1. Wstęp
Praca pielęgniarki pediatrycznej wymaga nie tylko wiedzy, doświadczenia, ale również odpowiedniej postawy i w pełni profesjonalnego podejścia do wykonywania swojej pracy. Pacjent pediatryczny różni się w swej fizjologii i aspektach psychicznych od pacjenta dorosłego. Wymaga to nieustannego aktualizowania wiedzy, wykorzystywania posiadanego doświadczenia w sposób, który najpełniej pozwoli zaspokoić potrzeby pacjenta, doprowadzając do poprawy jego zdrowia. Szczególnym rodzajem pracy jest tutaj praca z pacjentem, który jest chory nieuleczalnie, który jest hospitalizowany przez długi okres czasu lub pacjenta, który nie ma szans na poprawę zdrowia.
To nie tylko pacjent, ale również jego rodzina, gdzie dla dziecka starszego i młodszego rozstanie ze środowiskiem domowym, brak możliwości kontaktu z rodzicami lub ograniczany do nich dostęp, obce środowisko, to wszystko sprawia, iż praca pielęgniarki wymaga nadzwyczajnej uwagi, opiekuńczości, połączenia roli opiekuna i doradcy, z kwestiami zabiegów i procesu pielęgnowania.
W tym kontekście przedstawione artykuły podnoszą różne aspekty pracy pielęgniarki z dzieckiem młodszym i starszym, dotykając szerokiego spektrum kwestii udziału rodziców w leczeniu i profilaktyce i szeregu innych zagadnień. Wiedza ta służyć ma nie tylko profesjonalizacji podejścia do przyszłej pracy, wiedzy, ale przede wszystkim zwiększenia świadomości różnorodności problematyki oraz jej głębi. Należy bowiem przypomnieć, iż jednym z podstawowych obowiązków pielęgniarki jest podnoszenie swoich kwalifikacji w trosce o dobro pacjenta i stosowanie możliwie najnowszych osiągnięć w dziedzinie pielęgniarstwa naukowego dla podnoszenia jakości procesu pielęgnowania.
2. Doświadczenie pielęgniarek angielskich w szczepieniu HPV w pierwszym roku szczepień obowiązkowych
Artykuł pierwszy zatytułowany jest “Doświadczenie pielęgniarek szkolnych w Wielkiej Brytanii w zakresie programu szczepienia HPV”. Artykuł omawia doświadczenie w zakresie szczepienia przeprowadzonego na dziewczętach w wieku 12 i 13 lat, w szkołach, dla wirusa HPV. Wirus odpowiedzialny jest za powstanie groźnego raka szyjki macicy. Badanie przeprowadzono we wrześniu 2008 r. w postaci wywiadu telefonicznego z pielęgniarkami.
HPV jest często transmitowany poprzez stosunki seksualne, a badania wskazują, iż 20 procent aktywnych seksualnie dziewcząt będzie miało kontakt z wirusem do 18 roku życia, a 80 procent z nich będzie zainfekowanych przed osiągnięciem 50 roku życia. Niemnie, tylko niewielka ich liczba będzie dotknięta rakiem. Nowa szczepionka została wprowadzona na terenie Wielkiej Brytanii we wrześniu 2008 r., skierowana na dwie najgroźniejsze odmiany HPV. Istotą programu było szczepienie osób, które nie rozpoczęły jeszcze życia seksualnego, co warunkuje powodzenie immunizacji. Podstawą merytoryczną do badań były również takie fakty, jak brak świadomości rodziców o niebezpieczeństwie, według badań przeprowadzonych na 1620 kobietach dorosłych, tylko 2,5 proc. znało skutki HPV, w innym badaniu 30 proc. kobiet umiało skojarzyć skrót z jego pochodzeniem, a wiedza była tym mniejsza im niższe wykształcenie. Istotny problem pojawił się w związku z faktem, iż pielęgniarki odmawiały szczepienia dziewcząt, których rodzice nie chcieli wyrazić zgody na szczepienie.
Biorąc pod uwagę, że na terenie Wielkiej Brytanii rocznie pojawia się około 2800 nowych przypadków zarażenia HPV oraz około 950 osób umiera z jego powodu jest to problem poważny. Pewną rolę w poszerzeniu świadomości społecznej odgrywa natomiast fakt, iż jedna z bohaterek programu reality show umarła niedawno z powodu tego typu raka.
W badaniu wzięło udział 30 pielęgniarek, w tym 17 było rodzicami, z doświadczeniem od 5 do 36 lat. Pielęgniarki były pozytywnie nastawione do programu, wierząc w jego skuteczność. O ile jednak pozytywnie były one nastawione do możliwości zaszczepienia swoich córek, nie uznały one za dobre, aby zaszczepiać dziewczynki poniżej 16 roku życia bez zgody rodziców.