Bezpłatny fragment - Wybrane zagadnienia z języka angielskiego

Wybrane zagadnienia z języka angielskiego

W niniejszym materiale znajdziesz wybrane zagadnienia z języka angielskiego, które zazwyczaj sprawiają największe kłopoty przed egzaminami czy testami.

Pojawiają się tu następujące tematy:

— Past Simple

— Used to

— Past Continuous

— Present Perfect

— Mowa zależna

— Tryby warunkowe

— Strona bierna

— Czasowniki frazowe

— Question tags

— Pytania i zagadnienia najczęściej pojawiające się na egzaminach ustnych

— Trochę ćwiczeń z wybranych zagadnień (z odpowiedziami)

1. Past Simple

Jest to czas przeszły prosty, dokonany.

Używamy go mówiąc o czynnościach już wykonanych lub o sytuacjach, które miały miejsce w przyszłości, kiedy chcemy powiedzieć o czynnościach, sprawach definitywnie zakończonych. Często określamy dokładny lub przybliżony czas zakończenia lub wydarzenia (yesterday, a week ago, ten days ago, last Monday, last year, etc.)

· Budowa zdań w czasie Past Simple

— twierdzenie

W twierdzeniach używamy form przeszłych czasowników. Czasowniki dzielą się na:

— regularne (dodajemy do czasownika końcówkę — ed, lub — d jeżeli forma podstawowa czasownika kończy się na „e”; natomiast gdy czasownik kończy się na –y, zamieniamy „y” na „i” + dodajemy -ed). Czasownik w czasie Simple Past jest taki sam dla każdej osoby.

Np.: study — studied

cook — cooked

smile — smiled

connect — connected

— nieregularne (forma czasownika nieregularnego w czasie Past Simple zazwyczaj znacznie różni się od formy podstawowej) — nie ma innego sposobu niż nauczyć się ich na pamięć. To ta słynna „druga kolumna” w tabelkach na końcu szkolnych podręczników. A oto przykłady form nieregularnych:

go — went

see- saw

eat — ate

buy — bought

do — did

have — had

can — could

to be — was (1 i 3 os. l. poj)/ were

Twierdzenie tworzymy w następujący sposób:

Osoba + forma przeszła czasownika + reszta zdania.

You bought a new car last week.

When I was a child I had a nice, little dog.

I did my homework last evening.

— pytania

W pytaniach obowiązują dwie reguły. Z czasownikami „to be, can, have — w czasie Simple Past –> was/ were, could, had” tworzymy pytania za pomocą inwersji (przestawiamy czasownik przed osobę). Z pozostałymi czasownikami tworzymy pytania za pomocą operatora DID, który w krótkich pytaniach możemy tłumaczyć jako „czy?”. Tak więc:

DID + osoba + czasownik w formie podstawowej!!! + reszta zdania.

Did you go to school yesterday?

Did she visit you last weekend?

W pytaniach operator przejmuje funkcje wskazywania czasu Past Simple!!! Forma czasownika na przeszłą zmienia się jedynie w twierdzeniu!

Jedynie w pytaniach z „was/ were, could, had” pozostawiamy formę przeszłą czasowników po dokonaniu ich inwersji.

Were you at school yesterday?

Had she got a pet when she was a child?

Could anybody help you?

— przeczenia

Osoba + DID + NOT + czasownik w formie podstawowej!

np.: I did not go to school yesterday.

Uwaga do zapamiętania: Czasownik zmienia swoją formę jedynie w twierdzeniach! (poza pytaniami tworzonymi przez inwersję czasownika) W pytaniach i przeczeniach operator DID wskazuje na formę przeszłą.

2. Used to

Used to — określa zwyczaje z przeszłości. Np.: I used to smoke but I do not smoke now. — Kiedyś zwykłem palić ale nie palę obecnie.

—

Twierdzenie:

Osoba + used + pełna forma bezokolicznika (to do, to read, to live, etc).

I used to read more. — zwykłem czytać więcej (kiedyś)

She used to sing better. — ona zwykła lepiej śpiewać (dawniej)

Przeczenie:

Osoba + DID NOT + USE TO

Used — to czasownik w formie Simple Past i dlatego przeczenia tworzymy tak samo jak w czasie Past Simple czyli przez dodanie operatora DID + NOT a wtedy zmienia się forma na USE TO:

I did not use to smoke but I do now.

I did`t use to go to the cinema.

Pytania:

Podobnie jak z przeczeniami ten czasownik (konstrukcję) należy traktować jako zwykły czasownik w czasie Past Simple. Dlatego również pytania tworzymy poprzez operator DID a czasownik ma formę podstawową:

Did you use to travel a lot?

Did you use to learn more?

3. Past progressive / Past continuous

Czas ten używany jest do określania sytuacji, które zdarzyły się w przeszłości. Używając go podkreślamy trwanie sytuacji w przeszłości. Bardzo często łączy się Past Progressive w zdaniu z czasem Past Simple. Znamy ten czas również pod inną nazwą Past Continuous. Obie nazwy określają ten sam czas.

· Budowa

— twierdzenie

Osoba + to be (w czasie Past Simple) + czasownik-ing

I was doing my homework.

They were smiling all the time.

You were going there.

I was cooking all evening.

— pytanie

Pytanie tworzymy przez inwersję. Czasownik „to be” należy postawić przed osobą.

Were they smiling all the time?

Were you going there?

Was I cooking all evening?

— przeczenie

Przeczenie tworzymy za pomocą NOT stawianego po czasowniku to be.

I was not doing my homework.

