Bezpłatny fragment - Druga Księga Henocha Etiopska z komentarzem

Przedmowa

Księga Henocha jest wyjątkową a to ze względu na to że w czasach Jezusa była traktowana na równi z księgami kanonicznymi. W Nowym Testamencie mamy cytaty w liście Judy. Cytaty w listach Piotra i kilka wypowiedzi Jezusa który również cytuje z tej księgi. Bez znajomości Księgi Henocha trudno jest zrozumieć pozostałe księgi biblijne. W liście Judy 6 czytamy „aniołów którzy nie zachowali swego miejsca trzyma w ciemnicy na dzień sądu” I z tego tekstu nie wiedzielibyśmy nic gdyby nie to że historia o aniołach a ciemnicy zapisana jest w księdze Henocha. Aniołowie przed potopem pod przywództwem Azazela doprowadzili ludzi do upadku, za co co aniołowie zostali skazani na zamkniecie w ciemnicy w grocie na pustyni.

W 3Moj.16 mamy podany rytuał który Izraelici musieli co roku powtarzać. Składali dwa kozły — jeden dla Adonaj a drugiego dla Azazela, tego drugiego wyganiano do Azazela na pustynię. Księgi kanoniczne nie mówią nam nic o Azazelu. A że rytuał świątynny na dzień Pojednania miał swoje wypełnienie na Chrystusie więc w liście Piotra czytamy że to Pan po śmierci poszedł zwiastować sąd zamkniętym w ciemnicy aniołom (1Pio.3,19) i aby nie było niedomówień ap. Piotr dodaje że chodzi o duchy które były nieposłuszne z czasów Noego (1Pio.3,20) bez księgi Henocha nie wiadomo o jakich ducha mowa, wielu kojarzy ze zmarłymi ludźmi, tylko ten Noe im tu nie pasuje.

Kiedy Jezus stanął przed Sanhedrynem arcykapłan zadał mu pytanie. Czy ty jesteś Mesjasz Syn Boga? W księgach kanonicznych nie mamy nic o tym że Bóg ma Syna. Arcykapłan zacytował Księgę Henocha 105,2 lub Apokalipsę Ezdrasza

Autorstwo

Księga Henocha składa się różnych ksiąg. Autorem najwcześniejszych fragmentów był Żyd, który mieszkał, (jak wykazał Burkitt), w północnej Palestynie, w krainie Dan, na południowy zachód od pasma Hermon, w pobliżu górnego biegu Jordanu. Jest to ważne, ponieważ zwykle pokazuje, że książka lub książki są naprawdę palestyńskie i dlatego krążyły wśród Żydów w Palestynie. Tu posługujemy się tzw. wydaniem Etiopskim które zostało znalezione w Qumran, czyli tekst pochodzi z czasów apostolskich. Uważa się że zwój Henocha pisało kilku autorów. Dlatego mówimy o księgach a nie o jednej księdze Henocha i tak Księga 1 to historia o potopie Księga 2 to prorocze wizje nieba Księga 3 nie ma wiele wspólnego z Bogiem bo podaje wyliczenia kalendarza. Istnieją jeszcze inne księgi też zwane Księgami Henocha np. Słowiańska o całkiem innej treści. Z powodu braku autorstwa, nie wiadomo kto ją napisał, i licznych wstawek autora i to niedoskonałych jak ta że olbrzymi byli wyżsi niż nasze wieżowce, księgę tą nie należy dołączać do Kanonu. Natomiast z drugą Księgą którą tu podaje powinien zapoznać się każdy wierzący, resztę można sobie darować.

