Bezpłatny fragment - Apokalipsa Ezdrasza

Wstęp

Tłumaczenie

Zaczerpnięto z The Project Gutenberg EBook of the Bible, Douay-Rheims, Stary Testament — część 2, autor: Anonymous

W Przekładzie angielskim we wstępie do Apokalipsy Ezdrasza jest notatka:

„Ten eBook jest przeznaczony do użytku przez każdego w dowolnym miejscu, bez żadnych kosztów i prawie bez żadnych ograniczeń. Możesz go skopiować, oddać lub ponownie wykorzystać zgodnie z warunkami Licencji Project Gutenberg dołączonej do tego eBooka lub online na stronie — www. gutenberg.org”

Tytuł: Biblia, Douay-Rheims, Stary Testament — część 2

Autor: Anonimowy

Data publikacji: 20 sierpnia 2012 [EBook nr 1610] Data wydania: styczeń 1999 Ostatnia aktualizacja: 8 listopada 2004 wydane przez Dennisa McCarthy’ego i Tada Booka

Tłumaczenie z języka angielskiego ze strony:

https://www.gutenberg.org/cache/epub/1610/pg1610.html

Tło historyczne

Autor nieznany z imienia który żył w czasach Machabejskich ok. 150 roku p.n.e. Jest autorem Księgi Henocha, Jubileuszów, Daniela. Wystarczy porównać teksty tych ksiąg, pojawiają się w nich te same imiona aniołów, te same zwroty, taki sam styl wizji. W tej księdze mamy wskazówki co do czasu jej powstania. Roz.3,1 mówi że wizja Ezdrasza była 30 lat po upadku Jerozolimy które miało miejsce w 586 roku p.n.e. Odejmujemy 30 lat więc otrzymujemy 556. W wizji trzeciej Mesjasz pojawi się po 400 latach i Mesjasz ma być zabity czyli mamy rok 156 p.n.e. i to jest czas pisania tej wizji. Pamiętajmy że opis proroczy może być chaotyczny — wiele wydarzeń z różnego okresu czasu opisywane jest naraz. Mesjasz przychodzi, ludzkość zostaje zabita a po tym Mesjasz zostaje zabity, wydaje się to chaotyczne ale to nie jest zarzut ponieważ taki właśnie jest styl proroctw biblijnych. Oba przyjścia Jezusa są opisane razem. U Boga są wydarzenia a nie ma podanego czasu. Tak jak tu proroctwa nie są układane chronologicznie. Każde zdanie może dotyczyć innego okresu czasu, dlatego żydzi nie zaakceptowali Jezusa bo spodziewali się władcy narodów a nie baranka, ale obie te cechy Mesjasza w proroctwach występują obok siebie i nikt nie spodziewał się że będzie to rozdzielone w czasie. W komentarzach do tej księgi można przeczytać że powstała ona w 1 wieku n.e po roku 70 autor takiego wpisu mówi że autor pisze o zburzeniu świątyni z czasach Nabokadnezara a ma na myśli zburzenie świątyni w roku 70 n.e Ten komentarz jest prawdziwy bo mówi o Greckiej Apokalipsie Ezdrasza ta pojawiła się po 70 roku n.e i wspomina śmieć apostołów Piotra i Pawła, ale wielu tego nie zauważa i nie wie że chodzi o całkiem inną księgę i podaje jako fakt do Żydowskiej Księgi Ezdrasza.

Drugą wskazówką jest podanie władców czwartego mocarstwa (roz.11) i nie chodzi tu o Rzym tylko o Seleucydów autor podaje panowanie 12 królów ten dwunasty to Demetriusz I Soter 162 — 150 roku p.n.e. i to jest czas pisania tej księgi. Trzecią wskazówką jest podanie dziejów istnienia świata na 12 części. /roz.14/ i dodaje że minęło już 10,5 okresów a pozostało jeszcze 1,5 Czas opisywany dla Ezdrasza to rok 556 p.n.e. dzieląc od stworzenia świata na podane części dochodzimy też ok. 100 roku p.n.e. / więcej o tym w komentarzu do roz.14/ żyjemy 2000 lat później a końca świata nie było czyli ten co to podał Ezdraszowi w wizji nie mówił prawdy. Zatem księga należy do apokryfów. Czyli zmyślonych przekazów.

