Bezpłatny fragment - Swój czy obcy

Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna część tej publikacji nie może być kopiowana, powielana, reprodukowana, przechowywana w systemach informatycznych ani przekazywana w jakiejkolwiek formie i za pomocą jakichkolwiek środków — elektronicznych, mechanicznych, fotograficznych, nagrywających czy innych — bez pisemnej zgody autora. Niniejsza publikacja została zgłoszona do ochrony praw autorskich. Wszelkie naruszenia będą egzekwowane zgodnie z obowiązującym prawem.

Dedykacja

Dedykuję tę książkę wszystkim, którzy choć raz poczuli się obcy wśród swoich i swoi wśród obcych. Tym, którzy znają ból wyobcowania, ale również tym, którzy pragną znaleźć mosty porozumienia pomiędzy różnymi światami — zarówno tymi materialnymi, jak i duchowymi. Dedykuję ją tym, którzy nie boją się pytać o granice własnej tożsamości, tym, którzy czują, że świat to znacznie więcej niż to, co na pierwszy rzut oka widać i rozumieją. Tym, którzy szukają głębszych odpowiedzi, pragną zrozumieć siebie i innych poza powierzchnią codzienności. Niech ta książka stanie się przewodnikiem i towarzyszem w odkrywaniu niewidzialnych wymiarów życia i bycia — oraz w powrocie do siebie.

Od autora

Przez wiele lat fascynowałem się tym, co niewidzialne i trudne do zdefiniowania — subtelnymi energiami, świadomością, duchowością. Spotykałem ludzi, których doświadczenia wykraczały poza to, co można opisać słowami. Książka Swój czy obcy powstała z potrzeby zrozumienia tych doświadczeń — pytań o to, kim jesteśmy naprawdę, gdy odsuniemy na bok społeczne etykiety, fizyczne ramy i codzienne schematy myślenia.

Przeglądając wiele materiałów, zauważyłem, że brakuje prawdziwej pracy z percepcją i energią — temat ten jest często pomijany lub ignorowany. Tymczasem historia pokazuje, że w roku 1890 i na początku XX wieku nastąpiły zmiany, które pozbawiły nas dostępu do dawnych wiedzy i duchowości, narzucając nowe porządki religijne i społeczne, które wymazały wiele z tego, co było dla nas naturalne.

Celem tej książki jest przywrócenie tego, co zostało zapomniane, pokazanie, jak duchowość i energia łączą się ze sobą, oraz jak możemy odnaleźć siebie na nowo w świecie, który często wydaje się nam obcy — pytając, co faktycznie jest nasze, a co obce.

Wstęp — wersja kobieca

Patrząc na człowieka, widzimy przede wszystkim ciało — to, co namacalne, znane, zrozumiałe. Ale ta widoczna powłoka jest jak cienka skóra na powierzchni oceanu, pod którą kryją się głębie, niepoznane i pełne tajemnic. Czasem czuję je przed tym, zanim wypowiem słowo, innym razem słyszę je w ciszy pomiędzy zdaniami. Wierzę, że istnieją światy i cywilizacje, które pozostają dla nas niewidoczne — nie dlatego, że ich nie ma, ale dlatego, że nasze zmysły są jeszcze zbyt ograniczone, by je dostrzec.

Kobieca energia — czuła, intuicyjna, głęboka — potrafi wyczuć to, co niewypowiedziane, i połączyć to, co pozornie oddzielone. „Swój” to ten, którego ciało rozpoznaję i którego obecność jest mi znana. Ale czy jego dusza jest równie bliska? Czy energia, którą niesie, rezonuje z moją? A może to tylko pozór, a osoba naprzeciwko mnie jest bardziej obca niż gwiazdy oddalone o miliony lat świetlnych? Czasem jesteśmy obcy nawet dla samych siebie. Ta książka jest podróżą nie tylko przez miejsca, lecz przede wszystkim przez stany istnienia — przez to, co widzialne i niewidzialne. To zaproszenie do pytania o naszą prawdziwą naturę i relacje — z innymi, ze światem i z sobą samym. To spotkanie z tym, co obce, a jednocześnie najbardziej nasze.

Wstęp — wersja męska

Człowiek to złożona struktura — biologiczna, społeczna i energetyczna. Widzimy jedynie około 10% tego, co naprawdę stanowi jego istotę. Reszta pozostaje ukryta, niczym kod źródłowy, którego nie da się odczytać bez odpowiedniego klucza lub systemu. Carl Gustav Jung pisał o tym, że osobowość to jedynie fasada, pod którą kryje się głębszy, duchowy fundament. Freud także zauważał, że to, co świadome, jest jedynie wierzchołkiem nieświadomości.

„Swój” to ten, którego ciało mieści się w naszych poznawczych ramach, a „obcy” to ten, który je przekracza — nie dlatego, że pochodzi z innego świata, lecz dlatego, że jego rzeczywistość wykracza poza naszą percepcję.