Tło historyczne

Nazwa księgi pochodzi od bohatera księgi, a nie od tego, który ją pisał. Częstą praktyką pierwszych wieków przed i naszej ery była anonimowość pisarza, a księgi nazywano od bohaterów danej księgi. I tak księgę Estery nie pisała Estera a księgi Machabejskiej nie pisał Machabeusz, bo jest opisana jego śmierć. Księga Henocha była napisana najwcześniej w 2 wieku p.n.e. Ponieważ Hen.56,5 wspomina Partów. Partowie powstali jako państwo dopiero w 238 roku p.n.e. Pierwszym królem był Arsakes państwo dotrwało do 226 r naszej ery. Nie jest dziełem chrześcijańskim, bo istniała już przed pojawieniem się Chrystusa. 2 Księga Henocha powstała najwcześniej w drugim lub trzecim stuleciu n.e. Ponieważ w Qumrańskim wydaniu nie mamy tego tekstu, nie jest cytowana przez pisarzy chrześcijańskich. Nauka o Trójcy która pojawia się w tej księdze i cytaty z Księgi Objawienia świadczy o dołożeniu tego tekstu do pozostałych ksiąg Henocha. W czasach kiedy potrzebowano dowodów na istnienie Trójcy. Autor znał Księgę Objawienia Jana bo parafrazuje opis sądu ostatecznego w którym to bierze udział Duch Świety, jako sędzia. /Komentarz nr.55 wiersz 3/.

„W owych dniach widziałem Głowę Czasu, kiedy zasiadał na tronie swojej chwały, I księgi żywych zostały otwarte przed nim, a cały jego zastęp, który jest na niebie w górze, i jego doradcy stanęli przed nim”

Syn Człowieczy jest tu zbawicielem w imieniu mamy zbawienie. „Albowiem w jego imieniu są zbawieni, i on jest tym, który zażąda ich życia.(62)” To dzieło czysto chrześcijańskie

Inną datę zasugerował T. Milik. Według polskiego uczonego dzieło może być judeo-chrześcijańskie za datę zaproponował 270 rok n.e. Swoje stanowisko Milik argumentował

brakiem fragmentów księgi pośród odkrytych zwojów w Qumran.

M.A. Knibb niezgodził się z tym na podstawie stylu pisma

w porównaniu z innymi tekstami z tego okresu. Ostatecznie zaproponował koniec 1 i początek 2 wieku

Informacje o wydaniu

Poniższe opracowanie tłumaczone z języka angielskiego przez Czesława Czyża. Tekst pochodzi z tłumaczenia RH Charlesa z 1917 roku oraz Richarda Laurence z roku 1883 lub też tłumaczenie własne. Ten tekst jest dostępny publicznie w Stanach Zjednoczonych, ponieważ został opublikowany przed 1923 rokiem. Opracowanie nie posiada numerów rozdziału aby nie mylić ich z numerami przypisów. Komentarze zaznaczono tłustym drukiem by oddzielić to od tekstów.

Tekst Księga Henocha

1. Druga wizja, którą ujrzał, wizja mądrości — którą ujrzał Henoch, syn Jareda, syna Mahalalela, syna Kainana, syna Enosa, syna Seta, syna Adama.(3) 2. I to jest początek słów mądrości, podniosłem głos, aby przemówić i powiedzieć mieszkańcom ziemi: Słuchajcie, mężowie z dawnych czasów, i zobaczcie, którzy przyjdą później, słowa Świętego. Taką, o której powiem przed Panem Duchów.4) 3. 3 Lepiej powiedzieć o tym wcześniej. Także potomnym chcemy umożliwić [poznanie] mądrości.4 Pan Duchów jeszcze nikomu dotąd nie udzielił takiej mądrości, jaką mój rozum otrzymał zgodnie z wolą Pana Duchów, który udzielił mi uczestnictwa w życiu wiecznym.(5) 5. Teraz udzielono mi trzech przypowieści, a ja podniosłem swój głos i opowiedziałem je mieszkającym na ziemi.

Komentarz

3.1Moj.5,3—21 Nie ulega wątpliwości, że chodzi o Henocha z przed potopu. Siódmy potomek od Adama.

4. Autor nie grzeszy skromnością, widzi mądrość w tym, co mówi. Nie ma wyjaśnienia, czym jest ta mądrość.

5.Pan Duchów to Bóg Ojciec. Autor podkreśla swoją wybraność.

