I
Za wielką rzeką i gęstym lasem,
mieszkał z rodziną Wojtuś- Grubasek.
Codziennie marzył, by ktoś go lubił,
lecz zawsze słyszał: ”Jesteś za gruby.”
II
Siedział zmartwiony w swoim ogródku,
a kwiatki więdły od jego smutku.
Nagle przemówił ktoś ludzkim głosem:
— Jesteś wspaniały! Nie płacz już, proszę…
Wojtuś- Grubasek otworzył usta…
przed nim siedziała zwykła kapusta,
wielka, okrągła, z zielonym liściem.
— Ty umiesz mówić???
— Tak! Oczywiście.
III
Zwykła kapusta kiwnęła głową.
— Od dzisiaj będziesz żył kolorowo!
Wkrótce odnajdziesz Skarb Doskonały,
a w lesie spotkasz Czterech Wspaniałych.
— Nic o nich nie wiem… A kto to taki?
— Sam się przekonasz. Fajne dzieciaki!
Skarb jest ukryty w zwykłym słoiku.
— A gdzie ten słoik?
— Tam! W zagajniku.