Część I — Jezus w Świątyni
Wprowadzenie
1Kor.3,16—17
„Czyż nie wiecie, że jesteście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? Jeżeli ktoś zniszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg. Świątynia Boga jest święta, a wy nią jesteście”.
Na tym kursie omówimy Świątynię i jej znaczenie dla współczesnego wierzącego. Świątynia była pełna symboli, które wskazywały na wypełnienie w przyszłości. Omówimy również święta, które Bóg nadał Izraelowi i jakie mają one wypełnienie w naszych czasach. Na tym kursie odkryjesz, jakie znaczenie ma dla ciebie Świątynia, gdzie w niej jest miejsce dla ciebie.
Rozdział 1
Świątynia Ogólnie
Zajmiemy się na początku ogólnym opisem Świątyni i jej znaczenia.
Wszyscy teolodzy i ci co studiują Pismo, kiedy dochodzą do świątyni ziemskiej zawsze pokazują sprzęty i całe wyposażenie Świątyni i że te wskazywały na przyszłość, to jest tylko połowa prawdy. Symbolika sprzętów Świątyni wskazywała nie tylko na przyszłość, co na czasy w których żyli. Stół z 12 chlebami pokładnymi, wskazywał na 12 plemion Izraela, ale tych 12 plemion nie miało pojawić się w przyszłości, one były w tym samym czasie co chleby w Świątyni. Arka przymierza wskazywała na Boga, tron Boga, Ale Bóg był osobiście w tej świątyni. Symbol i rzeczywistość były razem. Przyczyna tego? Otóż w Niebie nie ma czasu przyszłego, ani przeszłego tam jest tylko teraźniejszość. Co ciekawe stary język hebrajski również miał tylko czas teraźniejszy. Świątynia odbijała Niebo, w którym jest tylko teraźniejszość. Bóg jest ponad czasem. A Świątynia była tu kawałkiem Nieba, kawałkiem wieczności. Mojżesz zbudował ją na wzór jaki zobaczył w górze (Hebr,8,5).
Jak Żydzi postrzegają czas
„Tradycja religijna wnioskuje stąd, że każda żydowska dusza była już wtedy tam na Synaju i do wszystkich nas wtedy dotarło Słowo Boga, łowo Bpga jest żywe i ważne po wieczne czasy, dla wszystkich pokoleń” Paul Spiegel „Co znaczy koszerne” str.238
Golgota była i jest do dzisiaj, przeszłość łączy się z teraźniejszością, dlatego uczestniczymy w ofierze a nie wspominamy ją. Dla Żydów ST miało to znaczenie czytając Torę i historię Izraela odczytywali to do siebie, a nie do tych co już poumierali. My czytając Biblie nie utorzasmiamy się z tym co powiedział Bóg do Mojżesza, bo widzimy czas przeszły, to było do Mojżesza.
Symbol
Po co jest symbol i rzeczywistość obok siebie?. Logicznym byłoby gdyby był symbol i ten wskazywał na przyszłe wypełnienie. Bóg widzi rzeczywistość ziemską i niebiańską, człowiek widzi tylko rzeczywistość ziemską. Ale cały obrzęd świątynny był dla człowieka, i ten powinien poruszać się i znać nie tylko ziemską sferę ale i niebiańską. By człowiek zrozumiał co dziele się w Niebie, trzeba mu to przedstawić pod postaciami przedmiotów i obrazów. Nie da się pokazać tronu Bożego, ale można pokazać Arkę, która ten tron opiszę. By uświadomić człowiekowi światło Boga, trzeba pokazać świecznik. To samo przedstawia godło i flaga danego kraju, po co przedstawiać na fladze znaczenie kraju, skoro ten kraj jest realny, widzialny, Symbol i rzeczywistość są razem, flaga Polski nie pokazuje przyszłej Polski, ale teraźniejszą. Tak samo było w świątyni.
Czy człowiek miał żyć niebiańską rzeczywistością, czy symbolami?
