Bezpłatny fragment - Za kulisami uczuć

W każdym z nas drzemie siła, która czasami chowa nas w cieniu obaw. Ale gdy odważymy się sięgnąć po nasze marzenia, każdy ból staje się przewodnikiem, wzbogacając nasze serce o głębsze zrozumienie siebie i świata, aż wreszcie otwieramy się na pełnię życia.

W teatralnym zapomnieniu

Myślałeś, że grając,

Będziesz jak zając,

Uciekając od twej

wewnętrznej maski.

Lecz wpadłeś w swe

wewnętrzne oklaski.

Bez żadnej łaski.

Myślałeś, że na scenie,

Będziesz sunął jak po

niebie,

Twojej dochodowej

glebie.

Lecz gdy ucichną

oklaski,

I ustaną aktorskie

blaski,

To ty zostaniesz już bez

żadnej kaski,

Z Fałszywych ust

usłyszysz werbalne oklaski.

Nie pomyślisz wtedy

— taki byłem dziarski?

Dlaczego ucichły me

wielowiekowe oklaski?

Bo stałeś się chamski,

Dla osoby,

Która pragnęła usłyszeć

tylko twoje prywatne

oklaski, bez żadnego

przymusu i łaski.

Łatwo się gra,

zakładając maski,

Pełne obłudnych

obietnic zatrzaski.

Lecz gdy zdejmiesz ją

pewnego dnia,

Zobaczyć, że jest bez

dna,

Bo twoją maską byłam

ja,

Która teraz gra.

Mgnienie spojrzenia

Myślałam godzinami,

jak to będzie, gdy będę

mogła znowu zatapiać się

w blasku Twoich

oczu.

Mgnieniu spojrzenia.

Przeistoczyć się z cienia

w stan tworzenia

kolejnego magicznego

tchnienia — wspólnego

kolejnego wspomnienia.

Przepełniona emocjami

następnego dobrego

marzenia.

Gdy zobaczyłam Cię

po tak długim czasie,

W twoim słynnym

niedoczasie,

Poczułam tylko żal po

stracie.

I ogromny lęk,

Gdzie twój wyjątkowy

dźwięk.

Podeszłam, otulona

czarnym smutkiem mej

wewnętrznej udręki,

Aby uszczuplić jej

wdzięki.

Ty bezsilny, z oznakami Twojej

wewnętrznej

męki

Stałeś naprzeciwko

mnie,

Po słowach wsparcia,

uśmiechając się.

Dałeś mi siłę, ale

zacząłeś otwierać

następną Minę,

z napisem — szczęście na

chwilę.

Lecz słowa rozstania,

tak silnego doznania

nie uleczyły ran mojego

wewnętrznego

rozerwania,

Nakleiły plaster

wiecznego trwania

z napisem — do

ponownego spotkania.