Bezpłatny fragment - Zakamarki duszy

Joanna Flunt & Marian Flunt

ZAKAMARKI DUSZY

Tomik wierzy

Grafika na okładce, przód:

Joanna Flunt (archiwum)

Zdjęcia zawarte w tomiku wykonali:

Joanna Flunt (archiwum )

Marcin Flunt (archiwum)

Marian Flunt

Barbara Głowiszyn

Dedykuję ten tomik

moim kochanym dzieciom,

córeczce Joannie i synowi Marcinowi,

których bardzo Kocham,

choć nie ma ich już wśród nas

„Oczy są zwierciadłem duszy.

Przeczytasz wiersz, a otworzy się dusza”

Joanna Flunt ur. 22.01.1977r odeszła 07.09.2007r

„Popatrz, przeczytaj i oddaj się refleksji”

Marcin Flunt ur.30.12.1981r odszedł 04.08.2015r

SZCZEGÓLNE PODZIĘKOWANIA KIERUJĘ

DO MOJEJ KOCHANEJ CZESŁAWY ZA POMOC

W PRZEJŚCIU W ŻYCIU DWUKROTNIE

TAK TRUDNYCH CHWIL ORAZ ZA MOTYWOWANIE

MNIE I POMOC PRZY TWORZENIU TEGO DZIEŁA

* * *

Rozbija się pragnienie o brzegi serca

wypełnia mnie całą

oplata ciało i myśli

jestem jedynym wielkim pragnieniem

rozpycha się pożądanie po kątach duszy

przebiega dreszczem po skórze

zagląda pod powieki

jestem jedynym wielkim pożądaniem

wyrywa się namiętność ściskana w dłoniach

wybucha tysiącem wulkanów

i spływa gorącą lawą po koniuszkach palców

jestem jedną wielką namiętnością

Joanna Flunt

Pokusa

Jesteś pokusą

której nie potrafię się oprzeć

kusisz bezkresną głębią oceanów

uśpioną pod powiekami

mamisz słodyczą świeżego miodu

drzemiącą w kącikach warg

wabisz czułym szeptem

ciepłym oddechem

rozpieszczasz skórę

samym tylko istnieniem

wołasz co noc

moje spragnione usta

a ja nie potrafię się bronić

nie chcę…

lecę do twych dłoni

jak ćma do świecy

i cieszę się

że za chwilę spłonę

jesteś pokusą

której nie można się oprzeć

a wszystko przez miłość…

Joanna Flunt

* * *

ukryj mnie w swych ramionach

schowaj przed chłodem nocy

otul najsłodszym szeptem

ogrzej ciepłym oddechem

wypełnij dotykiem

aż po koniuszki palców

i opleć tysiącem pocałunków

chcę poczuć każdy gest

chcę zanurzyć się w rozkoszy

chcę spłonąć…

Marian Flunt

Płomienny erotyk

moja skóra płonie

płomienie wiją się

aż po same oczy

strzelają iskry w niebo

i spadając giną

gdzieś we włosach

ogniste języki

bezlitośnie oplatają mi piersi

zapętlają się wokół ud

dziką czerwienią

gwałtownie wnikają w usta

wsuwają się głęboko

i nikną gdzieś we mnie

spopielają myśli

roztapiają oddech

moje bezbronne biodra

zastygły w bezruchu

i czekają na śmierć

tak jest co noc…

gdy spoglądasz na mnie

spod jedwabnych rzęs

Joanna Flunt

Coraz mniej mnie każdego ranka…

zgasło spojrzenie

umilkły usta

zasnęły myśli

pogubiły się słowa

coraz trudniej

wskrzeszać iskry życia

jak mgła poranna rozpływam się

przeciekam przez palce

i tylko jeszcze krople rosy

kołyszą się na powiekach

moja dusza chora z tęsknoty

marnieje z każdym oddechem

zastyga w bezruchu

płacze

coraz mniej mnie każdego ranka

…wróć!!!

Marian Flunt

* * *

tak trudno zrozumieć

moje szaleństwo

co noc szukam w sobie odpowiedzi

spaceruję krętymi ścieżkami myśli

i zawsze się zgubię

nawet gdy księżyc w pełni

zadziwia mnie mój własny obłęd

jak można tak kochać

drugiego człowieka?

moje serce milczy

czerwieni się ze wstydu

bo nie zna odpowiedzi

potrafi tylko bić bezmyślnie

co noc karmi się jednym słowem

kocham — kocham — kocham

głupie serce

nie daje mi zasnąć…

Joanna Flunt

Niemoc

zaplątałam się w pajęczynie myśli

utknęłam w sieci z nic nieznaczących wyrazów

jestem jak bezbronna mucha

jak ryba czekająca na śmierć

na nic moje szamotanie

z każdym ruchem zapętlam się coraz bardziej

powoli gasną wszystkie promyki nadziei

…dziwna jest ta niemoc

Joanna Flunt

* * *

widzę cię

w każdej kropli rosy

w spadającym liściu

w obłoku na niebie

słyszę cię

w cichym szumie drzew

w świergocie ptaków

w szemrzącym strumieniu

czuję cię

w każdym powiewie wiatru

w deszczu spływającym po twarzy

w ciepłym promieniu słońca

jesteś wszędzie

więc dlaczego

każdy fragment mojej duszy

każda cząstka mnie

tak bardzo tęskni za tobą

Marian Flunt

Słoneczne wyroki

jestem palącym słońcem

spopielam ludzkie myśli

zapalam puste słowa-

— topią się jak rozgrzany wosk

wysuszam naiwne spojrzenia-

— kurczą się

kruszeją i gasną

wypełniam półcienie

zaglądam w półmroki

oślepiam szarości

sączę się żarem

z przepastnego nieba

ziemia skwierczy

pod moim oddechem

nic nie zostanie

…tylko proch

jestem palącym słońcem

spopielam ludzkie twarze

na każdego kto mnie dotknie

wydam wyrok śmierci

Joanna Flunt

Oczekiwanie

sączą się senne minuty

powoli kropla po kropli

mijają mnie co drugi oddech

przeciekają przez palce

wypełniając puste kieliszki

po winie

rozgrzanym woskiem

spływają z wierzchołków

dogasających świec

niektóre kołyszą się

na moich rzęsach

zaglądają pod powieki

rzeźbią słone ścieżki

na bladych policzkach

i smutnej szyji

z każdym dotykiem

raniąc coraz boleśniej

słyszę ich ciche rozmowy z księżycem

szepczą o tobie

a ja milczę

…i czekam

Marian Flunt

Nie wystarczy

nie wystarczy

otulić Cię spojrzeniem

i zamknąć Twój obraz

pod powieką

nie wystarczy

dotknąć Cię

tysiąc razy

i spragnionymi palcami

zapleść rozkosz

we włosy

nie wystarczy

ukryć w dłoniach

twój zapach

i zachować

na udach

wszystkie

słodkie pocałunki

nie wystarczy

by pojąć

dlaczego kocham cię

tak bardzo

Joanna Flunt