Przypowieść pierwsza(6)

1 Pierwszy poemat. Kiedy ukaże się społeczność sprawiedliwych i grzesznicy z powodu swoich grzechów zostaną osądzeni i wypędzeni z powierzchni ziemi,

2 kiedy Sprawiedliwy objawi się sprawiedliwym i wybranym, których uczynki zaniesiono przed Pana Duchów, i kiedy światło oświeci sprawiedliwych i wybranych żyjących na ziemi, to gdzie będzie mieszkanie dla grzeszników i odpocznienie dla tych, którzy zaparli się Pana Duchów? Byłoby dla nich dobrze, gdyby się nie narodzili (7)

Komentarz

6.Przypowieść to rodzaj przenośni, jak u Jezusa „wyszedł siewca, rozsiewać ziarno” Łk.8,5 „Ziarnem jest Słowo Boże” Łuk.8,11 Przypowieści u Henocha są poematami 38,1

7.Słowa te zacytował Chrystus o Judaszu. Jan.17,12 Mat.26,24 Określenie „Pan Duchów” dotyczy tylko Boga Ojca.

3 Kiedy zostaną objawione tajemnice sprawiedliwych, zostaną osądzeni grzesznicy i niegodziwi odpędzeni od sprawiedliwych i wybranych,

4 wówczas ci, którzy posiadają ziemię, stracą swą potęgę i wielkość i nie będą mogli patrzeć na twarz świętych, ponieważ światło Pana Duchów ukaże się na obliczu świętych, sprawiedliwych i wybranych.(8)

5 Wówczas potężni królowie zostaną rozproszeni i wydani w ręce sprawiedliwych i świętych.(9)

6 Odtąd nie będzie nikogo, kto mógłby wstawić się za nimi do Pana Duchów, albowiem ich życie dobiega końca.(10)

Komentarz

8.Dotyczy wybawienia jak i dnia sądu, połączone tu razem. Światło które ukaże się na obliczu świętych, to przenośnia. Mówi o napełnieniu Duchem i życiu w sprawiedliwości, na co bezbożni nie mogą patrzeć. Świętość drażni bezbożnych.

9.Przenośnia: ”Potężni królowie” tu oznacza: bezbożnych a „święci i sprawiedliwi” Boga i Jego aniołów, ponieważ na sądzie Bożym czy przy powtórnym przyjściu Chrystusa bezbożni nie są wydawani w ręce sprawiedliwych ludzi. Sam Bóg dokona nad nimi sądu.

10.Wstawiennictwo u Boga jest zawsze kojarzone z przebaczeniem, zbawieniem. Przyczyną nie przebaczenia jest ich śmierć.

— — — — — — — — — — — — — — — —

1 W owych dniach synowie wybranych i świętych zstąpią z wysokiego nieba i ich potomstwo połączy się z synami ludzi.(11) 2. W tamtych czasach Henoch otrzymał księgi gorliwości i gniewu oraz księgi niepokoju i wygnania.

„Dla nich nie będzie miłosierdzia” -mówi Pan Duchów. (12)

3. W owych dniach wicher porwał mnie z ziemi i postawił na krańcu niebios..(13)

4. I tam ujrzałem inną wizję, mieszkania świętych i miejsca spoczynku sprawiedliwych.(14)

Komentarze

11.Potwierdzenie, że tu: „synowie wybranych i świętych”, w przenośni oznacza aniołów, to czas powtórnego powrotu Jezusa, kiedy wraz z aniołami wróci na ziemię Mat.25,31

12.”Księgi gniewu, zgiełku i zamieszania” W symbolice księga, /zwój/ oznacza wydarzenia:. To czas sądu, buntów i bezradności.

13 „Obłok i wichura” tu: symbol obecności Bożej, jak Eliasz, którego do nieba wziął obłok i wichura.2Król.2,11

„Skraj nieba” oznacza wizję.

14.”Siedziba sprawiedliwych” oznacza niebo, inne światy, „miejscem odpoczynku świętych” jest Nowe Jeruzalem.