Czasami bardzo trudno odróżnić falsyfikat od oryginału, tak jest z podrobionymi obrazami czy banknotami, trzeba ekspertów aby pokazali różnicę. To samo jest z księgami biblijnymi, kiedy Bóg dał natchnione Słowo szatan zrobił podróbki, identyczne i różnią się tym że apokryf ma kłamliwe historie, wizję których nigdy nie było. 4 Księgę Ezdrasza czyta się bardzo dobrze jest ciekawa, utrzymuje czytelnika w napięciu ale dokładne przyjrzenie się pokazuje że poselstwo nie pochodzi od Boga. Autor dokładnie znał historię królów i królestw do roku 150 p.n.e. i podaje je w szczegółach, opisuje intrygi dworskie, wojny, ilość władców i twierdzi że to Ezdrasz kilkaset lat wcześniej miał takie widzenie. Księga Daniela znalazła się w kanonie i jest tego samego autora, zobaczcie Dan.11 szczegółowe panowanie władców do czasów Antiocha IV Epifanesa. Wszystkie te proroctwa kończą się na okresie Epifanesa dalej już przyszłości nie widzi, kończy sądem ostatecznym o którym mówili wcześniejsi prorocy. Po za rokiem 150 p.n.e. nie ma już nic, a z historii wiemy o setkach wojen, królestw aż do dzisiaj bo minęło 2000 lat. Najważniejszym dla niego jako żyda byłoby zbudzenie świątyni, wygnanie, utrata państwowości oraz powrót do Ziemi Ojców ale tego autor nie widział. Hieronim kiedy tłumaczył Pismo Święte z greki na Wulgatę określił Apokalipsę Ezdrasza jako apokryf. Porfiriusz ur. około roku 232 a zm. około 305 roku był pierwszym, który kwestionował autorstwo Księgi Daniela, uważając, że spisano ją po okresie prześladowań za czasów Antiocha IV Epifanesa. Czemu więc znalazła się w kanonie, bo nikt nie wie kto jest autorem i sądzono że to prorok Daniel ją napisał. Księga wprowadziła w błąd. A Talmud mówił że Daniel nie był prorokiem. Historię króla Nabuchodonozora znamy rok po roku i nie ma przerwy w jego panowaniu a wg Daniela 4 został odsunięty od władzy na 7 okresów. Które historie zostały wymyślone nie wiemy bo nie da się udowodnić że Daniel był czy nie był w jaskini lwów i czy na ścianie ostatniego króla Babilonu pojawił się napis.

O księdze

Autor przekładu angielskiego w miejsce słowa Mesjasz wstawia „Jezus” usunąłem to ponieważ to imię zostało dopiero objawione przy narodzeniu w Betlejem, nieznane było wcześniej, więc Ezdrasz nie otrzymał w wizji tego imienia, ani nie było ono znane w ST jako imię Mesjasza. Apokalipsa Ezdrasza posiada kilka nazw, amerykanie stosują nazwę 2Ezdrasza u nas znana jest pod nazwą 4Ezdrasza Biblia Słowiańska (wschodnia) to 3Ezdrasza. A tekst dzielono i zwano 5 i 6 Ezdrasza, zamieszanie jest duże. By nie wprowadzać zamętu używam istniejącej też nazwy Żydowska Apokalipsa Ezdrasza, (w całości a nie tylko roz. 3—14) nie mylić z Grecką Apokalipsą Ezdrasza bo to jest całkiem inny tekst. Księga ta znalazła się w kanonie prawosławnym i etiopskim, ormiańskim ale odrzucona została przez Kościół Katolicki na soborze w Trydencie w XVI wieku. Za to KrK zaakceptował księgę mitów jaką jest Księga Judyty. Opisuje wojny której nigdy nie było, bohaterkę której nie było w historii Izraela, miasto które nie istniało, a na samym wstępie król Nabuchodonozor jest królem Asyrii co jest nieprawdą. Mity to księga o nieistniejących bohaterach i KrK z biblii zrobił księgę mitów. Biblia ma być księgą prawdy.

Autor Żydowskiej Apokalipsy Ezdrasza nie podaje swego imienia co już jest podejrzane, bo można popatrzeć na 12 małych proroków w każdej z tych ksiąg już w pierwszym wierszu prorok przedstawia się po imieniu. Autor tej Apokalipsy udaje innego proroka raz jest Ezdraszem, raz Henochem, raz Danielem. Czy wyobrażacie sobie żeby prorok Jeremiasz podszywał się pod Proroka Ezechiela i opisywał jego wizje? A Ezechiel mówił że jest Henochem? Czy zatem wszystko należy odrzucić co możemy u tego autora przeczytać? Nie! Są elementy prorocze które są zgodne z prawdą i cytują je apostołowie i Jezus szczególnie z księgi Henocha, cytowanie np. słów papieża nie musi oznaczać że zgadzam się z wszystkimi jego poglądami, zgadzam się z tym co cytuje. Cytowanie z księgi Henocha jest zgodą z tym co się cytuje a nie potwierdzeniem nieomylności całej księgi.

Podział

W tekście usunięto numery wierszy bo zostały źle ułożone. W czasach starożytnych nie było takiego podziału, na wiersze i rozdziały więc podzielono tekst w średniowieczu i zrobiono to źle. bo często jedno zdanie jest rozdzielane na dwa wiersze, i numer wiersza pojawia się przed „a” lub „i” w środku zdania np. „a fundamenty świata zrozumieją 16. że głos mówi o nich” — lub „Miłosierdzie i cierpliwość znikną całkowicie 34. i zostaną zastąpione przez sąd”. To bardziej przeszkadza niż pomaga w czytaniu. Tekst angielski w przekładzie Douay-Rheims jest pisany językiem staroangielskim, tłumaczenie dosłowne spowodowałoby że pojawiły by się archaizmy i tekst byłby niezrozumiały, więc trzeba było przebudowywać zadnia, często na wyczucie, musiałem korzystać z różnych przekładów i porównywać z innymi przekładami w języku angielskim. Więc tłumaczenie może być niedokładne. W przypadku wątpliwości proszę sprawdzić z tekstem łacińskim w Wulgacie na stronie:

http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus:text:1999.02.0060:book=2%20Esdras

