Na kształt życia Papuszy złożyło się wiele czynników, od izolacji i wykluczenia ze społeczności cygańskiej, po chwile, w których mogła poczuć się ważną i cenioną. Musiała sprostać kilku rolom — matki, która nie mogła mieć własnego dziecka, poetki, której utwory stały się przekleństwem i wreszcie kobiety.
Autor szukał dla Papuszy odpowiedniego, bezpiecznego miejsca, do momentu, w którym zdał sobie sprawę, że bardziej od miejsca, potrzebowała ludzi.
Podobało mi się świeże spojrzenie na wiersze Bronisławy Wajs. Autora pokazał (za co mu dziękuję) kondycję poetki i trudy jej życia w patriarchalnym społeczeństwie.
1
1
15 października 2022, o 11:29
autor
Adrian Zawadzki
Dziękuję!
15 października 2022, o 11:30
Katarzyna Wysocka
Dziekuję za tą książkę. Z szacunkiem do Papuszy. Polecam!
Adrian Zawadzki, urodzony 7 czerwca 1991 roku w Gorzowie Wielkopolskim, prozaik i absolwent Filologii Polskiej na Uniwersytecie Szczecińskim. W 2014 roku debiutował powieścią „Krwawy umysł”. Miłośnik płyt analogowych i książek. W 2017 roku w sprzedaży pojawiły się „Chłopczyk z fotografii” oraz „Kochaj”. Od 2016 roku mieszka w Gardelegen, od 2021 uczy Polaków języka niemieckiego, Tematem jego ostatniej powieści, zatytułowanej „Zupa z chrabąszczy majowych”, była zbrodnia w Gardelegen z 1945 roku.