Bezpłatny fragment - MYŚLI MOJE…

Bądźmy jak kwiaty…

Drodzy czytelnicy

Autor tej publikacji

Daje pełną wolną rękę

W interpretacji każdego wiersza

Oraz doboru tytułu

Według tekstu

Życzy dobrej zabawy

Wzruszeń

Ogólnie miłej lektury

Autor

Tomasz Łączek

1

Człowiek jego uczucia

Niczym są

Szczera miłość zanika

Odruchy ludzkie

Powoli w nas umierają

Wstydem jest to

Co winno być chwałą

O czym piszę

Że szczerość i szlachetność

Jest dzisiaj słabością

Czynienie drugiemu podłości

Jest wręcz dzisiaj

Większości owacją

Myślenie ludzi

Co raz bardziej

Się wypacza

Dzisiaj prędzej podstawią ci mogę

Niż podadzą pomocną dłoń

Zawiść pazerność egoizm

Wieczny bieg za bogactwami

A pomaga w tym

Skutecznie technologia i media

W które ludzie zapatrzeni

Nie zdając sobie sprawy

Stają się ich niewolnikami

Ten pęd i wiara w media

Powoli spycha nas

W głęboką przepaść

Przepaść naszej zguby

Ludzie stają się powoli

Bezmyślnymi istotami

I posłusznym narzędziem tych

Którzy chcą nas zgubić

Smuci mnie ten fakt

I co powiecie swoim dzieciom

Czego ich nauczycie

Już dzisiaj to jest widoczne

Że Internet staje się

Wręcz niezbędny do życia

Mami grami i filmami

Morderca czasu

Ja to nazywam

Owszem są zalety internetu

Lecz te strony są omijane

Dzieci przesiadują więcej czasu

Przed monitorem

Niż na świeżym powietrzu

Modlę się o ludzkie opamiętanie

Obudzenie się w ludziach

Uczuć wyższych

Ludzie otwórzcie szeroko oczy

Otwórzcie się na piękno

Otaczającego nas świata

Zawsze mówię

Miłość szlachetność

Powinny rządzić całym światem

Pragnę w was zapalić

Choćby maleńką iskrę człowieczeństwa

Może kiedyś

Wszystko zwróci się

W dobrym kierunku

Niech Bóg wetchnie

W was ciepło

Którego tak bardzo brakuje

2

Dokąd zmierzamy

Zmierzamy razem

Co postanowimy

Robimy to razem

Razem przez życie

Uzbrojeni w prawdę

Idąc drogą miłości

W stronę promieni

Naszych uczuć

Naszej nierozerwalnej

Rodzinnej wspólnoty

Ogrzewani ciepłem

Naszych serc

Wspólnie podążamy

Drogą naszego życia

I czy jest ona

Prosta i łatwa

Czy kręta i kolczasta

Zawsze mówimy sobie

Im trudniejsza droga

Tym pewniejsi jesteśmy

Że podążamy

We właściwym kierunku

Ale zawsze razem

Czy w deszczu łez

Czy ogniu bólu

Czy w słoneczne

Dni naszego życia

Jednym ciałem

Jedną duszą

Połączeni na zawsze

Jak i z za życia

Tak i po śmierci

Nierozerwalni na wieczność

I jeszcze dalej

3.

Miłość czysta i prawdziwa

Czystość serc naszych

I myśli nieprzeniknione

Pielęgnowane prawdą

Podlewane uczuć siłą

Bo siła ludzka

Tkwi w nas samych

Od nas zależy

Jakimi jesteśmy ludźmi

I jacy będą

Nasi następcy

To nasi następcy

Będą budować

Lub rujnować

Przyszłość całego świata

Wszystko co czynimy

Rzutuje na przyszłość

Lub zgubę

Całej ludzkości

Nie zniewalajmy się

Technologią i mediami

Lecz oderwawszy się

Od otaczającej iluzji

Spójrzmy przed siebie

Zastanówmy się razem

Nad przyszłością

Jaką sobie i innym szykujemy

Każdy z nas

Oddawszy się miłości i prawdzie

Poczuje wolności smak

Ducha którego

Tak naprawdę

Rządzący tym

Światem ludzkim

Wszystkim bez wyjątku

Nawet siłą

Chcą zabrać i podeptać

A co gorsze

Powiem wam

Że coraz bliżej swych celów

Do których dążą

Bliżej niż przypuszczacie

Się znajdują

A ich nas zniewolenie

Wolnością już nazywać

Wszyscy zaczynacie

4

Miłości moja

Tak kryształowo czysta

Serce me wyrywa

Głośnym krzykiem

Otulona jej skrzydłami

Powiew uczuć czująca

Muska nasze serca

Swym blasku promieniem

Tak dzisiaj

Bezlitośnie deptana

Tak dzisiaj rzadko

O nią w czystej postaci

Ludzkość dzisiejsza

Wypiera się jej

A wręcz wstydzi

Dzisiaj miłość

Jest chorobą

A bezduszność i cwaniactwo

Wielką zaletą

W dzisiejszym

Ludzkim świecie

Coraz mniej jest

Dla niej miejsca

Bo miłość

To prawda

Z uczuć płynąca

To istota naszego

Codziennego życia

Wypierając się jej

Wypieramy się samych siebie