Nazywam się Stanisław Rutkowski. Urodziłem się w Ełku na Mazurach, w roku 1984. W roku 2025, w sierpniu, obchodzę 41. urodziny. Ełk jest moim drugim domem, w nim się wychowałem. Uczęszczałem do szkół, poznawałem wielu znajomych. W Ełku posiadam rodzinę i nie tylko.
Od lat pasjonuję się poezją, wierszami rymowanymi o historii Ełku, Polski i świata. Kolejnictwo jest drugą z moich największych pasji. O tym mógłbym dyskutować godzinami. A ponieważ w Ełku jest duża stacja kolejowa i Muzeum Kolejnictwa Wąskotorowego, to mogę pozwolić sobie na więcej. Wybieram się czasem na wycieczki tą kolejką z Ełku do Sypitek na trasie 30 km; można wtedy sobie pomyśleć, zwiedzając przy tym ciekawe plenery.
Często tam przychodzi natchnienie, więc wyjmuję kartkę, długopis i piszę. Tak właśnie powstaje większość moich tekstów do piosenek. Lubię później komponować muzykę i przy akompaniamencie gitary przygrywać gdzieś w ełckim plenerze. Oprócz tego bardzo lubię długie spacery po lesie z pieskiem.
Tomik „Pokochać Ełk” powstał z myślą o 600-letnim Jubileuszu Ełku, który ma miejsce właśnie w tym roku. Ełk z tego powodu organizuje wiele atrakcji i świąt religijnych, o których piszę w książce.
Życzę miłego czytania!
Stanisław Rutkowski
Dzień Kobiet
Ósmy marca to dzień kobiet
U nas w kraju i na świecie
W tym dniu czcimy wszystkie Panie
Obsypując pięknym kwieciem
Już kwiaciarnie w całym Ełku
Dekorują się wystawy
Aby zdążyć przed tym świętem
Promocyjnie sprzedać kwiaty
Wszystkim panom do wyboru
Są bukiety wyjątkowe
Więc kupują je kobietom
Życząc przy tym dużo zdrowia
A w bukietach tulipany
Są czerwone białe żółte
Mogą znaczyć miłość szczerą
Przyjaźń lub względy szczególne
Bardzo ważna jest uprzejmość
Pomoc w domu i ogrodzie
Dziś kobieta musi poczuć
Że jej święto nie jest co dzień
Ceńmy mamy babcie siostry
To kobiety nasze drogie
Dziś szacunek okazany
Będzie dla nich wyjątkowy
W naszym pięknym mieście Ełku
Są lokale na Zamkowej
A w nich również przedstawienia
Połączone też z Dniem Kobiet
W szkołach również mamy święto
W których Panie z każdej klasy
Są przez uczniów pozdrawiane
Chłopcy dają Paniom kwiaty
Skąd się wzięło Święto Kobiet?
Kiedy się znalazło w Polsce?
Może ktoś nam coś podpowie?
I przypomni tę historię?
W Nowym Jorku jako pierwszym
Obchodzono Kobiet Święto
W tysiąc dziewięćset dziewiątym
Już z ostatnim dniem lutego
Był to dzień protestów Kobiet
Co walczyły o swe prawa
By kobieta wraz z mężczyzną
Była równo traktowana
U nas w Polsce owe święto
Uchwalono trochę później
Obchodzono było w marcu
Lecz beż żadnych już wyróżnień
Aż dopiero w późnych czasach
Naszej Polski tej Ludowej
Dzień ten stał się popularny
No i bardzo wyjątkowy
W tym okresie wszystkie Panie
Miały wielką uroczystość
W szkołach i zakładach pracy
Poczęstunek był dla wszystkich
Tak im można było wtedy
Podziękować za frasunek
Za to że są mam potrzebne
Okazując im szacunek
Dzień Józefa
Dzień Józefa rzemieślnika
Obchodzimy aż dwukrotnie
W dziewiętnastym dniu marcowym
Z pierwszym maja zaś ponownie
Jako Marii Oblubieniec
Jest nam znany ten marcowy
Zaś majowy jest Patronem
Wszystkich pracować gotowy
Imię Józef jest złożone
Z członów dwóch — tak nie inaczej
W tłumaczeniu z hebrajskiego
„Niech Bóg odda” właśnie znaczy
W dawnych czasach już biblijnych
Imię było popularne
Józef cieśla rzemieślnikiem
Pośród innych nadzwyczajnym
Tak naprawdę mało wiemy
O Józefie Rzemieślniku
To co mówią ewangelie
Są to wzmianki z jego życia
Był potomkiem Dawidowym
Z pochodzenia z rodu Judy
Oblubieńcem Matki Bożej
Tak niewiele Pismo mówi
Zapatrzony w swą Rodzinę
Która była rzeczą świętą
Spełniał przy niej bożą misję
Pracą swą naprawdę ciężką
Była to robota w drewnie
Lub żelazie czy kamieniu
Utrzymywał tak rodzinę
W ziemskim codziennym znaczeniu
Owa praca uświęcała
I czyniła bardzo silnym
Był narzędziem w rękach Boga
Sprawiedliwym lecz niewinnym
Bardzo kochał swą Rodzinę
W niej Maryję i Jezusa
Jezus nie był jego synem
Bo z Maryi zrodzon z Ducha
Dla nich wszystko by poświęcił
Oddał życie i coś więcej
Bierzmy dzisiaj z niego przykład
Naśladujmy całym sercem
Święty Józef jest patronem
Małżeństw i rodzin chrześcijańskich
I kościoła powszechnego
Pracujących wspólnie braci
Więc zwracajmy się do niego
Kiedy będziemy w niedoli
On pomoże uświęceniem
Pracy której ciężar boli
W miejscowości tam gdzie mieszkam
Radość z wiarą nas przenika
Bo nasz Kościół za patrona
Ma Józefa rzemieślnika
Bądźmy wdzięczni że nasz kościół
Przez patrona jest chroniony
W nim czujemy się bezpiecznie
Dłońmi Boga otuleni
XX rocznica śmierci Jana Pawła II
XX Rocznica śmierci
Papieża Jana Pawła II
Co odszedł do domu Ojca
W kwietniu dwa tysiące piątego
Dwudziesta pierwsza trzydzieści siedem
Czas zakończył swój bieg
Zatrzymał się na modlitwie
Szczególnie w miejscu nasz Ełk
Sześć lat po Ełckiej wizycie
Po której stał się patronem
Ten plac imieniem nazwano
Na którym jest pomnik wzniesiony
Na wieść o krytycznym stanie
Jana Pawła Drugiego
Tłumnie gromadząc Ełczanie
W kościołach i Katedrze Małego
Przejęci odejściem papieża
Otwarły się serca skruszone
Z ust naszych wybrzmiała Barka
Łza w oku że to jest już koniec
Podobno do końca nasz papież
Był świadom i gotów do śmierci
Wyszeptał ostatnie słowa
Trzymając biskupa za rękę
Tak odszedł do domu Ojca
Z uśmiechem pogodą na twarzy
I amen mówiąc na końcu
„Niech tak się stanie” to znaczy
Na czas pogrzebu Polacy
Wieszali flagi narodu
A w oknach widniały zdjęcia
I znicz palący się z boku
Ełczanie to bardzo przeżyli
Czuwając i modląc się też
Tak licznie się gromadzili
Nie kryjąc tęsknoty i łez
Aż serce ściskało się w piersi
Co wtedy działo się w Ełku
Tak wszyscy żegnali Ojca
Kup książkę, aby przeczytać do końca.