My na co dzień zajmujemy się rzeczywistą Polską, a nie symbolami narodowymi. Izrael miał żyć rzeczywistością Niebiańską, a symbole miały na nią tylko wskazywać. Człowiek ma to do siebie, że szybko zapomina, jeżeli Bóg nakazałby święcić szabaty duchowo, to szybko przestaliby je święcić. Zapomnieliby, że są święta. Wykonując pewne prawa, zajmujemy się stroną duchową. W pojęciu Żydowskim jest, że człowiek duchowy przestrzega prawa, a legalista podlega prawu, bo ono go oskarża za łamanie. Greckie pojęcie jest odwrotne, legalizmem nazywa się przestrzeganiem prawa, a duchowy żyje w bezprawiu. Biblia pisana była przez Żydów a nie Greków.
Człowiek
1.Nasz duch jest miejscem mieszkania Boga —
Miejsce Najświętsze w Świątyni.
2.Nasze serce jest miejscem Świętym —
Pali się w nim światło i kadzidło czyli modlitwy.
3.Nasza dusza jest Dziedzińcem Wewnętrznym (ciągła rywalizacja między grzechem a świętością). Na dziedzińcu ciągle pojawiał się grzech, który trzeba było wymazać. I kadź z wodą, do ciągłych obmyć z brudu.
4.Nasze ciało jest Dziedzińcem Zewnętrznym. Nieodrodzone ciało dąży do złego.
Świątynia w Niebie
Hebr.8.1—2
(1) Główną zaś myślą [naszych] wywodów, [jest to], że mamy takiego Arcykapłana, który zasiadł po prawicy tronu Majestatu na niebiosach (2) jako sługa świątyni i prawdziwego przybytku, który wzniósł Pan, a nie człowiek.
Tertulian powiedział:
„Czy wy jako laicy nie jesteście kapłanami?.. Kiedy nie ma zebrania kościelnego, to także ofiarę składasz i chrztu udzielasz i kapłanem jesteś sam sobie, bo gdzie się trzech gromadzi tam jest kościół choćby byli to laicy” De exhort cast 7
Ile mamy Świątyń?
Biblia mówi o kilku świątyniach. Świątyni Mojżesza, Świątyni Salomona (1Król.6,1—7) o człowieku jako Świątyni (1Kor.6,19) Świątyni w Niebie (Hebr.8,1—2) i kościele jako świątyni.(Efez.2,21—22).
Ogromnym błędem jest to, że wszyscy koncentrują się na sprzętach w Świątyni, a nie na ich znaczeniu, na funkcjach jakie pełniły. Świątynia miała trzy podstawowe zadania.
.
.
1. Odpuszczenie grzechu, dlatego składano ofiary.
2. Uwielbienie Boga. Składano ofiary dziękczynne.
3. Dom Boga — Obecność Boga.
Te trzy funkcje nie mają nic wspólnego z materiałami z jakich była zbudowana świątynia. Świątynia Mojżesza była ze skór borsuczych, Świątynia Salomona z kamienia a człowiek jako świątynia ma ciało. Świątynia Niebiańska jest z niebiańskich materiałów. Te cele jak: Odpuszczenie grzechu, przebywanie Boga są w tych trzech świątyniach.
.
.
Człowiek jako Świątynia
1Pio.2,5
I wy sami jako kamienie żywe budujcie się w dom duchowy, w kapłaństwo święte, aby składać duchowe ofiary przyjemne Bogu przez Jezusa Chrystusa.
Jeżeli jesteśmy nazwani świątynią, więc wszystkie elementy świątyni Starego Przymierza powinny być w nas. System ofiarniczy w Nowym Przymierzu nie przestał istnieć, zmienił formę na duchową. istnieje dalej kapłaństwo, teraz wszystkich wiernych. Jak powyżej mówi list Piotra „składamy ofiary duchowe” Duch Boży mieszka w nas. Bóg odpuszcza nam grzechy. Składamy ofiarę uwielbienia. Hebr.13,15 Przez niego więc nieustannie składajmy Bogu ofiarę pochwalną, to jest owoc warg, które wyznają jego imię.