5 Tam oczy moje zobaczyły ich siedziby razem z aniołami i ich miejsce odpoczynku ze świętymi. Modlili się, błagali i wstawiali się za synów ludzkich. Sprawiedliwość płynęła przed nimi jak woda, a miłosierdzie jak rosa na glebę. Tak jest między nimi na wieki wieków.

6. I w tym miejscu moje oczy ujrzały Wybranego sprawiedliwości i wiary, 7 a. I ujrzałem jego mieszkanie pod skrzydłami Pana Duchów. (15) A sprawiedliwość zwycięży za jego dni, a sprawiedliwi i wybrani będą przed Nim niezliczeni na wieki wieków. 7 b. Wszyscy sprawiedliwi i wybrani przed Nim będą silni jak ogniste światła, (16) a ich usta będą pełne błogosławieństwa, A ich usta wychwalają imię Pana Duchów, a sprawiedliwość przed Nim nigdy nie ustanie (17) 8. Tam chciałem zamieszkać, a mój duch tęsknił za tym mieszkaniem: I tam dotychczas był mój dział, bo tak ustalono o mnie przed Panem Duchów.(18)

9 W owych dniach chwaliłem i wysławiałem imię Pana Duchów błogosławieństwem i uwielbieniem, albowiem umocnił mnie błogosławieństwem i chwałą zgodnie z wolą Pana Duchów.(19)

10 Moje oczy długo przyglądały się temu miejscu i błogosławiłem Go i wielbiłem mówiąc: „Błogosławiony! Bądź błogosławiony od początku i na wieki”. (20)

1l Przed Nim nie ma końca. Zanim świat został stworzony, wiedział, czym będzie [świat] i czym będą przyszłe pokolenia.(21)

12 Błogosławią Cię ci, którzy nie śpią i stoją przed Twą chwałą i błogosławią Cię, wielbią Cię i sławią mówiąc: Święty, Święty, Święty! Pan Duchów napełnia ziemię duchów.(22)

13 Tam oczy moje ujrzały tych wszystkich, którzy nie śpią i stoją przed Nim i błogosławią Go mówiąc: „Błogosławiony! Błogosławione imię Pana na wieki”.

14 Twarz moja została przemieniona do tego stopnia, że nie mogłem już patrzeć!(23)

Komentarze

15.”Pod skrzydłami” pod opieką = pod ochroną Boga

16.”Wybrani jaśnieli” byli sprawiedliwi, niewinni, czyści.

17. „Sprawiedliwość” oznacza dobre uczynki, tekst ten mówi, że sprawiedliwość nasza pochodzi od Pana, Będąc w obecności Pana, obcując z Nim, na co dzień, nasza sprawiedliwość nigdy się nie wyczerpie.

18.Sam Henoch stwierdza, że otrzymał tylko cząstkę sprawiedliwości. Pełną sprawiedliwość otrzymamy dopiero przez śmierć Chrystusa na krzyżu, a potem na Nowej Ziemi.

19.Inaczej mówiąc, jeżeli najpierw otrzymamy od Boga moc do błogosławienia i uwielbienia Pana, wtedy dopiero będziemy go mogli błogosławić i uwielbiać.

20.”Przyglądał się temu miejscu” znaczy: „Obserwował działalność Bożą”

21. Z tych ostatnich tekstów czerpał ap. Paweł Efez.1,4 i Piotr 1Pio.1,20

22. „Nie spać” to chodzić z Bogiem, bez grzechu.

23.Obecność Boga zmienia nasze oblicza, czyli charakter.

— — — — — — — — — — — — — — —

1 I potem ujrzałem tysiące tysięcy i dziesiątki tysięcy nieprzeliczonych [bytów] stojących przed Chwałą Pana Duchów.(24)

2 Spojrzałem i ujrzałem po czterech stronach Pana Duchów cztery postacie różniące się od tych stojących [obok]. Poznałem ich imiona, albowiem anioł, który przyszedł ze mną, dał mi poznać ich imiona i wyjawił mi wszystkie tajemnice.(25)

3 Posłyszałem głosy tych czterech, którzy śpiewem uwielbiali Pana Chwały.

4 Pierwszy głos wielbił Pana Duchów na wieki.

5 Drugi głos wielbił wybranego i wybranych, którzy byli złączeni z Panem Duchów.

6 Trzeci głos, który usłyszałem, [ należał do tych], którzy błagali i modlili się za mieszkańców ziemi i wstawiają się [za nimi] w imię Pana Duchów.

