Bezpłatny fragment - Wiersze cz. II

Pocztówka jak z wakacji

Tato, wysyłam Ci słowa jak z widokówki,

Z wakacyjnych chwil, z tych naszych wędrówek.

Pamiętasz Stegnę? Wiatr wlewał się w żagle,

A my — bez czasu — gubiliśmy mapę.

Gdy pierwszy raz prowadziłem kierownicę,

Twoje dłonie były tam — jak granica.

Czułem się wtedy jak wielki kapitan,

Choć ledwo widziałem drogę przed sobą i życie.

Wiedza, Tato, od Ciebie — to skarbiec bez dna,

Od sznurowania butów po to, jak działa świat.

Twoje opowieści zawsze miały smak,

A „I choć ona piękna jak noc” śpiewałeś na cały głos — tak.

Wyprawy na grzyby o porankach mglistych,

W leśnym półmroku, gdzie czas był cichszy.

Wzrok Twój znajdował pod liściem skarb,

Jakbyś znał te lasy jak własny plac.

A „Księciunio”? Nasz statek marzeń i dumy!

Woda odbijała nasze żarty i szumy.

Zegrze pachniało słońcem i wiatrem,

Każda chwila tam była niezmiennie ważna.

Tato, te dni, choć minęły, są żywe w pamięci,

Twoje ślady w moim sercu — tak mocno zaklęte.

Ta pocztówka z wakacji nie zmieści wszystkiego,

Ale wiesz, że każda linia jest o Tobie, jedynego.

Moja Mamo…

Mamo, piszę do Ciebie wiersz jak list z serca,

Bo to, co dla mnie zrobiłaś, w słowach ledwo się mieści.

Tysiące rozmów, od śmiechu po łzy,

W każdym słowie byłaś, jesteś — Ty.

Pamiętam dzieciństwo, te nasze przygody,

Twoja matczyna dłoń chroniła mnie od szkody.

Gdy przewracałem się, wstać pomagałaś,

I choć świat bywał wielki, Ty go oswajałaś.

Wspólny śmiech, tak prawdziwy, że wypełniał dom,

Każdy zakątek pachniał ciepłem Twych rąk.

Byłaś Królową mojego dziecięcego świata,

Do dziś w tym królowaniu nic się nie przeplata.

Pamiętasz Rodos? Pierwszy raz za granicą?

Twoje oczy błyszczały tam pod błękitną błyskawicą.

A Teneryfa? Te wspólne chwile na plaży?

Chciałem Ci oddać choć trochę z tego, co marzysz.

Mamo, przez telefon słyszę Twój głos ciepły,

I wiem, że zawsze znajdziesz odpowiedź w mej klęsce.

Twoje rady, Twoje wsparcie są jak latarnia w nocy,

Zawsze czuwasz, zawsze w gotowości pomocy.

Jesteś moją Królową, moim kompasem w życiu,

Bez Ciebie nie umiałbym odnaleźć się w byciu.

Nie wyobrażam świata, gdzie nie ma Ciebie,

Bo jesteś mą Mamą — ziemią, słońcem i niebem.

Dziękuję za wszystko, za czułość, za troskę,

Za to, że mogę być Twoim dzieckiem, choć dorosłem.

Ten list, jak życie, jest tylko dla Ciebie,

Bo kocham Cię, Mamo, najmocniej na świecie.