Bezpłatny fragment - Wspomnienie

Zasłona

Za zasłoną ujrzałem

ostatnią łzę, lecz nie kamienie.

Poszukiwania

Spotykam niewielu na swojej

drodze, każdy o coś prosi bez słowa.

Zazwyczaj wtedy tonę w samotności

bez sił, a jednak aura daje odpowiedź,

której szukali, odchodząc w moje

zapomnienie.

Okrąg życia

Przyjmujesz cios za mnie

— czym sobie na to zasłużyłam?

Okrywasz mnie swoją troską,

jak rzekłeś — słowem tysięcy barw.

Jesteś lojalnym sojusznikiem,

twój wzrok nie traci względu na mnie.

Twoje zaloty są taktowne i urocze.

Mój obrońco, mój jedyny.

Tak potężny, a jednak tracisz czas

na okręgu życia dla mnie.

Opowiadasz historię zaklętą

w naszym życiu, która trwać

będzie wiecznie.

Niszczyciel

Waluta za życie.

Wódka za uczucie.

Niespełnione zatrucie.

Pismo

Zapisane wspomnienia

mrozem na sercu wyryte

czekają na zimę,

by potęgę otrzymały

i coraz mocniejsze wzrastały.

Lilith

Kroczyłaś ścieżką umarłych

z taką gracją, jednym dotykiem

poświęciłaś Prometeusza.

Nie zapomnę twojego spojrzenia

w krainie snu.

Sen

W krainie tysiąca twarzy i luster

śnisz ty i ja, bez końca czas.

Czyj to los, a czyja to zagadka.

Przeklęte światło

Leżałem w mroku przeklętego światła.

Uderzenie za uderzeniem,

rana za raną nad moją głową.

Szydercze uśmiechy, nieświadome

życie i brak poznania sprawiły,

że każdy podniósł swoją rękę

na miłość i prawdę.

Młodość

Chodź ze mną, zatańcz, jak jeszcze nigdy,

na polanie wspomnień i zapomnij

o swoim trudzie.

Chodź ze mną, napij się wina i odłóż swą

pracę i starania, odpocznij, proszę, i weź

mnie w ramiona.

Pamiętaj mnie zawsze młodą i miłą,

dziarską i silną.

Tafla

Unosząc się nad eteryczną taflą,

pamiętam o tobie, zatracając

się w mroku minionych prawd.

Ziemia

Monument krzywdy, zła i bezsilności.

Kroczymy ścieżką umarłych od początku.

O, mądrości! Ocal, natchnij serca nadzieją

i nie odchodź, naucz nas pokory i miłości.

Otwórz nasze serca, aby to, co słyszymy,

pozbawić fałszu, a to, co widzimy,

nabrało jasności.

Bariery

Byłeś tak potężny, pokonałeś

wszystkie bariery, lecz cena okazała

się zbyt duża, upadłeś pod naporem

fałszu i nienawiści.

Popychany i bity straciłeś siły do życia.

Ciało i umysł starca za młodość.

Prawda i trzeźwość wgniatają w ziemię.

Ciężkie kroki, brak sił, zwiastun końca

zbliża się nieubłaganie. Żegnaj, pamiętam…

Dekret

Oto pewnego dnia na łożu próbowałem

odpocząć, zapadłem w głęboki sen.

Ujrzałem twą szyję przyozdobioną

złotem, diamentami i rubinem.

Dotknęłaś mojego życia, umęczonej

duszy, bym mógł obudzić się w twych

ramionach, lecz darowałaś mi więcej, niż

mógłbym zrozumieć.

Poznałem przyjaciółkę, której szukałem

całe swoje życie w trudzie i znoju,

smaku gorzkości śmierci.

Król nadał ci dekret, a ty nawet się

nie obejrzałaś, by śpieszyć mi z pomocą.

Uleczyłaś wszystko na wzór uczuć,

które straciłem, zapisałaś resztę

na tablicy mego serca, abym mógł

cię zrozumieć i dbać o ciebie,

ma jedyna bohaterko.

Nie wzgardziłaś mną, a lat twych

za życia nie zliczę, piękna twego

nie zapomnę, każdego słowa

będę bacznie strzegł i rozważał,

co prawe i dobre.

Oto teraz twój krok moim krokiem,

a twe słowo — moim słowem.

Posłanka

Ubrana w koronacyjne szaty,

z diademem we włosach pokropionych