O książce
Wiersze z lat 80. autora, którego twórczość nazwana została kiedyś „poezją rozdarcia posierpniowego”. Zestawiana była z twórczością Barańczaka i Kornhausera jako rozwinięcie i dopełnienie Nowej Fali. „Skarga zawdzięcza Nowej Fali odwagę zauważania problemów teraźniejszości i subiektywny charakter tych spostrzeżeń, a więc swoistą, poetycką optykę. Pamiętamy, że Nowa Fala trwa. Nowa Fala to nie tylko określone nazwiska, to swoisty sposób pisania i percepcji. Tak rozumując Skarga twórczo kontynuuje etos nowofalowca, poruszając nowy, trudny krąg spraw i dylematów. Myślenie nowofalowe Skargi to w zakresie wiersza sięgnięcie po publicystyczną stylizację (Barańczak), pytanie o miejsce jednostki w świecie, upatrywanie sensu życia w walce z anonimowością jednostki, z jej nieobecnością w społeczeństwie, to wreszcie liryka apelu (Kornhauser)”. (H. Oleschko, A.Paluszkiewicz).
Autor
