Bezpłatny fragment - Zjawisko anomii wśród młodzieży, czym jest i jak sobie z nią radzić

Michelle Enderson

03.11.2021r.

Zrzeczenie się odpowiedzialności

Zawarte w książce informacje i porady mają jedynie charakter edukacyjny i informacyjny, nie mogą zastąpić porady lekarza lub terapeuty. Sposoby opisane w książce są przewidziane i mogą być stosowane wyłącznie przez osoby dorosłe. Zawarte w książce porady dotyczą terapii niekonwencjonalnych i mogą być niezgodne ze stanowiskiem medycyny akademickiej. Autor nie jest lekarzem i jego porady nie mogą w żadnym wypadku zastępować konsultacji lekarskiej w tym psychologa, czy psychiatry. W przypadku choroby, a nawet tylko w przypadku ich prawdopodobieństwa, przed przystąpieniem do realizacji porad należy skonsultować się z lekarzem. Wszelkie porady zawarte w książce stosujesz wyłącznie na własną odpowiedzialność.

Czym jest Anomia

Wstęp

Podstawową ideą teorii anomii Roberta K. Mertona jest to, że większość ludzi dąży do osiągnięcia kulturowo uznanych celów. Stan anomii rozwija się, gdy dostęp do tych celów jest zablokowany dla całych grup ludzi lub osób. Rezultatem są dewiacyjne zachowania charakteryzujące się buntem, odwrotem, rytualizmem, innowacją, konformizmem.

Anomia polega na tym, że społecznie uznane cele, działania stają się niemożliwe do zrealizowania za pomocą ogólnodostępnych  i możliwych środków, co pociąga za sobą poszukiwanie odbiegających od normy sposobów ich osiągania.

Typologia Mertona modeli adaptacji

Aby móc poradzić sobie z tą presją, ludzie indywidualnie uciekają się do jednego z następujących 5 wzorców zachowań.

Konformizm
Akceptacja celów kulturowych i adaptacja do zmian społecznych, wynikająca z świadomego bądź nieświadomego wpływu innych ludzi na nasze zachowania.

Innowacja
Akceptacja celów kulturowych jednak nieuznawanie środków prawnych do osiągnięcia ty celów, wprowadzając własne koncepcje na osiągniecie zamierzonego celu.

Rytualizm
Porzucenie celów kulturowych i utrzymanie środków prawnych do osiągnięcia zamierzonego celu.

Antykolektywizm
Całkowite odrzucenie celów kulturowych i środków prawnych.

Bunt
Zwalczanie celów i środków do zmiany struktur społecznych.

Według Mertona ludzie z niższych warstw społecznych mają tendencję do uciekania się do takich środków, ponieważ mają mniej możliwości niż wyższe warstwy do osiągnięcia celów kulturowych.

Cele dla polityki Państwa

Teoria anomii Mertona odnosi się do często cytowanego związku między polityką społeczną i kryminalną. Ponieważ przestępczość w postaci innowacji (a nawet odwrotu i buntu) jest wynikiem nierówności społeczno-strukturalnych, ich rozwiązanie musi być zadaniem polityki kryminalnej. Osobom słabszym ekonomicznie należy pozwolić na awans do wyższych warstw społecznych, lub przynajmniej uzyskać pomoc w odpowiednim osiągnięciu ich celów.

Im mniej społeczeństwo charakteryzuje się nierównością społeczną, tym mniej ludzi będzie wykazywało zachowania patologiczne. Celem musi być zatem prawdziwe państwo socjalne i opiekuńcze, w którym każdy może osiągnąć cele kulturalne za pomocą legalnych środków.

Krytyczne uznanie i trafność

Teoria anomii Mertona ma głównie charakter utylitarny, oznacza to, że ludzie działają przestępczo, ponieważ brakuje im alternatywnych możliwości, utylitaryzm charakteryzuje się zachowaniem ludzi, którzy uważają, że cel uświęca środki, a wszystko to co jest pożyteczne i pomaga osiągnąć cel jest dobre. W tym kontekście Merton wyjaśnia przestępstwa pieniężne, takie jak rabunek lub włamanie, ale nie przestępstwa takie jak morderstwo lub gwałt. Ze względu na brak dostępu do legalnych środków do osiągnięcia celów, Merton wyjaśnia przestępczość tylko w obrębie klasy niższej, ponieważ można założyć, że klasa średnia i wyższa faktycznie ma te środki do swojej dyspozycji i nic ich nie ogranicza, ani nie zmusza do podejmowania radykalnych, niedopuszczalnych kroków, aby osiągnąć, choćby minimum egzystencji jaką potrzebują do normalnego życia. Dostęp do nielegalnych środków nie jest w tym przypadku brany pod uwagę. Co więcej, Merton nie odpowiada na pytanie, dlaczego ludzie reagują inaczej w sytuacjach stresowych. — Dlaczego ktoś staje się rytualistą lub innowatorem? Ponadto nie ma dokładnego wyjaśnienia terminów. Termin „cele kulturowe” jest niedostatecznie opisany.