Logika nie wyklucza duchowości — może być jej narzędziem, gdy umysł otwiera się na to, co niewidzialne. A co, jeśli to my sami jesteśmy obcy wobec naszej własnej duszy? Istnieją cywilizacje energetyczne, których nie dostrzegamy, nie dlatego, że są niewidzialne, ale ponieważ nasz wymiar i zmysły nie pozwalają ich zarejestrować. Percepcja pozazmysłowa nie jest darem, lecz narzędziem — a ci, którzy ją posiadają, mogą dostrzec więcej, widzieć to, co dla innych pozostaje pustką i ciszą. Ta książka jest próbą zrozumienia — kim jesteśmy, gdy zdejmujemy maski społeczne, gdy zostajemy sami ze sobą. Czy jesteśmy „swoi” dla świata, który nas nie rozpoznaje? Czy jesteśmy „obcy” dla samych siebie?

A może to właśnie w obcości kryje się nasza prawdziwa tożsamość?

Rozdział 1: Po napisaniu kilku książek

Motto: Każda książka to kolejny krok w podróży ku samemu sobie.

Po napisaniu kilku książek, które dotykają różnych aspektów życia, świadomości i duchowości, postanowiłem rozwinąć nową tematykę w kolejnej publikacji zatytułowanej Swój czy obcy.

W mojej dotychczasowej twórczości, obejmującej refleksje o energii, intuicji, duchowym przebudzeniu, a także opowieści i bajki dla dzieci, poruszałem różne wątki związane z wewnętrzną przemianą, postrzeganiem rzeczywistości i rozwojem świadomości.

Ten rozdział stanowi punkt wyjścia — osobiste podsumowanie dotychczasowej drogi pisarskiej. To moment, w którym autor zatrzymuje się, by spojrzeć wstecz, a jednocześnie otwiera przestrzeń dla nowej opowieści. Książka Swój czy obcy wyrasta z wcześniejszych doświadczeń, ale prowadzi dalej — ku głębszym pytaniom o tożsamość, przynależność i duchową naturę człowieka.

Początki nowej podróży

Motto: To, co widzialne, jest jedynie cienką powłoką — prawdziwe życie kryje się w tym, czego nie widać.

Dla przypomnienia, oto zestawienie moich książek:

— Pomiędzy światem, który znamy, a tym, którego nie widzimy — refleksje na temat świadomości i energii.

— Jak świadomość może odmienić Twoje życie (seria trzech części) — praca z energią, intuicją, duchową transformacją i dostępem do informacji uniwersalnej.

— Makary Ślimak o Wielkim Sercu — bajka o mądrości i przyjaźni dla dzieci.

— Fairy Tales Full of Magic, Learning, and Kindness — angielska wersja bajek o siedmiu bohaterach.

— Podróż ku Magii, Nauce i Dobroci — kontynuacja duchowej podróży przez świat bajek.

— W labiryncie samotności — głębsza refleksja nad emocjami i samotnością, autobiografia.

— 144 Klucze do Harmonii i Przemiany — przewodnik duchowy z praktykami.

— Bajki pełne magii, nauki i dobroci — odświeżone historie bohaterów.

— Między śmiercią a narodzinami — duchowe rozważania o przejściu i transformacji.

— Między czasem a sobą — list o duchowości mężczyzny, zbroi i czułości.

W książce Swój czy obcy chcę podsumować i połączyć te tematy, zagłębiając się w kwestie tożsamości, granic między „swoim” a „obcym”, a także duchowej i energetycznej percepcji świata.

Chcę zaprosić czytelnika do refleksji nad tym, jak definiujemy siebie i innych, i jak przez różne poziomy świadomości i kultury rozumiemy pojęcie „inności”.

Czy istnieje książka pt. Swój czy obcy?

Motto: Nie zawsze to, co nowe, jest całkowicie obce — czasem to tylko zapomniane echo.

Przeszukując dostępne źródła i literaturę, nie znalazłem książki dokładnie o takim tytule, która wprost poruszałaby temat tożsamości w kontekście rozróżnienia między „swoim” a „obcym” w sposób, jaki planuję zaprezentować. Istnieją jednak publikacje, które dotykają podobnej tematyki, choć w innych ujęciach.

Na przykład książka Tomasza Michała Korczyńskiego Swój — Obcy — Wróg. Wędrówki w labiryntach kultur to naukowa analiza pojęć swojskości, obcości i wrogości w kulturze, socjologii i historii. Autor zgłębia mechanizmy, które społeczeństwa wykorzystują do definiowania tożsamości zbiorowej i obcości, pokazując, jak kategorie te wpływają na konflikty, integrację i wykluczenie.