7 Czwarty głos, który usłyszałem, [należał do tych], którzy wypędzali szatanów i nie pozwalali im stawić się przed Panem Duchów, aby oskarżać mieszkańców ziemi.(26)

8 Potem zapytałem anioła pokoju, który przyszedł ze mną i pokazał mi to wszystko, co ukryte: „Kim są te cztery postacie, które widziałem i których słowa usłyszałem i zapisałem?”

9 Odpowiedział mi: „Ten pierwszy to Michał, miłosierny i łagodny. Ten drugi to Rafał, który zajmuje się wszystkimi chorobami i ranami synów ludzkich. Trzeci to Gabriel, który przewodniczy wszelkim mocom. Czwarty to Fanuel, który zajmuje się pokutą i jest nadzieją tych, którzy dziedziczą życie wieczne.

10 To są czterej aniołowie Najwyższego Pana”. W owych dniach usłyszałem cztery głosy.

Komentarze

24.Dziesięć tysięcy, było największa liczbą w tamtych czasach, symbolicznie oznaczało też „pełnię” ten tekst znalazł się w księdze Daniela 7,10

25. „Cztery postacie”, których poznał imiona to: Michał, Gabriel, Rafael, Fenuel zob. wiersz 9

26. Owe cztery postacie mają cztery funkcje; miłosierdzia, choroby, moc nad złymi duchami, pokuta.

— — — — — — — — — — — — — — —

1 Następnie ujrzałem wszystkie sekrety nieba: jak podzielone jest królestwo i jak na wadze mierzy się ludzkie czyny. (27)

2 Ujrzałem tam siedzibę wybranych i mieszkanie świętych. Oczy moje ujrzały wszystkich wypędzanych stamtąd grzeszników, którzy wyparli się imienia Pana Duchów.(28)Usuwano ich, bo nie mogli pozostać tam z powodu kary, którą wymierzył [im] Pan Duchów.

3 Oczy moje ujrzały tam tajemnice błyskawic, gromów, tajemnice rozprowadzania wiatrów, które wieją na ziemi, oraz tajemnice obłoków i rosy. Zobaczyłem, skąd wychodzi [rosa] i skąd [ wiatry ] żywią się pyłem ziemi(29).

4 Ujrzałem tam miejsca jak spichlerze, z których rozdzielane są wiatry, miejsce dla gradu, mgły i chmur, a jego obłoki które zwisają nad ziemią od samego początku świata. (30)

5 Zobaczyłem miejsce słońca i księżyca, jak wychodzą i dokąd wracają — ich zachody są wspaniałe — i dlatego jeden bardziej doznaje czci od drugiego. I jak wspaniały jest ich bieg, jak nie zbaczają ze [swej] drogi, ani nie wydłużają, ani nie skracają swej własnej orbity. [Widziałem], jak jedno i drugie dochowują wierności nadanych ich prawom.(31)

6 Słońce wychodziło jako pierwsze i szło swoją drogą z rozkazu Pana Duchów, którego imię trwa na wieki.(32)

7 A potem [ma miejsce] ukryty i widoczny bieg księżyca. Kroczy on własną orbitą w tym miejscu dniem i nocą. Jeden naprzeciw drugiego stoi przed Panem Duchów i sławią i wychwalają i nie ustają [uwielbiać], ponieważ dla nich odpoczynkiem jest oddawanie chwały.

8 Albowiem jaśniejące słońce dokonuje licznych obrotów na błogosławieństwo lub na przekleństwo, a bieg księżyca jest światłem dla sprawiedliwych, a ciemnością dla niegodziwców, w imię Pana, który oddzielił światłość od ciemności, rozdzielił duchy i umocnił duchy sprawiedliwych w imię swej sprawiedliwości.