Treść Księgi

Rozdział 1

To jest druga księga proroka Ezdrasza. Był synem Serajasza, wnukiem Azariasza i potomkiem Chilkiasza, Szalluma, Sadoka, Achituba, Achiasza, Pinchasa, Eli, Amariasza, Azariasza, Merajota, Arny, Uzziego, Boryta, Abiszuy, Pinechasa, Eleazara, i Aaron z pokolenia Lewiego.

Odrzucenie Izraela

Kiedy ja, Ezdrasz, byłem więźniem w królestwie Medów za panowania Artakserksesa, króla Persji, Pan powiedział do mnie: „Idź i przypomnij mojemu ludowi i jego dzieciom o grzechach, które popełnili przeciwko mnie, i niech o tym opowiadają swoim wnukom.6 Mój lud zgrzeszył nawet bardziej niż ich przodkowie, bo zapomnieli o mnie i złożyli ofiary obcym bogom. Uratowałem ich z Egiptu, gdzie byli niewolnikami, ale czynili rzeczy, które mnie rozgniewały, i nie chcieli słuchać moich ostrzeżeń.

„Ezdraszu, z rozpaczy potargaj sobie włosy i rzuć na tych ludzi na wszystkie nieszczęścia, na jakie zasługują. Są zbuntowani i odmawiają przestrzegania mojego Prawa. Jak długo mogę tolerować tych ludzi, dla których tyle zrobiłem? Z ich powodu obaliłem wielu królów i zmiażdżyłem króla Egiptu wraz z jego zwierzchnikami i całym jego wojskiem. Wytraciłem wszystkie narody, które się im sprzeciwiały, a na wschodzie rozproszyłem ludy prowincji Tyru i Sydonu i zabiłem wszystkich wrogów Izraela.

„Ezdraszu, powiedz im, tak mówi Pan: Przeprowadziłem cię przez Morze Czerwone i stworzyłem bezpieczne drogi tam, gdzie ich nie było. Uczyniłem Mojżesza twoim przywódcą i dałem ci Aarona jako twojego kapłana. Zapewniłem wam światło z słupa ognia i dokonałem między wami wielkich cudów, ale zapomnieliście o mnie. Ja, Pan, przemówiłem.

„Pan Wszechmogący mówi: Wysłałem wam przepiórki na znak troski o was. Zapewniłem ci obozy, w których możesz być bezpieczny, ale wszystko, co tam robiłeś, to narzekanie. Nawet gdy zniszczyłem twoich wrogów, nie doceniłeś tego, co uczyniłem. Nigdy nic nie zrobiłeś, tylko narzekałeś. Czy zapomniałeś o błogosławieństwach, które ci dałem? Tam, na pustyni, gdy byłeś głodny i spragniony, wołałeś do mnie: ‚Dlaczego to wyprowadziłeś nas na tę pustynię, żeby nas zabić? Bycie niewolnikiem Egipcjan było lepsze niż przyjście tutaj na śmierć. Poruszyły mnie Twoje gorzkie jęki i dałem Ci mannę, chleb aniołów. Kiedy byłeś spragniony, rozłupałem skałę i wypłynęła cała woda, której potrzebujesz. Aby chronić cię przed upałem, zaopatrzyłem cię w zacienione drzewa. 21 Rozdzieliłem między was żyzne ziemie i wypędziłem Kananejczyków, Peryzzytów i Filistynów, którzy sprzeciwiali się twemu postępowi. Co więcej mogłem dla ciebie zrobić?

„Pan Wszechmogący mówi: Tam, na pustyni, nad rzeką gorzkiej wody, kiedy byłeś spragniony i przeklinałeś mnie, pomimo twoich zniewag nie posłałem na ciebie ognia. Zamiast tego sprawiłem, że woda nadawała się do picia, wrzucając drewno do rzeki. Izraelu, co mogę z wami zrobić? Ludu Judy, odmawiacie mi posłuszeństwa. Dlatego zwrócę się do innych narodów i uczynię je swoim ludem. Będą przestrzegać moich praw. Ponieważ mnie opuściłeś, opuszczę cię. Będziesz mnie błagać o litość, ale ja ci się nie ukażę. Gdy się do mnie modlisz, nie wysłucham cię. Nigdy nie wahasz się popełnić morderstwa; twoje ręce są splamione krwią tych, których zabiłeś. To nie mnie zdradziliście, ale samych siebie, mówi Pan.

