Wstęp
Każdy z nas niejednokrotnie podejmował trudne decyzje, kierując się przy tym „radami”, które sugerowało zarówno serce, jak i umysł. Możemy być logiczni i analityczni; możemy też być gwałtowni i zmienni. Możemy podążać za tym, co nam dyktuje umysł, ale i za tym, czym kieruje się nasze serce. Idealnie byłoby pogodzić obydwa dyktaty. A może serce i umysł powinny się wzajemnie wspierać i uzupełniać, synchronizować działania w określonych, często trudnych życiowych sytuacjach. Czy umysł wysyła sygnały do serca, czy jest może zupełnie na odwrót. Okazuje się, że serce i mózg mają ze sobą łączność elektromagnetyczną, dzięki której przesyłają sobie nawzajem informacje.
Umysł wydaje się solidny, „stojący” twardo na ziemi, posługujący się racjonalnymi argumentami, serce natomiast rządzi się porywami uczuć i emocjami. Serce doskonale wie, co jest dla nas dobre, a co złe i to właśnie ono dokonuje selekcji, wystarczy się wsłuchać w jego głos. Potrzeba intensywnej i nieustającej pracy nad swoim umysłem, by nauczyć się myśleć sercem.
Badaniem takich właśnie procesów zajmuje się psychologia społeczna. Jestem pod wrażeniem podręcznika amerykańskich psychologów Elliota Aronson’a, Timothego Wilsona oraz Robina M. Akerta pt. Serce i umysł, który to w naukowy sposób traktuje o zależnościach pomiędzy sercem, a umysłem.
Jednakże pomysł na taką tematykę ósmego tomiku zrodził się już wraz z początkiem 2022 roku. Podszept serca i umysłu kompatybilnie współpracujących.
Nadto, rok ów jest rokiem polskiego romantyzmu, z okazji przypadającej dwusetnej rocznicy wydania Ballad i romansów Adama Mickiewicza, którego to klimat romantyczności udzielił mi się podczas pobytu w Muzeum w Śmiełowie. Sam poeta również jakoby radzi: Miej serce i patrzaj w serce. Ileż w tym uniwersalizmu.
Myśleć sercem to być obserwatorem siebie i przestrzeni wokół, by móc odbierać sygnały z zewnątrz i przetwarzać je na własne odczucia. To podążanie za swoim wewnętrznym głosem. To szansa na realizację swojego mentalnego potencjału, osiągnięcie szczęścia, jedności i pełni człowieczeństwa. By zbudować dobro należy przede wszystkim kształtować ludzkie serca. Ale ważny jest także umysł, nasza wiedza, racjonalne podejście. Zdolność do operowania pojęciami abstrakcyjnymi, używanie zdobytych doświadczeń do radzenia sobie w sytuacjach życiowych. Ale przecież emocje serca wynikają z posiadanej wiedzy. Zatem zależność pomiędzy sercem i umysłem jest konieczna i potrzebna do właściwego zinterpretowania sytuacji. Nawiązuje do tego teoria Schachtera i Singera, która opisuje w jaki sposób dochodzi w umyśle człowieka do poznania i zrozumienia własnych emocji. Ale dość teoretyzowania.
Ósmy tomik wierszy pod tytułem Sercem i umysłem składa się z czterech rozdziałów oraz suplementu. Zawiera 54 wiersze z bieżącego roku. Rozpoczyna się tradycyjnie cytatem. I rozdział traktuje o relacji pomiędzy wyżej wymienionymi, II rozdział skupia się bardziej na obecności serca w życiu człowieka, III rozdział to poetycka opowieść o moim sercu. W IV części ukazany zostaje sens naszego istnienia, którego serce stanowi główne źródło. Suplement natomiast zawiera cztery wcześniejsze wiersze nawiązujące do istoty serca właśnie.
Ostatni akapit wstępu to miejsce na podziękowania. Całym sercem i umysłem dziękuję moim synom oraz synowej, wszystkim najbliższym z bliskich memu sercu. Dziękuję również koleżance Beacie Grzelce, dzięki której do dziś pozostaję pod wpływem urokliwego klimatu Śmiełowa oraz za zorganizowanie spotkania poetyckiego. Zapraszam do ogrodu moich wierszy.
Agnieszka Lipska
.
.