Twoje miejsce w Świątyni
W tobie odbywają się najważniejsze obrzędy świątynne. Jesteś świątynią, składasz w niej ofiarę Jezusa, wyznajesz swoje grzechy, kładziesz ręce na Jezusa i składasz z niego ofiarę Bogu za twoje winy. A potem składasz ofiarę uwielbienia i dziękczynienia. Kapłani na swoich nakryciach głowy nosili napis „świętość Panu” Ty w sobie nosisz świętość, bo On uczynił cię świętym.
Modlitwa
Prosimy cię Panie, o to byśmy umieli odnaleźć się w twojej Świątyni, byśmy odebrali od ciebie przekaz. Otwórz przed nami nową drogę, zdejmij zasłonę i wprowadź nas do środka Twojego domu. Nic nie chcemy zabrać, ani przestawić, chcemy podziwiać Twoje dzieło, nie chcę widzieć własnej wielkości, ale Twoją. Chcę być sługą w twojej Świątyni, posłuchać Twoich słów, przyjąć rady dla naszego utrudzonego znojami życia. W tym co zbudowałeś, jest piękno. Pokaż mi, gdzie jestem i jakie jest moje zadanie jako twego kapłana, przydziel mi pracę w domu Twoim.
Pytania
1.Czy składasz ofiarę Bogu, jako uwielbienie?
2. Po co potrzebne były symbole, skoro Bóg był obecny w Świątyni Ziemskiej?
3. Co to znaczy, że jesteśmy świątynią Ducha?
Rozdział 2
Dziedziniec Zewnętrzny
Obj. 11,1—2
„Wstań i zmierz świątynię Bożą i ołtarz, i tych, co wielbią w niej Boga. Dziedziniec zewnętrzny świątyni pomiń zupełnie i nie mierz go, bo został wydany poganom”
Dziedziniec zewnętrzny, służył do zgromadzania się i Izraelitów i pogan, tam prowadzono dyskusję, nauczania. To jakby symbol dzisiejszego świata, i Kościoła, który prowadzi dyskusje o Bogu, pojawia się setki teorii, fikcyjnych interpretacji. Dziedziniec Zewnętrzny, kiedyś był wliczany do całości świątyni. W NT Bóg kazał wyłączyć mądrość ludzką, teraz dyskutanci, filozofowie nie są częścią, Świątyni. Ludu Bożego. Na wejściu do Dziedzińca Wewnętrznego, czyli do następnego przedziału wisiała tablica z napisem:
„Wejście tylko dla Izraelitów”. Przejść mogli tylko wierzący. W Nowym Przymierzu jest tylko miejsce dla ludzi z wiarą.
.
.
Kris Vallotton „Ulewny Deszcz”
„W 1998 roku wraz z żoną Kathy przeprowadziliśmy się do Reddinng w Kalifornii, by otworzyć w kościele Bethel Szkołę Ponadnaturalnej Posługi. W tym samym roku, pewnego ranka modliłem się leżąc na podłodze, kiedy Pan przemówił do mnie tak wyraźnie, że aż wprowadziło mnie to w osłupienie. Powiedział: „W tej godzinie nastaje nowa epoka. Podobnie jak kiedyś reformacja protestancka, nadchodzi teraz następna reformacja, która obnaży sam fundament chrześcijaństwa. To poruszenie całkowicie przedefiniuje nasze ideologie i filozofie dotyczące tego, czym jest Kościół i jak powinien funkcjonować”.
.
Zapytałem Go: „Jak będzie wyglądać ta zmiana?” Odpowiedział: „Mój kościół przechodzi z denominacjalizmu do apostolstwa”
.