Izrael ma zostać zastąpiony

„Pan Wszechmogący mówi: Błagałem cię, jak ojciec błaga swoich synów, jak matka błaga córki, albo jak opiekunka do swoich małych dzieci. Błagałem was, abyście byli moim ludem, abym mógł być waszym Bogiem, być moimi dziećmi, abym mógł być waszym ojcem. Zebrałem cię razem, jak kura zbiera pisklęta pod swoje skrzydła.(1) Ale co teraz mogę z tobą zrobić? Wypędzę cię od mojego oblicza; a nawet gdy składacie mi ofiary, odwrócę się od was. Wasze święta religijne, obchody Księżyca w nowiu czy ceremonie obrzezania nic dla mnie nie znaczą. Wysłałem do was moich sług, proroków, ale wy ich zabiliście i okaleczyliście ich ciała. Zapłacę ci za ich zamordowanie.

„Pan Wszechmogący mówi: Twoja świątynia jest opuszczona. Rozproszę cię jak słoma rozwiana przez wiatr. Twoje dzieci nie będą miały potomstwa, ponieważ odrzucili moje przykazania i zrobili to, czego nienawidziłem, tak jak ty. Oddam twój dom ludziom, którzy mają się pojawić. Uwierzą mi, chociaż jeszcze o mnie nie słyszeli. Zrobią, co każę, chociaż ja nigdy nie uczyniłem dla nich cudów. Nie widzieli proroków, ale będą żyć według ich starożytnych nauk. Obiecuję uroczyście, że pobłogosławię tych ludzi, a ich dzieci będą się śmiać i krzyczeć z radości. Ci ludzie nigdy mnie nie widzieli, ale w głębi duszy uwierzą moim słowom.(2)

„Otóż, Ojcze Ezdraszu, patrz z dumą na ludzi, których widzisz, przybyłych ze wschodu. Spójrzcie na przywódców, których im dałem: Abrahama, Izaaka, Jakuba, Ozeasza, Amosa, Micheasza, Joela, Abdiasza, Jonasza, Nahuma, Habakuka, Sofoniasza, Aggeusza, Zachariasza i Malachiasza (zwanego też Posłańcem Pańskim).

Komentarz

(1) Mat.23,37 Jezus zacytował te słowa nad Jerozolimą

(2) Nawiązanie do wypowiedzi proroka Ozeasza. Wizja przyszłości o powstaniu innego ludu niż Izrael wg ciała.

Rozdział 2

„Pan mówi: Wywiodłem mój lud z niewoli egipskiej; Dałem im przykazania przez moich sług, proroków, ale oni nie chcieli słuchać i zignorowali moje nauczanie. Jeruzalem, matka, która ich wydała na świat, mówi do nich: „Idźcie własną drogą, moje dzieci; Jestem teraz samotną wdową. Bardzo mi się podobało wychowanie cię, ale zgrzeszyłeś przeciwko Panu Bogu i zrobiłeś to, o czym wiedziałem, że jest złe, więc opłakiwałem cię, gdy cię straciłem. Co mogę dla ciebie zrobić teraz, gdy jestem wdową i zupełnie sama? Idźcie, moje dzieci, i proś Pana o miłosierdzie”.

„Ojcze Ezdraszu, wzywam cię, abyś świadczył przeciwko tym ludziom, tak jak uczyniła to ich matka, ponieważ odmówili dotrzymania mojego przymierza. Teraz przyprowadźcie na nich zgubę i zgubcie ich matkę, tak że nie będą mieli potomstwa. Rozproszeni będą między narodami, i nikt na ziemi już o nich nie będzie pamiętać, bo wzgardzili moim przymierzem. Jak straszna będzie twoja kara, Asyrio. Pozwoliliście niegodziwcom ukryć się w waszych granicach. Pamiętaj, grzeszny narodzie, co zrobiłem Sodomie i Gomorze. 9 Teraz ich ziemia jest pokryta gruzami smoły i stosami popiołu. To właśnie robię ludziom, którzy mnie nie słuchają.

„Pan mówi do Ezdrasza: oznajmij mojemu nowemu ludowi, że dam im królestwo Jeruzalem, które zamierzałem dać Izraelowi. Zabiorę oślepiające światło mojej obecności z Izraela i dam mojemu nowemu ludowi wieczną świątynię, którą przygotowałem dla Izraela. Drzewo życia wypełni powietrze wokół nich swoim zapachem. Nigdy nie będą musieli pracować; nigdy się nie zmęczą. Zapytaj, a otrzymasz. Módlcie się, aby zmniejszyła się liczba dni oczekiwania. Nawet teraz królestwo zostało dla ciebie przygotowane, więc bądź czujny. Wzywajcie niebo i ziemię na świadectwo, że Ja, żyjący Bóg, usunąłem zło i stworzyłem dobro.