9 Żaden, bowiem [Mu w tym] nie może przeszkodzić ani żadna potęga nie może Mu tego utrudnić, gdyż On jako Sędzia widzi wszystkich i sądzi wszystkich przed swoim obliczem.

Komentarze

27. Waga, była symbolem sprawiedliwości, W Egipcie przedstawiano, że po śmierci czyny sprawiedliwe i czyny złe kładzie się na wadze, które przeważyły, tam udawał się zmarły, do raju lub piekła. Daniel powiedział ostatniemu królowi Babilońskiemu „zostałeś zwarzony na wadze i znaleziony lekkim” Dan.5,27 w mitologii Greckiej symbolem sprawiedliwości była Temida z wagą w ręce. Temida była ślepa.

Wiersz ten mówi nam, że poznał „jak podzielone jest królestwo” czyli jakimi rządzi się prawami oraz „jak mierzy się ludzkie czyny” to znaczy „jak Bóg rozpatruje grzech”

28. 41,4 Przedstawia Królestwo Boże na Ziemi, do którego nie wejdą grzesznicy, lub są usuwani z niego.

29. Błyskawice, pioruny, wiatry w księdze Objawienia Jana 7,1 oznaczają zawieruchy wojenne, tajemnice tu: oznaczają przyczyny, źródła zamieszek. „Obłoki i rosa” oznaczają dary Boże.

30. „Zamknięte spichlerze” to przyczyny konfliktów, od wieków są takie same, ludzka chciwość, nienawiść, pycha.

31.Literalnie słońce i księżyc nikomu przysiąg nie składa, mowa symboliczna. Słońce oznacza Ducha Świętego a księżyc Słowo Boże Obj.12,1 Boże drogi są doskonałe.

32. Ojciec wysłał Ducha Świętego Jan.14,16—17

— — — — — — — — — — — — — — — —

1 Mądrość nie znalazła miejsca na swe zamieszkanie i jej siedzibą było niebo.(33)

2 Przyszła, aby zamieszkać wśród synów ludzkich, ale nie znalazła miejsca. Wróciła na swoje miejsce i zasiadła w pośrodku aniołów. (34)

3 Niesprawiedliwość wyszła ze swoich komnat, znalazła tych, których nie szukała, zamieszkała wśród nich jak deszcz na pustyni i jak rosa na wyschniętej ziemi.(35)

komentarze

33. O mądrości mówi Przyp.Sal.8 mądrość była przy stworzeniu, mądrość była u boku Boga, komentatorzy widzą w tym Chrystusa, na podstawie Przyp.8,22 „Pan stworzył mnie, ustanowił mnie przed wiekami” U Henocha siedzibą mądrości jest niebo.

34.Wiersz ten mówi o Chrystusie zob. Jan.1,11 „Przyszedł do swoich, ale swoi go nie przyjęli” i wrócił do nieba

35.Autor przeciwstawia Mądrości — Niesprawiedliwość. Mądrością tu: oznacza Chrystusa, „on jest naszą sprawiedliwością” Jer.23,6 to odwrotnością sprawiedliwości jest niesprawiedliwość. Niesprawiedliwość „znalazła tych, których nie szukała” Niesprawiedliwość jest powszechnym zjawiskiem, nawet pośród tych, co nie chodzą drogą zła, bo wszyscy zgrzeszyli. Niesprawiedliwość wywodzi się od słowa „nie prawy” „łamiący prawo” a prawo Boże złamali wszyscy.

Tłumaczenie

1.Chrystus nie znalazł miejsca na stałe, na ziemi, jego siedzibą było niebo.

2.Przyszedł, aby zamieszkać wśród synów ludzkich, ale nie znalazł miejsca, wrócił do nieba i zasiada pośród aniołów.

3.Grzech wszedł na świat, opanował tych, co go nie pragnęli, zamieszkał na ziemi, jak deszcz na pustyni i jak rosa na wyschniętej ziemi.

