„Zapisane w ciszy — tam, gdzie milczenie tka pamięć”

Niektóre wiersze przeczytałem raz i przeszły obok, inne — zostały. I właśnie przez te „zostające” uważam, że to dobra poezja. Bez nadęcia, bez efekciarstwa. Jest w tym uważność i dojrzałość. Wiersze, które mówią nie wprost, ale jednak bardzo wyraźnie. Spokojna, ale poruszająca książka.

Ach, ta cicha woda. Zawsze była dojrzalsza niż na swój wiek, ale ta książka naprawdę mnie zaskoczyła. Kto by pomyślał, że w wieku 25 lat wyda tomik.Tyle w niej głębi, wyczucia, mądrego milczenia między słowami. Naprawdę poruszające. Jestem dumna.

Zbiór Poezje wybrane Szymborskiej to esencja polskiej poezji – mądra, błyskotliwa i wzruszająca. Każdy wiersz to mały świat pełen ironii, refleksji i subtelnej emocji. Czyta się powoli, z podziwem i zachwytem. Krótko mówiąc – poezja, która zostaje w sercu na długo.

Nie spodziewałam się wiele, a jednak coś we mnie zostało. Cisza w tych wierszach mówi więcej niż niejedna głośna książka. Prosto, ale uczciwie. Warto.

Przeczytałem z ciekawością — to poezja, która nie narzuca się formą, ale zostaje w głowie. Cisza, prosty język, trafne obrazy. Wiersze do powolnego czytania i wracania, nie na jeden raz. Widać, że napisane są z uważnością i bez sztuczności.