„Matko Jeruzalem, weź swoje dzieci w ramiona. Kieruj ich śladami bezpiecznymi ścieżkami; hoduj je z taką samą radością, jaką gołębica odczuwa wychowując swoje młode. Ja, Pan, wybrałem ciebie. Wskrzeszę twoich zmarłych z grobów, bo uznaję ich za swój lud. Jeruzalem, matko tego ludu, nie bój się; Ja, Pan, wybrałem ciebie. Wyślę na pomoc moich sług Izajasza i Jeremiasza. Na ich prośbę poświęciłem i przygotowałem dla was dwanaście drzew obfitujących w różnego rodzaju owoce, dwanaście źródeł mlecznych i miodowych oraz siedem wysokich gór pokrytych różami i liliami. Uszczęśliwię tam wasze dzieci. Teraz Jeruzalem, stań w obronie wdów, stań po stronie sierot, rozdaj ubogim, chroń sieroty, daj odzież tym, którzy ich nie mają, troszcz się o złamanych i słabych, nie śmiej się kalekich, chroń niepełnosprawnych i pomagaj niewidomym uchwycić wizję mojego olśniewającego blasku. Strzeżcie starych i młodych w swoich murach. Ilekroć znajdziesz zwłoki, pochowaj je i oznacz grób, a dam ci honorowe miejsce, gdy wskrzeszę zmarłych.

„Uspokójcie się, ludu mój; nadejdzie twój czas na odpoczynek. Dbaj o swoje dzieci jak wierna opiekunka i kieruj ich ścieżkami bezpiecznymi, aby żaden z nich nie zginął. Kiedy nadejdzie czas, obarczę cię za nie odpowiedzialnością. Nie martw się; kiedy nadejdzie dzień ucisku i udręki, inni będą płakać i lamentować, ale ty będziesz szczęśliwy i bogaty. Inne narody będą o ciebie zazdrosne, ale nie będą w stanie cię skrzywdzić. „Ochronię cię moją mocą i uratuję twoje dzieci od piekła. Raduj się, Jeruzalem, ty i twoje dzieci, bo Ja, Pan, was wybawię. Pamiętaj o swoich dzieciach, które śpią w grobach; Ja, Pan Wszechmogący, jestem litościwy i wyprowadzę ich z miejsca, gdzie leżą ukryci w ziemi. 32 Dopóki nie przyjdę, trzymajcie swoje dzieci blisko i opowiadajcie im o mojej łasce i miłosierdziu, które są jak źródło, które nigdy nie wysycha”.

.

Ezdrasz na górze Synaj

Ja, Ezdrasz, byłem na górze Synaj, (3) kiedy Pan nakazał mi udać się do ludu Izraela. Ale kiedy do nich poszedłem, odrzucili mnie i nie chcieli słuchać tego, co nakazał Pan. Dlatego mówię do was, poganie. Jesteście gotowi słuchać i rozumieć: „Czekajcie, aż wasz pasterz, który przyjdzie wkrótce, u schyłku wieku, da wam wieczny odpoczynek. Bądźcie gotowi na przyjęcie błogosławieństw królestwa, gdyż wieczne światło będzie świecić nad wami na wieki. Uciekajcie od ciemności obecnego wieku i przyjmijcie radosny blask przygotowany dla was. Świadczę publicznie o moim Zbawicielu. Pan go wyznaczył, więc przyjmijcie go i bądźcie szczęśliwi.

Dziękujcie Bogu, który was powołał do swego królestwa niebieskiego. Powstańcie i zobaczcie liczbę tych, którzy przyjęli znak Pański i uczestniczą w Jego uczcie. Opuścili ciemności tego wieku i otrzymali od Pana lśniące białe szaty. Tak więc teraz, Jeruzalem, przyjmij tych ludzi, którzy przestrzegali Prawa Pańskiego, a to uzupełni listę tych, których Bóg ci przeznaczył. Dzieci, za którymi tęskniłeś, wróciły; ich liczba jest teraz kompletna. Módlcie się więc, aby przyszło królestwo Pańskie i aby wasz lud, którego wybrał Bóg przed stworzeniem świata, stał się święty”.

Komentarz

(3) Ezdrasz jest na Górze Synaj to sprzeczność z roz. 3

„W trzydziestym roku po zniszczeniu naszego miasta ja, Salathiel, zwany też Ezdraszem, byłem w Babilonie”. Aby to wyjaśnić oddziela się dwa pierwsze rozdziały jako dopisek a tekst Apokalipsy podaje się od rozdziału 3

Ezdrasz na górze Syjon

Ja, Ezdrasz, widziałem ogromny tłum na górze Syjon, zbyt wielu ludzi, by je zliczyć. Wszyscy śpiewali i chwalili Pana. Pośrodku tego tłumu stał bardzo wysoki młody mężczyzna, wyższy od pozostałych. Każdemu zakładał koronę, ale górował nad nimi wszystkimi. Byłem oczarowany tym widokiem i zapytałem anioła: „Kim są ci ludzie, panie?” (4)

On odpowiedział: „To są ludzie, którzy zdjęli swoje śmiertelne szaty i włożyli nieśmiertelne szaty. Wyznali swoją wiarę w Boga i teraz otrzymują korony i gałązki palmowe jako symbole ich zwycięstwa”.

Wtedy zapytałem anioła: „Kim jest ten młodzieniec, który zakłada korony na ich głowy i podaje im dłonie?”

