Pierwsza część wspomnień wilnianki, rocznik 1927: dzieciństwo, wybuch wojny, aresztowanie ojca, okupacyjna walka o przetrwanie, w końcu opuszczenie rodzinnych stron. Relacja ze świata, który odszedł na zawsze: życie codzienne, nadzieje i marzenia młodej dziewczyny na tle dramatu wojny i wielkiej historii.
Barbara Kamińska-Samborska spędziła wiele lat w redakcji Państwowego Instytutu Wydawniczego wydając książki napisane przez innych. Swoją własną historię opowiada w późnym wieku, zdając sobie sprawę, jak niewielu jest już świadków przedwojennych i wojennych lat.