Tak naprawdę nie miałem pojęcia, o czym mówił, więc zapytałem Go, na czym polega różnica między denominacjalizmem a apostolstwem. Pan wyjaśnił mi, że w denominacjaliźmie wierzący gromadzą się wokół doktryny, a dzielą się, gdy są odmiennego zdania. W apostolstwie, wierzący zbierają się wokół ojców, matek i rodzin. Powiedział: „Otworzę skarbce w niebie i objawię głębię swojej chwały” która nigdy wcześniej nie była oglądana ani pojęta przez żadną z żywych istot”. Wyjaśnił, że w nowej epoce, ta chwała będzie objawiona jego kościołowi i przez Jego Kościół. Potem stwierdził: Gdybym wlał nowe objawienie do bukłaków denominacjonalizmu, rozsadziły by je i wino by przepadło”
Pan użył terminu „denominacjonalizm” a nie „denominacje” „Izm” oznacza ideologię, tak samo jak komunizm, socjalizm czy humanizm. Ideologie te są budowane na wypaczeniu prawdy…
Zarówno reformacja protestancka, jak i ruchy, które z niej wyrosły, wszystkie przekładają zgodę doktrynalną nad relacje. Priorytet ten wytworzył kulturę, która nieustannie grozi podziałami między ludźmi, w samym sercu łączących ich więzi. Choć wielu wierzących przyznaje, że zniszczone relacje i podziały w kościele są kosztowne, denominacyjny sposób myślenia prowadzi ich do konkluzji, że sposobem na ich uniknięcie jest po prostu znalezienie sposobów narzucenia doktrynalnej jedności, aby nie mogły powstawać różnice zdań …. W denominacjonalizmie pasterze opierają się nowatorskiemu, płynącemu z objawienia myśleniu, ponieważ sądzą, że nowe idee prowadzą do różnicy zdań, a różnica zdań atakuje centralny system nerwowy ich kościołów” str.25
Kris Vallotton „Ulewny Deszcz”
„Denominacjonalizm opiera się na hierarchiach, Hierarchie najczęściej tworzą się poprzez porządek dziobania. A w kurniku kurczaki organizują swoją społeczność dziobiąc się nawzajem, aby ustalić, który z nich jest najsilniejszym kurczakiem, który najsłabszym, oraz na jakich szczeblach hierarchii znajdują się wszystkie pozostałe. Inaczej mówiąc, hierarchie są strukturami określonymi przez poziom dominacji, która dany kurczak posiada w kurniku lub w przypadku organizacji — dana osoba.
Denominacjonalizm jest wysokorozwiniętym kurnikiem, w którym liderzy otrzymują autorytet na podstawie swoich osiągnięć. Idą do seminarium, otrzymują tytuł i zostają pastorami. Problem z autorytetem opartym na osiągnięciach polega na tym, że tworzy się kulturę przywódczą oparta o wyniki, w której przewodzenie powierza się najlepiej wykształconej osobie … Każdy, kto przewyższa osiągnięciami swego lidera, staje się zagrożeniem dla organizacji. Str. 46
„W apostolstwie liderzy niekoniecznie są niewykształceni, niedoświadczeni czy słabi, lecz nie zostali postawieni w przywództwie przede wszystkim ze względu na swoje kwalifikacje lub pochodzenie. Zostali za to ustanowieni liderami, ponieważ Bóg ich wybrał. Kiedy powołuje osobę lub lidera, uwalnia nad nią przychylność. Ta przychylność ich upoważnia str.48
Refleksja
Dzisiaj rano obudziłem się, rozejrzałem się wokoło, „Gdzie ja jestem” Wokoło ludzie, którzy mnie otoczyli i szyderczo pytają o istnienie ciebie Panie, śmieją się szyderczo, kiwają nade mną głowami, Teraz już wiem, jestem na Dziedzińcu, Tylko dlaczego tu nie widzę Ciebie?. Podszedłem do stoiska z różnym towarem. Chciałbym kupić wiarę, nadzieję i miłość. Sprzedawca powiedział: Takich towarów nie mam, ale mam kamienie szlachetne, ten nazywa się „mądrość Platona” a ten „mądrości Ojców kościoła” i do tego dołożę gratis tort o nazwie „własna sprawiedliwość” Skierowałem się w kierunku Dziedzińca Wewnętrznego. Gdy to inni zobaczyli, zaczęli wołać do mnie: „Nie idź tam, mamy tu tyle do przedyskutowania”.