„On jest Synem Bożym”, odpowiedział anioł, „i wszyscy ci ludzie wyznali w Niego swoją wiarę, kiedy żyli na ziemi”. Wtedy zacząłem wychwalać tych, którzy tak odważnie stanęli w obronie Pana. I rzekł do mnie anioł: „Idź i opowiedz mojemu ludowi to, co widziałeś, liczne cuda Pańskie”. (5)

Komentarz

(4) Obj.7,13

(5) W naszym katolickim jak i protestanckim kanonie Starego Testamentu nie pojawia się informacja że Bóg ma Syna, określenia „Synowie Boży” odnosi się jedynie do aniołów lub ludzi. Słowa arcykapłana który zadał pytanie Jezusowi „Czy ty jesteś Chrystus Syn Boga Żywego?” nawiązuje do tej księgi oraz Księgi Henocha 105,2 W czasach Jezusa te dwie księgi traktowano na równi z pozostałymi księgami biblii. W apokryfach też można było znaleźć prorocze zdania

Pierwsza wizja

Trzydzieści lat po upadku Jerozolimy ja, Salatyjel (znany również jako Ezdrasz), byłem w Babilonie. Leżałem na swoim łóżku, zmartwiony i zaniepokojony myśląc o ruinach Jerozolimy i pomyślności mieszkańców Babilonu. Byłem głęboko zaniepokojony i zacząłem wyrażać swoje obawy Bogu Najwyższemu. „O Panie i Nauczycielu” — powiedziałem — „Ty i tylko Ty wypowiedziałeś słowo na początku stworzenia i ukształtowałeś świat. Na twój rozkaz proch wytworzył martwe ciało Adama. Następnie rękami uformowałeś go, tchnąłeś w niego tchnienie życia, a on zaczął żyć. Wprowadziłeś go do ogrodu Eden, który sam zasadziłeś, zanim ziemia została stworzona. Dałeś mu tylko jedno przykazanie, ale on nie był posłuszny i natychmiast poddałeś go i jego potomstwu śmierci.

„Z Adama narodziło się więcej narodów, plemion, klanów i rodzin, niż można policzyć. Wszystkie narody robiły, co chciały; zgrzeszyli przeciwko Tobie i odrzucili Twoje przykazania. Ale nie zrobiłeś nic, aby ich powstrzymać. Z drugiej strony, po chwili sprowadziłeś powódź i zniszczyłeś ludność świata. Wszystkich spotkał ten sam los: jak śmierć przyszła na Adama, tak teraz śmierć przyszła na całe pokolenie w potopie. Ale jednego człowieka, Noego, oszczędziłeś, wraz z jego rodziną i wszystkimi jego prawymi potomkami.

„Liczba ludzi żyjących na ziemi zaczęła wzrastać, rosła liczba rodzin, plemion i narodów. Wkrótce popadli w grzech i byli gorsi niż poprzednie pokolenia. Ale wtedy wybrałeś Abrahama. Umiłowałeś go i tylko jemu samemu w środku nocy objawiłeś potajemnie, jaki będzie koniec świata. Zawarłeś z nim wieczne przymierze i obiecałeś mu, że nigdy nie opuścisz jego potomstwa. Dałeś mu Izaaka, a Izaakowi dałeś Jakuba i Ezawa. Wybrałeś Jakuba, a jego potomstwo stało się wielkim narodem, ale odrzuciłeś Ezawa.

„Uratowałeś potomków Jakuba z Egiptu i poprowadziłeś ich na górę Synaj. I pochyliłeś niebiosa, utwierdziłeś ziemię, wstrząsnąłeś światem, doprowadziłeś do drżenia doliny i utwierdziłeś świat, a Twoja chwała przeszła przez bramy ognia, trzęsienia ziemi, wiatru i mrozu., abyś mógł dać prawo potomstwu Jakuba i pokoleniu Izraela. Olśniewające światło twojej obecności przeszło przez cztery bramy ognia, trzęsienia ziemi, wiatru i mrozu, aby dać Prawo i jego przykazania potomkom Jakuba, ludowi Izraela. Jednak nie usunąłeś ich złego serca, ale pozwoliłeś, by Twoje Prawo kierowało ich życiem. Pierwszy człowiek, Adam, był ofiarą złego upadku, zgrzeszył i został pokonany, i to samo dotyczyło wszystkich jego potomków. Tak więc choroba stała się trwała i chociaż Prawo było w sercach ludu, tak też było ze źródłem zła! Dlatego to, co dobre, przeminęło, a zło trwało. „Wiele lat później wysłałeś swego sługę Dawida i powiedziałeś mu, żeby zbudował miasto, które będzie nosić twoje imię i w którym będą składane ci ofiary. Trwało to przez wiele lat, ale potem mieszkańcy miasta okazali ci nieposłuszeństwo i zgrzeszyli jak Adam i wszyscy jego potomkowie, ponieważ mieli ten sam zły impuls. 27 Wydałeś więc swoje miasto wrogom.

