Bezpłatny fragment - Pielęgnacja chorego na klaustrofobię.

Fobie

„Demony których tak się boimy od dzieciństwa mieszkają tylko w nas " M.Bill

Fobia ma to do siebie, iż wyrasta z naszego wnętrza. Stanowi odpowiedź na stan nierównowagi który funkcjonuje w naszym mózgu. Istotnie należy stwierdzić, iż fobia jest pewnego rodzaju wariacją możliwości naszego umysłu. Niektórzy twierdzą, iż wszystko, czego człowiek doświadcza kumuluje się w naszym mózgu. Ponieważ nie jest to komputer tylko żywy organizm, sprawia wiele problemów. Gdyby mózg był komputerem nie groziłaby mu fobia.

To sytuacja w której komputer zacząłby na przykład panicznie bać się stron internetowych w kolorze niebieskim i wyłączał się w każdym przypadku, kiedy weszlibyśmy na taką stronę. Tymczasem mózg jest niezwykle chętny do tego, aby zamienić rzeczy dające się ogarnąć w sposób logiczny na jej brak. Czy jednak fobia stanowi dewiację, jak tego chce większość czy jest jednak pewnego rodzaju normą?

Faktem jest, iż każdy z nas czegoś się w końcu boi. Nawet troszeczkę. Nie ma ludzi którzy byliby zupełnie bez skazy pod tym względem. No może za wyjątkiem absolutnych psychopatów. Ale nawet wówczas brak obawy jest wynikiem deformacji osobowości i zaburzenia odczuwania emocji raczej niż wynikiem woli takiego człowieka.

I tu dochodzimy do sedna problemu, bowiem wbrew powszechnemu popularnemu określeniu „weź się w garść” to tak po prostu nie działa. Już Freud, jakkolwiek jego twierdzenia częściowo obalono, naucza nas że jest sfera człowieka niedostępna jego bezpośredniemu poznaniu. Konflikt wewnętrzny wypływa na zewnątrz w postaci zachowań nerwicowych, do którego fobętrzeba zaliczyć. W tym kontekście klaustrofobię należy rozpatrywać szeroko, jako wynik procesów psychicznych jednostki i konfliktu który ogniskuje się na styku jej wnętrza i otoczenia.

Klaustrofobia

„Życie jest zbyt krótkie aby go marnować na strach” M.Bill

Klaustrofobia to odmiana fobii, która łączy lęk który jest nieuzasadniony w żaden rozsądny sposób. Wyobraźmy sobie pana wchodzącego do windy który po jej zamknięciu zaczyna walić głową aż leci krew. Lub panią która po zamknięciu drzwi małego busa rzuca się z nożem na kierowcę. Co łączy te skrajne zachowania?

Nieprawdopodobny lęk który przerósł możliwości samokontroli tych osób. To oczywiście przykłady zupełnie z powietrza ale nie niemożliwe. Przesadna reakcja co do własnego poczucia lęku wywołanego fobią jest problemem samym w sobie. Jednocześnie fobia może powstać na tle różnych zdarzeń o charakterze traumatycznym. Wówczas podobne sytuacje które w jakiś sposób będą przywoływać mimochodem tamto zdarzenie z przeszłości, choćby bardzo odległej, mogą prowadzić do napadu klaustrofobii.