Bezpłatny fragment - Skrzydła Wiatru

Łabędź

Przechadzałaś się w ciemności,

Twój łabędzi głos i kunszt dotykał każdego.

Tylko Ja nie zasypiałem. Twe słowa były

mroczne niczym niebo bez księżyca i gwiazd.

Pochłaniałaś mnie powoli w mojej nieświadomości.

Pewnego razu ujrzałem Cię na wybrzeżu, gdzie

śpiewałaś naszemu królowi. Wtedy oddałem

się w Twoje ręce, Ja — namiestnik wojsk,

lecz ujrzałem wnet gest mego pana i zamknięto

Cię za przekleństwo Twej matki i Twoje czary.

Mowę tak starą jak ten świat. Darowane życie

mego przyjaciela. Nigdy nie zapomnę dnia, kiedy

udałaś się w podróż bez końca, tak odmieniona,

tak piękna. Czekam już siedem lat na Twój

powrót zwiastujący odnowę Królestwa.

Czekam… Pamiętam.

Legion

Zawsze mnie pragnęłaś, lecz płomień

w moich oczach gaśnie. Zbyt wiele walk,

zbyt wiele do poświęcenia. Oto sam stoję,

Ja — jedyny ocalały z legionu. Nikt nie

będzie pamiętał tych walk, więc czemu

o mnie pytasz? Jestem jak przeklęty,

bez tchu i sił do życia. Już nikt nie zdoła

wypowiedzieć mojego imienia.

Miłość mego upadku wznosi się do

firmamentu, gołąbku, więc bacznie słuchaj.

Żegnaj…

Skrzydła

Jako jedyna widzisz tak wiele.

Tron, który nigdy nie upadnie.

Sił mi nie zabraknie, szepty wiatru

oznajmiają ciepłem na moich

policzkach całych we krwi.

Spocznę pod drzewem z

nadzieją na lepsze jutro. Nigdy

nie widziałem Cię tak wyraźnie.

Nawet lustro eteru nie dawało