„Powiedziałem sobie:« Być może pozwolono Babilonowi zdobyć Jerozolimę, ponieważ ludzie, którzy tam mieszkają, są lepsi od nas ». Ale kiedy przybyłem do Babilonu, widziałem więcej grzechów, niż mogłem zliczyć, a teraz od trzydziestu lat widziałem tu wielu grzeszników. Byłem więc zakłopotany, kiedy zobaczyłem, jak tolerujesz grzeszników i nie karzesz ich, jak chronisz swoich wrogów, a jednocześnie niszczysz swój lud. Nie dałeś nikomu najmniejszej wskazówki, jak można zmienić te twoje drogi. Z pewnością Babilon nie jest lepszy od Jerozolimy. Żaden inny naród, poza Izraelem, nigdy was nie poznał ani nie przyjął waszych przymierzy. Izrael nigdy nie został wynagrodzony i nigdy nie czerpał korzyści ze swojej pracy. Wiele podróżowałem po innych narodach i widziałem, jak dobrze się im powodziło, chociaż nie przestrzegają Twoich poleceń. Zatem teraz, Panie, gdybyś zważył nasze grzechy na wadze w stosunku do reszty świata, byłoby zupełnie jasne, że ich grzechy są cięższe. Nigdy nie było czasu, aby ludzie tego świata nie zgrzeszyli przeciwko tobie; ale czy jakikolwiek inny naród zachował twoje przykazania, tak samo jak Izrael? Możesz znaleźć osoby, które to zrobiły, ale nie znajdziesz narodu, który to uczynił”.

Komentarz

Ezdrasz zadaje pytania Bogu chociaż we wstępie już jest odpowiedź że Izrael popełnił przestępstwa. Izrael zawarł przymierze a pod Górą Synaj tym samym zobowiązał się i przyjął jego warunki że jak nie będzie przestrzegał przepisów tego przymierza spadną nie niego nieszczęścia. Bóg nie zawarł przymierza z Babilonem i innymi narodami, nie są one objęte ani błogosławieństwem ani przekleństwem. Więc Bóg nie karał tych co nie przestrzegali jego prawa, aż do przekroczenia granic, jak w przypadku Sodomy czy świata przed potopem. Nie jest prawdą że Bóg nie dawał błogosławieństw Izraelowi od czasu zawarcia przymierza. Dopóki Izrael przestrzegał warunków przymierza żył w obfitości i pokoju. To jest oskarżenie Boga i to całkowicie fałszywe. Ezdrasz jako kapłan widział upadek ludu bo znał dobrze prawa Boże, więc tego typu pytania nie były pytaniami prawdziwego Ezdrasza.

Umysł ludzki nie może zrozumieć Bożych dróg

Anioł Uriel, który został do mnie posłany, odpowiedział: „Nie możesz nawet zrozumieć, co się dzieje na tym świecie. Czy myślisz, że możesz zrozumieć drogi Boga Najwyższego?”

„Tak, proszę pana!” Odpowiedziałam.

Anioł kontynuował: „Zostałem wysłany, aby poprosić cię o rozwiązanie trzech zagadek dotyczących tego, co dzieje się na tym świecie. Jeśli potrafisz mi wyjaśnić choćby jeden z nich, odpowiem na twoje pytania dotyczące Bożych dróg i nauczę cię, dlaczego rasa ludzka ma złe serce”.

„Zgadzam się, proszę pana” — powiedziałem.

Potem powiedział do mnie: „Dobrze! Jak zważysz kilogram ognia? Jak mierzysz metr sześcienny wiatru? Jak przywrócić miniony dzień?”

Odpowiedziałem: „Dlaczego zadajesz mi takie pytania? Żaden człowiek nie jest wstanie na to odpowiedzieć”.

Wtedy rzekł: „A co, gdybym cię zapytał, ile jest mieszkań na dnie morza? Ile rzek wpływa do wód pod ziemią? Ile rzek znajduje się nad kopułą nieba? Gdzie są wyjścia ze świata umarłych? Gdzie są wejścia do Raju?  Gdybym zadał ci te pytania, mógłbyś odpowiedzieć mi: „” Nigdy nie zstąpiłem do wód pod ziemią i nigdy nie wszedłem do świata umarłych. Nigdy nie poszedłem do nieba”.  Ale wszystko, o co cię pytałem, to ogień, wiatr i dzień, który właśnie minął — rzeczy, których doświadczyłeś. Jednak nie dałeś mi odpowiedzi.  Nie możesz nawet zrozumieć rzeczy, które znasz od dziecka.  Jak więc twój mały umysł może zrozumieć drogi Boga Najwyższego? Czy ktoś już zmęczony tym zepsutym światem może zrozumieć drogi niezniszczalnego Boga?”

Kiedy to usłyszałem, upadłem twarzą w dół na ziemię i powiedział do niego: „Byłoby lepiej, gdybyśmy się nigdy nie narodzili, niż musielibyśmy żyć w świecie grzechu i cierpienia, nie rozumiejąc, dlaczego tak się dzieje”.