Kościoły niewiary
Pomiędzy dawnym Izraelem z czasów apostolskich a obecnym kościołem jest przepaść. Całkiem inne podejście do życia. Inne spojrzenie na to co wymaga Bóg. Chrześcijaństwo zaczęło się w Jerozolimie, a nie w Atenach. Grecy słynęli z wymyślania przeróżnych teorii, dzisiejsze kościoły różnią się poglądami, Izraelski sposób myślenia nie miał nic wspólnego z teoriami, to było prawo, posłuszeństwo Bogu, wiara. Bóg na pustyni dał Izraelowi prawo, a nie teorie kościelne, aby wiedzieli, co to jest grzech. Bóg nie wymyślił zasad wiary, która teoria jest prawdziwa, a która nie!. Jezus uzdrawiał, aby wzrosła ich wiara, Jezus nie prowadził wykładów z księgi Izajasza. Dzisiejsze uczelnie pełne są wiedzy, historycznej, doktrynalnej, językowej, a nie znajdziesz tam przedmiotu, o relacji z Bogiem, o niegrzeszeniu, o nowym narodzeniu z Ducha. Znajdziesz psychologie, etykę, nauki kościoła, historię kościoła. Teorie puste jak dzwon, te zastąpiły to co jest podstawą. Mamy magistrów teologi którzy nie mają darów Ducha, nikogo przez nich Bóg nie uzdrowił, nikomu nie przekazał proroctwa, ich głowy są pełne wiedzy, i puste w doświadczaniu Boga. Wschodni system myślenia pozostał w Islamie, oni w posłuszeństwie i wierze dla swego proroka gotowi są owinąć się materiałem wybuchowym i wysadzić w powietrze, tam nie ma dyskutowania o teoriach. Liczy się wiara i posłuszeństwo. Popatrz na obecne kościoły. Co jest ich podstawą? Zasady Wiary. Czyli którą naukę biblijną uznają. Grecka demokracja jest w kościele, od najniższego księdza poprzez stopnie hierarchii zdobywa się wyższe stanowisko biskupa, arcybiskupa, prymasa jest to typowe na wzór świata.
Pytania
1. Jakie symboliczne znaczenie ma dziedziniec Zewnętrzny?.
2. Dlaczego Kościół Boga ma opierać się tylko na wierze?
3, Czy czasami bywasz na Dziedzińcu Zewnętrznym?
Rozdział 3
Dziedziniec Wewnętrzny Ogólnie
1Kor.3,16—17
„Czyż nie wiecie, że jesteście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? Jeżeli ktoś zniszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg. Świątynia Boga jest święta, a wy nią jesteście”.
Dziedziniec Wewnętrzny
Na Dziedzińcu Wewnętrznym stał ołtarz do składania ofiar. Ten ołtarz to symbol Golgoty, a na nim złożony baranek, czyli Chrystus. Ołtarz stał naprzeciwko wejścia do budynku, czyli miejsca obecności samego Boga. Tylko ci, co przeszli przez ołtarz, czyli przez Chrystusa wchodzą przed oblicze Boga. W Nowym Przymierzu kapłaństwo Lewickie przestało istnieć. Przejście przez ofiarę Chrystusa daje nam dostęp przed oblicze Boga, stajemy się kapłanami, a naszym Arcykapłanem jest Chrystus. Na dziedzińcu znajdowała się jeszcze kadź z wodą, służyła ona do rytualnego oczyszczenia. Teraz wodą jest Słowo i Chrystus. Zanim wejdziemy przed oblicze Boga, musimy się obmyć z ziemskiego brudu i wodą i krwią Chrystusa.
Obj.7,14
I rzekłem mu: Panie mój, ty wiesz. A on rzekł do mnie: To są ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i wyprali szaty swoje, i wybielili je we krwi Baranka.
