Bezpłatny fragment - Pieśń Mrówki / The Song of the Little Ant

Pieśń Mrówki / The Song of the Little Ant

„Tra-la-la, tra-la-la…” — Mrówka zawsze wesoło śpiewała, idąc przez niekończące się pola.

“Tra-la-la, tra-la-la…” — The little Ant always sang cheerfully as she wandered through endless fields.

Pewnego dnia, zapatrzona w swój śpiew, zgubiła się w gąszczu traw i mchów.

One day, caught up in her own tune, she lost her way among the tall grass and moss.

Mrówka była mała i nigdy wcześniej nie opuszczała swojego mrowiska. Była bardzo przestraszona — sama, w ciemności, bez mamy i przyjaciół.

The Ant was tiny and had never left her anthill before. She was very scared — all alone, in the darkness, without her mother or friends.

— Gdzie mam teraz iść? — zawołała Mrówka, biegając w kółko. Bardzo chciała wrócić do mamy.

“Where should I go now?” cried the Ant, running in circles. She missed her mother so much and just wanted to go home.

Nagle rozległ się głośny hałas. Ogromny, niezgrabny pająk wpatrywał się w Mrówkę, pocierając swoje łapy.

Suddenly, there was a loud rustling sound. A huge, clumsy Spider stared at her, rubbing his legs together.

Był bardzo stary i mało ruchliwy. Pająk nie spłoszył Mrówki, chociaż ona chciała uciekać.

He was very old and could barely move. Though the Ant wanted to run away, she stood still — the Spider hadn’t attacked her.

— Nie rozumiem cię, Mrówko. Dlaczego zaszłaś tak daleko? — zapytał Pająk, wspinając się na swoją sieć.

“I don’t understand you, little Ant. Why did you come so far?” the Spider asked, climbing slowly into his web.

Myślał o zjedzeniu Mrówki. To byłby łatwy posiłek dla niego.

He was thinking of eating the Ant. She would be an easy meal.

Było już późno.

It was getting late.

— Nie jedz mnie, niezdarny Pająku! — zawołała Mrówka. — Mogę być dla ciebie miła. Znam się na wielu rzeczach i mogę ci pomóc. Stałeś się stary i wielu rzeczy już nie potrafisz robić.

“Don’t eat me, you clumsy Spider!” cried the Ant. “I can be useful to you! I know many things and can help you. You’re old now and can’t do everything on your own.”