Bezpłatny fragment - Puk Puk

„Puk, Puk”

Puk, Puk — puk, puk

Halo — kto tam tak długo puka, a nawet stwierdzam, że się dobija?

Czy to Ty — Miłość pukasz do Mojego Serca?

— bardzo mi miło

— sama jesteś, czy może z kimś jeszcze?

— nie sama jestem

— to tym bardziej jest mi przyjemnie

Okazało się że są jeszcze z nią — radość, szczęście, namiętność i pożądanie

— witam serdecznie drogich gości, a na długo zawitacie w moim Sercu?

To zależy od Ciebie — odpowiedziała Miłość

— To jakie muszę spełnić warunki?

— tylko jeden — rzekła Miłość

— tylko jeden?!

— tak — „pokochaj mnie” i uśmiechnęła się Miłość

— nie ma sprawy — „kocham Cię Moja Droga”

Miłość i jej przyjaciele zagościli w Moim Sercu

…puk, puk — ojej, nie ma mnie już dla nikogo

„Nieprawdopodobne”

Uśmiechem zdobyłaś szczyt — szczęścia

Przytuleniem zdobyłaś szczyt — pożądania

Pocałunkiem zdobyłaś szczyt — namiętności

Gest Twojego Serca zdobył szczyt — Miłości

Wszystko to takie nieprawdopodobne

Nieprawdopodobne, a jednak prawdziwe

Prawdziwa jak nasza — Miłość

Prawdziwa jak nasza — namiętność

Prawdziwa jak nasze — pożądanie

I to wszystko jest kochane

Czyż to nie prawdopodobne?

„Niewiadoma”

Czy Miłość jest spojrzeniem na niebo?

A może Miłość jest spojrzeniem na Serce?

A może Miłość jest pysznym smakołykiem?

Albo też luksusowym rarytasem?

— Miłość to … wielka niewiadoma

A może mnie się wydaje?

A może jednak Miłość jest malutką niewiadomą?

— to w końcu jaka jest ta Miłość?!

Wielką czy małą niewiadomą?

— a może nie ma w ogóle niewiadomej

Miłość jest kluczem do Serca, a Serce jest kluczem do Miłości.

— a miała być niewiadoma

„Słodkie uniesienia”

Po słodkich uniesieniach

— wypoczywamy razem na łożu Miłości

Po słodkich uniesieniach

— przytulamy nasze Serca

Po tych cudownych uniesieniach

— wręcz odlatujemy do nieba

Do nieba — gdzie odnajdujemy Miłość

Na niebie unosi się Miłość — tak jak w naszych Sercach

Słodkie uniesieniach dały nam też radość

również namiętność przeplata się ze szczęściem

Świadectwem tego jest — Miłość

Słodkie uniesienia były cudowne

— powtórzymy?

„Jak Ty to robisz?”

Jak Ty to robisz?

Że — przy Tobie czuję się dobrze

Jak Ty to robisz?

Że — przy Tobie czuję się miło

Jak Ty to robisz?

Że przy Tobie czuję się tak — swojsko

Jak Ty to robisz?

Że — przy tobie czuję się komfortowo

Jak Ty to robisz?

Że — wprowadzasz mnie w stan relaksu

— Ty posiadasz taki „klucz”

Taki czarodziejski, wręcz magiczny klucz

Otwierasz nim moje serce i duszę

Przy Tobie — znikają smutki całego świata

I jednocześnie jesteś zagadką i wielką niewiadomą.

I to też jest cudowne

Jak Ty to robisz?!

„Samoocena”

Moje wiersze są?

— cudowne, piękne, wrażliwe

Niektóre ciekawe, a nawet mógłbym powiedzieć z nutką nostalgii

Ale też niektóre wiersze są, nudne, okropne, a niektóre nie zbyt ciekawe

Jak tu się ocenić?

Krytyka daje mi magiczną moc