Bezpłatny fragment - Po naszej stronie

Cześć!

To ja, Alicja :) W drodze, już piąty raz zamykając kolejny rok życia na kilku kartkach papieru. W prosty, wręcz trywialny czasami sposób, celowo: by zostać zrozumianą, nie zamkniętą w chmurce zawiłego języka czy malowniczych metafor. Być może to moja natura nauczycielska, mówić drukowanymi literami :) Być może to chęć wyraźnego komunikatu jest tu priorytetem.

Przekazuję Ci tu prawdę o mnie — może znów przeczytasz tu siebie. Przyszło do mnie niedawno, że to, co od kilku lat robię można nazwać…„poezją psychologiczną”. Piszę o tym, czego doświadczam i czego się uczę, z życia. Psychologia i duchowość od dłuższego czasu jest moją prawdziwą pasją. Obserwuję coś, sprawdzam w sobie, próbuję robić inaczej, patrzę czy to działa i jak się z tym czuję. Dzięki wcielaniu w życie tego, co czuję jako moje i właściwe cały czas uczę się jak żyć dobrze.

Chcę Ci pokazać, że się da. Jeśli to czytasz, pewnie czujesz podobnie do mnie. Dziękuję!

Życie

zaczyna się

we mnie.

Dużemu Misiowi

— niech będzie.

This is

my home.

This is my energy.

This is my love.

This is the reflection of it.

This is my fear.

This is my pain.

This is my anger.

This is my tension.

This is my sadness.

This is my peace.

This is my silence.

This is my smile

and my

„everything is all right”.

This is my here and now.

This is my life.

As it is,

as I choose it

to be,

with all its

everything

that happened for a reason

to all of you in it,

and to all of me.

This is

what is meant

to b e.

To jest

mój dom.

To jest moja energia.

To jest moja miłość.

To jest moje jej odbicie.

To jest mój lęk.

To jest mój ból.

To jest moja złość.

To jest moje napięcie.

To jest mój smutek.

To jest mój spokój.

To jest moja cisza.

To jest mój uśmiech

i moje

„wszystko jest okej.”

To jest moje

tu i teraz.

To jest moje życie.

Takie, jakie jest

i jakim wybieram,

by było.

Ze swoim

wszystko

dzieje się

po coś,

dla wszystkich was w tym

i dla całej mnie.

Jest to, co ma być.

Hi Life

Thanks for giving me

reasons

to cry and to smile.

Thanks for making

space for

anger, fear, sorrow and

elevated joy,

excitement,

doubt, disappointment.

Thanks for creating

my everyday experience

invariably varied.

Thanks for teaching me

humility

on daily basis.

I do appreciate.

Cześć, życie

Dzięki za powody

do uśmiechu i do

płaczu.

Dzięki za przestrzeń

na złość, smutek i lęk

na radość wniebowziętą,

ekscytację, zwątpienie

i rozczarowanie.

Dzięki za tworzenie

mojego codziennego doświadczenia

niezmiennie zmiennym.

Dzięki za uczenie mnie

pokory

każdego dnia.

Naprawdę doceniam.

I dwell

in the depths.

Shallow waters

aren’t my

preference.

Zamieszkuję

głębię.

Płytkich wód

nie preferuję.

My goal

is to evolve

and grow.

That’s all.

Mój cel

to  rozwijać się

i rosnąć.

To wszystko.

Najważniejsze

w czuciu się dobrze

jest znajdowanie radości

w samej sobie.

Czasami zapominam

kim jestem.

Czasami muszę sobie

przypomnieć.

A dźwięk, kolor i ruch

prowadzi mnie

do siebie

bezimiennej.

Jestem.

Sobą.

Każdym z Was.

Wszystkim

i niczym jednocześnie.

Wypadkową

wszystkich kolorów

tęczy.

Światłem.

Uwielbiam mieć

przestrzeń

na siebie.

Wtedy czuję,

że jestem.

Ciszej.

Zdumienie

— moje obecne

doświadczenie,

że to się dzieje

dla mnie

i że zawdzięczam to

samej sobie.

Tu i teraz

to wtedy

i gdzie

wszystko wraca

do swojego miejsca.

Całe życie

dążyłam do tego, by

żyć inaczej.

A teraz dalej

czasem

siebie za uszy

ciągnę,

że to robię.

Umysł to

śmieszne

stworzenie.

Poczucie braku

od dziecka

pełnej o mężczyznę

rodziny

i zwątpienie,

że w ogóle

się da

zastąpiłam

decyzją, że chcę

spróbować

i poczuciem,

że już to mam.

A teraz czasem dalej

nie dowierzam,

że jest,

jak wybrałam

i chciałam.

Nic nie jest

możliwe,