Bezpłatny fragment - Z mojej przeszłości.

Mojej Mamie

„Inni”

Pukasz do okien

jak deszcz w szyby.

Przychodzisz z wiatrem

i jak wiatr odchodzisz.

A ja?

Jestem jak mgła.

Czasem się pojawiam

pokazując twarz.

Czasem mnie nie ma.

Jestem niewidzialna,

niby ukryta pośród chmur.

Razem nie możemy się spotkać,

razem nie umiemy żyć.

A jednak tak wiele nas łączy.

„Piasek na plaży”

Ludzie są jak piasek na plaży.

Wszędzie jest ich pełno.

Nigdy nie znikają.

Czasem odchodzą

a na ich miejscu pojawiają się inni.

Są niemi, bezimienni,

prawie obcy.

Ciągle niedostępni,

ale tacy obecni.

Jak piasek na plaży.

„Zegar”

Odmierzasz każdą godzinę mojego życia.

Każdą minutę, sekundę.

Nigdy się nie kończysz.

Byłeś, będziesz.

Chociaż można cię zatrzymać

Ty nadal liczysz mijające sekundy,

chwile radości

i smutku.

I chociaż cię zatrzymam,

wyrzucę z mego życia,

niczego to nie zmieni.

Nie ty, to ktoś inny

będzie odliczał czas.

„My”

Zatraceni w marzeniach

szanujemy wszelkie wspomnienia,

to, co było nam bliskie,

szczęśliwe i miłe.

Nie myślimy o bólu,

o smutku, rozpaczy.

Pamiętamy tylko dobre chwile.

I tak będzie zawsze.

To, co złe przesłonimy zasłoną

Naszych marzeń i snów.

„Kamień”

Słońce rozgrzewa

leżący na piasku kamień.

Upalne lato.

Ciepły wiatr.

Śpiew ptaków i owadów.

Rozgrzany kamień stygnie

leżąc na piasku.

Jesień się zbliża.

Wiatr ochładza twarze.

Ptaki milczą.

Biały puch ogarnął kamień

leżący na piasku.

Zima króluje.

Zimny wiatr przeszywa nasze ciała.

Nie ma ptaków.

I nagle pojawia się słońce,

które znów rozgrzewa kamień.

Wiatr jest cieplejszy.

Słychać ptaki, które powróciły.

To wiosna.

„Świat”

Na całym świecie jest tyle miejsc,

wspaniałych, pięknych.

Chciałoby się tam być

choć przez chwilę.

Drobną chwilę mieszkać

z dala od trosk i kłopotów.

Drobną chwilę mieć innych znajomych.

Mieć inne życie.

Lecz pomimo, iż na całym świecie

Jest tyle wspaniałych miejsc,

Wolisz to jedno, w którym mieszkasz, żyjesz.

W którym się wychowałeś.

„Woda”

Woda drąży swe ścieżki

gdziekolwiek zechce.

Jest silna, potężna,

nieobliczalna.

Nie można z nią wygrać,

chociaż można ją usidlić.

Lecz ona i tak odejdzie,

kiedy zechce.

Zerwie tamy,

zniszczy ogrodzenia

i popłynie dalej,

by drążyć swe ścieżki.

„Niebo”

Błękitne chmury na niebie

oznaczają spokój.

Ciemne, gęste,

zwiastują gwałtowną burzę.

Są jak życie.

Raz lepsze, raz gorsze.

Zaskakują, dziwią.

Żyją własnym życiem.

Czasem ich nie widać,

lecz one są gdzieś wysoko.

Delikatne, spokojne,

czasem gęste, złe.

Żyją tak, jak chcą.

W swoim świecie.

I chociaż ciągle ingerują w nasze życie,

są tylko jego cząstką,

nieuchwytną materią.

Dziś są, jutro ich nie ma.

To przybysze

z innego świata.

„Wieczni królowie”

Jeszcze raz spojrzeć w niebo,

któregoś pięknego wieczoru.

Rozpoznać gwiazdy

migoczące nad głowami milionów.

Podziwiać je,

rozmawiać z nimi.

I czekać.

Czekać, aż odpowiedzą.

Lecz wieczni królowie milczą,

spoglądając na nas

swoim gniewnym wzrokiem.

I chociaż wydaje się nam,

że wszystko ma swój kres,

oni zawsze będą na niebie.

Niezniszczalni królowie

strzegący drogi do innego świata.

„Strata”

Błądzisz.