Ci opisani powyżej są z wszystkich narodów, i Janowi zadano pytanie „kim są ci ludzie, przecież oni nie należeli do urodzonych w Izraelu, nie zawarli przymierza na Synaju” Odpowiedź „to, ci co obmyli się i wybielili je we krwi Chrystusa” Bracie, siostro ty jesteś w tym proroctwie, ten tekst jest o tobie.
Lud Boga
Na dziedzińcu Wewnętrznym nie było żadnych dyskusji, dostęp do niego mieli tylko Izraelici, wybrańcy Boga. Na Dziedziniec Wewnętrzny przychodzili grzesznicy, aby od Boga otrzymać przebaczenie grzechu. Przynosili ofiarę za grzech lub ofiarę dziękczynną.
Ten dziedziniec reprezentuje dzisiaj wierzących Bogu, którzy przychodzą do Boga by skorzystać z ofiary Jezusa albo złożyć mu ofiarę dziękczynienia. Czy obecnie składamy ofiary? Każdy nasz grzech wymaga oczyszczenia, i złożenie ofiary z Jezusa Chrystusa. Jezus, będąc jako Wstawiennik w Niebie, by odpuścić ci grzech, powołuje się na swoją ofiarę na Golgocie.
Hebr.13,5
Przez niego więc nieustannie składajmy Bogu ofiarę pochwalną, to jest owoc warg, które wyznają jego imię.
Poza ofiarą za grzech czytamy o ofierze dziękczynnej, naszego uwielbienia.
Na Dziedzińcu Wewnętrznym nie ma tych, co dyskutują o Trójcy, prawie, itp. Tu przychodzi się z wiarą i ofiarą Jezusa, To, ci co są już obdarowani darami Ducha.
Aldo po wypadku samochodowym, jego mózg puchnął. Retha ma widzenie /Autentyczna historia/.
Nigdy wcześniej naprawdę nie szukałam Boga, ale tego dnia, kiedy Go zawołałam, On mi natychmiast odpowiedział. Powiedział: „Retho, zdejmij buty, stoisz na świętej ziemi. Przyjście przed oblicze Pana jest święte.
Powiedział coś jeszcze: „Moje drogie dziecko, czy wierzysz, że Mój Syn już zapłacił doskonałą cenę na krzyżu? Dla Was? Powiedziałam: „Tak Panie, tak”, ponieważ wiedziałam. Tego uczono mnie w kościele — to idea, na której dorastałam. W moim duchu nagle zdałam sobie sprawę, jak przez wiele dni biegałam za lekarzami, byle tylko zobaczyć w ich oczach iskierkę nadziei. Zamiast tego powinnam biec za Jezusem, aby znaleźć z Nim nadzieję. Jezus jest odpowiedzią na wszystko. Jezus jest drogą, prawdą, życiem!
Wtedy wydarzyła się dziwna rzecz. Nadal klęczałam z zamkniętymi oczami, ale w duchu widziałam, jak Jezus otrzymał 39 batów. Z ostatnim, 39., nie widziałam już człowieka. Wszystko, co widziałam, to kawał mięsa. Duch Boży powiedział mi, że do tego czasu Jezus został pobity nie do poznania. Widzenie tego wcale nie było jak w filmach. To, co tam zobaczyłam, było nie do poznania jako istota ludzka. Cała moja istota płakała, ale wtedy Bóg powiedział: „Nie, nie płacz. Zrobił to dla ciebie. A także dla Aldo. „Kiedy jeszcze klęczałam, widziałam, jak mówi: „To jest kompletność, to jest zupełne.” Te słowa, To jest kompletne, przeszły przez moją istotę i mój duchowy człowiek obudził się.