Cytat
Twój umysł sprawia, że kroczysz
Twoje serce pozwala ci lecieć
Sha’rani
Rozdział I Sercem i umysłem
Sercem i umysłem
Podążaj zawsze za swoim sercem
Uczyń umysł światłem swego życia
Choć każdy dzień wymaga poświęceń
Świat poznawać zacznij od dzisiaj
Zrozum to, co niepojęte
Szukaj tylko dobrych rozwiązań
Pokonaj wszystkie drogi kręte
Za swoim sercem zawsze podążaj
Wymagaj od siebie wciąż więcej
Niech mądrość w Twych myślach rozbłyśnie
Pragnij bardziej, mocniej, goręcej
Poznawaj życie sercem i umysłem
20.01.22 r.
Wtajemniczenie
Serca rytm
Jasny świt
Mądra myśl
Wszystko ma znaczenie
Duszy krzyk
Śmiech i łzy
Piękne sny
Losu przeznaczenie
Dziwny świat
Oczu blask
Czystość prawd
Radość i zdziwienie
Życia sens
Krople szczęść
Wzruszeń szept
Wielkie wtajemniczenie
21.01.22 r.
Z siłą umysłu i sercem wrażliwym
W subtelnych tonacjach szarości
W bezkresnej, cichej przestrzeni
W życia niecierpliwości
W galopującej serca czerwieni
W eksplozjach myśli i świateł
W ramion bezpiecznym kręgu
Pod mądrości dachem
W szczęścia błękitnym zasięgu
W chwilach wiatrem niesionych
Z siłą umysłu i sercem wrażliwym
W spojrzeniach oczu zielonych
Sprawić, by wszystko było możliwym
31.01.22 r.
Życia świadomość
Nim zbudzi się myśl
Nim serce wstanie
Radości błysk
Na powitanie
Szelest pośpiechu
W perłowej bieli
W pąkach uśmiechu
Szczęście się mieni
Jasność umysłu
Oddechu wibrowanie
Niepokój zmysłów
Oczarowanie
Serca wrażliwość
Życia świadomość
Słów przenikliwość
Myśli nieskończoność
12.02.22 r.
Nad rzeką myśli
Nad rzeką myśli
Jasnoszara mgła
I wszystkie zmysły
I serca dwa
Nadziei objęcia
W milionach chwil
I pełnia szczęścia
Jak złoty pył
Teraz i na zawsze
I w każdym tchnieniu
Marzeń latawce
W serc połączeniu
Nad rzeką myśli
Rozwiane mgły
Złączone zmysły
Nad brzegiem dni
05.03.22 r.
Ogrody pamięci
Czekając na kolejny świt
Myśli wsiąkają w serce
Myśli zamknięte na klucz i szyfr
Myśli od maków czerwieńsze
Nim czas wyżłobi linie na czole
Ogrody pamięci zakwitną wspomnieniem
I choć czasem życie może zaboleć
Radość przez serce płynie strumieniem
Gdzieś tam w głębokich warstwach snu
Nim słońce zacznie purpurowieć
Do wszystkich myśli odnaleźć klucz
I najcenniejsze chwile zachować w sobie
28.03.2022 r.
Chwile zadumy
Ta krew, co z sercem
Czerwoną siłą
Buduje twierdze
Życia zawiłą
Ten puls, co skronie
Rozpala jak iskra
Czerwienią płonie
Radością błyska
Ta myśl, co drżeniem
W serca przestrzeni
Z cichym westchnieniem
Szkarłatem się mieni
Tak zawsze razem
Serce i umysł
Jest drogowskazem
W chwilach zadumy
07.05.2022 r.
Wszystko, co najlepsze
Wśród wspomnień wczorajszego dnia
W nieruchomym powietrzu nocy
Jak ziarna roznoszone przez wiatr
Tak serce niezmienne w swej mocy
Głos myśli, co szepcze do ucha
Skroń, co srebrzystym blaskiem się mieni
Symfonii ciszy wciąż słucha
Wśród wszechobecnej zieleni
Żyć własnym życiem wszak trzeba
Zatrzymać pochód czarnych myśli
Marzyć, jak stąd do nieba
I wszystko, co najlepsze wyśnić
20.05.2022 r.
Piękne życie
Kup książkę, aby przeczytać do końca.