They were not smiling all the time.

I was not cooking all evening.

Często w zdaniach łączymy ten czas z Past Simple, aby powiedzieć, ze w trakcie dłuższej, trwającej w przeszłości czynności (w Past Continuous) coś się wydarzyło (czynność przerywająca w Past Simple)

Przykłady:

When I was taking a bath my telephone rang.

While she was driving she saw an accident.

While you were writing a letter she came.

4. Present perfect

Określa się go jako czas przeszły powiązany z teraźniejszością. Ma on kilka podstawowych użyć:

a) określa się nim sytuacje, które zaczęły się w przeszłości i dalej trwają. (używamy wtedy since, for)

b) określa się nim także sytuacje, które wydarzyły się przed chwila (just, already) lub ostatnio (lately, recently)

c) służy też do mówienia o skutkach sytuacji przeszłych, np.: I bought a car a month ago — a skutek to — I have got a car (for a month)

d) Z NEVER — jeżeli do tej pory my lub ktoś inny gdzieś nie byliśmy, czegoś nie zrobiliśmy, ale może się to w przyszłości jeszcze wydarzyć. np.: I have never been to Spain.

e) Z EVER (kiedykolwiek) — w pytaniach, kiedy chcemy dowiedzieć się czy ktoś kiedykolwiek gdzieś był, coś robił, etc? Np. Have you ever bought a house?

f) Aby zapytać czy coś się już zadziało — z „yet” — np. Have you done your homework yet?

· Budowa zdania

— twierdzenie

Używamy tu operatora HAVE/ a w 3 os. l. poj — HAS/ oraz formę Past Participle (imiesłów bierny) czasownika (to ta tzw. „trzecia tabelka” z podręczników).

Osoba + HAVE + Imiesłów Bierny

I have lived here for 10 years.

He has already moved to Warsaw.

They have written nice poems.

She has just done it.

Przykładowe formy imiesłowa biernego:

— live — lived — w regularnych czasownikach jest ta sama zasada co wcześniej w Past Simple — „ed” lub „d”

— go — gone

— do — done

— see — seen

— write — written

— Pytanie

Pytania tworzymy przez inwersję operatora HAVE. W pytaniu musi się on znajdować przed osobą.

Have you already read it?

Has she ever been there?

Where have you been?

— przeczenie

Przeczenie tworzy poprzez wstawianie słówka NOT po operatorze HAVE, i tak:

I have not been there yet.

She has not told me about it.

They have not lived here for 10 years.

Jak jest różnica znaczeń między następującymi parami zdań, spróbuj określić co oznacza dane zdanie w Present Perfect a co w Past Simple:

a) I have lived here for 5 years.

b) I lived here for 5 years.

a) He has written a lot of novels.

b) He wrote a lot of novels.

a) Where have you been?

b) Where were you?

5. Mowa zależna

Mowa zależna używana jest tak samo w języku polskim jak i w języku angielskim. W mowie zależnej staramy się przekazać, zacytować wypowiedź kogoś innego. Jest to opis tego co powiedziała inna osoba.: Więc np.:

‘Stay with me.’

„Zostań ze mną”

She asked me to stay with her.

Poprosiła, bym został z nią

Jest to swego rodzaju pozbywanie się dosłownej formy wypowiedzi a zastąpienie jej krótkim opisem za pomocą słów: powiedział, poprosiła, spytała, zaprzeczył, doradził, etc.

W mowie zależnej musimy również pamiętać o następstwie czasów!:

„How old are you?”

„Ile masz lat?”

He asked me how old I was.

Spytał mnie, ile mam lat.

Musimy również pamiętać o pewnych dodatkowych zasadach:

— uwaga na zaimki osobowe

— uwaga na określenia miejsc i czasu

Zmieniamy w następujący sposób:

now => then

teraz => wtedy

today => that day

dziś => tego dnia

here => there

tutaj => tam

tomorrow => the following day / the next day

jutro => następnego dnia

next week => the following week / the next week

w przyszłym tygodniu, (może być miesiącu, roku itd.) => w następnym tygodniu, (miesiącu, roku itd.)

yesterday => the day before, the previous day

wczoraj => dzień wcześniej, poprzedniego dnia

last week => the week before, the previous week

w zeszłym tygodniu, miesiącu itd. => w poprzednim tygodniu, miesiącu itd.

this => that

ten => tamten

these => those

te, ci => tamte, tamci

oraz czasy:

Present Simple — Past Simple

Present Progressive — Past Progressive

Past Simple — Past Perfect

Past Progressive — Past Perfect Progressive

Present Perfect — Past Perfect

Present Perfect Continuous — Past Perfect Continuous

Future Simple — Future in the Past

a więc np.:

„I want to stay here”

Chcę tutaj zostać

He said that he wanted to stay there.

Tak jak wyżej było to już widoczne przy przekształcaniu pytań — należy zwrócić uwagę na to, że po przekształceniu są one zdaniami oznajmującymi!

„Can you lend me this?

He asked if I could lend him that.

Pozbywamy się, więc formy pytającej. Ciągle pamiętając o zmianie czasu i określeniach miejsca, jak również o zaimkach.

„Did you live there?”

He asked me if I had lived there.

Where were you yesterday?

He wanted to know where I had been the day before

Have you been there?

He asked me if I had been there.

Przejdzmy teraz do rozkazów i poleceń.

Tutaj czasownik zmieniamy na formę pełnego bezokolicznika, czyli:

„Stay here!”

He told me to stay there.

„Help me”

He told me to help him

„Bring it to me”