„Granice między tym, co ‘nasze’, a ‘obce’ są często mniej liniowe, niż by się wydawało — to napięcie, które buduje społeczne więzi, ale też dzieli.” — Tomasz Michał Korczyński

Podobną tematykę podejmują Ewa Nowicka i Maciej Witkowski w książce Dlaczego swój? Dlaczego obcy?, gdzie skupiają się na relacjach etnicznych, zwłaszcza w kontekście mniejszości romskiej.

Ich podejście jest empiryczne, oparte na badaniach społecznych, i pokazuje, jak głęboko zakorzenione są mechanizmy wykluczenia i stereotypizacji w codziennych relacjach międzyludzkich.

Mieczysław Dąbrowski w eseju Swój/obcy/inny analizuje pogranicze kulturowe — polsko-niemiecko-żydowskie — i próbuje uchwycić, jak tożsamość zbiorowa kształtuje się w przestrzeni napięć i współistnienia. Jego refleksje są cenne, choć skupiają się głównie na aspektach historyczno-kulturowych, bez wchodzenia w wymiar duchowy czy energetyczny.

Warto również wspomnieć o recenzji książki Arthur & George Juliana Barnesa, gdzie pojawia się refleksja zatytułowana „Swój czy obcy?”, jednak jest to raczej temat analizy niż osobna publikacja.

Julian Barnes w „Arthur & George” rzeczywiście nie używa dosłownie frazy „Swój czy obcy”, ale w powieści podejmuje tematykę tożsamości, przynależności i społecznego wykluczenia — szczególnie przez pryzmat postaci Arthura Conana Doyle’a i George’a Edalji, który był oskarżony niesłusznie, a jego pochodzenie i „obcość” w społeczności odgrywały ważną rolę.

Mogę wiec zacytować fragment, który oddaje sens „swojego” kontra „obcego” w kontekście powieści, np.:

„Co to znaczy być ‘swoim’ w świecie, który mierzy cię przez pryzmat pochodzenia, koloru skóry czy opowieści, które inni o tobie snują? George, choć wychowany w Anglii, zawsze był trochę obcy — nigdy do końca akceptowany ani rozumiany.”

— Julian Barnes, Arthur & George (parafraza).

Wszystkie te przykłady — zarówno z socjologii, jak i literatury — dotyczą postrzegania „swojego” i „obcego” przede wszystkim na poziomie zmysłowym, społecznym i kulturowym.

Mówią o tym, co widzialne i mierzalne: kolor skóry, pochodzenie, język, przynależność do danej grupy.

Brak w nich jednak refleksji nad percepcją pozazmysłową, subtelnymi energiami czy duchowymi wymiarami tożsamości, które towarzyszą mojej pracy i które zamierzam zgłębiać.

W moim ujęciu „swój” i „obcy” to nie tylko kwestie powierzchowne, ale przede wszystkim pytania o granice świadomości, duchowej łączności i zrozumienia tego, co często pozostaje niewidzialne dla oczu. To próba dotarcia do głębszych warstw istnienia — tam, gdzie tożsamość nie jest już tylko etykietą społeczną, lecz wibracją, pamięcią duszy i subtelnym ruchem energii.

Rozdział 2: Swój czy obcy — pytanie tożsamości

Motto: Tożsamość to nie tylko imię i miejsce — to pamięć energii, która przez nas przepływa.

Rozdział drugi otwiera drzwi do duchowego wymiaru tożsamości. Autor pokazuje, że pytanie „swój czy obcy” nie dotyczy tylko narodowości czy kultury, lecz także subtelnych energii, które kształtują nasze postrzeganie siebie i innych. Przypomina o zapomnianych duszach — kobietach spalonych na stosach, których obecność w zbiorowej pamięci wciąż domaga się uzdrowienia. To refleksja nad tym, jak duchowe zaniedbania przeszłości wpływają na naszą współczesną percepcję i relacje.

W poszukiwaniu cywilizacji ukrytych w subtelnych energiach

Moja książka niesie ze sobą nie tylko analizę pojęć tożsamości i granic „swojego” oraz „obcego” w sensie społecznym czy kulturowym, ale przede wszystkim otwiera drzwi do wymiarów duchowych, które dotąd były marginalizowane.

Historia literatury i kultury często gloryfikowała wielkie dzieła — Sienkiewiczowską Trylogię, Krzyżaków czy Ogniem i mieczem — a jednocześnie milczała o subtelnych przepływach energii, które są równie ważne w zrozumieniu ludzkiego losu i historii.

Przykładem tego zaniedbania jest los kobiet spalonych na stosach — niewinnie oskarżonych i odrzuconych przez ówczesne społeczeństwo.

Ich duchowa energia i dusze rzadko były doceniane czy właściwie zrozumiane, co pozostawiło w naszej zbiorowej świadomości trwałą lukę i ból.