Bezpłatny fragment - Zabawy z chustą animacyjną w przedszkolu i szkole

Wstęp

Zabawy z chustą animacyjną bawią najmłodszych już od wielu lat. Niemniej wciąż powstają nowe pomysły na wykorzystanie tego niezwykłego rekwizytu w pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym i szkolnym. Postanowiłam zebrać swoje autorskie pomysły, sprawdzone zabawy oraz niewątpliwe hity w pracy z najmłodszymi i przekazać dalej. Łącznie znalazło się tutaj 65 zabaw, które wykorzystuję w mojej pracy zawodowej jako animator, nauczyciel oraz trener edukacyjny.

Każda z tych zabaw była częścią mojego autorskiego szkolenia doskonalącego „Zabawy z chustą animacyjną w przedszkolu i szkole”. Warsztat trwał około sześciu godzin i ewoluował przez lata. Wszystkie opracowane w książce ćwiczenia znalazły zwolenników wśród małych podopiecznych i zostały wykorzystane na zajęciach. Każda z zabaw została przypisana do jednej z ośmiu kategorii, które pozwalają w łatwy sposób odnaleźć odpowiadającą nam tematykę.

Mam nadzieję, że wiedza zawarta w tej książce będzie inspiracją do wspaniałych i ciekawych zajęć z dziećmi.

                                                       Udanej zabawy!

Magdalena Sowińska

Zabawy z chustą animacyjną

I — Zabawy integracyjne

Kolorowe wycieczki

Część I:

Uczestnicy trzymają napiętą chustę pod brodą. Prowadzący wymienia kolory widoczne na klinach materiału. Osoby stojące przy wywołanym kolorze wbiegają pod chustę i zamieniają się szybko miejscami.

Część II:

Prowadzący prosi dzieci, aby zapoznały się z jak największą ilością osób mówiąc: „Nazywam się (imię dziecka). A Ty jak masz na imię?”. Następnie podobnie jak w pierwszej turze uczestnicy trzymają chustę pod brodą, a prowadzący wymienia imiona dzieci. Wywołane osoby wbiegają pod chustę i zamieniają się miejscami.

Miś Zdziś

Wszyscy uczestnicy siadają w kręgu na chuście animacyjnej (najlepiej każdy na swoim kolorze). Prowadzący trzyma w rękach misia i mówi: „To jest Miś Zdziś, którego dostałam/em od Kasi i ja — Magda, przekazuję go dalej.” Następnie podaje zabawkę następnemu uczestnikowi, który ma za zadanie powtórzyć całą formułkę " „To jest Miś Zdziś, którego dostałam/em od Magdy i ja — (imię dziecka), przekazuję go dalej.” Runda się kończy, gdy miś wróci do rąk osoby prowadzącej zabawę.

Wszyscy Którzy

Uczestnicy stoją w kręgu trzymając za uchwyty rozłożoną chustę. Prowadzący mówi „Wszyscy, którzy mają coś niebieskiego (lubią czekoladę, znają piosenkę o żabce) przebiegają pod chustą”. Jeśli to stwierdzenie pasuje do uczestnika to puszcza uchwyt i przebiega pod podniesioną chustą szukając nowego miejsca.

Kogo brakuje

Wszyscy uczestnicy zamykają oczy trzymając chustę wysoko pod brodą (na stojąco), a prowadzący chodzi wokół kręgu i dotyka ramienia jednej osoby. Wybrany wchodzi pod chustę, a reszta na umówiony znak otwiera oczy i próbuje zgadnąć kogo brakuje.

Imię na trzy cztery

Prowadzący dzieli grupę na dwie drużyny i oddziela je chustą. Każda z nich wybiera swojego przedstawiciela, która wysuwa się nieco bliżej materiału. Kiedy chusta zostaje opuszczona to przedstawiciele grup muszą krzyknąć jak najszybciej imię przeciwnika. Punkt zdobywa drużyna, której przedstawiciel szybciej krzyknął imię rywala.

Perskie oczko inaczej

Uczestniczy trzymają chustę pod brodą. Wybrane dziecko mruga jednym okiem (puszcza oczko) do wybranej osoby. Jeśli sygnał został prawidłowo odebrany to oboje wbiegają pod chustę i zamieniają się miejscami. Sygnał może jednocześnie nadawać wiele osób.

II — Współdziałanie i współpraca

Góra-dół