Bezpłatny fragment - Zaczarowany świat baśni - część II

Z dedykacją dla

Bartosza Jasinowskiego

i Julii Trybuły

Wstęp

Baśnie pozwalają czytelnikowi przenieść się do magicznego świata, w którym dobroć zawsze zwycięży ze złem. Są to wspaniałe utwory zarówno dla dzieci, młodzieży ale i dla starszego czytelnika, który także chętnie i często sięga właśnie po baśnie. Postanowiłem wydać drugą część książki z moimi baśniami pt. „BAŚNIE Z ZACZAROWANEGO ŚWIATA”. Druga część tego zaczarowanego świata składa się z trzech baśni:

„BAŚŃ O ELFACH I KRÓLEWNIE ARIADNIE”, „BAŚŃ O KRÓLEWICZU ERNEŚCIE I ZACZAROWANEJ PIOSENCE”, „BAŚŃ O KRÓLEWNIE SYLWANIE I TAJEMNICZYM OGRODZIE”. Dziękuję Robertowi Ratajczakowi za pomoc w opracowaniu okładki i ilustracje we wnętrzu książki.

Dariusz Paweł Trybuła

„Baśń o elfach i królewnie Ariadnie”

Dawno, dawno temu w przecudnym królestwie Elfów trwało lato. Mieszkały one w lesie w domkach przypominających grzyby. Wszystkie Elfy cieszyły się z dobrej pogody, bo mogły całymi dniami bawić się i pracować w lesie. W królestwie stał duży zamek, w którym mieszkała królewska rodzina władająca całym królestwem. Elfy chętnie pomagały królowi Mefisto, który zawsze odnosił się do nich z szacunkiem i pozwalał przebywać w zamku. Król Mefisto był bardzo mądrym i prawym władcą lubianym przez okolicznych mieszkańców. Jego żona, królowa Aurelia wspierała męża a jej największym oczkiem w głowie była córka, królewna Ariadna. Dziewczyna była bardzo uśmiechnięta i uwielbiała kwiaty. Włosy miała długie, gęste i czarne a oczy brązowe. Ariadna zawsze skupiała wokół siebie dużo uwagi, dlatego w zamku i w ogrodzie królewskim pełno było dzieci z wioski oraz elfów. Wszyscy razem doskonale się bawili. Król Mefisto cieszył się, że jego córka wprowadza tyle radości w całej okolicy.

Spokój w królestwie próbowała zakłócić zła wiedźma Melpomena, ale do tej pory wszelkie jej próby kończyły się porażką. Wiedźma przysięgła sobie, że zemści się na królu Mefisto.

Pewnego razu, w słoneczny dzień już od samego rana wszystkie zwierzęta w lesie i ptaki były jakieś niespokojne. Tego dnia elfy, dzieci i królewna Ariadna postanowili pomóc staruszce Arlecie mieszkającej w chacie na skraju lasu. Zawsze chętnie jej pomagali, a staruszka w ramach podziękowania częstowała wszystkich wspaniałym ciastem malinowym.

Przyjaciele nie spodziewali się tego, że w tym samym czasie zła Melpomena szykowała straszliwy plan zemsty na królu Mefisto.

Tymczasem elfy wpadły na pomysł, że zorganizują zabawę w lesie. Tak też się stało. Wszyscy bawili się wspaniale a najlepiej królewna Ariadna i jej najlepszy przyjaciel Aleks. Melpomena widząc w swojej szklanej kuli zabawę w lesie była bardzo wściekła. Wybrała się do lasu i dość szybko zaczęła wprowadzać swój plan w życie. Nagle pogoda zaczęła się zmieniać, na niebie pojawiły się czarne chmury i zerwał się silny wiatr. Pokazała się wredna Melpomena …

— Pożałujecie, że tak dobrze się tu bawicie! — krzyknęła ze śmiechem zła wiedźma.

— Czego od nas chcesz zła czarownico?! — zapytała staruszka Arleta.

— Przyszłam tu w jednym celu, zemścić się na królu Mefisto.

— Odejdź stąd — krzyknęły zdenerwowane elfy.

W tej chwili zapadła ciemność i słychać było tylko głośny i przeraźliwy śmiech Melpomeny. W mgnieniu oka nastała cisza i przyjaciele ucieszyli się, że czarownica sobie poszła. Niestety nikt nie mógł znaleźć Ariadny. Poszukiwania w lesie nie przyniosły rezultatu. Elfy zaniepokojone długą nieobecnością królewny Ariadny postanowiły zawiadomić jej rodziców. Razem z Aleksem udali się do zamku …

— Królu, królu stała się rzecz straszna — krzyczały elfy.

— Co się stało? — zapytał król Mefisto.

— Byliśmy w lesie, gdy zjawiła się zła czarownica Melpomena i krzyczała, że musi się na waszej wysokości zemścić! — powiedział zdenerwowany Aleks.

— Co się stało? Gdzie jest Ariadna? — zapytał zaniepokojony Mefisto.

— Właśnie nie wiemy. Szukaliśmy jej w lesie. Chyba Melpomena ją porwała — powiedział zasmucony Aleks.

Król Mefisto rozgniewał się i wezwał swoich rycerzy. Dość szybko ustalili, że Melpomena uwięziła Ariadnę w wieży swojego przerażającego pałacu na wzgórzu. Pilnowały ją dwa smoki. Ojciec Ariadny ogłosił, że ten który uratuje jego córkę zostanie jej mężem. Zgłosiło się sporo kandydatów z okolicy i z sąsiednich królestw. Niestety nikomu z nich nie udało się uwolnić królewny. Wszyscy zginęli w walce ze smokami.

Pewnego dnia do króla przybył Aleks …

— Królu, pora na mnie! Teraz ja podejmę próbę uwolnienia królewny, mojej kochanej Ariadny. Muszę ją uwolnić!

— Dobrze Aleksie — dodał król Mefisto. Tylko uważaj na siebie.

Młodzieniec wyruszył do pałacu Melpomeny. Na samym początku musiał przechytrzyć smoki. Nie było łatwo, ale Aleks pokazał swoją moc, siłę i odwagę. Po ciężkiej bitwie pokonał smoki. Melpomena próbowała mu przeszkodzić, ale z pomocą przyszły elfy i inni z okolicy. Aleksowi udało się przechytrzyć złą czarownicę. Spadła ona do fosy, w której były wodne stwory. Melpomena nie miała z nimi szans i zginęła.