Rzeczy które mogą powodować bunt, depresje wśród nastolatków

Wstęp

Okres dojrzewania może być bardzo burzliwym i trudnym czasem, nawet dla dobrze przystosowanego nastolatka. Depresja uderza zarówno w nastolatków, jak i dorosłych i może mieć daleko idące konsekwencje, gdy młodzi ludzie cierpią na trudności emocjonalne, których nie są pewni, jak sobie z nimi mogą poradzić. Po zauważeniu objawów depresji ważne jest, aby uzyskać pomoc i leczenie, których potrzebują oraz zrozumieć źródło depresji. Może to pomóc w łatwiejszym zarządzaniu sytuacją dla wszystkich zaangażowanych. Chociaż nie jest to w żadnym wypadku wyczerpująca lista wszystkich przyczyn depresji u nastolatków, te dziesięć sytuacji może być bardzo częstymi czynnikami przyczyniającymi się do depresji.

Dziedziczność

Niektórzy ludzie są genetycznie predysponowani do cierpienia na depresję. Jeśli rodzic lub bliski krewny ma problemy z depresją, wtedy nastolatek może cierpieć z powodu dziedziczności, która czyni go bardziej podatnym na stres i depresję.

Lęk społeczny lub presja rówieśników

W okresie dojrzewania nastolatki uczą się, jak poruszać się w złożonym i niepokojącym świecie interakcji społecznych w nowy i skomplikowany sposób. Popularność jest ważna dla większości nastolatków, a jej brak może być bardzo denerwujący. Pojawienie się presji rówieśników, aby spróbować nielegalnych środków takich jak narkotyki, picie alkoholu, lub innych eksperymentalnych zachowań, może być również traumatyczne dla nastolatków, którzy nie są chętni do próbowania takich rzeczy, ale boją się zaszkodzić swojej reputacji poprzez odmowę.

Niska samoocena

Bycie nastolatkiem nie jest łatwe dla poczucia własnej wartości. Od zmieniającego się ciała do pojawienia się pryszczy, może się wydawać, że sama Matka Natura spiskuje przeciwko nim, aby negatywnie wpłynąć na ich poziom pewności siebie. Kiedy poziom samooceny spada poniżej pewnego punktu, nierzadko zdarza się, że nastolatki wpadają w depresję.

Poczucie bezradności

Wiedząc, że na poziomie osobistym na nastolatków będą miały wpływ rzeczy, nad którymi nie będą mieli kontroli, może to łatwo wrzucić każdego w spiralę depresji. Poczucie bezradności i bezsilności często idzie w parze z walką z depresją i może sprawić, że istniejący stan będzie jeszcze bardziej dotkliwy.

Ważne jest, aby dziecko porozmawiało z lekarzem lub psychologiem o wszelkich obawach dotyczących dobrego samopoczucia emocjonalnego, zwłaszcza jeśli podejrzewacie, że wasze dziecko może cierpieć na depresję. Depresja jest bardzo realną dolegliwością, która wymaga leczenia i nie jest czymś, czym należy się zająć bez pomocy lekarza. Lekarz rodzinny lub pediatra powinien być w stanie pomóc określić najlepszy sposób działania, jeśli nastolatek ma do czynienia z depresją, w tym skierowanie do terapeuty lub przepisanie odpowiednich leków.

Rodzinne zmagania finansowe

Nastolatki zwykle nie są żywicielami rodziny w swoim gospodarstwie domowym ani odpowiedzialnymi osobami za zrównoważenie budżetu, ale to nie znaczy, że nie mają wpływu na niepewną sytuację finansową w rodzinie. Świadomość, że pieniądze są napięte, może być bardzo niepokojącą sytuacją, zwłaszcza jeśli nasz podopieczny martwi się możliwością utraty domu lub standardu życia, do którego jest przyzwyczajony.

Romantyczne problemy

W okresie dojrzewania romantyczne uwikłania stają się znacznie bardziej znaczącą częścią życia młodzieży. Od rozstań po nieodwzajemnione uczucie, istnieje mnóstwo sposobów, w jakie pączkujące życie miłosne może spowodować depresję u nastolatków.

Rozdzielenie lub rozwód rodziców