roli przedszkolaka/pierwszaka odnaleźć się umieli.
Dziecko 14: (bierze rulon z listą) Zgodnie z ich radami musimy pamiętać,
by w zdrowiu naszą Panią/ naszego Pana i rodziców wspierać.
Kup książkę, aby przeczytać do końca.