Anioł Uriel odpowiedział: „Kiedyś poszedłem do lasu i usłyszałem, jak drzewa spiskują razem. Mówili: „Chodźmy na wojnę przeciw morzu i odepchnijmy je, abyśmy mieli więcej miejsca”. Ale fale morskie również knuły wspólnie i mówiły: „Podbijmy lasy i rozszerzmy nasze terytorium”. Ale całe spiskowanie drzew było bezużyteczne, ponieważ przyszedł ogień i zniszczył je. A planowanie morza było równie bezużyteczne, ponieważ piasek stał mocno i blokował jego ruch. Otóż, gdybyś był sędzią i decydował między nimi, co byś orzekł?”

Odpowiedziałem: „Obaj się mylili, bo drzewa należą do ziemi, a fale do morza”.

„Podałeś właściwą odpowiedź” — powiedział. „Dlaczego więc nie możesz znaleźć odpowiedzi na swoje własne problemy? Bo tak jak drzewa mają swoje miejsce na lądzie, a fale na morzu, tak ludzie tego świata mogą zrozumieć tylko to, co się dzieje na tym świecie, i tylko niebiańskie istoty mogą zrozumieć, co się dzieje w niebie”.

„Proszę, powiedz mi,” — zapytałem — „dlaczego więc dano mi zdolność zrozumienia czegokolwiek? Nie jestem zainteresowany pytaniem o to, co się dzieje w niebie; Martwię się tylko o to, co się o nas dzieje. Dlaczego Bóg pozwolił na zhańbienie Izraela przez obce narody? Dlaczego pozwolił, by naród, którego kocha, został przekazany władzy bezbożnych narodów? Dlaczego Prawo i przymierze dane naszym przodkom nic już nie znaczą? Dlaczego umieramy tak szybko jak owady? Dlaczego nasze życie jest krótsze niż oddech? Dlaczego Bóg uważa nas za niegodnych Jego miłosierdzia? Dlaczego Bóg nie robi nic, aby pomóc swojemu ludowi? To są pytania, które chcę zadać”. (6)

Uriel odpowiedział: „Jeśli pożyjesz wystarczająco długo, będziesz zaskoczony tym, co zobaczysz, ponieważ ten wiek szybko przemija. Ten wiek jest tak pełen nędzy i niedoskonałości, że nie może zawierać wszystkich błogosławieństw, które Bóg obiecał sprawiedliwym w nadchodzącym czasie. Zło, o które mnie pytałeś, już zostało zasiane, ale czas na jego żniwo jeszcze nie nadszedł. To zło musi zostać zebrane, a świat, na którym zostało zasadzone, musi zostać usunięty, zanim nadejdzie nowa era, w której ma być zasadzone dobro. Na początku czasu jedno ziarno złego nasienia zostało zasiane w sercu Adama. Zobacz, ile zła już wywołało! Pomyśl, ile więcej wyprodukuje, zanim zostanie ścięty i wymłócony w Dniu Sądu. Sam widzisz, jak wielki plon przyniosło to jedno złe ziarno. Jak straszne będą żniwa w Dniu Sądu, kiedy te niezliczone kłosy zostaną wymłócone!”

Wtedy zapytałem: „Jak długo musimy czekać, zanim to się stanie? Dlaczego nasze życie jest takie krótkie i pełne nieszczęścia?”

Uriel odpowiedział: „Nie spiesz się bardziej niż Bóg Najwyższy! Myślisz tylko o sobie, ale Bóg musi się troszczyć o każdego. Wasze pytania są takie same, jakie zadają dusze zmarłych prawych w miejscach, gdzie Bóg każe im czekać: „Jak długo musimy tu czekać? Kiedy nadejdzie dzień sądu, kiedy otrzymamy nagrodę? Archanioł Jeremiel odpowiedział im: „Stanie się to, gdy tylko cała liczba tych, którzy cierpieli tak jak wy, będzie tutaj. Albowiem Bóg odważył ten wiek, lata zmierzył i policzył dni. Nic się nie zmieni, dopóki czas nie przekroczy swojego z góry określonego biegu”.

„O Panie!” — odpowiedziałem — „wszyscy tu na ziemi jesteśmy tak niegodziwymi grzesznikami. Czy to możliwe, że z powodu naszego grzechu umarli sprawiedliwi muszą czekać na swoją nagrodę?”

Jego odpowiedź brzmiała: „Czy ciężarna kobieta może powstrzymać narodziny dziecka po upływie dziewięciu miesięcy?”

„Nie, Panie!, ona nie może” — odpowiedziałem.

I kontynuował: „W świecie umarłych miejsce, w którym Bóg gromadził dusze, jest jak łono. Z taką samą chęcią zwraca dusze powierzone jej od początku świata, jak kobieta która ma skończyć z bólami porodowymi. Kiedy to się stanie, otrzymasz odpowiedź na wszystkie swoje pytania”.

Spytałem: „Jeśli jeśli znalazłem łaskę w oczach twoich, że jestem w stanie to zrozumieć, powiedz mi jeszcze jedną rzecz? Czy czas, który ma jeszcze nadejść, jest dłuższy niż przeszłość, która już minęła? Wiem, jak długo minęła przeszłość, ale nie znam przyszłości”.