Dedykacja
Zachwytem Bogiem
Zdumieniem Człowiekiem
Zastanowieniem nad tajemnicą
I pięknem świata
Jest dla mnie poezja
Tomik ten dedykuję
Moim Najbliższym
Wszystkim, którzy wraz ze mną
Pielgrzymują
W podróży zwanej
Życiem
Jestem
Jestem poszukiwaczem
Ciągle szukam
Sensu życia
Jestem odkrywcą
Ciągle odkrywam
Piękno świata
Jestem budowniczym
Ciągle buduję
Siebie
Jestem zdobywcą
Ciągle zdobywam
Wiedzę
W poszukiwaniu
Odkrywaniu
Budowaniu
Zdobywaniu
Jestem ciągle ciągle
Zachwycona Bogiem
Widzieć inaczej
Pytasz mnie o ten świat
Odpowiem ci tak
Odbieram świat radośnie
Pięknie wiosennie
Pachnąco kwitnąco
Czasem słonecznie
Upalnie
Ciepło i gorąco
Zielono
A czasem szaro i smutno
Deszczowo jesiennie
Ale też biało
Skrzypiąco zimowo
Ale zawsze i we wszystkim
Widzę Stwórcę
Naturę wspaniałość
Bo trzeba patrzeć inaczej
I widzieć inaczej — z drugiej strony
Ten świat który jest nam dany
Kocham go i cieszę się nim tak jak tobą
Bo przecież — ty uczysz mnie świata
W kropli rosy i w ziarnku piasku
Odczytuję świat
Świat pełen dobra piękna i prawdy
Poszukuję znaków Boga
Dotykam śladów człowieka
I w kropli rosy
I w ziarnku piasku
Znajduję Boga
I dotykam człowieka
Prowadzi mnie mój Anioł
Ty także jeśli zechcesz
W kropli rosy i w ziarnku piasku
Znajdziesz Boga
A twój Anioł
Poprowadzi cię drogą właściwą
I w kropli rosy i w ziarnku piasku
Poszukaj sensu człowieku
Drogowskazy
W podróży zwanej życiem
Przyglądaj się bacznie
Drogowskazom
Dostrzegaj ich i kieruj się nimi
One zaprowadzą cię do celu
Nie ustępuj
Poszukuj ich wszędzie
Odczytuj
Wsłuchuj się
Odkrywaj
Drogowskazem dla ciebie
Jest także drugi człowiek
Jego światło
Ale i ciemność
Bo wtedy
Ty stajesz się dla niego
Drogowskazem
Nigdy nie pytaj
Czas otacza nas
I codziennie pyta
O drogę
Wybierasz zawsze ty sam
Tylko Jeden Pan Bóg wie
Dlaczego tak
Bo przecież życie
Jest ciągłym wybieraniem
A celem jest Bóg
Dlatego
Nigdy nie pytaj
Wybieraj zawsze Boga
Myśli i słowa
Zostawiam ślady
Ślady moich myśli
Które przelewam na słowa
Poezji wnętrza
Wtedy mój czas ma inny wymiar
Wtedy mój świat zatrzymuje się
I słucha tego co mówi serce
Otwieram dłoń
I podaję ci moje myśli
Zapisane w słowach
Wtedy moja dusza śpiewa
Wtedy radość wypełnia mnie całą
A ty słuchasz mego serca
Myśli i słowa moje
To poezja mojej duszy
Ogród
W moim ogrodzie
Każda róża ma swoje imię
W słoneczne wiosenne dni
Zapraszam cię na spacer
Wśród tańczących płatków
Znają cię moje kwiaty
Popatrz jak wspaniale
Obdarowują Cię
Mamo
Dzieląc się swoim zapachem
Na kielichu magnolii
Kropla rosy
Błyszczy w słońcu
I zachwyca tęczą barw
Nigdy nie zrywam kwiatów
Z mojego ogrodu
Bo to jest ogród serca
Posłuchaj
Posłuchaj
Jak śpiewają ptaki
Jak szumią drzewa
Jak płyną rzeki
Jak szemrzą strumyki
Jak pada deszcz
Jak odbija echo
Posłuchaj głosu przyrody
Posłuchaj wołania człowieka
Wtedy usłyszysz
Bicie twojego serca
Ono jest także głosem
Stworzonym przez Pana