Bezpłatny fragment - Polonijnym szlakiem
Tomik poezji uczniów Polskiej Szkoły SEN w Dublinie
Przedmowa
Ucieszyłam się, kiedy poproszono mnie o napisanie tych kilku słów wstępu na temat wierszy zebranych w tomiku pt. Polonijnym szlakiem. To dla mnie wyjątkowe wyróżnienie i doświadczenie, bo kiedy czytałam te napisane przez młodych ludzi utwory, byłam pod ogromnym wrażeniem wewnętrznej dojrzałości, którą noszą w sercach każdego dnia. Zadziwia mnie, z jaką łatwością potrafią dobrać i zestawić ze sobą rymowane frazy, bo nie każdy, niestety, posiada takie umiejętności. Serce się raduje, że w tych młodych twórcach zakorzeniona została tożsamość narodowa, którą tak obrazowo przedstawili w swoich wierszach. Młodzież wspomina szczęśliwe momenty spędzane u dziadków na polskiej wsi czy inne podróże w najróżniejsze zakątki. Jestem przekonana, że te kadry, zatrzymane głęboko w sercach, uratują ich niejednokrotnie w wielu przyszłych trudnych momentach. Ta wyjątkowość kreowania sugestywnych wierszy odkrywa nieskazitelną wrażliwość ich autorek i autorów, pokazuje otwartość na doznania. Obok utworów wspomnieniowych wyrazistości nabierają te, które są odbiciem ich przeżyć, doświadczeń emocjonalnych, uczuciowych, refleksyjnych. Wiele w nich trafności i przenikliwości — ma się wrażenie, że się je współodczuwa i przeżywa razem z podmiotem lirycznym.
To niesamowita przygoda poetycka, która zostanie w Czytelnikach na długo. Jestem też przekonana, że dzięki temu podmuchowi wsparcia ze strony rodziców oraz nauczycieli z Polskiej Szkoły SEN kilkoro z tych młodych poetów oszlifuje się w poetyckie diamenty. Czego wszystkim życzę z całego serca!
Agnieszka Krizel, MOTYL literacki
W marzeniach
Szkoła marzeń
Polska szkoła
jest najlepsza.
Chodzę do niej,
nie chcę przestać.
Tu siatkówka,
piłka nożna.
Każdy coś tu
może dostać.
Taka szkoła
to marzenie!
Uczyć się w niej
to spełnienie.
Alan Małek, 2023 (klasa 4)
Marzenia
Głowa pełna marzeń
Głowa pełna zdarzeń
Głowa pełna ślicznych wyobrażeń
Bez marzeń moje życie
Byłoby jak klęska
Dobrze jest marzyć nawet o kawałku mięska
Aby się wszystkie marzenia spełniły —
Wystarczy odrobina wyobraźni
I siły
Maja Rogowska, 2021 (klasa 1)
Marzenia moje
Kiedy do mnie przychodzicie
W te ciepłe wiosenne noce
Marzenia moje
W kolory ubrane
To ja oczy zamykam
I śnię jakby na jawie
Marzenia moje
Przybywajcie!
Otulcie powieki
I z wiatrem przynieście
Wspomnienia
Z wakacyjnej u Dziadka uciechy
Kiedy zmrużę moje oczka
Wy mnie wtedy otulcie
A ja marzyć będę skrycie
Jakie piękne jest to życie!
Bartłomiej Marciak, 2021 (klasa 2)
Marzenia Adama
Do tej pory miałem zwykłe, dziecięce marzenia
świat piłki nożnej był sensem mojego istnienia.
Dzień 24 lutego 2022 roku sprawił
że na długo się zatrzymałem.
Tego dnia wiele spraw przemyślałem.
Teraz już wiem, o czym naprawdę marzę
chciałbym jak każde dziecko
żyć w pokoju i radość innym nieść w darze.
Myślę, że w moim życiu tak się stanie
że to ja otrzymam Pokojową Nagrodę Nobla
i świat ujrzy mnie na ekranie.
Będę pracował na rzecz pokoju między narodami,
już teraz świetnie mówię dwoma językami.
Kolejne dwa pilnie studiuję
w ważnych rozmowach i negocjacjach
wykorzystać to kiedyś planuję.
Adam Anczyk, 2022 (klasa 5)
Łapać marzenia
Po niebie jak ptaki wędrują marzenia
złapać i zapisać chcę w głowie te warte spełnienia.
Moje marzenia czasem spać mi nie dają
ale warto w nie wierzyć, bo się spełniają.
Odwiedzają mnie w snach i do rana
w główce zostają.
Bywają złudne, trudne, ale sens życiu nadają.
Gońmy marzenia, bo na nas czekają
uśmiech i szczęście w życiu nam dają.
Lena Kęsik, 2021 (klasa 4)
Podróże
„Prawdziwa podróż odkrywcza nie polega na szukaniu nowych lądów, lecz na nowym spojrzeniu”.
Marcel Proust
Moje podróże małe i duże
Nasze życie jest podróżą
czasem małą, czasem dużą.
Udajmy się w podróż
w podróż w nieznane.
Niech wiatr unosi nas
wysoko nad światem.
Szukajmy szczęścia, miłości i radości.
Dajmy się ponieść fali przygody.
Niech nasze podróże
będą ciekawe i długie.
Niech dają nam spełnienie i pogodę ducha.
Kochajmy podróże i te małe, i te duże!
Lena Kęsik, 2022 (klasa 5)
Kapadokya
Goreme — magiczna kraina, gdzie wiatry
śniegi i rzeki przez wieki.
Każdego dnia o wschodzie słońca
150 balonów
wzbija się wśród skalnych domów.
Kolorami jak z tęczy
są pokryte
z tkaniny specjalnej uszyte.
Wypełnione ludźmi
czekającymi na start
lepsze to od gokarta
czy od nart.
Ludzie pełni zachwytu
podziwiają krajobraz, który w pamięci
pozostaje przez lata.
Lena Rózik, 2023 (klasa 6)
Kup książkę, aby przeczytać do końca.