Powiedział: „Retho, po ludzku to niemożliwe. Jest zasłona i jest otwarta.” I zobaczyłam w moim duchu dziedziniec zewnętrzny i środek. A tam, pośrodku, zobaczyłam też misę z wodą. Powiedział do mnie: „Wejdź moje dziecko i umyj ręce. Dziedziniec zewnętrzny jest miejscem świętym, przyjdź i umyj ręce, aby wejść do miejsc najświętszych. Następnie powiedział: „Zasłona została rozdarta, abyś mogła wejść. Wejdź do środka, moje dziecko”. I doświadczyłem, jak myłam ręce. I jak weszłam boso do świętego miejsca, spotykając tam Jezusa. Powiedział do mnie: „To jest kompletne, Retho. „Po raz pierwszy w życiu doświadczyłam tego, co Jezus uczynił dla mnie na krzyżu. Potem powiedział do mnie: „Czy chcesz mi poświęcić swoje dziecko? „Pamiętam, że bicie serca Aldo wynosiło 32, kiedy opuściłam Oiom. Mruczałam i sapałam. Powiem szczerze, że bałam się, że jeśli powiem tak, zabierze mi go, ale teraz zdaję sobie sprawę, że niezależnie od tego, czy by go zabrał, czy nie, Bóg w każdym przypadku sprawuje kontrolę. Szczerze mówiąc, nie chcę też podejmować takiej decyzji o życiu lub śmierci. Bóg sprawuje kontrolę.
Powiedział: „Retho, złóż mi go w ofierze. Wtedy nagle przyszło mi do głowy werset z Ewangelii Mateusza, którego nawet na tym etapie nie byłam świadoma. Mat.10,37 „Wy, którzy kochacie swojego syna lub córkę bardziej niż mnie, nie jesteście godni wejścia do mojej obecności”. Od razu wiedziałam, że mówi o mnie. Bo przez 10 lat Aldo był moim jedynym dzieckiem. A ty i ja jako rodzice nie wiemy, co robimy. Słowo uczy nas, że jeśli chcemy się chlubić, to powinniśmy chlubić się w Bogu. Ale czym się chwalimy? Naszymi dziećmi i ich osiągnięciami pozycji, na które je popychamy. Chwalimy się naszymi marzeniami i ideałami dla nich. Pan powiedział do mnie: „Retho, dzieci są po to, by kochać. Nie ma się czym chwalić.” I powiedziałam: „Panie, oto jest twój”.
Wtedy wydarzyła się najbardziej niesamowita rzecz. Otworzyłam oczy i znalazłam się w sali tronowej Boga, a światło było niezwykle jasne. Nie potrafię ci opisać światła. To był rodzaj światła, które może prześwitywać przez kości, tak jasne, że nie mogłam powstrzymać się od pytania: „Co to za niesamowite światło?”. Bóg mi odpowiedział: „Bóg jest światłością i w Nim nie ma ciemności.” Zobaczyłam moje dziecko leżące tam z rękami Boga na jego mózgu.
W Ewangelii według św. Łukasza jest napisane: To, co ludziom wydaje się niemożliwe, jest możliwe dla Boga.
( Łk 18:27 ) Widzisz, przez pierwsze 12 dni po wypadku polegałam na ludziach. Bóg powiedział mi wtedy: „Retho, czekam na ciebie od 12 dni. To, co niemożliwe dla ludzi, jest możliwe dla Boga. Stworzyłem ten mózg i zamierzam go naprawić w całej okazałości. „Nie jest już twój — teraz należy do mnie, moje dziecko” — Kontynuował: „On powie światu, że Jezus Chrystus żyje. Nie martw się już. Bóg powiedział do mnie: „On jest tu ze mną bezpieczny! A także: „Idź drogą z wiarą.” powiedział Bóg. W duchu widziałam Aldo leżącego na ławie. Bóg kazał mi go tam zostawić. Widziałam wyciągnięte ręce Boga i że Aldo już do mnie nie należał. Bóg miał wspaniały plan dla Aldo. Uzdrowi go, a Aldo powie światu, że Jezus żyje. Zabrzmiało to dla mnie niesamowicie.
.
Pytania
1. Czy korzystałaś /eś/ z krwi Jezusa?.
2. Jakie symboliczne znaczenie ma ołtarz na którym składano ofiary i kadż z wodą?
3, Czy czasami doświadczasz czasami widzeń od Boga?
Rozdział 4
Dziedziniec Wewnętrzny — Ołtarz Ofiarny
Kup książkę, aby przeczytać do końca.