— — — — — — — — — — — — — — — —

1. I widziałem inne błyskawice i gwiazdy na niebie, i widziałem, jak On ich wszystkich przywoływał po imieniu, a one Go słuchały. (36) 2. I widziałem, jak ważono ich na sprawiedliwej wadze według ich proporcji światła: (widziałem) szerokość ich przestrzeni i dzień ich pojawienia się, i jak ich obrót powoduje błyskawice; i (widziałem) ich obrót według liczby aniołów i jak dochowują sobie wiary.(37) 3. Zapytałem anioła, który poszedł ze mną i pokazał mi, co jest ukryte: „Co to jest?”. 4. I rzekł do mnie: „Pan Duchów pokazał ci ich paraboliczne znaczenie (dosł.„ Ich przypowieść ”): są to imiona świętych, którzy mieszkają na ziemi i wierzą w imię Pana Duchów. na zawsze.(38)”

Komentarze

36.Dan.12,3 Roztropni zostali nazwani gwiazdami na niebie.

37.Wiersz 1 i 2 są powiązane „ważono na wadze” gwiazdy pomimo tak dużego uduchowienia, przywódcy kościołów będą ważeni na wadze sprawiedliwości, „odda Pan według uczynków” Obj.22,12 „Stosownie do światła”, jakie otrzymali. Pan nie sądzi ludzi za to, że nie wiedzieli, co jest prawdą, ludzie są na różnym poziomie zrozumienia Boga. Uczeń z pierwszej klasy szkoły podstawowej nie odpowiada za to, że nie umie materiału z piątej klasy.

38.”Ich wygląd” czy „oblicze” oznacza, „charakter”, nasz wygląd kształtuje się na podstawie sposobu naszego życia. „Imiona sprawiedliwych” — imię, w ST dawano na podstawie cech danej osoby lub misji, jaką ma do wykonania. Mojżesz zmienił imię Jozuemu, przed szpiegowaniem ziemi, w obecności całego ludu.4Moj.13,16 Hebrajskie słowo „szem” — „imię” znaczy też „charakter”

Również inne zjawisko, które widziałem w odniesieniu do błyskawic: jak niektóre gwiazdy powstają i stają się błyskami i nie mogą rozstać się ze swoją nową formą.(39)

Tłumaczenie

1.I ujrzałem inne nieznane sprawy, co do reform: jak pochodzą od proroków, jak stają się potężnym światłem dla ludzi, jak mogą razem istnieć.

Komentarz

39.Mowa symboliczna. Ponieważ pioruny nie wywodzą się z gwiazd w świecie przyrody. Gwiazdy to przywódcy, nie koniecznie duchowni, to ci, których Pan obdarzył ogromnymi darami uzdrawiania, prorokowania, czy czynienia cudów. Od nich wychodzą błyskawice, błyskawica na chwilę rozświetla całą ziemię, tu światłem Bożym.

Przypowieść druga

1.To jest druga przypowieść o tych, którzy odrzucają Królestwo Boże i Boga.

2 Nie wejdą oni do nieba ani nie zstąpią na ziemię: taki będzie los grzeszników, którzy odrzucają imię Pana Duchów i zachowani są na dzień ucisku i niedoli. (40)

3. W owym dniu Mój Wybrany zasiądzie na tronie chwały i wypróbuje ich dzieła, a ich miejsca spoczynku będą niezliczone. I umocnią się ich dusze w nich, kiedy zobaczą moich wybranych i tych, którzy wzywali Moje chwalebne imię:(41)

4 Sprawię w owym dniu, że mój Wybrany zamieszka pośrodku nich, i przemienię niebo i uczynię je wiecznym błogosławieństwem i światłem(42)

5 I przemienię suchy ląd i uczynię go błogosławieństwem. Sprawię, że moi wybrani zamieszkają na nim. Lecz ci, którzy popełniają grzech i zło, nie będą po nim chodzić.(43)

6 Albowiem spojrzałem na moich sprawiedliwych i nasyciłem ich zbawieniem i postawiłem ich przede mną. Ale dla grzeszników zbliża się sąd, abym ich wygładził z powierzchni ziemi.(44)

Komentarze