Bezpłatny fragment - WIZJE APOKALIPSY

WSTĘP

Każda wizji, zebranych w niniejszym albumie — od proroków Starego Przymierza po Objawienie św. Jana — pochodzi z tekstów należących do tradycji judeochrześcijańskiej. Choć ich język i symbolika się różnią, łączy je jedno: świadomość, że świat, który znamy, nie jest ostateczny. I że w ogniu oczyszczenia nie wszystko ginie — wiele się zaczyna.

Objawienie Chrystusa, Baranka i Nowego Jeruzalem nie zamyka tej opowieści, lecz ją wieńczy — jak światłość, która zapala się pośród mroku.

.1. Cztery Bestie i Syn Człowieczy
(Księga Daniela)

Cytat biblijny:

Widząc w widzeniu nocnem, oto z obłokami niebieskiemi przyszedł, jako Syn Człowieczy: a przyszedł aż do starodawnego dniami, i stawili go przed obliczność jego.

I dał mu moc i królestwo i chwałę, aby wszyscy ludzie, narody i języki służyli jemu: moc jego, moc wieczna, która nie będzie odebrana: a królestwo jego, które się nie skaży.

Komentarz:

Wizja proroka Daniela otwiera się obrazem burzliwego morza i czterech przerażających bestii — symboli kolejnych imperiów, które rządzą światem ludzkim przez przemoc, pychę i niesprawiedliwość. To świat bez Boga, oparty na sile i przemocy.

Nad tym chaosem ukazuje się Starodawny Dniami — wieczny Bóg, siedzący na tronie ognistym, otoczony tysiącami duchów. W Jego obecności pojawia się „Syn Człowieczy”, przychodzący na obłokach. To figura Mesjasza, pokornego Władcy, który otrzymuje królestwo wieczne — królestwo sprawiedliwości, pokoju i prawdy.

Ta wizja to nie tylko zapowiedź Sądu Ostatecznego, ale również proroctwo o zwycięstwie dobra nad złem. Obrazuje duchowy porządek, w którym Boża prawda ostatecznie pokona przemoc świata.

Refleksja końcowa:

Bestie przemocy wznoszą się z ciemności,

lecz Król przychodzi na obłokach światłości.

.2. Nowe Niebo i Nowa Ziemia
(Księga Izajasza)

Cytat biblijny:

Bo oto ja stworzę niebiosa nowe i ziemię nową: a nie będzie się pamiętało rzeczy pierwszych, ani wstąpią na serce.

Ale raczej weselcie się i radujcie aż na wieki z tych rzeczy, które ja stwarzam. Bo oto ja stworzę Jeruzalem na wesele i lud jego na radość.

I będę się weselił w Jeruzalem i rozraduję się w ludzie moim: i nie będzie w nim słyszany więcej głos płaczu ani głos wołania.

Komentarz:

W obliczu ruin i rozpaczy prorok Izajasz przynosi wizję odnowy, która wykracza poza czas i historię. W miejsce starego, zniszczonego świata Bóg zapowiada stworzenie nowego nieba i nowej ziemi — rzeczywistości, w której nie ma już miejsca na łzy, ból ani śmierć.

To proroctwo to nie tylko obietnica odbudowy Jerozolimy, ale również zapowiedź eskatologicznego odrodzenia, które stanie się udziałem całego stworzenia. To wizja kosmicznej przemiany — pełna światła, pokoju i radości. W centrum tego nowego świata jest Boża obecność, która wypełnia wszystko.

Nie jest to ucieczka od rzeczywistości, lecz jej ostateczne uzdrowienie. Apokalipsa w tym ujęciu nie oznacza końca, ale nowy początek — przemieniony świat, w którym Bóg zamieszkuje z ludźmi.

Refleksja końcowa:

Płacz ustaje.

Z popiołów wschodzi światło.

Oto Jeruzalem wesela.

.3. Dolina Kości i Gog z Magog
(Księga Ezechiela)

Cytat biblijny:

I rzekł do mnie: Synu człowieczy! izali ożyją te kości?

A rzekłem: Panie Boże, ty wiesz.

I rzekł do mnie: Prorokuj o tych kościach, a rzeczesz do nich: Kości suche, słuchajcie słowa Pańskiego!

To mówi Pan Bóg tym kościom: Oto ja wprowadzę w was ducha, a ożyjecie.

I dam wam nerwy, i przywiodę na was ciało, i okryję was skórą, i dam wam ducha, i ożyjecie, i poznacie, żem ja Pan.

Komentarz:

Prorok Ezechiel zostaje postawiony na środku doliny pełnej suchych kości — obrazu śmierci, rozkładu i ostatecznego upadku. To nie tylko metafora upadłego Izraela, ale również uniwersalna wizja człowieka oddzielonego od Ducha Bożego.