Bezpłatny fragment - W labiryncie cieni

Mojemu mężowi —

dzięki Tobie Mój Świat jest,

ogrodem rozkoszy,

rozkoszą życia,

rozkoszą mojego — Ja

W labiryncie cieni — słowem wprowadzenia

W labiryncie cieni — to kolejna refleksja Autorki, po debiutanckim tomiku poezji — ONA.

Tym razem przedmiotem refleksji jest głęboko ukryty mrok we wnętrzu        każdego człowieka. Zaprzyjaźnić się z nim, oznacza próbę zaakceptowania swojej drugiej strony - natury.

Nie musisz przed nim uciekać.

Spróbuj go oswoić.

Wiersze powstały na przełomie czerwca i listopada 2018 roku.

„?”

Jesteś, ale Cię nie ma…

Dokąd zmierzasz?

A dokąd możesz, skoro nie istniejesz!…

Pozostawiasz jedynie rozmyte ślady wswoich stóp

Powiedz sobie kilka dobrych słów

Zagubienie

Miałaś marzenia, nadzieje, że Twoje życie będzie wyjątkowe…

jest kolczaste,

jest beznadzie(i)jne,

jest bez marzeń,

jest upiorne,

jest bez szans na zmianę

Czego chcesz od życia?

Dlaczego…?

Dlaczego pozwoliłaś, aby okradł Cię z marzeń?

Dlaczego pozwoliłaś, aby zawłaszczył Twoje życie?

Dlaczego żyjesz?

Ratunek?

Śmierć

Śmierć

Po jego śmierci dotknęłaś dna — duszy,

zaplątałaś się w niej,

nie możesz złapać tchu,

przestajesz rozumieć,

przestajesz być sobą,

zatracać się,

zanikasz,

znikasz

Wybór

Kiedy dostajesz wybór — co robisz?

wybierasz?

Spróbuj się…!

Nigdy nie wiedziałeś jak mnie czytać,

nigdy nie wiedziałeś jak mnie słuchać,

nigdy nie chciałeś…

już nie musisz,

Jestem Wolna,

dotknęłam Boga…

Dasz sobie szansę?

(Nie)miejsca

jesteś (nie)miejscem,

zagubionym i pogubionym,

otwierasz się na ścieżki życia,

krzyżując je nieustannie,

plącząc,

i zaklinając